2 Σεπτεμβρίου 2018

ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΚΟΚΟΣ ΛΙAΣΙΔΗΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ

Απεβίωσε σήμερα στο Νοσοκομείο σε ηλικία 81 ετών μετά από άνιση μάχη με την επάρατο νόσο, ο αγωνιστής της ΕΟΚΑ Κόκος Λιασίδης. Η κηδεία θα τελεστεί στον καθεδρικό ναό της Χλώρακας, την Τρίτη η ώρα 16:00


ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΙΑΣΙΔΗΣ
Ο Μηχαλάκης Παπαντωνίου σε ένα από τα βιβλία του, γράφει:
Μετά τη σύλληψη του Κώστα Πενταρά, από τις αρχές του 1959 μέχρι το τέλος του αγώνα ανέλαβε ως υπεύθυνος της Χαμηλής Περιοχής Πάφου ο Γεώργιος Λιασίδης.
Ο Γεώργιος Λιασίδης επέδειξε καθόλη τη διάρκεια του αγώνα αξιόλογη δράση. Έλαβε μέρος σε πολλές επιδρομές κατά των Άγγλων και σε δολιοφθορές με σημαντικά αποτελέσματα. Κατά τη σύλληψη του υπέστη απάνθρωπα βασανιστήρια.

Ο ΙΔΙΟΣ ΔΙΗΓΕΙΤΑΙ:
Την 1η Απριλίου 1955 ξεκίνησε ο αγώνας με εκρήξεις και σαμποταζ σε όλη την Κύπρο εκτός από την Πάφο. Αμέσως ο Διγενής κάλεσε τον Μηχαλάκη Παπαντωνίου που είχε εν τω μεταξυ αποφυλακιστεί, να οργάνωσει ομάδες κρούσεως και στην Πάφο. Ο Μιχαλάκης άρχισε πρώτα από τη Χλώρακα. Με κάλεσε εμένα (Γεώργιο Λιασίδη), τον Κώστα Πενταρά, τον Γεώργιο Βέργα, τον Γεώργιο Ταπακούδη. τον Γεώργιο Χαρ. Ασπρο, τον Ζαχαρία Μιχαήλ και τον Αντώνη Μαυρονικόλα να λάβουμε μέρος στην ομάδα.
Όταν νύχτωσε, πήγαμε στο πατρικό μου σπίτι λίγο πιο κάτω από τα καφενεία και μέσα σε ένα αχυρώνα δώσαμε τον όρκο της ΕΟΚΑ. Βάλαμε τα χέρα μας πάνω σε ένα μικρό Ευαγγέλιο, που έβγαλε από την τσέπη του ο Μιχαλάκης και επαναλαμβάναμε τον όρκο που ο ίδιος διάβαζε.
Μετά από λίγες μέρες ο Μιχαλάκης μας έδωσε μπογιές και πινέλα και τα βράδια γεμίζαμε όλα τα κεντρικά σημεία του χωριού με συνθήματα υπέρ της Ελλάδος, της ΕΟΚΑ και της ΕΝΩΣΗΣ. Στη συνέχεια μας έδιδε φυλλάδια και τα ρίχναμε με απόλυτη μυστικότητα στα καφενεία του χωριού και οπουδήποτε αλλού. Όμως εμάς δεν μας αρκούσαν αυτά, θέλαμε δράση.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 η ομάδα τηςΧλώρακας μεταξύ των άλλων καθηκόντων που είχε (εκτελέσεις, ενέδρες, βομβιστικές επιθέσεις φιλοξενία και τροφοδοσία ανταρτών), ήταν και η κατασκευή βομβών
Μια μέρα πήραμε διαταγή, εγώ και ο συναγωνιστής μου Χριστάκης Εύζωνας. να πάρουμε ένα καλάθι γεμάτο βόμβες σε ένα παλαιό σπίτι στο Κτήμα το οποίον ήταν ακατοίκητο και ο ιδιοκτήτης του μετανάστευσε στην Αφρική. Πήγαμε με τη μοτοσικλέτα του Χρ. Εύζωνα, την οποία οδηγούσε ο Ιδιος, και εγώ καθόμουν πίσω και κρατούσα το καλάθι με τις βόμβες.
Όταν φθάσαμε έξω από το σπίτι, κατέβηκα από τη μοτοσικλέτα και στα γρήγορα άνοιξα την πόρτα. Άφησα το καλάθι με τις βόμβες μέσα στο σπίτι, έκλεισα την πόρτα, ανέβηκα στη μοτοσικλέτα και φύγαμε.
Μετά από λίγες μέρες, οι Άγγλοι συνέλαβαν καμιά δεκαριά άτομα, μεταξυ των οποίων ήταν και ένας μαθητής που καθόταν δίπλα από το σπίτι που αφήσαμε το καλάθι με τις βόμβες. Κάποιος δικός μας άνθρωπος από την αστυνομία μας έδωσε την πληροφορία ότι ο μαθητής αυτός είπε στους Άγγλους ότι εγώ (Γιώργιος Λιασίδης) και ο Χριστάκης Εύζωνας πήραμε ένα καλάθι με βόμβες και το αφήσαμε σε γειτονικό του σπίτι.