25 Ιουνίου 2013

ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ

Ο πολιτισμός είναι το μέγα θεμέλιο της κουλτούρας των λαών, είναι η πολιτιστική δράση των ανθρώπων, η αισθητική της συμπεριφοράς του ατόμου, οι αξίες, οι παραδόσεις, η παιδεία και η μόρφωση. Γνωρίζουμε ότι ένας πολιτισμός δεν χάνεται αν οι άνθρωποι κρατούν τα στοιχεία της πολιτισμικής του ταυτότητας, αν μπορούν να τα διαδώσουν και να τα μεταδώσουν, αν μπορούν να τηρούν τις παραδόσεις.
Φέτος στο Θέατρο του Ανδρέα Μαυρέση που ευτύχισε να αποκτήσει η Χλώρακα, γίνονται αρκετές βοηθητικές προσπάθειες από το Κοινοτικό Συμβούλιο ώστε  αυτή η πνευματική κουλτούρα να μεταδίδεται από τη σκηνή αυτού του θεάτρου, και εφέτος είδαμε αρκετές παραστάσεις και εκδηλώσεις να συμβαίνουν. Το Κοινοτικό Συμβούλιο λαμβάνοντας υπόψη την ανάγκη της μετάδοσης του πολιτισμού μας, ενθαρρύνοντας τέτοιες καταστάσεις όπως μας δήλωσε ο πρόεδρος της κοινότητας Κλεόβουλος Παπακώστας, στέκεται αρωγός σε όσες ομάδες ή και μονάδες υπηρετούν και προωθούν τον πνευματικό πολιτισμό δια της σκηνής θεάτρου της Χλώρακας.
Με εφαλτήριο παρόμοιες σκέψεις, όπως μας δήλωσε επίσης η πρόεδρος του συλλόγου Νικολέττα Λεωνιδου, το 2011 ιδρύθηκε στη Χλώρακα ο Λαογραφικός Όμιλος που αποτελείται από μεγάλο μέρος της νεολαίας της κοινότητας, έχοντας ως κύριο στόχο την προώθηση του πολιτισμού στα μέλη του δια μέσου κυρίως της διδασκαλίας των παραδοσιακών μας χορών καθώς και της Κυπριακής μουσικής. Γι αυτό με το πέρας του κύκλου διδασκαλίας της φετινής χρονιάς, ο Λαογραφικός Όμιλος, έδωσε στις 25 Ιουνίου τη μουσικοχορευτική παράσταση «ΟΙ ΝΕΟΙ ΚΟΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΔΟΣΗ».
Ήταν μια εκδήλωση που στέφθηκε με μεγάλη επιτυχία γεμίζοντας το θέατρο της Χλώρακας, και που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Περιλάμβανε παδοσιακούς χορούς και τραγούδια και σ αυτήν συμμετείχαν μια πλειάδα μαθητών της σχολής με κυπριακές ενδυμασίες.
Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα του Κοινοτάρχη Χώρακας Κλεόβουλου Παπακώστα.


ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

17 Ιουνίου 2013

Η ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Η Κυπριακή Διάλεκτος είναι η γλώσσα του λαού μας, αυτή που μας άφησαν κληρονομιά οι πρόγονοι μας. Με αυτήν εκφράστηκαν και με αυτήν έγραψαν αριστουργήματα σπουδαίοι Κύπριοι Λόγιοι. Με αυτήν τραγούδησαν τους πόνους και τούς καημούς τους οι απλοί άνθρωποι του λαού, αλλά και επώνυμοι δημιουργοί, αφήνοντας σε μας κείμενα, χρονικογραφήματα, ποιήματα και τραγούδια με μουσικό και ποιητικό κάλλος.
Στο πέρασμα τους από το νησί οι διάφοροι κατακτητές άφησαν τα ίχνη τους στη γλώσσα μας χωρίς όμως να μπορέσουν να εξαλείψουν την Ελληνικότητά της. Σχηματίστηκε η Κυπριακή Διάλεκτος πριν από τον 10ο αιώνα αλλά την βρίσκουμε πλήρως ανεπτυγμένη τον 14ο. Τον 15ο αιώνα βρίσκουμε τους δύο μεγάλους Χρονικογράφους της Κύπρου Λεόντιο Μαχαιρά και Γεώργιο Βουστρώνιο να δημιουργούν το έργο τους στην τοπική διάλεκτο. 
Ο Λεόντιος Μαχαιράς υπήρξε ο σπουδαιότερος Κύπριος χρονογράφος του μεσαίωνα. Έζησε κατά το 15ο αιώνα, την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Γεννήθηκε από οικογένεια που διατηρούσε άριστες σχέσεις με τους Φράγκους βασιλιάδες, και ένεκα αυτού του γεγονότος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει πολλά ιστορικά γεγονότα τα οποία περιέγραψε ύστερα στο χρονικό του. Έγραψε το χρονικό "Εξήγησις της γλυκείας χώρας Κύπρου, η οποία λέγεται Kρόνακα, τουτέστιν Xρονικόν", στο οποίον ασχολείται με τα ιστορικά και κοινωνικά γεγονότα από την εποχή της επίσκεψης της Αγίας Ελένης στην Κύπρο μέχρι το θάνατο του βασιλιά Ιωάννη Λουζινιάν, και αποτελεί ένα πολύτιμο μνημείο της ελληνικής γλώσσας όπως μιλιόταν στην Κύπρο την εποχή της Φραγκοκρατίας. Αποτελεί επίσης γνήσια πηγή των κοινωνικών και πολιτικών γεγονότων της εποχής.
Ο Γεώργιος Βουστρώνιος ήταν Κύπριος λόγιος και χρονικογράφος του 15ου αιώνα. Ήταν Φραγκικής καταγωγής, αλλά εξελληνισμένος στη γλώσσα και στο φρόνημα, μια περίπτωση που αποκαλύπτει τη συνεισφορά του ελληνικού πνεύματος στον εξελληνισμό της λατινικής διοίκησης των Λουζινιάν στην Κύπρο. Ήταν ο συνεχιστής της παράδοση της κυπριακής χρονικογραφίας μετά τους κορυφαίους χρονικογράφους Λεόντιο Μαχαιρά και Νεόφυτο τον Έγκλειστο. Ήταν αριστοκράτης και έμπιστος του τελευταίου Λουιζινιανού βασιλιά Ιωάννη Β, που όμως η κόρη και διάδοχός του Καρλόττα τον φυλάκισε, και αργότερα απελευθερώθηκε όταν αυτή εκθρονίστηκε από τον νόθο αδερφό της Ιάκωβο ο οποίος παντρεύτηκε την Ενετή Αικατερίνη Κορνάρου, ανοίγοντας έτσι το δρόμο της Κύπρου από τους Λουζινιάν στους Ενετούς. Ο Βουστρώνιος είναι γνωστός από το χρονικό του "Διήγησις κρόνικας Κύπρου αρχεύγοντα από την εχρονίαν Χριστού 1456 ". Το χρονικό αυτό που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1873 και αποτελεί συνέχεια του "Χρονικού" του Λεόντιου Μαχαιρά, έχει μεγάλη φιλολογική αξία λόγω της μελέτης της κυπριακής διαλέκτου αλλά και ιστορική αξία, αφού καταγράφονται τα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
Κατά την ίδια περίοδο έχουμε τα άσματα του Ανδρόνικου και του Θεοφύλακτου  που αναφέρονται στους αγώνες εναντίον των Σαρακηνών. Είναι Ακριτικά τραγούδια που διακρίνονται για την ηρωική πνοή τους και την πολεμική αναφορά τους καθώς και τη λιτότητα του λόγου τους. Είναι τα τραγούδια του Διενή, του Κωσταντά, της Αρετής, και της Αροδαφνούσας..
Τον 16ο αιώνα βρίσκουμε τα Κυπριακά Ερωτικά ποιήματα που είναι μεγάλης σημασίας για τη Νεοελληνική λογοτεχνία, αφού αποτελούν την απαρχή της.
Μετά ακολουθούν τα Κυπριακά Ερωτικά Δίστιχα που σε κάθε στιγμή και περίσταση αποτελούν μέρος της λαϊκής καθημερινότητας, του κόπου, της χαράς και της λύπης του κάθε Κύπριου.
Είναι ταιριαστά δίστιχα που σε συνδυασμό με τη μουσική και τον χορό, τραγουδώντας τα οι ποιητάρηδες, οι τσιαττηστάδες και οι τραγουδιστάδες, ανέπτυξαν τις διάφορες λεγόμενες Κυπριακές Φωνές. Κυπριακές Φωνές ονομάζονται διάφορες παλιές μελωδίες πάνω στις οποίες τραγουδιούνται δίστιχα κυρίως ερωτικά, αλλά όχι αποκλειστικά. Οι Κυπριακές φωνές κατατάσσονται και ταξινομούνται σύμφωνα με την περιοχή της προέλευσης τους. Κυριότερες είναι η Τηλληρκώτισσα, η Αυκορίτισσα, η Καρπασίτισσα, η Παραλιμνίτισσα, η Λυσιώτισσα και η Παφίτικη.
Κυριότεροι συντελεστές της διατήρησης της παράδοσης είναι οι ποιητάρηδες. Γύριζαν από χωριό σε χωριό διαλαλώντας την πνευματική γνώση που είχαν προσπαθώντας να πουλήσουν τα δημιουργήματά τους για το μεροκάματο. Σαν ποιητάρης έγραψε κι ο Βασίλης Μιχαηλίδης αλλά και σαν ποιητάρης ξεκίνησε και ο Παύλος Λιασίδης από την Λύση το 1921.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

15 Ιουνίου 2013

ΤΑ ΑΝΘΗ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ

 
Τα θαλασσινά κρίνα είναι τα σύμβολα  της Θεϊκής δημιουργίας και της επιθυμίας των ανθρώπων για την τελειότητα. Είναι λευκά μεγάλα λουλούδια που ξεφυτρώνουν ανθοβολώντας μεσα από τη στεγνή έρημη γη, με ένα μοναδικό μεθυστικό άρωμα, κυρίως όταν βραδιάζει. Τα γνωρίζουν όσοι έχουν τύχει να περάσουν από τις ελάχιστες αμμουδιές στις οποίες σήμερα ευδοκιμούν δίπλα στη θάλασσα, σε τόπους κυρίως δύσβατους που βλαστούν αυτά τα μοναδικά φυτά του γένους τους που απόμειναν και που πρεπει να αγαπούμε οι άνθρωποι και να προστατεύουμε.
Κάποτε τα κρίνα βλάσταιναν μυριάδες στις παραλίες της Χλώρακας και της Κισσόνεργας που ήταν σκεπασμένες από άμμο που ξέβραζε η οργή των κυμάτων και εναπόθετε στις σχισμάδες των βράχων κατασκευάζοντας τοπίο ίδιο κατασκευασμένο ίσως από Θεούς, που από μια κατάξερη ηλιοκαμένη γη, τον μήνα Αύγουστο και Σεπτέμβρη άλλαζε όψη, βαφόταν με άσπρο χρώμα από τα άνθη του γιαλού.
Κάποιες μέρες όμως οι άνθρωποι όταν χρειάστηκαν τους τόπους για την ανάπτυξη και την πρόοδο τους και έπρεπε να χτίσουν τα πολυτελή ξενοδοχεία τους, δεν συλλογίστηκαν την ομορφιά και τη σπανιότητα τους. Χάλασαν τις παραλίες, τις άλλαξαν και τις μεταμόρφωσαν σε τουριστικά θέρετρα. Εξαφάνισαν τα κρίνα και έμεινε τώρα μόνο η ανάμνηση των ανθών του γιαλού, και τη θέση τους πήραν τσιμεντένια ξενοδοχεία με κήπους φυτεμένους με ξενόφερτα άνθη και λουλούδια.
Φέτος λοιπόν, σ αυτές τις παραλίες βλάστησαν τα λίγα από τα εναπομείναντα πλέον κρίνα του γιαλού που τους μήνες του καλοκαιριού γεννούν και ανθίζουν τα πανέμορφα άνθη τους
ολόλευκα και μοναχικά, στο διάβα εκεί που σκάει το κύμα. Τα άνθη του γιαλού που μέσα στη ξερή γη προβάλλουν από την καυτή και στεγνή άμμο δυνατά και ανθεκτικά, όμορφα και μοναδικά. Είναι τα δώρα της θάλασσας, κρίνα σπάνια μοσχομύριστα και πανέμορφα που στην κάψα του καλοκαιριού όλη μέρα κλείνουν και μαραίνουν, ενώ τις νύχτες μες τη θαλασσινή δροσιά και στο αεράκι του πελάους, ανοίγουν και σκορπούν την ευωδία τους σε όλη την πλάση.
Τα φύλλα τους που είναι σαρκώδη και γκριζοπράσινα σε σχήμα λουρίδας, βγαίνουν το χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται, ενώ από τα ξερά τους φύλλα γεννιέται το άνθος του γιαλού, το πανέμορφο λουλούδι που ενέπνευσε τον Παπαδιαμάντη στο ομώνυμο του διήγημα.
Οι καρποί του λουλουδιού είναι μεγάλοι σε σχήμα βολβού. Τα άνθη του που εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο, έχει το καθένα έξι πέταλα και διαμορφώνουν ένα στέμμα κατά τον τρόπο των ασφοδέλων, εξ αυτού το φυτό είναι γνωστό επίσης με το όνομα ως θαλάσσιος ασφόδελος.
Οι καρποί του όταν ωριμάσουν πετάγονται κατάμαυροι σαν κάρβουνα, σπόροι πολυγωνικοί, μαλακοί που περιβάλλονται από μεμβράνη σαν σωσίβιο που τους επιτρέπει να ταξιδεύουν πάνω στα κύματα  διανύοντας χιλιάδες μίλια, φθάνοντας σε ακτές από τη μια άκρη της θάλασσας ως την άλλη για τον πολλαπλασιασμό και την εποίκησή τους. Στο κέντρο τους έχουν ένα μικρό βολβό που είναι ο πραγματικός σπόρος που θάβεται στην άμμο ψάχνοντας για υγρασία. Όσοι επιζήσουν μετά από χρόνια, θα ανθίσουν και θα συνεχίσουν τον κύκλο της ζωής τους.
Εκτός από τους σπόρους, το φυτό πολλαπλασιάζει και με βολβούς που το ίδιο παράγει. Παρά την πολλαπλασιαστική του όμως δυνατότητα το όμορφο αυτό φυτό πέφτει θύμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις ακτές. Τα παρακολουθούμε κάθε χρόνο που περνά να λιγοστεύουν και να εξαφανίζονται. Να κόβονται με το που ανθίζουν από ανθρώπινα χέρια για να γεμίσουν τα ανθοδοχεία τους, ή να ξεριζώνονται για να μεταφυτευτούν στους κήπους τους.
Η παραλία του Κοτσιά ανάμεσα Χλώρακας και Κισσόνεργας, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη ομορφαίνει με τα λευκά κρίνα της θάλασσας, τα οποία καλό είναι να μην τα κόβει ούτε να τα πατεί κανείς, ώστε να ρίξουν σπόρο και να συνεχίσουν να υπάρχουν σ’ αυτό τον τόπο.
Στην Κύπρο βλαστούν στη παραλία της Χλώρακας, στη παραλία του Ακάμα, και μετά τα συναντούμε στο μακρινό Παχίαμο. Είναι λουλούδια σπάνια και προστατευμένα, είναι φυτά υπό παρακολούθηση και θα πρεπει επιτέλους κάποιοι άνθρωποι με ευαισθησίες  που στις μέρες μας δυστηχώς σχεδόν έχουν χαθεί, να αναλάβουν εκστρατεία  διάσωσης και πολλαπλασιασμού τους.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

12 Ιουνίου 2013

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΒΕΡΩΦ ΝΕΟΦΥΤΟΥ

ΑΡΘΡΟ 

Τα κόμματα στην Κυπρο παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική και κοινωνική ζωή. Όλα περιστρέφονται γύρω τους και βλέπουμε πάντα τους ίδιους ανθρώπους στις διοικητικές πυραμίδες και τους ίδιους συνδυασμούς ατόμων να αποτελούν τον περίγυρο τους, και όλους μαζί να αλληλοϋποστηρίζονται στηρίζοντας κατεστημένες αντιλήψεις.
Βέβαια προς τους απλούς υποστηριχτές υπόσχονται ότι αγωνίζονται προς όφελος του λαού, οι εμπειρίες όμως αποδεικνύουν ότι η εξουσία φθείρει και διαφθείρει. Τα κόμματα καταλήγουν σε κυκλώματα αποτελούμενα από κλίκες που ευνοούν τις επιθυμίες των ολίγων παρατρεχάμενων, που πάντα με μαεστρία ως ζήτουλες, καθίστανται κυρίαρχοι εξουσιαστές.
Αυτό ξεκινάει από της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και στο πέρασμα του χρόνου βλέπουμε να διαιωνίζεται η ίδια κατεστημένη κατάσταση. Είναι γενικά παραδεχτό από όλους ότι τοιουτοτρόπως δεν υπάρχει καμία πολιτική προοπτική, αλλά δυστυχώς οι πολίτες έχουν μάθει να συμβιβάζονται και να νομίζουν ότι όσο περισσότερο στενή είναι η προσάρτηση τους σε κάποιο πολιτικό κόμμα, τόσο περισσότερο όφελος θα έχουν. Έχουν πιστέψει ότι χωρίς να ανήκουν σε κάποια πολιτική κλίκα, τίποτα δεν μπορούν να επιτύχουν, έχουν πειστεί ότι χωρίς ρουσφέτι ούτε το αυτονόητο της ιατρικής περίθαλψης δεν μπορούν να έχουν
Βιώσαμε τους πολιτικούς περισσότερο από μισό αιώνα να μας αποδεικνύουν ότι τα πολιτικά τους οράματα είναι μόνο λόγια, και μόνη έγνοια να έχουν πώς να αναρριχώνται στην εξουσία προς ίδιον όφελος επανιδρύοντας τη δημοκρατία που δεν αποσκοπεί στην ευμάρεια του συνόλου, παρά μόνο αυτών. Με πρόσχημα την πολιτική συνείδηση που θεωρείται αναγκαίο συστατικό για μια υγειή δημοκρατία, κατασκεύασαν την κομματική συνείδηση, και κατάφεραν να δημιουργήσουν ραγιάδες με κατευθυνόμενα μυαλά. Κατασκεύασαν υποστηριχτές που τους χώρισαν σε κλίκες και τους διαμοιράστηκαν οι αρχηγίσκοι των κομμάτων, ανθρώπους γονυπετείς που νομίζουν ότι αποχτούν αξία όταν ανήκουν στις κομματικές κλίκες, και που με ένα γνέψιμο ψηφίζουν τους προκαθορισμένους άξιους και ανάξιους.
Αυτό είδα αυτοπροσώπως να συμβαίνει στις τελευταίες δύο εκλογικές αναμετρήσεις στον ΔΗΣΥ. Ως υποψήφιος στο πολιτικό γραφείο είδα τους εκλέκτορες κατόπιν προσταγής ως τηλεκατευθυνόμενοι, να ψηφίζουν σε κορδόνι μόνο τους αρεστούς και αποκλείοντας οποιονδήποτε άλλο από τη χαμηλή βάση, και ως εκλέκτορας είδα να συμβαίνει σε χειρότερη μορφή στις εκλογές για ανάδειξη Επαρχιακής διοίκησης στην Πάφο, όπου ορισμένοι θέλοντας να επιβληθούν δια παντός μέσου, κατέφυγαν ακόμα και σε καλπονοθεια. Ειδα και στις δύο περιπτώσεις να εκλέγονται μόνο οι ίδιοι προκαθορισμένοι από τις κλίκες που αποτελούν την ανώτερη ηγεσία.
Ειδικά σε οικονομικούς καιρούς δύσκολους που οι πολίτες είναι αγαναχτισμένοι, είναι νομίζω όλη η κατάσταση τραγική που δεν περιποιεί τιμή στις ηγεσίες των κομμάτων εφ όσον όλοι γνωρίζουμε ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις, είναι ακόμα πιστεύω μια πρόκληση από τους λίγους έναντι των πολλών.
Σαν απλό μέλος από της ιδρύσεως του κόμματος μου, τόλμησα να διεκδικήσω εκλογή σε ανώτατο επίπεδο. Όχι μόνο καταψηφίστηκα πιστεύω κατόπιν διαταγής, αλλά κάποιος εκ της ανώτατης ηγεσίας είχε το θράσος να μου τηλεφωνήσει για να μου πει ότι δεν είχα δικαίωμα να διεκδικήσω σε ανώτατο επίπεδο εφ όσον δεν είχα περάσει προηγουμένως από όλη την πυραμίδα της ηγεσίας, ως να επρόκειτο για διορισμό.
Πιστεύω ότι η οργάνωση ενός κόμματος και μιας χώρας για να πάει μπροστά, προϋποθέτει νέες ιδέες που δεν υπόκεινται σε προκαθορισμένα καλούπια, ως εκ τούτου οι ηγεσίες χρειάζονται μαζί με τους παλιούς, και τους καινούργιους ανθρώπους. Αυτό είναι μια υπόσχεση που έδωσε ο νέος πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ Νεοφύτου, ελπίζω να την τηρήσει. Το πρόβλημα είναι ότι οι πρώτες δυο εκλογικές διαδικασίες που έγιναν επί προεδρίας του δεν εμπεριείχαν αυτό το στοιχείο. Φυσικά έχει το ελαφρυντικό της χάριτος ως καινούργιος πρόεδρος που δεν πρόλαβε ακόμα να εμπεδώσει τις αρχές του. Ως προς τούτο θα αναμένουμε ελπίζοντας ως άξιος ηγέτης να προεδρεύει του κόμματος με την δυναμική που τον ξεχωρίζει.  
Διότι όσοι τυχεροί αξιώνονται να έχουν ηγέτη άξιο οδηγό που να καθοδηγεί παίρνοντας σωστές πρωτοβουλίες και να ανοίγει ορίζοντες, είναι αυτοί και μόνον που προοδεύουν περισσότερο από όλους.


ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

11 Ιουνίου 2013

ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ:

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

 To η του ήλιου

Ένας νέος συνθέτης και μια νέα φωνή συστήνονται με ένα mini album που επιχειρεί να αποκαταστήσει την πληγωμένη φήμη του λεγόμενου ‘έντεχνου’ ελληνικού τραγουδιού.

Ο Αποστόλης Αρμάγος γράφει τη μουσική και η Ξένια Ροδοθεάτου τραγουδά στο cd με τίτλο ‘Το η του ήλιου’. Η ολοκαίνουργια αυτή δουλειά αποτελείται από τέσσερα ιδιαίτερα τραγούδια και ένα οργανικό κομμάτι. Στοιχεία από την παράδοση, την κλασική αλλά και τη ροκ μουσική συνδέονται εδώ με ένα μοναδικό τρόπο.
Στα τρία από τα τέσσερα τραγούδια οι στίχοι είναι του Αποστόλη Αρμάγου, ενώ στο τελευταίο κομμάτι τα λόγια έχει γράψει η Ξένια Ροδοθεάτου. Για την ενορχήστρωση συνεργάστηκε ο συνθέτης με τον Νίκο Ξύδη, ο οποίος επιμελήθηκε την παραγωγή και την ηχοληψία του cd στο στούντιο Paraga.
‘Το η του ήλιου’ κυκλοφορεί απ’την εταιρεία Μελωδικό Καράβι (μπορείτε να το παραγγείλετε στο τηλ: 210-3226343)  και είναι διαθέσιμο στον ΙΑΝΟ (Σταδίου 24, Αθήνα), το MUSIC CORNER (Πανεπιστημίου 56, Αθήνα), σε επιλεγμένα δισκοπωλεία καθώς και στο iTunes σε ψηφιακή μορφή για downloading.

Δείγμα μπορείτε να ακούσετε εδώ:

Η σελίδα των δημιουργών στο facebook:

8 Ιουνίου 2013

ΣΤΟ ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ Ο ΝΕΑΡΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Σχετική ανακοινωση της Ακαδημίας Ολυμπιακου Πειραιως Παφου αναφερει:
«Ο ποδοσφαιριστής μας Γιώργος Βασιλείου είναι ανάμεσα στα έξι παιδιά που θα συμμετάσχουν στα δοκιμαστικά του Ρεντη την ερχόμενη εβδομάδα . Ευχόμαστε στον Γιώργο καλή επιτυχία και η σκέψη μας όλων θα είναι εκεί . Είμαστε σίγουροι ότι το ταλέντο του Γιώργου θα εντυπωσιάσει τους ανθρώπους του Ολυμπιακού».

ΣΤΟ ΡΕΝΤΗ ΓΙΑ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΑ 6 ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΚΑΔΗΜΙΕΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ……
Σε συνέχεια των δοκιμαστικών που έγιναν στην Κύπρο τον περασμένο Δεκέμβριο από τον Τεχνικό Διευθυντή και υπεύθυνο Σκάουτινγκ του Ολυμπιακού Πειραιώς κ. Γιώργο Αμανατίδη, έχουν κλειθεί έξι παιδιά από τις Ακαδημίες του Θρύλου στην Κύπρο για να συμμετάσχουν την ερχομενη βδομαδα σε δοκιμαστικά στις Αθλητικές εγκαταστάσεις στο Ρέντη.
Οι ποδοσφαιριστές που έχουν κληθεί είναι οι:
Χρίστος Δημοσθένους από το κλιμάκιο της Αμμοχώστου, Γεώργιος Βασιλείου από το κλιμάκιο της Πάφου, Μιχάλης Κωνσταντινίδης από το κλιμάκιο Λεμεσού και Ανδρέας Ζαχαρίου, Κωνσταντίνος Γεωργαλλίδης και Χαράλαμπος Χαραλάμπους από τη Λάρνακα.

Τα παιδιά τα οποία θα συνοδευτούν στην Αθήνα, από τους Υπεύθυνους της Soccer World Cyprus επίσημους αντιπροσώπους του Ολυμπιακού Πειραιώς στην Κύπρο, θα έχουν μια τεράστια εμπειρία αφού θα περάσουν πρώτα από Εργομετρικές Εξετάσεις και θα προπονηθούν μέσα στο Ρέντη μαζί με τα αγωνιστικά Τμήματα.

7 Ιουνίου 2013

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΛΑΚΗ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

Ο Λάκης Χριστοδούλου γεννήθηκε στη Χλώρακα το 1956. Εντάχθηκε στις τάξεις του ΔΗΣΥ από της ιδρύσεως του κόμματος, και ως φοιτητής αναμίχθηκε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα της νεολαίας. Αγωνίστηκε σκληρά και με πάθος ενάντια στους μεγάλους κατατρεγμούς του κόμματος στα πρώτα χρόνια της ιδρύσεως του, και πρόσφερε με άοκνες προσπάθειες, θυσίες και κόπους το άπαν των δυνάμεων του για την πρόοδο του κόμματος το οποίον αγάπησε με πάθος. Από τη θέση του Οργανωτικού του κόμματος που κατέχει τα τελευταια εφτά χρόνια, κατάφερε να συμβάλει τα μέγιστα και με επιτυχία στην ανάδειξη του Νίκου Αναστασιάδη στο ανώτατο αξίωμα του προέδρου της Κυπριακής δημοκρατίας.
Ο Λάκης Χριστοδούλου ως εκπαιδευτικός με μεγάλη προσφορά στην εκπαίδευση, ένας ιδιαίτερος άνθρωπος με  άποψη και ισχυρή γνώμη που το όνομα του συνδέθηκε με τα γράμματα, τον πολιτισμό και την πολιτική, στις τωρινές εσωκομματικές εκλογές του ΔΗΣΥ, διεκδικεί τη θέση του Επαρχιακού Γραμματέα της Πάφου.
Εμείς κρίνοντας απο την ατελείωτη προσφορά που έχει στο ενεργητικό του, αποφασίσαμε ότι αξίζει αυτή τη θέση, γι αυτό αποφασίσαμε να τον στηρίξουμε και να τον υποστηρίξουμε. Αποφασίσαμε να εργαστούμε για την εκλογή του, και να καλέσουμε όλους τους ψηφοφόρους να τον τιμήσουν με τη ψήφο τους. Γνωρίζοντας τις μεγάλες ευθύνες που απορρέουν από τη θέση που διεκδικεί, αποφασίσαμε ότι είναι άξιος και μπορεί με το αίσθημα ευθύνης που τον διακατέχει, καθώς και το πάθος που έχει έμφυτο για διεκδίκηση και προσφορά,
Να ψηφίσουμε αυτόν, και μόνον αυτόν.

5 Ιουνίου 2013

Η ΠΡΩΤΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗΣ ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ

Στόχος τής μόρφωσης πρέπει να είναι πως ο μικρός μαθητής θα μάθει να αντιλαμβάνεται, να εννοεί, να αναρωτιέται, να ψάχνει, να θαυμάζει και να δημιουργεί από νεαρή ηλικία, καθώς τα πρώτα γράμματα και οι πρώτες διδαχές, τον ακολουθούν και επηρεάζουν την επιθυμία του για περισσότερη γνώση στην υπόλοιπη του ζωή.

Οι διαδικασίες και οι αναζητήσεις μεθόδων για τη μετάδοση των γνώσεων οφείλονται σε όσους δασκάλους κατάφεραν να κινήσουν τον θαυμασμό και την περιέργεια των μαθητών τους. Γι αυτό η διαδικασία της εκπαίδευσης παίζει ιδιαίτερο και καθοριστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και στη δημιουργία του χαρακτήρα των μικρών μαθητών, ιδιαίτερα όταν καταφέρνουν να τους προκαλούν την επιθυμία για περισσότερη μόρφωση και γνώση.
Όσοι λοιπόν δάσκαλοι γνωρίζουν ότι από την πνευματική ευχαρίστηση προκαλείται η όρεξη για μάθηση, προσπαθούν να διδάξουν δια της σκηνής και δια του έργου στην πράξη αντί μόνο της θεωρίας, εφόσον καλά γνωρίζουν τα καλύτερα αποτελέσματα δια του τρόπου αυτού. Γι αυτό όταν δάσκαλοι μαθαίνουν στους μικρούς μαθητές να εκφράζονται μέσα από κατάλληλες θεατρικές παραστάσεις, πολλές είναι οι γνώσεις που αποχτούν, καθώς έτσι ανοίγονται παράθυρα  πνευματικής ευχαρίστησης και κριτικής σκέψης.
Στις παραστάσεις και στα θέατρα λοιπόν, η τέχνη μεταδίδεται δια της υποκριτικής, της μουσικής και του χορού , με τρόπο που συμβάλλει στην προώθηση αυτής της θεωρίας.
Στο θέατρο της Χλώρακας τα τελευταια δυο χρονιά αυτή η διαδικασία συμβαίνει επί τακτικής βάσεως, εφόσον το θέατρο της Χλώρακας ευρίσκεται εν πλήρη λειτουργία παρέχοντας όλες τις διευκολύνσεις σε όσους επιθυμούν να το χρησιμοποιήσουν για να αναδείξουν τις τέχνες και να προωθήσουν τη μάθηση μεταδίδοντας ταυτόχρονα τη ψυχαγωγία στο κοινό.

Τις προηγούμενες εβδομάδες, αρκετές πολιτιστικές παραστάσεις παίχτηκαν με επιτυχία, όπως και την περασμένη, καθώς η διευθύντρια δασκάλα του κοινοτικού νηπιαγωγείου Χλώρακας Κούλλα Χριστοδούλου με τη βοήθεια των άλλων δασκάλων και βοηθών, καθώς και του συνδέσμου γονέων, σηματοδότησαν τις καλοκαιρινές διακοπές των μικρών μαθητών τους με μια εξαιρετική γιορτή επί σκηνής, καθώς καλά πρεπει να γνωρίζουν κυρίως οι γονείς, ότι τοιουτοτρόπως οι μικροί μαθητές προοδεύουν και αποχτούν τις πρώτες εκείνες γνώσεις που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον καλό χαρακτήρα στον υπόλοιπο τους βίο. 

«Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ»

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ (Γραμμένο μίαν παλαιότερην εποχή)
Είναι η εφημερις τούτη είδος περιοδικού χρήσιμον και ωφέλιμον το οποίον γράφεται και εκδίδεται αποκλειστικά και χωρίς άλλην βοήθεια οικονομική ή άλλην πως, μετά μεγάλου μόχθου και πολλής δυσκολίας, μόνον από εμένα, αφιερώνω δε δια αυτήν την εργασία απεριόριστο χρόνο, ως προς τούτο ελπίζω να εκτιμείται δεόντως. Προσπάθεια μεγάλη καταβάλλω ώστε να δημοσιεύω πάσα επιμορφωτική και πολιτιστική πράξη, να γράφω περί ονομαστών ανδρών και επιφανών ανθρώπων, καθώς φιλοσόφων και άλλων προσώπων και να γράφω περί όλων των γεγονότων και ζητημάτων όταν αυτά συμβαίνουσιν, ή δεν συμβαίνουσιν. Φιλοξενούνται στες στήλες τούτες πάσες πρωτότυπες μελέτες ή συγγράμματα όταν μας αποστέλλονται. Προσπάθεια μας είναι να καταστήσουμε την μικρή εφημερίδα μας ως λογοτεχνικό περιοδικό, ξεφεύγοντας από τα συνήθη τετριμμένα της καθημερινότητας, και επιδίωξη μας είναι η καλλιτεχνική δημιουργία και η παραγωγή πνευματικού έργου. Η εφημερίδα μας, δεν πρέπει να το αποκρύψωμεν, πως τώρα με την Παγκόσμια οικονομική κρίσιν, αντιμετωπίζει μεγάλας δυσκολίας. Η τιμή του χάρτου και οι δαπάνες για την έκδοση αυξήθηκαν σημαντικά, ενώ το ενδιαφέρον του κόσμου για τα γράμματα και την τέχνη λιγόστεψαν. Τον τελευταίο καιρό με την μεγάλη οικονομική κρίσιν την οποίαν διερχόμεθα, πολλά περιοδικά και εφημερίδες σε άλλες χώρες διέκοψαν την έκδοση τους, ενώ άλλοι περιόρισαν τον αριθμόν εκδόσεων τους. Την δύσκολον αυτήν περίοδο με το δυσβάστακτο οικονομικό κόστος, αναγκαζόμεθα ώστε να έχομεν διάφορες σκέψεις ως προς τον τρόπον συνέχισης της εκδόσεως της. Καταβάλλω μεγάλην προσπάθεια όπως μη ανασταλεί η κυκλοφορία της. Με μεγάλας θυσίας και με την βοήθεια του Θεού, είμαι σίγουρος, όπως πάντα συμβαίνει, θα εξευρεθεί τρόπος ή εναλλακτική λύση. Ως προς τούτο θα επανέλθωμεν προς ενημέρωση σας.
Ο εκδότης

Κυριάκος Ταπακούδης

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ: ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΜΟΥ

3 Ιουνίου 2013

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΤΤΟΟΥΛΙΑΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΣΗ ΜΕΛΟΥΣ ΣΤΟ ΤΟ ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΗΣΥ

Επαρχιακός Γραμματέας του Μελάθρου αγωνιστών ΕΟΚΑ
Διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Γενικός Γραμματέας του Αθλητικού σωματείου ΕΥΑΓΟΡΑΣ – Πρόεδρος της τοπικής ΔΗΣΥ Χλώρακας – Μέλος της επιτροπής Συνεργατικού ταμιευτηρίου δασκάλων Πάφου

2 Ιουνίου 2013

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ: «ΑΓΩΝΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ»

Ο Μίκης Τεμβριώτης αρχηγός της Αντίστασης, γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του Χαράλαμπου Μενελάου Αρέστη «ΑΓΩΝΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ»:
«Όταν ηλθε ο Χαράλαμπος να με δει για να μου ζητήσει να προλογίσω το παρόν πόνημα του, με ρώτησε αν ήμουν στον αγώνα από του Ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950.
Είδα στα λόγια και στα μάτια του την αστραπή και τον πόθο της Ελευθερίας και της Ενώσεως με την Ελλάδα. Αλλά είδα αυτόν τον πόθο και στην απάντηση του, όταν του είπα ότι στο Δημοψήφισμα ήμουν μικρός –μόλις είχα κλείσει τα 13-.
-Τι σχέση έχει που ήσουν μικρός, σε πήρε ο πατέρας σου και ψήφισες,
μου είπε.
Ο ίδιος πόθος, ναι ήταν έτσι, με πήρε στο παρελθόν στις 15 Ιανουαρίου του 1950 την ημέρα του Ενωτικού Δημοψηφισματος. Και είδα τον πατέρα μου να με παίρνει για να υπογράψω τις δέλτους του Ενωτικού Δημοψηφίσματος. Αλλά πανίσχυρος ο πόθος με πήρε και πιο μακριά στο παρελθόν, και είδα τον εαυτό μου να υπογράφει με όλο του το Είναι την Ένωση από κοιλίας μητρός»…

Στις 15 Ιουλίου του 1974 εκδηλώθηκε στη Κύπρο πραξικόπημα εκ μέρους της Εθνοφρουράς εναντίον του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και Αρχιεπισκόπου Κύπρου Μακαρίου Γ΄, ο οποίος διασώθηκε και διέφυγε στη Πάφο, απ όπου κάλεσε το λαό να αντισταθεί ενάντια στη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄. Ο λαός ειδικά της Πάφου, και οι αντιστασιακές δυνάμεις, αλλά ιδιαίτερα το Εφεδρικό σώμα, αντιστάθηκαν ηρωικά μέχρι εσχάτων, δίνοντας άνισες μάχες με τα τεθωρακισμένα της Εθνοφρουράς.
Με αφορμή το πραξικόπημα, σαράντα χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, εισέβαλαν στη Κύπρο. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας. Περίπου 200.000 εκδιώχθηκαν από τα σπίτια τους, έγιναν πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, περίπου 4000 νεκροί, και 1619 δηλώθηκαν αγνοούμενοι.
Το 1973,ο Μακάριος για να αντιμετωπίσει την παράνομη δραστηριότητα της ΕΟΚΑ Β', αποφάσισε να συστήσει εφεδρικό αστυνομικό σώμα, αντικαθιστώντας τις διάφορες λεγόμενες παρακρατικές ομάδες που δρούσαν υπέρ του μέχρι τότε.
Ο Χαράλαμπος Μενελάου Αρέστη εντάχτηκε στο Εφεδρικό σώμα, από όπου βίωσε ενεργά και με σκληρό τρόπο όλες τις βίαιες καταστάσεις που ελάμβαναν χώρα σε όλη την Κυπρο, κατά την οποία ο εμφύλιος είχε πάρει διαστάσεις με αποτέλεσμα το πραξικόπημα από τη Χούντα των Αθηνών και στη συνεχεια την Τούρκικη εισβολή.
Μέσα από αυτά τα βιώματα ο Χαράλαμπος Μενελάου Αρέστη, επιχειρεί ένα δύσκολο εγχείρημα, να καταγράψει μέσα από τα βιώματα του τη πραγματική αλήθεια των γεγονότων, χωρίς επηρεασμό, και σε μεγάλο βαθμό τα καταφέρνει.
Σαν μάρτυρας αυτών των καταστάσεων που τα έζησε με συγκλονιστικό τρόπο, τα κατέγραψε βλέποντας τα από τη δικιά του σκοπιά και παραθέτοντας τα στον αναγνώστη με εύκολη και κατανοητή γραφή, χωρίς πολιτικό επηρεασμό από τη μια πλευρά ή την άλλη.
« Με λιτό και περιεκτικό τρόπο, αλλά και με εντιμότητα και σεβασμό στην αλήθεια, ο Χαράλαμπος μας δίνει τη δική του μαρτυρία. Μια κατάθεση ψυχής στο αμείλικτο δικαστήριο της ιστορίας», γραφει στον πρόλογο του βιβλίου ο συγγραφέας Άνδρος Παυλίδης.
Σε προλογικό του σημείωμα ο συγγραφέας Αρέστη, αναφέρει:

Το βιβλίο κυρίως αναφέρεται σε άγνωστες πτυχές του πολέμου του 1974. Αναφέρεται στην αντίσταση της Αμμοχώστου κατά του πραξικοπήματος και κατά της τουρκικής εισβολής που το ακολούθησε. Επεκτείνεται σ' όλες τις περιόδους του αγώνα, θέλοντας να καταδείξει την άρρηκτη συνέχεια τους. Αναδεικνύει την συμμετοχή της Χλώρακας στους αγώνες του 1955-59 και του 1963-64, που κορυφώθηκε στην προπραξικοπηματική περίοδο και την αντίσταση κατά του πραξικοπήματος και της εισβολής του 1974. Σκιαγραφεί επίσης την παγκύπρια δομή και δράση της Ένωσης Αγωνιστών Πάφου.



1 Ιουνίου 2013

Ο ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Οι επιχειρήσεις και κυρίως τα καταστήματα υπηρεσιών στη Χλώρακα ενώ θα μπορούσαν να έχουν πολλά έσοδα από τον τουρισμό,  εντούτοις υπολειτουργούν με βασικούς πελάτες μόνο τους κατοίκους και ελάχιστους τουρίστες από τα παραλιακά τουριστικά καταλύματα και ξενοδοχεία στα οποία φιλοξενούνται. Η κίνηση αγοράς είναι σχεδόν ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα μήνα με το μήνα τα καταστήματα στη κεντρική πλατεία σχεδόν έκλεισαν όλα, και απέμειναν μόνο τα καφενεία, που κι αυτά πήραν τη σειρά τους και ένα ένα άρχισαν να κλείνουν κι αυτά. Είναι μια κατάσταση που δεν περιποιεί τιμή σε κανένα παράγοντα της κοινότητας, μια κατάσταση ανεπίτρεπτη, διότι ενώ υπάρχουν εύκολες λύσεις για διόρθωση της κακής κατάστασης, τίποτα και από κανέναν δεν επιχειρείται.
Πάραυτα και κατεπειγόντως κατά τη γνώμη μου πρέπει οι κοινοτικές αρχές να κινηθούν και να δράσουν. Στη παραθαλάσσια περιοχή της κοινότητας υπάρχουν έντεκα ξενοδοχεία, καθώς και άλλες τουριστικές μονάδες όπου τα καλοκαίρια επί καθημερινής βάσεως φιλοξενούνται χιλιάδες τουρίστες. Εάν όλοι αυτοί, έστω μόνο μια φορά επισκέπτονταν την κοινότητα, όλα τα καταστήματα στην κεντρική πλατεία θα επωφελούνταν, και όλα όσα έκλεισαν θα επαναλειτουργούσαν. Εξ αυτού συνεπάγεται ότι η υποδομή -δηλαδή οι πελάτες-, υπάρχει, αυτό που απομένει είναι η διοχέτευση τους εντός του χωρίου.
Ξέρουμε ότι με το σύστημα του all inclusive πολύ δύσκολα οι ξενοδόχοι τους αφήνουν να κυκλοφορούν εκτός των ξενοδοχείων τους, παρ όλα αυτά, καθημερινά βλέπουμε πολλά λεωφορεία να γεμίζουν και να τους οδηγούν στην Κάτω Πάφο, όπου ψωνίζουν, διασκεδάζουν και ξοδεύουν τα χρήματα τους.
Αυτό που απομένει είναι να τους προσκαλέσουμε να μας επισκεφτούν και εμάς. Να εξεύρουμε τρόπους να τους ελκύσουμε κα να τους δελεάσουμε. Δεν είναι δύσκολη η σκέψη, όλοι γνωρίζουμε τι θέλει κάποιος τουρίστας. Το πρώτιστο είναι να μάθει πως υπάρχουμε σαν κοινότητα. Χρειάζεται κάποιος να τους πληροφορήσει και να τους εξηγήσει τι μπορούν να δουν στη κοινότητα, και κάποιος επίσης να τους οδηγήσει. Με λίγα λόγια χρειάζεται υποδομή. Χρειάζεται συγκοινωνία, φωτισμένοι δρόμοι με πεζοδρόμια που να οδηγούν στη τουριστική περιοχή.
Δυστηχως όλα αυτά δεν υπάρχουν, η κεντρική πλατεία δεν έχει τίποτα να προσφέρει στον τουρίστα, και τα κέντρα αναψυχής δεν συνάδουν στο να ελκύσουν τους ξένους. Δεν υπάρχει οργανωμένη κατάσταση που να μελετά και να σχεδιάζει τρόπους  για τον σκοπό αυτό. Ίσως οι κοινοτικές αρχές δεν έχουν λάβει σοβαρά υπ όψη τη δύναμη που έχει ο τουρισμός σε επίπεδο εσόδων. Δυστυχώς δεν βλέπουμε να υπάρχει αειφόρος ανάπτυξη, ούτε προστασία του περιβάλλοντος, αλλά ούτε κινήσεις υπέρ αυτών, ώστε με ενιαία ανάπτυξη να καταφέρουμε να αναβαθμίσουμε την κεντρική πλατεία ως πνεύμονα πρασίνου με κτίρια που να συνάδουν με την παράδοση μας, και τοιουτοτρόπως να καταστεί τόπος έλκυσης επισκεπτών.
Για να κυλήσει εισροή εσόδων, πρέπει οι τουρίστες να επισκεφτούν την κοινότητα μας όπου θα δουν ότι έχουμε να επιδείξουμε, και να ξοδέψουν τα λεφτά τους. Κάτι όμως που για να γίνει, πρεπει να κατασκευαστούν έργα και να υπάρξουν οι ελάχιστες υποδομές. Χρειαζόμαστε φθηνή συγκοινωνία που να συνδέει τα ξενοδοχεία και την κοινότητα με την πόλη της Πάφου, τη γύρω περιοχή, το αεροδρόμιο, καθώς και με τις άλλες πόλεις. Χρειάζεται αστυνόμευση, τάξη και ασφάλεια.
Χρειάζεται τέλος, πάραυτα η κεντρική πλατεία να αναμορφωθεί και να κατασκευαστούν λαογραφικά και ηθογραφικά μουσεία. Χρειάζεται τουριστικός χάρτης, οδηγός που να αναλύει και να εξηγεί τη γεωγραφία και τα αξιοθέατα της Χλώρακας.  
Αυτά τα λίγα άμα γίνουν, μαζί με συλλογικοτητα και αποφασιστικότητα, πολλά προβλήματα μπορούν να υπερπηδηθούν και πολλά εμπόδια να ξεπεραστούν, και κόντρα στην οικονομική κρίση, να βάλουμε μπροστά τη μηχανή της ανάπτυξης και σίγουρα η κοινότητα πιότερο θα προοδεύσει και θα αναπτυχτεί με γοργότερους ρυθμούς.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ


ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Οι ερασιτέχνες ψαράδες της Χλώρακας έκλεισαν το δρόμο και τον πεζόδρομο εις ένδειξη διαμαρτυρίας προς το κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας που προσπαθεί με ενέργειες του να τους αποκλείσει να ελλιμενίζουν τις βάρκες τους στην περιοχή ΔΗΜΜΑ, όπως δηλώνουν.
Σε δήλωση του ο εκπρόσωπος των ψαράδων Λίνος Λαούρης, μας εξήγησε ότι σε μια προσπάθεια να τους απομακρύνει από την περιοχή, το Κοινοτικό Συμβούλιο ξήλωσε τις πρόχειρες εγκαταστάσεις από μπετόν που τους ευκόλυναν να καθελκύουν και να ανελκύουν τις βάρκες τους.
«Η περιοχή ΔΗΜΜΑ είναι ένα μικρό λιμανάκι δυτικά της Χλώρακας στο οποίο από παράδοση και από εκατοντάδων χρόνων χρησιμοποιούν για  να δένουν τις βάρκες τους οι ψαράδες. Σήμερα ξαφνικά και χωρίς καμιά διαβουλευση μαζί μας, προχώρησαν στο ξήλωμα των εγκαταστάσεων, χωρίς να σκεφτούν εναλαχτικες λύσεις. Αυτές οι ενέργειες μας βρίσκουν αντίθετους, και θα αντιδράσουμε δυναμικά. Σήμερα αποκλείσαμε, τον πεζόδρομο και το λιμανάκι σε ένδειξη ειρηνικής διαμαρτυρίας, αλλά προειδοποιούμε ότι αν δεν βρεθεί εναλλακτική λύση, θα αντιδράσουμε δυναμικά», δήλωσε στη συνεχεία ο Λίνος Λαούρης.

Σε επικοινωνία μας με το Κοινοτικό Συμβούλιο, ο γραμματέας Γιώργος Ττοουλιας, μας δήλωσε:
«Μέσα στα πλαίσια της υποβολής απόψεων από το Κοινοτικό Συμβούλιο για Δημόσια έργα στον κλάδο των θαλασσίων έργων, στα πλαίσια της μελέτης διαμορφώσεως Δυτικού παραλιακού μετώπου Πάφου, προτάθηκε ο καθορισμός της περιοχής ΔΗΜΜΑ σαν χώρος ο οποίος θα διαμορφωθεί και θα χρησιμοποιηθεί σαν πλαζ λουομένων. Με βάση τη συγκεκριμένη απόφαση το Κοινοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ότι οποιαδήποτε άλλη χρήση του χώρου, δεν επιτρέπεται».
Σε αντιδήλωση του ο ερασιτέχνης ψαράς ιδιοκτήτης βάρκας Νίκος Χριστοδούλου, μας δήλωσε ότι οι άδειες που έχουν από το κράτος, τους επιτρέπουν να ελλιμενίζουν τις βάρκες τους σε όπου δει θαλάσσιες περιοχές, γι αυτό η αντίδραση των ιδιοκτητών των βαρκών θα συνεχιστεί με όλα τα νόμιμα μέσα που διαθέτουν, καθώς ο νόμος είναι με το μέρος τους.

ΜΗΝΟΛΟΓΙΟ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

Ο Ιούνης είναι ο μήνας κατά τον οποίον ωριμάζουν τα μήλα, όπως λέει το σύστιχο,

Ο Μάης με τα τριαντάφυλλα
Κι ο Ιούνης με τα μήλα

και ονομάζεται πρωτογιούνης έχοντας τη σημασία του προαγωγού, δηλαδή του πρώτου καλοκαιρινού μήνα.

Κατά την νύχτα της 6ης του μηνός Ιουνίου στον ουρανό εμφανίζεται ο αστερισμός της Οπλιάς, ή κατά άλλους Πλειάς, ή με τη σημερινή ορολογία, της Πούλιας. Μέχρι αυτής της ημερομηνίας πρέπει οι άνθρωποι να θερίσουν τα σπαρτά τους, ειδάλλως αν η Οπλειά τα ιδεί αυτά θα κασιάσουν και δεν θα θερίζονται εύκολα.
Ο αστερισμός της Πλειάς θεωρείται από τους γεωργούς και τους ποιμένες ως πολύ σημαντικός, διότι από την κίνηση του στον ουρανό προσδιορίζουν επ ακριβώς την ώρα κατά την διάρκεια της νύχτας.
Οι Πλειάδες κατά τη μυθολογία ήταν εφτά όπως και τα αστέρια του αστερισμού και ήταν κόρες του τιτάνα Άτλαντα και την ύπαρξή τους οι αρχαίοι Έλληνες εμπνεύσθηκαν από τον ομώνυμο αστερισμό, που στα νεότερα χρόνια έγινε γνωστός σαν Πούλια. Θεωρούνταν θεότητες των βουνών, και από την ένωση τους με το Δία, τον Ποσειδώνα και τον Άρη γεννήθηκαν θεοί και ήρωες.
Σχετικά πως οι Πλειάδες έγιναν αστερισμός, η μυθολογία αναφέρει ότι ο γίγαντας Ωρίωνας τις ερωτεύτηκε και τις καταδίωξε θέλοντας να τις κάνει δικές του, οπότε οι Πλειάδες μετά από πέντε χρόνια κατατρεγμού, κατέφυγαν στο Δία που τις έκαμε αστερισμό για να τις γλιτώσει. Ο Ωρίωνας όμως τις ακολούθησε στον ουρανό σαν αστερισμός κι αυτός, κι έτσι οι Πλειάδες που προπορεύονται μπροστά του στον ουρανό, πέφτουν στη θάλασσα για να του ξεφύγουν.
Ο αστερισμός των Πλειάδων χρησίμευε για τον καθορισμό των εποχών στην αρχαιότητα, γιατί η εμφάνισή του στην ανατολή γινόταν τέλη Μαΐου και ανήγγελλε την είσοδο του καλοκαιριού, ενώ η δύση του που προμήνυε την αρχή του χειμώνα. Θεωρείται ακόμη ως αστερισμός της αγάπης καθώς λέει και το δύστυχο:

Έτην Οπλιά π ανέφανε
τα άστρη της είναι εξι,
όποιος αγάπην αγαπά
να πάει να θκιαλέξει

Στις 24 του μήνα γιορτάζεται από την εκκλησια η μέρα του Αϊ Γιανιού του Λαμπροφόρου, ημέρα κατά την οποία γεννήθηκε ο Πρόδρομος Ιωάννης ο  Βαπτιστής. Την νύχταν της παραμονής ο κόσμος συνήθιζε να ανάβει λαμπρατσιές μπροστά από τις πόρτες των οικιών τους, και οι νέοι περιδιάβαιναν τους δρόμους πηδώντας πάνω από αυτές τραγουδώντας:

Ψύλλοι, ψύλοι φύετε
τσιαί κορκοί ψοφήστε
γιατί ο Άης Γιάννης έρκεται
με την γεροματσούκαν
τσιαι ο Άης Πρόδρομος έρκεται
με  το κονταροξύλιν

Και όταν η φωτιά ημέρευε και πήγαινε να σβήσει, από αυτήν άνωθεν διασκέλιζαν οι γυναίκες και οι γέροντες.
Το πήδημα της φωτιάς, δεν είναι μόνο έθιμο της Κύπρου, αλλά και όλου του Ελληνισμού, καθώς και άλλων μή Χριστιανικών λαών. Η 6η Οικουμενική σύνοδος το θεώρησε ως αντιβαίνων την Ορθόδοξη θρησκεία και το απαγόρευσε θέτοντας ως τιμωρία τον αφορισμό όσων πολιτών και την καθαίρεση όσων κληρικών δεν εσυμμορφούντο, χωρίς όμως να επιτύχουν την εξάλειψη του. Το εθιμο εξακολουθούσε στα Κυπριακά χωριά και πόλεις ακόμη μέχρι πρώτινων λίγων δεκαετιών, οπότε με την απότομη ανάπτυξη του πολιτισμού και τον εύκολο πλουτισμό και την ευμάρεια, αφέθηκε να εκλείψει.
Στο τέλος του μήνα στις φωτιές του Αϊ Γιαννιού, ριχνόταν για να καεί το παραδοσιακό λουλούδινο στεφάνι το οποίο οι νοικοκυραίοι κρέμαζαν στα ανώγια των θυρών τους την 1η του Μάη.
Ακόμα την παραμονή τα Αϊ Γιανιού γινόταν η αναβίωση του Κλήδονα ενός εθίμου κατά το οποίον ελάμβανε χώρα μια λαϊκή μαντική διαδικασία σύμφωνα με την οποία
οι ανύπανδρες κοπέλες μαζεύονταν σε ένα σπίτι όπου μια από αυτές της οποίας και οι δύο γονείς ήταν εν ζωή, αναλάμβανε να φέρει το αμίλητο νερό, δηλαδή εν όσο το κουβαλούσε από το πηγάδι δεν έπρεπε να ομιλεί, αλλά να τηρεί απόλυτη σιωπή. Γι αυτό συνήθιζαν να το κουβαλούν τη νύχτα ώστε να μην συναπαντούν κάποιο γνωστό  που θα τις χαιρετούσε. Ακολούθως το άδειαζαν σε ένα πήλινο  δοχείο στο οποίο η κάθε κοπέλα έριχνε κάποιο προσωπικό πολύτιμο αντικείμενο. Στη συνέχεια, ο Κλήδονας δηλαδή το πήλινο δοχείο, σκεπαζόταν με κόκκινο ύφασμα και κλειδωνόταν ώστε να μην ανοιχτεί από κανένα και παρέμενε όλη τη νύχτα υπό το φως των άστρων για να ξεστριστεί, δηλαδή υπό το φως των αστεριών και του φεγγαριού να αποχτήσει μαγικές ιδιότητες, ενώ οι κοπέλες πριν κοιμηθούν μελετούσαν τα παρακάτω λόγια:

Ριξε το βλέμμα σου φεγγάρι μου στο σκοτάδι απόψε σε καλώ,
για να σκορπίσεις το φως σου πάνω σε τούτο το νερό
Ξορκισμένο να ναι από κακό, κι ευλογημένο μόνο με το καλό.
Κλειδώνουμε τον κλήδονα με τ' Αγιαννιού τη χάρη,
κι όποια έχει καλό ριζικό να δώσει να τον πάρει.

Το άνοιγμα του κλήδονα γινότανι το πρωί που έβγαινει ο ήλιος. Λέγεται ότι τη νύχτα αυτή οι κοπέλες βλέπουν στα όνειρα τους τον μελλοντικό τους σύζυγο.
Το φεγγαρόνερο που φτιαχνόταν από το αμίλητο νερό το χρησιμοποιούσαν κατά παντός μαγικού καιρού. Ξέπλεναν τα σώματα των νεογνών, έπλεναν όλο το σπίτι ώστε να μην τους πιάνει το μάτι και η γρουσουζιά, ακόμα δια του ραντίσματος να ψοφούν οι ψύλλοι και οι κορκοί, και τέλος οι πεφωτισμένες έβαζαν φεγγαρόνερο σ' ένα δοχείο κι άναβαν γύρω του κεριά, ώστε να δουν οράματα και τα μελλούμενα.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ