22 Ιανουαρίου 2013

Λογική και συναίσθημα -άρθρο-

Πολλοί διανοητές έχουν μελετήσει τη λογική, και οι απόψεις σχετικά με τη φύση αυτής δεν είναι συμβατές μεταξύ τους. Η λογική στον άνθρωπο περιλαμβάνει τον λογικό συλλογισμό που μετά από σκέψη και έρευνα έχει την ικανότητα να καταλήγει σε λογικά συμπεράσματα και να λύνει προβλήματα, να προβαίνει σε σωστές εκτιμήσεις και να κατανοεί τον εαυτό του και τους άλλους ανθρώπους. Έτσι προσπάθεια του καθενός, συνήθως είναι να ερμηνεύει τα γεγονότα και να τα καταλαβαίνει με βάση τη λογική. Διότι η λογική είναι που διέπει τον κόσμο και τη λειτουργία του. Πάρα πολλές φορές όμως ορισμένα πραγματα δεν μπορούν να εξηγηθούν με αυτήν. Αυτό συμβαίνει διότι η λογική έχει πολλές όψεις, και συχνά επηρεάζεται από τις προσωπικές ιδιομορφίες καθώς και την προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου που επιχειρεί να δώσει λογικές εξηγήσεις. Ώστε, όσο και να είναι η λογική ψυχρή, πολλές φορές δεν είναι ούτε αντικειμενική, ούτε ορθή. Είναι η λογική όμως, ανεξάρτητα πόσο μπορεί να επηρεαστεί από άλλες παραμέτρους, οδηγός για πιο σίγουρη και ασφαλή διάγνωση του κάθε ζητήματος, της κάθε σκέψης και της κάθε πράξης. Το συναίσθημα δεν υπολογίζει συνήθως τα λογικά συμπεράσματα και υπαγορεύει τις περισσότερες πράξεις των ανθρώπων. Ενώ τα ζώα κινούνται από την καθαρή λογική του ενστίκτου και ο άνθρωπος με τη λογική του μυαλού, στον άνθρωπο το συναίσθημα προκαλεί πολλές φορές συμπεριφορές που στρέφονται εναντίον του ατόμου αλλά και του συνόλου. Το συναίσθημα μπορεί να παραπλανά, να φανατίζει, να αλλοιώνει τη λογική διαδικασία. Μπορεί να προκαλεί καταστροφές, όλεθρο και δυστυχία. Αλλά μπορεί επίσης να εμπνεύσει μεγαλειώδη πνευματικά έργα και τέχνες και να αποτελέσει κίνητρο εξαιρετικών πράξεων και επιτευγμάτων. Είναι δηλαδή η λογική και το συναίσθημα δυο αλληλένδετοι παράγοντες που ωθούν τον καθένα μας να ενεργεί με τρόπους που άλλοτε επιφέρουν καλό αποτέλεσμα, και άλλοτε κακό. Σίγουρα η σωστή λογική υπερτερεί, αλλά επειδή είναι δύσκολο να κυριαρχήσει του συναισθήματος, πρέπει νομίζω μεταξύ αυτών των δύο να επικρατεί μια ισορροπία.

Κουτσομπολιό -άρθρο-

Κάθε μέρα, στα καφενεία, στις υπεραγορές, στις γειτονιές, και  παντού, είμαστε όλοι μάρτυρες διάφορων συζητήσεων, αλλά κυρίως κουτσομπολιών. Λέει κάποιος καποια καλόβουλη ή κακόβουλη κουβέντα που και λίγη αλήθεια να περιέχει, αυτή παίρνεται και διαδίδεται απο στόμα σε στόμα σε όλη την κοινότητα, διογκώνεται, αλλάζει και παραποιείται, με αποτελεσμα ένα απλό γεγονός να μεταμορφώνεται σε μεγάλο θέμα, να ψιθυρίζεται πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου προσώπου, και να γίνεται κοινό μυστικό το οποίο προκαλεί κακές παρενέργειες. Εκ των υστέρων μπορεί να αποδειχτεί η φήμη  ψευδής, αλλά εκείνοι που τη διέδωσαν κατόρθωσαν να βλάψουν την κοινωνική θέση και τα συναισθήματα του ατόμου.
Το κουτσομπολιό είναι μια κοινωνική επιθετικότητα και μια συμπεριφορά που πραγματικά βλάπτει. Οι άνθρωποι  εμπλέκονται σε κακόβουλα κουτσομπολιά διότι με αυτό τον τρόπο βγάζουν όλα τα εσωτερικά απωθημένα και προβλήματα τους πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου  χωρίς συνήθως να υπάρχουν συνέπειες, αφου ο κατηγορούμενος δεν είναι παρών για να αντικρούσει τις κατηγορίες, η να τιμωρήσει τον κάθε ψεύτη κατήγορο του. Το κουτσομπολιό μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση κάποιου εις βάρος κάποιων άλλων και να γίνει δημοφιλέστερος, και να μπορέσει να αναρριχηθεί κοινωνικά.
Δυστυχώς σ αυυού του είδους συζητήσεις οι άνθρωποι ομαδοποιούνται και συνασπίζονται και συμφωνούν αναμεταξύ κουτσομπολεύοντας και κατηγορώντας. Και όταν κάποιος διαφωνεί, συνήθως σιωπά, ή αναγκάζεται να συμφωνά. Το κουτσομπολιό είναι ως φαίνεται μια κατάσταση εσωτερικής ανάγκης του μέσου ανθρώπου που προέρχεται απο το υποσυνείδητο, ή και το συνειδητό και το οποίον προκαλεί ψυχική και πνευματική ευχαρίστηση. Είναι μια κατάσταση που δεν αλλάζει, και που την ανεχόμαστε θέλοντας και μη χωρίς οι πιο πολλοι να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Το μόνο  ίσως που μπορεί κάποιος, είναι να κανει πως δεν ακουει, για να μην τρελαθεί, διότι όταν οι παλιοί έλεγαν παρά να σου βγει το όνομα καλύτερα το μάτι , δυστηχώς ειχαν δίκαιο.