ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το Μεγάλο Σάββατο, οι πιστοί είναι έτοιμοι πλέον για το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Στις εκκλησίες ψάλλεται το "Ανάστα ο Θεός, " και οι πιστοί χτυπούν τους σκάμνους και τα μαύρα ρούχα που καλύπτουν τις εικόνες πέφτουν. Το Μεγάλο Σάββατο η Εκκλησία στην προσδοκία της Ανάστασης γιορτάζει την εις Άδου κάθοδον του Χριστού, όπου καλεί κοντά του τους δικαίους από τον Αδάμ και την Εύα μέχρι τους έσχατους ανθρώπους του Θεού, σε ένα παγκόσμιο προσκλητήριο σωτηρίας, για την αναδημιουργία του κόσμου και την ολοκλήρωση της ανθρωπότητας.

Η κάθοδος του Χριστού στον Άδη θεωρείται το τελειωτικό χτύπημα κατά του θανάτου, γι αυτό η εκκλησία ψέλνει «Ότε κατήλθες πρός τον θάνατον, η ζωή η αθάνατος, τότε τόν άδην ενέκρωσας τη αστραπή της θεότητος”.
Το πρωί του Μεγ. Σαββάτου ψέλνεται ο Ύμνος των Τριών Παίδων «Τον Κύριον υμνείτε και υπερυψούτε εις πάντας τους αιώνας», ενώ στο μέσον του ναού, έχει στηθεί το προσκυνητάρι όπου ο Χριστός νεκρός αναπαύεται. Και θα αναστηθεί τα μεσάνυχτα και θα ελευθερώσει από το φόβο του θανάτου όσους πιστεύουν.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα λοιπόν, όλα τα φώτα σβήνουν και πέφτει παντού σκοτάδι. Και τα μεσάνυχτα ο ιερέας ψάλλει το Δεύτε λάβετε φως, και μετά το ευαγγέλιο της Ανάστασης ψάλλει το Χριστός Ανέστη με τους κωδωνοκρούστες να χτυπούν τις καμπάνες χαρμόσυνα.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Η Μεγάλη Παρασκευή αποτελεί την πιο μεγάλη μέρα της Μεγάλης εβδομάδας. Είναι η μέρα της κορύφωσης του θείου δράματος με την αποκαθήλωση και την ταφή του Χριστού. Είναι μέρα απόλυτου πένθους για όλη την Χριστιανοσύνη, απόλυτης αργίας και νηστείας, όπου κορυφώνονται τα Πάθη και γίνεται η σταύρωση την αυτή μέρα.

Το πένθος είναι μεγάλο, γι αυτό οι νοικοκυρές δεν κάνουν δουλειές, ούτε και μαγειρεύουν. Παρά μόνο μαζί με τα παιδιά, μαζεύουν λουλούδια και πηγαίνουν στες εκκλησιές για να στολίσουν τον Επιτάφιο.

Και ύστερα αναπαριστούν τη ταφή του Χριστού όπου οι γυναίκες μοιρολογούν και κλαίνε, και προσκυνούν και αποτείουν φόρο τιμής στον σταυρωθέντα Χριστό, και ύστερα πάλι την ίδια μέρα τον αποκαθηλώνουν και τον τοποθετούν στον Επιτάφιο όπου  το βράδυ εν πομπή με εξαπτέρυγα τον περιφέρουν στες γειτονιές και στα σοκάκια σταματώντας στα σταυροδρόμια όπου ψάλλουν δεήσεις καθώς προστάζουν τα ιερά της εκκλησίας έθιμα. 

ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΣΤΗΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ, ΣΕΙΣΑΧΘΕΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Πρέπει καμιά φορά να παραδειγματιζόμαστε από την ιστορία μας. Αν και σήμερα το κάνουμε, κερδισμένος θα βγει μόνον ο λαός. Οι κρατούντες όμως δεν πρόκειται να το πράξουν, καθώς είναι υποχείριοι των λίγων κεφαλαιοκρατών που διαχειρίζονται τους απλούς ανθρώπους ως μαριονέττες και εκ του ιδρώτος και του πόνου τους θησαυρίζουν όλο και περισσότερο.

Ποτέ λοιπόν, δεν είναι αργά να διαβάζουμε, να ενθυμούμαστε και να παραδειγματιστούμε από την Ιστορία μας, διότι μόνο καλό θα μας κάνει.

Ο Σόλωνας νομοθέτης, φιλόσοφος και ποιητής, θεωρείται ο πατέρας της δημοκρατίας, αλλά κυρίως δια του νόμου των σεισαχθείων που θέσπισε, απάλλαξε τους φτωχούς από τον κίνδυνο να γίνουν δούλοι επειδή δεν είχαν να εξοφλήσουν τα χρέη τους.

Στην αρχαία Αθήνα πριν δυόμιση χιλιάδες χρόνια, ο λαός είχε περιέλθει στην ίδια δεινή θέση όπως σήμερα. Ο πλούτος και η δύναμη ανήκαν σε λίγα χέρια, και οι φτωχοί ήταν χρεωμένοι σε αυτούς

Ο Σόλων ως νομοθέτης θέλοντας να απαλλάξει την πλειονότητα των πολιτών από τα χρέη, θέσπισε τον νόμο των Σεισαχθείων με τον οποίο απάλλασσε τούς δανειολήπτες από τα χρέη που τους προκαλούσε πόνο και οδύνη και που στο τέλος τους έκανε δούλους των δανειστών.

Ο νόμος Σεισάχθεια απάλειψε όλα τα συμβόλαια των φτωχών ανθρώπων που είχαν βάλει ενέχυρο ακόμα και τον ίδιο τον εαυτό τους καθώς και την περιουσία τους. Κατήργησε την δύναμη του πιστωτή να υποδουλώνει ή να φυλακίζει. Ο νόμος, με την κατάργηση των πολυαρίθμων υποθηκών στις κτηματικές περιουσίες της Αττικής, απελευθέρωσε την γη από τα παλαιά χρέη.

Οι σημερινοί κρατούντες αντί να βοηθούν τις τράπεζες, θα μπορούσαν στη σημερινή συγκυρία έχοντας πηγή έμπνευσης τις αρχές και τις πράξεις του Σόλωνα, να πράξουν το ίδιο και να γλυτώσουν το λαό από τις μέγγενες που έχουν περισφίξει τους φτωχούς δανειολήπτες και ετοιμάζονται να τους πολτοποιήσουν.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ