30 Ιουνίου 2018

ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟ, ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ

Ο πόλεμος φέρνει καταστροφή, σπέρνει μίσος, εκδίκηση και αντεκδίκηση, εμπερικλείει σκοτωμούς και δυστυχία. Ο πόλεμος προκαλεί μένος στους πολεμιστές, που σαν κουρδισμένα στρατιωτάκια υπακούνε και σκοτώνουν με αγριότητα και βαναυσότητα. Με δικαιολογία την υπεράσπιση της πατρίδας και της οικογένειας, γίνονται οι περισσότεροι πόλεμοι, αλλά η αλήθεια είναι μία μόνον, ότι σχεδόν όλοι οι πόλεμοι γίνονται για τα συμφέροντα κάποιων ανθρώπων, οι οποίοι παρακινούν και φανατίζουν τις μάζες των πολιτών, και τους παρασέρνουν στην καταστροφή και στον όλεθρο.

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα βασίλειο ήταν ένας πολεμιστής ανίκητος που ο βασιλιάς τον έστειλε σε έναν πόλεμο. Δεν  χαριζόταν στους εχθρούς του, και τους έσφαζε όλους. Χωρίς να τους λυπάται με δικαιολογία ότι άν δεν τους έσφαζε θα τον έσφαζαν, συνέχιζε να πολεμά και να κερδίζει όλες τις μάχες.
Έγινε αιμοβόρος και απαθής στον ανθρώπινο πόνο, και με τον καιρό οι σφαγές έγιναν στο μυαλό του έμμονη ιδέα και συνήθεια. Ο βασιλιάς τον παίνευε για τις μάχες που κέρδιζε, και οι συμπολεμιστές του τον θαύμαζαν. Η φήμη του ως άγριος  πολεμιστής, απλώθηκε σε όλη τη χώρα και όσο διαρκούσε ο πόλεμος, όλοι τον υμνούσαν και τον δόξαζαν.
Κάποτε όμως ο πόλεμος τέλειωσε και ο στρατιώτης απολύθηκε. Πήρε των οματιών του και κατοίκησε σε μια άκρια του Βασιλείου που δεν έφτανε κανένας νόμος, ένα απόμερο μέρος, ένα μικρό χωριό όπου εκεί, δια της βιάς επέβαλε δικούς του νόμους.
Συνηθισμένος μόνο να πολεμά, άρχισε ένα δικό του πόλεμο στο μικρό χωριό. Δια της βίας άρπαζε από τους φτωχούς χωρικούς, και όποιος του εναντιωνόταν, τον βασάνιζε ή και τον σκότωνε. Ήταν μια εποχή του Μεσαίωνα που κυριαρχούσε ο νόμος της επιβολής του δυνατού.
Έτσι συμπεριφερόμενος, έγινε άρχοντας και εφάρμοσε προς όφελος  του ένα σκληρό κουμάντο που έκανε τους ανθρώπους γύρω του δυστυχισμένους. Πολλοί κάτοικοι, οι τίμιοι θεοφοβούμενοι και φιλήσυχοι πολίτες από φόβο κρυφά διαμαρτύρονταν και έψαχναν να βρούν τρόπο  αντίδρασης, ενώ πολλοί άλλοι δήλωσαν υποταγή και τον όρισαν βασιλιά τους, ώστε τοιουτοτρόπως είχαν την εύνοια του και την προστασία του.
Έτσι στο μικρό χωριό δημιουργήθηκαν δύο στρατόπεδα, ένα από τους επιτήδειους κόλακες και υμνητές της εξουσίας οι οποίοι είχαν οφέλη εξ αυτής, και οι φτωχοί τίμιοι βιοπαλαιστές που ένεκα της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, καθημερινώς γίνονταν περισσότερο πτωχότεροι και δυστυχέστεροι

Στα χρόνια που πέρασαν, ένα μικρό παιδί μιας τίμιας οικογένειας που γαλουχήθηκε με τα Χρηστά ήθη, όταν μεγάλωσε αποφάσισε να κάμει ιερό πόλεμο εναντίον των απίστων. Ντύθηκε στρατιώτης και πήγε στους Αγίους τόπους να πολεμήσει. Έδωσε σκληρές μάχες, και υπέρ του Χριστού φόνευσε πολλούς αλλόθρησκους.
Όταν ο πόλεμος τέλειωσε, γύρισε στον τόπο του, αλλά βλέποντας το άδικο εναντίον των φτωχών συνανθρώπων του, αποφάσισε να τιμωρήσει τον αίτιο των δεινών.
Ο δυνάστης άρχοντας ενοχλημένος από τη συμπεριφορά του, αποφάσισε να εξαλείψει το μικρό εμπόδιο που του παρουσιάστηκε. Διέταξε τους υποτακτικούς του να τον δωροδοκήσουν ή αν δεν τα κατάφερναν, να τον αφανίσουν από προσώπου γης. Όμως τίποτα δεν κατάφεραν, καθώς ο νέος έχοντας τον Χριστό και το δίκαιο με το μέρος του, ήταν αποφασισμένος να πολεμήσει το άδικο και το κακό.
Κάλεσε λοιπόν τον κακό άρχοντα σε μάχη μέχρι θανάτου, και ξεκίνησαν μια μεγαλειώδη πάλη που στα χρονικά της ιστορίας ονομάστηκε η μάχη του καλού και του κακού. Τα σπαθιά τους άστραφταν και βροντούσαν, και χτυπούσε ο ένας τον άλλο με πολλή δύναμη. Πάλευαν ώρες, πάλευαν μέρες, πάλευαν εβδομάδες. Κανένας δέν μπορούσε να νικήσει. Όσο δεινός πολεμιστής ήταν ο κακός άρχοντας, άλλο τόσο ήταν και το καλό παλληκάρι. Οι άνθρωποι τους παρακολουθούσαν, και οι μισοί υποστήριζαν τον κακό, και οι άλλοι τον καλό. Στα μάτια των μεν, ο κακός ήταν ο καλός, και στα μάτια των δε, ο καλός ήταν ο κακός.
Όταν κουράστηκαν και δεν μπορούσαν άλλο, όταν τα σπαθιά τους έσπασαν και οι ασπίδες τους τσακίστηκαν, κατάλαβαν ότι δεν μπορούσε να νικήσει κανένας. Έτσι έκαμαν μια συμφωνία, να μην τπάρξει ηττημένος, ούτε νικητής. Έκαμαν νόμους που να ευνοούν το δίκαιο του καθενός, και συγκυβέρνησαν στον τόπο. Με λίγα λόγια έμεινε το κακό να κυριαρχεί, αλλά έμεινε και το καλό να συνκυριαρχεί.
Και από τότες τους ανθρώπους τους κυβερνούν οι κακοί και οι καλοί, με τρόπο που το σύνολο των ανθρώπων πιστεύει πώς η κάθε εξουσία κυβερνά με τους νόμους που θεσπίστηκαν επ’ αυτού, και πώς πρέπει να τους εφαρμόζουν άσχετα αν είναι καλοί ή κακοί.    

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΑΡΧΟ ΠΑΦΟΥ



Αξιότιμη κ. Έπαρχος

Είμαι ο Κυριάκος Ταπακούδης δημοσιογράφος και εκδότης της ηλεκτρονικής εφημερίδας της Χλώρακας. Πιστεύω ότι με ενθυμείστε από προηγούμενη ηλεκτρονική μας επικοινωνία παρ’ όλα αυτά σας υποβάλλω εκ νέου τα σέβη μου.
Αποτείνομαι σε εσάς ως αρμόδια του θέματος εκ νέου, για ίδιον περιστατικό το οποίον κατήγγειλα σε εσάς  προ ορισμένου καιρού. Η καταγγελία μου ήταν μόνο προς εσάς, και όχι κοινού ενδιαφέροντος.
Σήμερα, επειδή δεν έλαβα απάντηση σας, και επειδή ένεκα της καταγγελίας μου υπόκειμαι υπό κατατρεγμό όπως πιστέυω από τον γραμματέα του Κοινοτικού Συμβουλίου και συνεπίκουρο του τον Κοινοτάρχη ο οποίος ως φαίνεται τον έχει σε ψηλή παντιέρα  και του κάνει τα χατήρια, αποτείνομαι εκ νέου κοντά σας δια ανοιχτής επιστολής, ώστε να γνωρίζουν οι πολίτες αν έχω άδικο ή δίκαιο.
Κατάγγειλα σε εσάς τον Γραμματέα του Κοινοτικού Συμβουλίου ότι έλαβα παράπονα ως δημοσιογράφος για ανάρμοστη και απαξιωτική συμπεριφορά του σε πολίτες της Χλώρακας. Χωρίς να με ενημερώσετε αν κάνατε οποιανδήποτε έρευνα, από τότες οι φορολογίες μου έχουν υπερχρεωθεί, και κάποιες αγγελίες εκ του νόμου επί πληρωμή σε εφημερίδες  του Κ. Συμβουλίου για προσφορές, έπαυσαν να δίνονται προς την εφημερίδα μου, με φανερό σκοπό την «τιμωρία μου» για την εν λόγω καταγγελία, καθώς και σε αναρτήσεις του Γραμματέα στο facebook, που αφήνει έμμεσα υπονοούμενα προς το άτομο μου.
Θέλω να σας πληροφορήσω ότι πληρώνω αρκετές χιλιάδες φόρους στο Κοινοτικό Συμβούλιο. Θέλω να σας πώ ότι ένα ή δύο εκατοντάδες ευρώ το χρόνο για μένα ως πληρωμή των δημοσιεύσεων δέν έχουν άξια, και αρκετές από αυτές δεν τις έχω εισπράξει από απόφαση δική μου. Θέλω να σας πληροφορήσω ότι υπάρχει απόφαση της ολομέλειας όλων των τελευταίων τριών κοινοτικών συμβουλίων να δημοσιεύουν στην εφημερίδα της Χλώρακας ως τοπική εφημερίδα η οποία έχει πέραν τα ν 15000 αναγνωστών, εν συγκρίσει με τις τοπικές εφημερίδες της Πάφου οι οποίες έχουν πολύ λιγότερους αναγνώστες. Απλά η καταγγελία μου αυτή, αφορά θέμα ηθικής τάξης.
Θέλω να καταγγείλω εκ νέου τη συμπεριφορά του γραμματέα του Κοινοτικού Συμβουλίου, και σας πληροφορώ ότι θα αγωνιστώ για τα δίκαια μου και για την επιβολή του ηθικού νόμου. Θα σας παρακαλούσα να με ενημερώσετε αν δεν είναι της δικαιοδοσίας σας η καταγγελία μου αυτή, ώστε να αποταθώ σε άλλα αρμόδια τμήματα.

Σας ςυχαριστώ,
Μετα τιμής
Κυριάκος Ταπακούδης

Υ.Γ. Θα περιμένω απάντηση σας, και μετά θα κοινοποιήσω την επιστολή μου προς την εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.