Λογικές αποδείξεις ότι υπάρχει Θεός -άρθρο-

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

Το άγνωστο, το μεγάλο, το ανεξήγητο, το θαυματουργό, είναι ο Θεός.

Οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι υπάρχει Θεός γιατί το εχουν εσωτερική ανάγκη να εχουν κάποιο στήριγμα δυνατότερο από τους ίδιους. Προσπαθούν να πιστεύουν διότι από την ημέρα που γεννηθήκαν οι μεγαλύτεροι προσπαθούν να τους το εμπεδώσουν στο μυαλό, πράγμα όμως δυσκολο γιατί δεν μπορούν να τους το αποδείξουν. Είναι εδώ που νομίζω η εκκλησία μας κάνει λάθος, που λέει πίστευε και μη ερεύνα. Οι έξυπνοι άνθρωποι για να πειστούν θέλουν λογικές αποδείξεις ή εξηγήσεις.  Όσοι πιστεύουν χωρίς αποδείξεις είναι οι φανατικοί, και οι υπόλοιποι  ίσως νομίζουν ότι πιστεύουν.

Η μελέτη και η γνώση μας έμαθαν ότι είναι όλα κατασκευασμένα με τρόπο ώστε στην αιωνιότητα να υπάρχει τάξη. Είναι απλές αποδείξεις που αποδεικνύουν ότι υπάρχει Θεός, που τις βλέπουμε κάθε μέρα μπροστά μας, αλλά λίγοι είναι αυτοί που μπαίνουν στο κόπο της λογικής:

 1. Με την τεχνολογία και τη γνώση, όσα και να γνωρίσουμε και να εξηγήσουμε, πάντα φτάνουμε σε ένα σημείο, σε αδιέξοδο. Από εκεί και πέρα είναι τα δύσκολα και τα ανεξήγητα. Αν κάποιος φανταστεί και συγκρίνει τη γη με το σύμπαν, θα καταλάβει τη μεγαλοσύνη που υπάρχει, και θα καταλάβει ότι υπάρχει Θεός. Είναι το άγνωστο, το μεγάλο, το ανεξήγητο, το θαυματουργό, είναι ο Θεός.

 2. Ποια άγνωστη δύναμη έκανε να συμβαίνει η υλη να διέπεται απο σοφία, νόμους και τάξη; Η  κατασκευή του σώματος είναι μια συναρμολόγηση ύλης με ασύλληπτη σοφία που καμιά γήινη επιστήμη οσο και αν είναι ανεπτυγμένη δεν μπορεί να το φτιάξει. Μπορεί να το διορθώσει και να το μπαλώσει, δεν μπορεί όμως να το δημιουργήσει, ούτε να νικήσει το θάνατο. Είναι όλα κατασκευασμένα με τρόπο ώστε όση γνώση και να έχουμε, πάντα να φτάνουμε στο αδιέξοδο.

3. Γιατί δεν μπορούμε να νικήσουμε το θάνατο; Αν οι άνθρωποι δεν πέθαιναν, πως θα τους χωρούσε η γη;

 4. Γιατί υπάρχουν κατακλυσμοί, σεισμοί και καταποντισμοί; Όταν ο πλανήτης μολύνεται και καταστρέφεται από τον ίδιο τον άνθρωπο, αυτοκαταστρέφεται και ξανά αυτοδημιουργειται.

Αυτά τα ελάχιστα καταδεικνύουν πόση σοφία και τάξη υπάρχει σε ολόκληρο το σύμπαν, είναι η πιο καλή απόδειξη ότι κατασκευάστηκαν από μια ανώτερη και απερίγραπτη δύναμη, αυτήν που ονομάζεται Θεός.

Εάν στα μικρά παιδιά από ενωρίς εξηγούσαν οι δάσκαλοι και οι γονείς ότι αυτή η άγνωστη ανώτερη δύναμη που δεν εξηγείται  είναι ο Θεός, και μετά να προχωρούσαν στο μάθημα των Θρησκευτικών, πιστεύω θα είχαμε άριστα αποτελέσματα και όλοι θα πίστευαν στο Θεό, διότι είναι η καλύτερη λογική εξήγηση που μπορεί να την χωρέσει ένα συνηθισμένο μυαλό. Απ εκεί και πέρα οι μαθητές θα δέχονταν πιο εύκολα την ιστορία της θρησκείας.

Συκοφαντία, το όπλο της κατωτερότητας -αρθρο-

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

H συκοφαντία είναι το όπλο της κατωτερότητας,  είναι η ψευδής κατηγορία, είναι η διαβολή. Είναι άλγος και φοβερή δοκιμασία. Το να τη σηκώσει ο άνθρωπος είναι μεγάλος άθλος, διότι δεν υπάρχει τίποτε πιο αφόρητο για όσους υφίστανται την οδύνη της, γιατί η συκοφαντία σκοτώνει το νου, σκοτώνει τη ψυχή.

Τί είναι όμως εκείνο που κινεί τον άνθρωπο να συκοφαντεί και να λέει ψέματα; Τα κίνητρα είναι συνήθως η ζήλεια, ο φθόνος, η μνησικακία, ο ψευτοεγωισμός. Επειδή δεν μπορεί να σκεπάσει τη γύμνωση και την ευτέλειά του ο σηκοφάντης, προσπαθεί να αμαυρώσει αυτούς που βρίσκονται πιο ψηλά, για να δικαιωθεί όπως νομίζει.

Πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι δεν κακολογούν και δεν συκοφαντούν κανέναν, όμως οι ανακρίβειες, οι υπερβολές, οι εύκολες κρίσεις και κατακρίσεις που διατυπώνουν, είναι συχνά δυσφημιστικές και συκοφαντικές για τους άλλους.

Όσοι γνωρίζουν την πίκρα και το φαρμάκι της συκοφαντίας δεν πρεπει να πράττουν το ίδιο, διότι η συκοφαντία είναι εξουθενωτική και δεν βλάπτει μονο αυτους που συκοφαντούν, αλλά και τους εαυτούς τους. Πρεπει οι άνθρωποι να προσέχουν να μην γίνονται συκοφάντες, διότι ακόμη και τον πιο συνετό η συκοφαντία τον κάνει να παραφέρεται και να χάνει την ευγένεια του.

Οι κακόλογοι και οι συκοφάντες χρειάζονται θεραπεία στη ψυχή. Και η θεραπεία επέρχεται μονο αν συνέλθει ο συκοφάντης, να δει τα δικά του λάθη και αμαρτίες, την λανθασμένη του κρίση. Να καταλάβει ότι δεν ωφελεί να συκοφαντεί τον συνάνθρωπο του και να παρουσιάζει  τα σφάλματα του έστω και αν είναι αληθινά. Να εννοήσει πραγματικά ότι μονο την εμπάθεια του και τη μοχθηρία του ικανοποιεί όταν συκοφαντεί.

Η ΕΥΓΕΝΗΣ ΑΜΥΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΕΤΡΟ -ΑΡΘΡΟ-

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

Ζήλεια ή φθόνος είναι όταν κάποιος αντιπαθεί κάποιον και τον κάνει να συμπεριφέρεται με τρόπο εχθρικό. Υπάρχει όμως και η άλλη ζήλεια, η ευγενής άμυλα, που όταν κάποιος έχει ικανότητες και χαρίσματα κάνει τους άλλους να αγωνίζονται με δημιουργικό τρόπο ώστε να τα αποκτήσουν και οι ιδιοι. Αυτό είναι ένας υγιής θαυμασμός που οδηγεί στον έμπρακτο ζήλο, και παίρνοντας τα έργα του για παράδειγμα οι άλλοι προσπαθούν να τον μιμηθούν και να κάνουν ότι καλό έκανε  και αυτός. Όμως πρεπει να ξέρουν να ξεχωρίζουν και να συγκρίνουν διότι δεν είναι όλα τα χαρίσματα ίδια για όλους τους ανθρώπους. Άλλοι είναι πολύ έξυπνοι και άλλοι λιγότερο. Άλλοι περισσότερο έμπειροι και άλλοι λιγότερο. Πρεπει να τηρούνται τα όρια και όταν κάποιος θέλει να μιμηθεί άλλους, να το κάνει στα μέτρα των δυνατοτήτων του.

Ο άνθρωπος πρεπει να έχει την ικανότητα να κρίνει καταστάσεις και να μην παρασύρεται από τους άλλους αν πρώτα δεν εξετάσει αν μπορεί να κάνει το ίδιο, και αν τον συμφέρει. Πρεπει δηλαδή να έχει την κατάλληλη κρίση να αξιολογεί καταστάσεις, να διακρίνει πότε κάτι τον ωφελεί και πότε τον βλάφτει, να διακρίνει τι αξίζει να θέσει ως προτεραιότητα και τι όχι. Μια τέτοια  ικανότητα κρίσης δίνει σε κάποιον τη δυνατότητα ώστε οι πράξεις του να είναι συμφέρουσες για τοπν ίδιο και όχι ζημιογόνες. Διότι δεν σημαίνει όταν ο άλλος κάνει κάτι που του αποδίδει κέρδος θα γίνει το ίδιο και στους άλλους αν κάνουν το ίδιο.

Πολλοί άνθρωποι προσπαθούν να μιμηθούν άλλους επιτυχημένους και καταξιωμένους, πιστεύοντας πως έτσι θα αποκτήσουν και οι ιδιοι ότι κι αυτοί. Αυτή η τάση οφείλεται κυρίως στη μεγαλομανία και στον εγωισμό του ατόμου, που θέλει πάντα να έχει ισχύ και δύναμη, προσπαθεί έτσι κυρίως να γίνει πλούσιος, ώστε να έχει χρήματα και να φαίνεται σπουδαίος επιχειρηματίας ή σπουδαίος αρχηγός ή προεστός.
Φύσει μιμητικό ον λοιπόν ο άνθρωπος, αναζητά κύρος και προβολή μέσα από την ταύτιση του με άτομα που εχουν επικερδή επαγγέλματα, πλούτο και απολαμβάνουν κοινωνικής αναγνώρισης, έτσι κάνει ότι κάνουν και αυτοί, είναι γι αυτό που όταν ένα επάγγελμα σε καποια δεδομένη συγκυρία αποδίδει, το ακολουθούν ένας κι άλλος ένας, ώσπου γίνεται κορεσμένο και δεν αποδίδει γιατί καταντά η προσφορά περισσότερη από τη ζήτηση. Αυτό συνέβηκε κατά καιρούς στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σαν μόδα άνοιξαν όλοι ο ένας μετά τον άλλο Σουπερ Μάρκετ,  φρουταρίες, περίπτερα, κέντρα αναψυχής, μπούκικα και ακολούθως έγιναν όλοι χρηματιστές παρατώντας πολλές φορές τις επικερδείς τους εργασίες  απλά και μόνον γιατί ήθελαν επαγγέλματα καλύτερης περιωπής και περισσότερο αναγνωρίσιμα και παραδεκτά.

Είναι πολύ δυσκολο κάποιος να επιτύχει εάν δεν διαθέτει κεφάλαια. Πρεπει να εργαστεί σκληρά, και με πολλή υπομονή να ανελιχτεί σιγά και σταθερά. Μερικές φορές οι συγκυρίες βοηθούν κάποιους να ανελιχτούν ξαφνικά και απότομα. Αυτό συνέβη στην Κύπρο στο τέλος της δεκαετίας του 2000 και αρχές του 2010 όπου η οικοδομική βιομηχανία άνθισε και άκμασε δυσανάλογα. Οι μισοί Κύπριοι παρασυρμένοι από την «ευγενή άμυλα» έγιναν Developers και ιδιοκτήτες ακινήτων. Θέλησαν να ξεχωρίσουν και να αποκτήσουν πλούτο και να γίνουν κοινωνικά αναγνωρίσιμοι προσπαθώντας να γίνουν «εισοδηματίες», μια εύηχη λέξη που τους άρεσε να την χρησιμοποιούν. Χρησιμοποίησαν την απληστία των τραπεζών που για να κερδίσουν περισσότερα ακολούθησαν ένα εύκολο σύστημα δανεισμού σκορπώντας απλόχερα απεριόριστα δάνεια σε σημείο που για να μην φαλιρίσουν επειδή έδιναν περισσότερα από ότι έπαιρναν πίσω, χρειάστηκε να επιχορηγηθεί η ρευστότητα τους από το Κυπριακό κράτος, αλλά που και πάλιν ορισμένες απο αυτές δεν τα κατάφεραν.

Η έλλειψη κριτικής ικανότητας οδηγεί συνήθως σε λάθος κινήσεις. Η ανωριμότητα, η ανασφάλεια και το επίπεδο του ανθρώπου λειτουργούν αρνητικά με αποτέλεσμα να νομίζει πως θα μπορέσει να πετύχει καλύτερα αν κάνει ότι κάνουν άλλοι.

Όλα αυτά είχαν αποτέλεσμα όσοι είχαν ακίνητη γη να την πουλήσουν για να κτίσουν διαμερίσματα και να γίνουν εισοδηματίες. Αυτοί απλά έμειναν άκληροι, με αντίκρισμα μονο ένα σωρό από μπετόν που δεν τους προσφέρει εισόδημα, ενώ άλλοι που υποθήκευσαν τη γη τους για να κτίσουν διαμερίσματα, τα εχουν και τα βλέπουν άδεια χωρίς ενοικιαστές ή αγοραστές, χωρίς να παίρνουν εισόδημα, ενώ οι τόκοι και τα συναλλάγματα στις τράπεζες τρέχουν. Ο καιρός περνά, τα χρέη αντί να μειώνονται αυξάνονται, οι πιέσεις, οι εκποιήσεις και οι φυλακίσεις το ίδιο, ακόμα συμβαίνει το ίδιο όπως την εποχή της Χρηματιστηριακής φούσκας και όπως σήμερα στην Ελλάδα, πολλοι θα είναι που θα τρελαίνονται ακόμα και θα αυτοκτονούν.