28 Μαρτίου 2013

Όσοι πολιτικοί συναίνεσαν στο μνημόνιο, ίσως μαζί υπέγραψαν και την πολιτική τους καταδίκη.

Όσοι πολιτικοί συναίνεσαν στο μνημόνιο, ίσως μαζί υπέγραψαν και την πολιτική τους καταδίκη.
Αυτό που συμβαίνει στην Κυπρο ως απόρροια από το μνημόνιο της Τρόικας, είναι μια πισώπλατη μαχαιριά στην καρδιά της Κύπρου, ένας καθαρός εκβιασμός που ανάγκασε την Κυπριακή ηγεσία να υπογράψει την καταδίκη της και την παράδοση του κράτους στην Τρόικα άνευ όρων. Σαν κράτος ζητήσαμε αλληλεγγύη, ζητήσαμε δάνειο και αυτοί μας ανάγκασαν να πάρουμε μέτρα αυτοκαταστροφής της οικονομίας μας. Πτώχευσαν τις Κυπριακές τράπεζες και φορολόγησαν κυρίως τα ξένα κεφάλαια, μια φορολόγηση των καταθέσεων που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρά υφαρπαγή των χρημάτων των καταθετών. Μας ανάγκασαν να παραδοθούμε άνευ όρων, να υποκύψαμε και να δεχτούμε τον απόλυτο εξευτελισμό καθοδηγώντας μας με βίαιο τρόπο στην αυτοκαταστροφή μας.
Είναι φανερό ότι στόχος της Τρόικας δεν είναι να σταθούν αλληλέγγυοι μας, αλλά να καταστρέψουν το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, ώστε να μας υφαρπάσουν τους ξένους καταθέτες και επενδυτές, χωρίς να ενδιαφέρονται ότι έτσι οδηγούν στην οικονομική καταστροφή ένα ολόκληρο λαό, ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συμπεριφορές τους είναι τόσο φανερές και προκλητικές, ώστε οι ξένοι καταθέτες να χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα και να αποσύρουν τα χρήματα τους, με αποτέλεσμα η Κύπρος να χάσει τον κυριότερο πνεύμονα, τον χρηματοπιστωτικό τομέα που ενίσχυε την οικονομία μας. Τα αποτελέσματα φάνηκαν αμέσως, μεγάλο μέρος του πληθυσμού πτώχευσε και η συνέχεια έπεται.
Ίσως υπήρχαν άλλοι τρόποι να οδηγηθούμε στο ίδιο αποτέλεσμα, δηλαδή της πτώχευσης κράτους και λαού, χωρίς τουλάχιστον τον εξευτελισμό μας. Ίσως να υπήρχαν άλλοι τρόποι, το μόνο που δεν υπήρχε ήταν η αποφασιστικότητα και ο φόβος. Ίσως οι πολιτικοί να στάθηκαν στο ύψους των περιστάσεων και να έκαμαν το σωστό, τίποτα δεν είναι σίγουρο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οδηγηθήκαμε σε πλήρη καταστροφή, και εν καιρώ όταν ο λαός δεν θα αντέχει άλλο τη δυστυχία από τις κακουχίες της πτώχευσης, οι ψηφοφόροι θα είναι πολύ δύσκολο να ξαναψηφίσουν όσους πολιτικούς μας οδήγησαν στο μνημόνιο.. Θέλω να πω ότι, όσοι πολιτικοί συναίνεσαν στο μνημόνιο, ίσως μαζί υπέγραψαν και την πολιτική τους καταδίκη.

Κυριάκος Ταπακούδης

27 Μαρτίου 2013

ΜΑΤΙΑΣΜΑ, ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΓΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ
ΜΑΤΙΑΣΜΑ, ΒΑΣΚΑΝΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΓΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Μάτιασμα, βασκανία και μαγγανεία ονομάζονται οι πράξεις που γίνονται με τη βοήθεια απόκρυφων και πνευματικών δυνάμεων πέραν του συμβατού και του φυσικού.
Είναι η πρόκληση διαταραχής ή βλάβης από επίδραση κακής ενέργειας από κάποιους ανθρώπους που έχουν σκοτεινές και δαιμονικές δυνάμεις. Κυρίως προκαλείται δια των οφθαλμών, γι αυτό ονομάζεται και μάτιασμα.
Η βασκανία και το μάτιασμα προκαλούνται από θαυμασμό ή πόθο για την ομορφιά, την υγεία και τα χαρίσματα ανθρώπων, ζώων και άψυχων πραγμάτων που δεν έχουν οι βάσκανοι, με αποτέλεσμα αυτοί να φθονούν όσους τα έχουν.
Πολλές φορές το μάτιασμα προκαλείται χωρίς μαγεία ή μαγγανεία, αλλά άδολα και χωρίς συναίσθηση ή υποψία από τα άτομα που ματιάζουν, και μη γνωρίζοντας την επικίνδυνη επίδραση των ματιών ή των λόγων τους.
Άλλες φορές προκαλείται συνειδητά, όταν οι βάσκανοι καταντούν χαιρέκακοι και φθονεροί.
Αν άνθρωποι που προκαλούν το μάτιασμα και γνωρίζουν αυτή τη δύναμη τους φτύσουν και πουν,
-φτού, φτού να μη βασκαθείς,
μπορούν έτσι να μπλοκάρουν την εξερχόμενη ενέργεια τους, αποφεύγοντας την πρόκληση βασκανίας και ματιάσματος.
Στη βασκανία κάποιοι πιστεύουν και κάποιοι δυσπιστούν, ενώ ελάχιστοι την απορρίπτουν, αφού σε όλη διάρκεια της ζωής του καθενός, αρκετές φορές έτυχε να ματιαστεί με αποτέλεσμα θέλοντας ή μη όσο δύσπιστος και να είναι, να διερωτάται περί της αληθείας.
Η βασκανία εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους όπως ζαλάδα, κακή διάθεση και πονοκέφαλο χωρίς ιδιαίτερο λόγο, απλά από μια κακή συναπάντηση με κάποιον Σαββατογεννημένο, με κάποιον που έχει σμιχτά φρύδια, ή με άτομο κακότροπο και τυχαίνει να εκπέμπει δυνατό μαγνητισμό.

ΠΡΩΤΙΝΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Ο Χριστιανισμός παραδέχεται την ύπαρξη της βασκανίας και την αποδίδει σε επέμβαση του πονηρού πνεύματος και συνιστά τον εξορκισμό δια του σταυρού και το διάβασμα εκκλησιαστικών ευχών ή δεήσεων.

1. ΑΛΕΞΗΤΗΡΙΟΝ ΤΟΥ ΠΥΡΕΤΟΥ
Τους παλιούς καιρούς όταν την ύπαιθρο διέρχονταν και περιφέρονταν Αθίγγανοι μεταφέροντας μαζί τους αρκούδες δίδοντας παραστάσεις στα πανηγύρια, οι χωρικοί αγόραζαν από αυτούς τρίχες της αρκούδας τις οποίες χρησιμοποιούσαν για βασκανίες και θεραπείες.
Πίστευαν ότι αν κάποιος άρρωστος είχε πυρετό, καίγοντας τις τρίχες σε κάρβουνα στο θυμιατήρι και καπνίζοντας τον ασθενή, αυτός έβρισκε τη γιατρειά του.
Πίστευαν ακόμα ότι οι τρίχες της αρκούδας ως φυλαχτό αποτρέπουν τη βασκανία, και ότι αν κάποιος ματιασμένος δρασκελείσει μια αρκούδα, ξεματιάζεται.

2. ΦΑΙΝΕΙ ΠΑΣΙ
Όταν ο ασθενής έχει ρίγος και πυρετό, μια άμεση θεραπεία είναι το κάπνισμα δια τριών Αγιασμένων φύλλων ελιάς.
Τοποθετώντας σε καπνηστήρι πάνω σε κάρβουνο ένα ένα τα φύλλα και κατά το πρώτον λέγοντας την ευχή «ζαβός, δραγός και δίδυμος», κατά το δεύτερον «Ιησούς Χριστός νικά και όλα τα κακά σκορπά», και κατά το τρίτο «Φως Χριστού φαίνει πάσι», καπνίζουμε τον ασθενή άνωθεν της κεφαλής του. Ύστερα διαλύουμε σε νερό την τέφρα των καμένων φύλλων και τον ποτίζουμε. Με αυτό τον τρόπο ο ασθενής θεραπεύεται πλήρως.

Άλλος τρόπος θεραπείας είναι να σταυρώσουμε τον ασθενή στο μέτωπο τρεις φορές λέγοντας την ευχή,
«Βάρος, τσίλος, φτόνος  έπεσεν επι τον δούλον του Θεού. Άρατε Άγιοι Άγγελοι τον ριοπυρετόν, την πύρεξιν, την καρτάναν και ρίξε τα στο Άγιον Όρος, και έπαρον το κακόν το εξ εμού ρυσθείς επ ονόματος του Πατρός, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Αμήν»

3. ΣΚΑΘΘΑΡΟΙ - ΚΑΛΛΟΙ
Η πικροδάφνη, αροδάφνη ή ροδοδάφνη είναι τοξικό φυτό και τα μέρη του είναι δηλητηριώδη, γι αυτό δεν πρέπει να τρώγονται. Ακόμα και οι αναθυμιάσεις από το κάψιμο της πικροδάφνης είναι επικίνδυνες γι' αυτό δεν πρέπει τα κλαδιά της να χρησιμοποιούνται σαν καυσόξυλα.
Αν και δηλητηριώδες φυτό, παράγωγα του χρησιμοποιούνται ως θεραπευτικά βότανα. Έχει θεραπευτικές ιδιότητες εναντίον του καρκίνου, θεραπεύει τον πονοκέφαλο από μεθύσι έχει επίσης επουλωτικές ιδιότητες
Είναι αυτοφυής αειθαλής θάμνος  και αναπτύσσεται σε αμμώδεις, ασβεστώδεις και ηλιόλουστες περιοχές με υγρό υπόστρωμα, όπως όχθες ποταμών σε χαμηλό υψόμετρο. Άνεδρη αροδάφνη που βλαστά και αναπτύσσεται μακριά από νερό, είναι ωφέλιμη και χρησιμοποιείται εναντίον των σκάθαρων.
Κόβοντας κλαδί πικροδάφνης, σε ένα από τα φύλλα κάνουμε με το χέρι μας τρεις φορές το σημείο του σταυρού λέγοντας
«Εις το όνομα του Πατρός του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, Αμήν».
Ακολούθως αποσπούμε το φύλλο με τον γύρο φλοιό του κλαδιού σχίζοντας τον με ένα μαχαιράκι λέγοντας,
«Έτσι το ίδιο να σσιειστει (σχισθεί) τσι ο σκάθαρος»
Ακολούθως θάβουμε το φύλλο κάτω από μια πέτρα, και όταν με τις μέρες αρχίσει να σέπεται, το ίδιο αρχίζει και ο σκάθαρος ή ο κάλλος να σέπεται και να θεραπεύεται.
Εάν οι κάλλοι και οι σκάθθαροι είναι περισσότεροι του ενός, τότε επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με ίδιο αριθμό φύλλων.

4. ΒΔΕΛΛΕΣ
Η βδέλλα είναι είδος σκουληκιού που ζει σε έλη, λάκκους, λίμνες και γενικά στο νερό. Έχει σώμα πλατύ και ευέλικτο.
Στο στόμα της διαθέτει τρεις σειρές από δόντια με τα οποία κολλά στο δέρμα του ανθρώπου ή του ζώου και ρουφά αίμα, με το οποίο και τρέφεται. Το αίμα που ρουφάει μπορεί να είναι έως πέντε φορές περισσότερο από τον όγκο του σώματός της. Θεωρείται επικίνδυνη, καθώς η μεγάλη αφαίμαξη προκαλεί αδυνάτισμα και θάνατο.
Στο παρελθόν οι βδέλλες χρησιμοποιήθηκαν στην ιατρική για τοπικές αφαιμάξεις τοποθετώντας τες στο δέρμα των ασθενών. Για την απομάκρυνσή τους χρησιμοποιείται αλατόνερο.
Οι πρωτινοί άνθρωποι τις χρησιμοποιούσαν για ξόρκισμα όταν γυναίκες παρ όλες τις προσπάθειες δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν. Μάζευαν βδέλλες τις οποίες τοποθετούσαν πάνω από την νηστια (εστία φωτιάς) που μαγείρευαν, και όταν από τον καπνό της φωτιάς ξηραίνονταν, τις κοπανούσαν και το κονίαμα τους το διέλυαν σε ζεστό νερό. Ακολούθως έδιδαν στην ενδιαφερόμενη  για τεκνοποίηση να το πιει. Έπρεπε να το καταπιεί βρόγχο βρόγχο, και σε κάθε βρόγχο να λέει,
«Καθώς κολλούν οι αβτέλλες πάνω στον άνθρωπον, έτσι να κολληθεί μωρούιν πάνω πουν η μήτρα μου».  
k.tapakoudes@cytanet.com.cy

25 Μαρτίου 2013

Η ΕΑΥΤΗ ΚΑΚΗ ΦΥΣΗ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ - ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Η ΕΑΥΤΗ ΚΑΚΗ ΦΥΣΗ

Ο Σωκράτης δεν πίστευε πως η ανθρώπινη φύση είναι κακή ή πως έχει διαφθαρεί από κάποιο προπατορικό αμάρτημα.  Γι’ αυτόν, το “Αγαθόν” είναι ν’ ακολουθεί ο καθείς την φύση του. Και η φύση είναι αχώριστη από την Λογική. Αν πολύ συχνά οι ανθρωποι γινονται κακοί, αιτία είναι ότι αγνοούν το καλό. Γιατί όταν ξέρουν το καλό, αναγκαστικά κάνουν καλό.
Πίστευε ακόμα ότι “ουδείς εκών κακός”, δηλαδή οι άνθρωποι δρούν  κακά, επειδή από άγνοια παίρνουν το κακό για αγαθό. Ενεργούν κακά επειδή τους λείπει η γνώση. Και η γνώση είναι συνείδηση, η ακούραστη εξερεύνηση του εαυτού μας, η άρνηση να ενδώσουμε σε απατηλά φαινόμενα, η προσπάθεια ν’ ανακαλύψουμε την ουσία της αρετής.  Στην γνώση αυτή, στην αυτοσυνείδηση αυτή, μόνο η σοφία και ο Λόγος, μπορεί να μας βοηθήσει. Και μόνο ο σοφός μπορεί να είναι ευτυχισμένος.

Παρ όλους τους σοφούς στοχασμούς του Σωκράτη, η γνώμη η δική μου είναι διαφορετική, διότι βλέποντας όσα συμβαίνουν γύρω μας, δεν μένει άλλη κατάληξη στη σκέψη μας για ορισμένους ανθρώπους, παρά ότι μέσα τους έχουν έμφυτη την κακία και την αμαρτία.
Πολλές φορές οι άνθρωποι είναι υποχείριοι των κακών σκέψεων τους έχοντας σκοτάδι στη ψυχή τους, αν και γνωρίζοντας την αλήθεια της καλοσύνης, ούτε την επιθυμούν ούτε την αναζητούν. Γίνονται σκλάβοι της κακίας τους, με ψεύτικα αισθήματα, και κακές συνήθειες.
Πολλές φορές κάποιοι έχοντας έμφυτη την κακία μέσα τους, αν και γνωρίζουν την αλήθεια του καλού, δεν χαίρονται για το καλό του άλλου, γιατι μέσα τους έχουν την ζηλοφθονία.
Πολλές φορές κάποιοι έχοντας έμφυτη την αχαριστία μέσα τους, διαπράττουν την απεχθέστερη των αμαρτιών ανταποδίδοντας την καλοσύνη με κακία. Αν και έχουν απόλυτα την γνώση της καλοσύνης και της βοήθειας που έχουν δεχτεί, εντούτοις την επιστρέφουν προκαλώντας κακό και δυστυχία σε αυτόν που τους έχει βοηθήσει ή ευεργετήσει.
Πολλές φορές η κακία σε πολλούς είναι έμφυτη. Παρακολουθούμε  οποιουδήποτε είδος αυτής να κυριαρχεί στους ανθρώπους. Το πισωπλατο κουτσομπολιό, η κακιά γνώμη για τους άλλους και κυριότερα η διπροσωπία ένα από τα χειρότερα των κακών, που με ψέματα και ψεύτικες φιλίες κάποιοι επιφέρουν πισωπλατες μαχαιριές προκαλώντας μεγάλη ζημιά σε όσους τους εμπιστεύονται.

Ότι το κακό πολλές φορές είναι έμφυτο προερχόμενο εκ της φύσεως και της δημιουργίας της, το βλέπουμε να συμβαίνει στην παρακάτω ιστορία:

Στην άκρια ενός ποταμιού, καθόταν ένας σκορπιός και ήταν σκεφτικός πώς να περάσει το ποτάμι και να πάει στην αντίπερα όχθη.
Στην πολλή ώρα είδε ένα βάτραχο να βγαίνει από το νερό, και χωρίς να χρονοτριβεί, τον παρακάλεσε με πολλή ευγένεια να τον βοηθήσει να περάσει απέναντι.
- Αγαπητέ και ευγενικέ μου βάτραχε, μήπως μπορείς να με περάσεις απέναντι; 
του είπε
Ο βάτραχος το σκέφτηκε και του απάντησε προβληματισμένος,
- Ευχαρίστως θα σε περνούσα απέναντι, αλλά φοβάμαι πως θα με τσιμπήσεις με το κεντρί σου και θα πεθάνω.
-Θα ήμουν τρελός να κάνω κάτι τέτοιο, διότι τότε θα πνιγόμουν και εγώ. Θα ήταν καθαρή αυτοκτονία. του απάντησε ο σκορπιός.
Πείστηκε έτσι ο βάτραχος και τον φόρτωσε στην πλάτη του να τον πάει απέναντι. Μετά από λίγη ώρα και ενώ βρισκόταν στη μέση του ποταμιού, ξαφνικά γυρίζει ο σκορπιός και τον τσιμπάει με το κεντρί του θανάσιμα.
Ξεψυχώντας και καθώς άρχισε να βυθίζεται στο νερό ο βάτραχος με φωνή γεμάτη απορία τον ρώτησε,
-Μα γιατί το έκανες αυτό; Δεν καταλαβαίνεις πως θα πεθάνεις και εσύ τώρα;
Ο σκορπιός τότε του είπε με θλιμμένη φωνή:
- Το ξέρω φίλε μου αγαπητέ και ευγενικέ μου βάτραχε, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς…
Είναι δυστυχώς στη φύση μου ξέρεις...

16 Μαρτίου 2013

Δεν αποφύγαμε τα χειρότερα, αλλά επιτρέψαμε τα τρισχειρότερα

ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΚΑΤΑΔΙΚΗ

Αυτό που έγινε το βράδυ στις 16 Μαρτίου από το ΓιοΎρο ΓκροΎπ, ήταν μια πισώπλατη μαχαιριά στην καρδιά της Κύπρου, ένας καθαρός εκβιασμός που ανάγκασε την Κυπριακή ηγεσία να υπογράψει την καταδίκη της και την παράδοση του κράτους στην Τρόικα άνευ όρων. Σαν κράτος ζητήσαμε αλληλεγγύη, ζητήσαμε δάνειο και αυτοί μας ανάγκασαν να πάρουμε μέτρα αυτοκαταστροφής της οικονομίας μας. Φορολόγησαν κυρίως τα ξένα κεφάλαια, μια φορολόγηση των καταθέσεων που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί παρά υφαρπαγή των χρημάτων των καταθετών, δίνοντας στο κράτος άμα τη εφαρμογή του τεράστια ποσά κερδών, πολλά δισεκατομμύρια, τόσα ώστε αν αυτά τα μέτρα τα εφαρμόζαμε μόνοι μας, δεν χρειαζόμασταν τα χρήματα της Τρόικας. Γιατί λοιπόν υποκύψαμε, γιατι παραδοθήκαμε, γιατι επιτρέψαμε να μας εξευτελίσουν και να μας καθοδηγήσουν στην αυτοκαταστροφή μας;
Είναι φανερό ότι στόχος της Τρόικας δεν είναι να σταθούν αλληλέγγυοι μας, αλλά να καταστρέψουν το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, ώστε να μας υφαρπάσουν τους ξένους καταθέτες και επενδυτές, χωρίς να ενδιαφέρονται ότι έτσι οδηγούν στην οικονομική καταστροφή ένα ολόκληρο λαό, ένα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η συμπεριφορές τους ήταν τόσο φανερές και προκλητικές, δεν λογάριασαν τους κυβερνητικούς μας αξιωματούχους, παρά μόνο τους ανάγκασαν να αποδεχτούν τέτοιους όρους που μελλοντικά θα μας οδηγήσουν σε πλήρη οικονομική καταστροφή. Είναι φανερό πλέον ότι οι ξένοι καταθέτες θα χάσουν την εμπιστοσύνη τους στο χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, είναι φανερό ότι θα χάσουμε τον κυριότερο πνεύμονα που ενίσχυε την οικονομία μας. Τα αποτελέσματα θα φανούν εν καιρώ, ο πληθυσμός θα πτωχεύσει, αλλά δυστυχώς θα αντιδράσει με τον μόνο τρόπο που ξέρει, δηλαδή τον συνήθη τρόπο να διαμαρτύρεται μόνο λεκτικά, χωρίς να αντιδρά δυναμικά.  

Μόνος τρόπος να γλυτώσουμε είναι πλέον η Βουλή να αρνηθεί αυτό το μνημόνιο. Να βρεθεί άλλος τρόπος να σώσουμε την οικονομία μας. Υπάρχουν τρόποι, το μόνο που δεν υπάρχει είναι η θέληση. Πρέπει οι πολιτικοί να σταλθούν στο υψος των περιστάσεων και να συναινέσουν σε άλλες λύσεις, έστω αν κύρια πλήττονται τα συμφέροντα τα δικά τους καθώς και των δημοσίων υπαλλήλων.
Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει μελέτη από οικονομολόγους για τρόπους με τους οποίους μπορούμε να βγούμε από την κρίση. Δυστηχώς όμως δεν την δημοσιοποίησαν ευρέως, διότι κύρια βλάπτονται τα συμφέροντα αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις.
Η έκθεση έλεγε καθαρά ότι με κάθετες περικοπές κατά 40% όσων δημοσίων υπαλλήλων αμείβονται άνω των χιλίων ευρώ, η οικονομία μας σώζεται πολύ σύντομα.
Αν κάποιος σκεφτεί τις δεκάδες χιλιάδες υψηλόμισθους δημόσιους και ημικρατικους υπαλλήλους και συνταξιούχους, θα δει ότι είναι πολύ εύκολο με αυτό τον τρόπο να εξοικονομηθούν τα δέκα δις που θα μας δανείσουν οι Τροικανοί.
 Πρέπει όλοι οι Βουλευτές να σκεφτούν πολύ σοβαρά αυτό το ζήτημα, διότι μετά την υπογραφή του μνημονίου θα επέρθει φτώχεια και δυστυχία, με αποτέλεσμα οι ψηφοφόροι να είναι πολύ δύσκολο να τους ξαναψηφίσουν. Θέλω να πω, όσοι πολιτικοί συναινέσουν στο μνημόνιο, μαζί υπογράφουν και την πολιτική τους καταδίκη.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

11 Μαρτίου 2013

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

Η εφαρμογή των διεθνών οικονομικών κανόνων αποτελεί μέσο επιβολής της κυριαρχίας των παγκόσμιων εξουσιαστών στα κράτη και στους λαούς του κόσμου. Η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν προέκυψε τυχαία, παρά όλα δημιουργήθηκαν τεχνηέντως. Πίσω από αυτήν κρύβονται τεράστια συμφέροντα και σκοπιμότητες, που αποκαλύπτονται συνήθως μέσω των εξελίξεων πολλά χρόνια μετά την εμφάνιση της κρίσης.
Οι κεφαλαιοκράτες και οι τραπεζίτες του κόσμου εκμεταλλευόμενοι τα σφάλματα, την ανικανότητα και τη διαφθορά των πολιτικών, ή και υποβοηθώντας τους με χρηματισμό και εκβιασμό, καταφέρνουν να οδηγούν τις φτωχές χώρες στον υπέρμετρο δανεισμό και στην απόλυτη εξάρτηση τους από αυτούς.
Με αυτό τον τρόπο ξεκίνησαν ένα παιχνίδι εδώ και δεκαετίες εναντίον της Ελλάδας οδηγώντας την στο ξεπούλημα των κερδοφόρων επιχειρήσεων και Οργανισμών, στην διάθεση τεράστιων αμυντικών δαπανών, στον ανεξέλεγκτο δανεισμό δημιουργώντας ένα  τεράστιο εξωτερικό χρέος που δεν μπορούσε να αποπληρωθεί, στην αδιαφάνεια και τη σπατάλη του δημόσιου χρήματος, στη φοροδιαφυγή, στην ατιμωρησία, στη διαφθορά και στη σήψη των πολιτειακών θεσμών
Όλοι αυτοί οι ξένοι χρηματιστές βρίσκοντας πρόσφορο έδαφος και βοήθεια από τους λίγους ξεπουλημένους Έλληνες πολιτικούς, κατάντησαν τη χώρα της Ελλάδας σε ένα φτωχό επαίτη και τον υπερήφανο λαό της σε ένα δύσμοιρο καημένο πληθυσμό.
Τα όσα κύρια σφάλματα οδήγησαν την Ελλάδα στη σημερινή οικονομική κρίση και ύφεση, είναι κατά τη γνώμη μου ο εξωτερικός και εσωτερικός δανεισμός, η ένταξη της στην ΕΕ και στον ΟΝΕ, η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, η υπεράριθμη δημόσια υπηρεσία, αλλά κυριότερα η διαφθορά των πολιτικών και των υψηλόβαθμων δημοσίων υπαλλήλων.

1. Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΣΤΗΝ ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ
Μετά το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και έως σήμερα, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις εκτός της χουντικής διακυβέρνησης του Γ. Παπαδοπούλου, στήριξαν τη χρηματοδότηση της διακυβέρνησης τους στον εξωτερικό δανεισμό. Βρίσκοντας εύκολο τρόπο δανεισμού χωρίς να σκέφτονται ότι υποδουλώνουν τη χώρα στους δανειστές, παραμέλησαν την ανάπτυξη εισοδημάτων από τα εγχώρια προϊόντα. Αυτό είχε αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής εις βάρος της μεσαίας τάξης, αλλά και του ίδιου του κράτους. Έτσι με τον καιρό το εξωτερικό χρέος αυξήθηκε σε σημείο που το κράτος να μην μπορεί να πληρώσει τις δόσεις, και οι δανειστές να σταματήσουν να δίνουν άλλα δάνεια, ή να ζητούν τεράστια επιτόκια.

2.Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ ΔΑΝΕΙΣΝΟΣ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ
 Ένας άλλος τρόπος δανεισμού στον οποίο κατέφευγε το Ελληνικό κράτος, ήταν ο εσωτερικός δανεισμός. Ήταν ένας πολύ εύκολος τρόπος, διότι η κάθε κυβέρνηση με τα κομματικά της πλοκάμια απλωμένα σε όλους τους κυβερνητικούς οργανισμούς και δημόσιες επιχειρήσεις, έπαιρνε τις καταθέσεις των εργαζομένων καθώς και τα κέρδη ως δάνειο, αλλά χωρίς να τα επιστρέφει δυστηχώς. Με τον καιρό άδειασαν όλα τα ταμεία σε σημείο να μην πληρώνονται οι συντάξεις και να μην υπάρχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Όταν αυτοί οι πόροι εξαντλήθηκαν αφού όμως άδειασαν όλα τα ταμεία κοινωνικής μέριμνας, περιηλθαν σε δυσχερέστερη θέση με τα έξοδα του κράτους να υπερβαίνουν τα έσοδα του κατά πολύ, με κίνδυνο τη στάση πληρωμών, δηλαδή τη πτώχευση του ως κράτος.

3. Η ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΥΠΟΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Η είσοδος της χώρας στην Ε.Ε και στην Ο.Ν.Ε. θα έπρεπε λογικά να βοηθήσει στη μείωση του χρέους. Η παγκόσμια οικονομική κρίση όμως που ξεκίνησε το 2007, έδειξε την αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διαχειριστεί αποτελεσματικά την κρίση και να εξασφαλίσει τα κράτη μέλη της από τις αρνητικές και επικίνδυνες συνέπειές της.
Επιβάλλοντας μνημόνια και υπαγορεύοντας την ελληνική οικονομική πολιτική και εγκρίνοντας αυτοί πρώτοι τις αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης και ελέγχοντας την εφαρμογή των διαφόρων μέτρων που αυτοί επέβαλαν, με αυτούς τους τρόπους εξασκούν κατά μεγάλο μέρος την Εθνική κυριαρχία της χώρας.
Οι Ευρωπαίοι δανειστές ανάγκασαν τη κυβέρνηση σε μεγάλες περικοπές μισθών και συντάξεων, στην επιβολή δυσβάσταχτων και άδικων φόρων, με αποτέλεσμα την κατακόρυφη άνοδο της ανεργίας, το κλείσιμο δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων και γενικά τη πτώχευση σχεδόν ολόκληρου του Ελληνικού λαού που υφίσταται όλες τις οδυνηρές επιπτώσεις της κρίσης.
Χάνοντας την Εθνική κυριαρχία της, ως χώρα δεν έχει τη δυνατότητα να πάρει ακραία  μέτρα που θα βοηθούσαν την ανάπτυξη της οικονομίας. Αν π.χ. είχε δικό της ανεξάρτητο νόμισμα, θα μπορούσε να προβεί στην υποτίμηση του που θα είχε αποτέλεσμα την άντληση τεράστιων εσόδων από τον τουρισμό αφού η Ελλάδα είναι από τους καλυτέρους τουριστικούς προορισμούς παγκοσμίως και τοιουτοτρόπως θα γινόταν πολύ ανταγωνιστική παρά άλλες φτηνότερες χώρες. Θα μπορούσε ακόμα να κυρήξη την πτώχευση της και να ξεκινήσει από την αρχή, κάτι που τώρα δεν μπορεί πλέον να κάνει, ένεκα των δανειστικών μνημονίων που υπέγραψε χάνοντας έτσι μεγάλο μέρος της Εθνικής της κυριαρχίας..

4. ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΚΑΤΑΣΠΑΤΑΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΣΤΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ
Κατά τη γνώμη μου μια βασική αιτία που συνέτεινε σε μεγάλο βαθμό στη σημερινή χρεοκοπία της Ελλάδας ήταν οι ολυμπιακοί αγώνες το 2004 που διοργανώθηκαν στην Αθήνα, και ήταν ένα σκέτο φαγοπότι και μια ντροπή κατασπατάλησης του δημοσίου χρήματος.
Ξοδεύτηκαν απίστευτα ποσά χρημάτων, παντού  πεταμένα λεφτά σε ολυμπιακά έργα που παρέμειναν αχρησιμοποίητα έως και σήμερα να σαπίζουν στο έλεος του χρόνου. Το κόστος της διοργάνωσης υπερέβη αχρείαστα τα εσκεμμένα με τις μίζες να παίρνουν και να φέρνουν, και το χειρότερο χάρην των μιζών και των προμηθειών καθώς και την ανάθεση των έργων σε ημετέρους, να κατασκευάζονται αχρείαστα έργα και κτίρια, και να σπαταλώνται δισεκατομμύρια χρημάτων. Ενώ υπολογιζόταν ότι η διοργάνωση θα στοίχιζε περίπου τρία δισεκατομμύρια τα οποία ακολούθως θα εισπράττονταν από τα κέρδη που θα απέρρεαν ως εκ της διοργάνωσης των αγώνων, εντούτοις τα έσοδα ήταν λιγότερα από την πρόβλεψη των εξόδων, και τα έξοδα της διοργάνωσης ανέβηκαν στο αστρονομικό ποσό μεταξύ 20 έως 30 δισεκατομμυρίων καθ υπολογισμό ειδικών οικονομολόγων. Ήταν τόσο μεγάλη η προχειρότητα και τόσο μεγάλη η κατασπατάληση των χρημάτων του χειμαζόμενου Ελληνικού λαού, που οι υπεύθυνοι δεν έδωσαν σε κανέναν λογαριασμό που, πως και πόσα ξοδεύτηκαν.

5. ΤΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΙΤΙΑ ΑΠΟΡΡΟΦΗΣΗΣ ΜΕΓΑΛΟΥ ΠΟΣΟΣΤΟΥ ΤΟΥ ΑΕΠ.
Στην Κυπρο μετά το θάνατο του Μακαρίου ανέλαβε την προεδρία ο Σπύρος Κυπριανού που θέλοντας να διεκδικήσει και την επόμενη προεδρία, έφτιαξε εκ του μηδενός δικό του κόμμα. Για να το ενισχύσει και να αποχτήσει πολλά μέλη και ψήφους, ξεκίνησε ένα όργιο προσλήψεων στη δημόσια υπηρεσία ανάγοντας το ρουσφέτι σε επιστήμη και υποθάλποντας έτσι την αναξιοκρατία. Ήταν τόσο μεγάλη η απήχηση αυτού του τρόπου, που στις επόμενες εκλογές το κόμμα αυτό ανέβηκε σε ποσοστό σχεδόν 28%. Αυτή την επιτυχία ζήλεψε ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Ανδρέας Παπανδρέου που εφαρμόζοντας το ίδιο σύστημα κατάφερε το κόμμα του να κυβερνήσει για πολλές επόμενες θητείες. Όμως αυτό το σύστημα το ακολούθησαν και τα επόμενα κόμματα που ανελάμβαναν την εξουσία, έτσι που στο τέλος οι υπάλληλοι του δημοσίου έγιναν υπεράριθμοι σε βαθμό που απορροφούσαν μεγάλο ποσοστό του ΑΕΠ σε σημείο που δεν περίσσευαν χρήματα για αναπτυξιακά έργα.
Με μια δημόσια υπηρεσία γάγγραινα λοιπόν που δεν απέδιδε έργο, και με πολλά από τα μέλη της υψηλόμισθα και διεφθαρμένα, με πολιτικούς που κύρια έγνοια είχαν το ρουσφέτι και το προσωπικό τους συμφέρον, ήταν φυσικό να οδηγηθεί η χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και στην αναγκαστική ένταξη της στην Ευρωπαϊκή στήριξη με τα όσα επακόλουθα έπονται από τα μνημόνια της Τρόικας. 

Υ.Γ. ΑΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΕΙ ΘΑ ΠΑΡΑΣΥΡΘΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΟΖΩΝΗΣ
Επειδή η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωζώνης, αν καταρρεύσει ίσως παρασύρει και άλλες χώρες μαζί της και ίσως μ αυτό τον τρόπο ανατραπούν οι παγκόσμιες οικονομικές ισορροπίες. Γι αυτό θεωρώ απίθανο η Ευρωπαϊκή Ένωση να το επιτρέψει. Γνώμη μου είναι ότι οι Ευρωπαίοι θα την βοηθήσουν να ανακάμψει, αυτό όμως θα διαρκέσει πάρα πολύ, και σε αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα οι Έλληνες πολίτες θα πτωχεύσουν περισσότερο με αποτέλεσμα ίσως σιγά σιγά οι Έλληνες να στραφούν στα πατροπαράδοτα επαγγέλματα τους ως γεωργοί, ως κτηνοτρόφοι και ως θαλασσινοί, έτσι που με τον καιρό να ορθοποδήσουν και παλιν βοηθώντας ταυτόχρονα τη χώρα τους να έχει έσοδα από την εγχώρια οικονομική ανάπτυξη της παραγωγής των δικών της προϊόντων.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

9 Μαρτίου 2013

ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ - Η ΚΑΚΙΑ

Η ΚΑΚΙΑ
Η κακία είναι κάτι βαθύ, ισχυρό και ανεξέλεγκτο. Οι πράξεις των κακών ανθρώπων εμπεριέχουν κακία και εκδίκηση και ουδεμία φορά είναι μια αντίδραση εν βρασμό ψυχής. Δεν είναι ελεγχόμενο συναίσθημα και τις περισσότερες φορές  συνοδεύεται από βαθιά ικανοποίηση για το κακό που προκαλείται εξ αυτής, χωρίς  ο αίτιος να αντιλαμβάνεται ή να νοιάζεται για τις συνέπειες.
Ο κακός προσπαθεί να ανεβάσει τον εαυτό του γκρεμίζοντας τους άλλους, αλλά συνήθως το κακό πάντα γυρίζει μπούμερανγκ. Και σε αυτόν που βλάπτει και σε αυτόν που το διαιωνίζει.
Όμως οι κακοί είναι άνθρωποι βαθιά δυστυχείς, και βαθιά μέσα τους ξέρουν την αλήθεια. Μπορεί τις περισσότερες φορές να μην τιμωρούνται από το νόμο, αλλά μόνη τιμωρία τους έχουν την αυτοαπομωνοση τους και την κατάντια να ζουν χωρίς αγάπη, τη μόνη που μπορεί να φέρει τη χαρά και την ευτυχία.
Αν κάποιος πιστέψει ότι μπορεί με την αγάπη του να αλλάξει ένα κακό άτομο δίδοντας του ευκαιρία για να συνετιστεί, στο τέλος θα δει τη ματαιότητα της πράξης του, γιατι θα ανακαλύψει ότι η αγάπη έναντι της κακίας δεν είναι αρκετή. Κάτω από ανάλογες συνθήκες αναδεικνύεται και φανερώνεται ο κακός εαυτός του καθενός.

Η ΚΑΚΙΑ ΠΑΝΤΑ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια κακιά γριά γυναίκα που δεν αγαπούσε κανέναν εκτός τον εαυτό της, δεν είχε κάνει ποτέ καλό σε κανέναν και μόνο κακό λόγο είχε για όλους.
Όταν πέθανε, την άρπαξαν οι δαίμονες και την πέταξαν στη Φλογισμένη Λίμνη της Κολάσεως.
Μόλις το αντιλήφθηκε ο φύλακας άγγελός της, κάθισε και σκέφτηκε να θυμηθεί μια καλή της πράξη και να την αναφέρει στο Θεό ώστε να τη λυπηθεί.
Πάει χαρούμενος στο Θεό και του λέει,
-Αυτή η γυναίκα μια φορά έβγαλε ένα κρεμμυδάκι φρέσκο από το περιβόλι της και το έδωσε σε έναν ζητιάνο που πεινούσε.
Κι ο Θεός απαντάει,
-Πάρε, λοιπόν, εκείνο το κρεμμυδάκι και πήγαινε πάνω από τη λίμνη. Κράτα γερά το κρεμμυδάκι από τη μία άκρη και πες στη γριά να πιαστεί από την άλλη. Μόλις πιαστεί, τράβα την. Αν καταφέρεις να την τραβήξεις έξω από τη λίμνη, τότε δικαιούται να πάει στον Παράδεισο. Όμως, αν σπάσει το κρεμμυδάκι, σημαίνει πως η ψυχή της ανήκει στην Κόλαση. Έτρεξε βιαστικά ο άγγελος στη γριά και της φώναξε,
-Έλα, πιάσου γερά από το κρεμμυδάκι και εγώ θα σε τραβήξω έξω.
Κι άρχισε να την τραβάει προσεκτικά.
Την είχε βγάλει σχεδόν ολόκληρη από τη λίμνη και της χαμογελούσε γεμάτος ελπίδα, μα μόλις είδαν οι άλλοι αμαρτωλοί που την τραβούσε έξω, γαντζώθηκαν από τα πόδια της, για να σωθούν κι αυτοί. Μα η γυναίκα ήταν πραγματικά κακότροπη, άσπλαχνη, κι άρχισε να τους κλωτσάει με μανία.
-Εμένα θέλει να σώσει, όχι εσάς. Δικό μου είναι το κρεμμυδάκι, όχι δικό σας.
Μόλις η γριά ξεστόμισε αυτά τα λόγια, το κρεμμυδάκι έσπασε κι αυτή έπεσε πάλι στη λίμνη και στα έγκατα της κόλασης.

8 Μαρτίου 2013

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΤΗΛΕΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΣ

Μια μικρή μελέτη από τον Κυριάκο Ταπακούδη

Η τηλεόραση επηρεάζει αποφασιστικά τη ζωή του ανθρώπου, την εξέλιξη της κοινωνίας και τη διαμόρφωση της παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής.
Τα σήριαλ, οι σαπουνόπερες και τα ζωντανά σόου δένονται με μια πρωτοφανή διαφημιστική θεομηνία και κατασκευάζουν ανθρώπινα όντα κουρδισμένα να σκέπτονται λιγότερο και να αγοράζουν περισσότερο. O κοινός πολίτης ομαδοποιείται, μαζικοποιείται, απονευρώνεται, μιμείται τους τηλεοπτικούς ήρωες, και χάνει χωρίς να το καταλαβαίνει την ικανότητα του λόγου, της σκέψης και της δράσης. Η φιλοσοφία των τηλεοπτικών παραγωγών, είναι ότι όσο ο άνθρωπος γίνεται αγέλη και μάζα, τόσο ευκολότερα τους πουλούν αυτά που θέλουν, δηλαδή τόσο ευχερέστερα περνάνε τα πολιτικά, ιδεολογικά και κυρίως καταναλωτικά μηνύματά τους.
Από την άλλη μεριά η τηλεόραση προσφέρει άμεση ενημέρωση και αποτελεί βήμα ελέγχου της εξουσίας τόσο πιο αποτελεσματικό όσο αγριότερος είναι ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα κανάλια.
Οι παρουσιαστές των ειδήσεων στα κανάλια παίζουν σημαίνοντα ρόλο στο χειρισμό της επικαιρότητας, αν και δεν είναι εκείνοι που επιλέγουν και ιεραρχούν τις ειδήσεις.
Οι άνθρωποι αυτοί που είνει έμπειροι δημοσιογράφοι με θητεία στον γραπτό Τύπο οι περισσότεροι, δεν βλέπουν τα γεγονότα παρά μόνον μέσα στο στούντιο όπου ζουν ερμητικά κλεισμένοι αρκετές ώρες της μέρας και της νύχτας. Παρουσιάζουν κατευθείαν στη μικρή οθόνη τις πληροφορίες που πήραν σε πακέτο από το ειδησεογραφικό τμήμα, αφού πρώτα τις μελετήσουν προσεκτικά. Όταν τις εκφωνούν, κατευθύνουν τους ρεπόρτερς που βρίσκονται στη σκηνή των γεγονότων όπως ο μαέστρος τους μουσικούς του με απόλυτη προσήλωση στο χρόνο, το ίδιο ακριβώς κάνουν και με τους καλεσμένους, όσο σπουδαίοι κι αν είναι.
Για να κατασκευασθεί μια τηλεοπτική εφημερίδα διάρκειας 30 λεπτών, χρειάζεται προεργασία 2-3 ωρών. Τα πάντα είναι γραμμένα. Για να συναρπάσει και να προϊδεάσει το κοινό του ο παρουσιαστής, αρχίζει την εκπομπή του με σειρά εντυπωσιακών φράσεων, σαν να διαβάζει τίτλους από την πρώτη σελίδα εφημερίδας. Με λίγες φράσεις δίνει το πανόραμα της ημέρας, ανοίγοντας έτσι την όρεξη για παρακάτω.
O παρουσιαστής είναι όπως ακριβώς τον βλέπει ο φακός. Το βλέμμα του, οι χειρονομίες του, η έκφραση του προσώπου του, προστιθέμενα στον τόνο της φωνής του, δίνουν την προσωπικότητά του, αυτή που δείχνει και ο ίδιος στην καθημερινή του ζωή.
Για να πετύχει στη δουλειά του χρειάζεται ταπεραμέντο, ισχυρή μνήμη και αρκετή επιδεξιότητα ώστε να μπορεί να γλιστρά πίσω από τα γεγονότα και να μην τα επισκιάζει.
Έχει δεσμό με το ακροατήριό του και με την ώρα εκπομπής. Γι’ αυτό και προσπαθεί να είναι συζητήσιμος και ανεπίσημος. Μιλά όπως στους φίλους του, χρησιμοποιεί ενεργητική φωνή, χρόνο ενεστώτα, απλή σύνταξη, τρέχουσα γλώσσα. Και αποφεύγει τους ιδιωματισμούς και τις εξυπνάδες. Όποιος προσπαθεί να το παίξει εξυπνότερος από τους καλεσμένους του, εντυπωσιάζει κατ αρχάς, αλλά η διάρκεια της επιτυχίας του έχει σύντομη λήξη.

5 Μαρτίου 2013

ΜΗΝΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

Το πρωί της πρώτης ημέρας του μηνός Μαρτίου ή Μάρτη, οι χωρικοί βγαίνουν στους αγρούς και νίβουν με την πρωινή δροσιά που επικάθεται στα σιτηρά σπαρτά το πρόσωπο τους και όλα τα γυμνά μέρη του κορμιού τους που είναι εκτεθειμένα στις ηλιακές ακτίνες, διότι πιστεύεται ότι έτσι μαλακώνει η επιδερμίδα τους,  καθώς και ότι δεν μαυρίζουν από τον ήλιο. Από τις δροσοσταλίδες στα σπαρτά του κριθαριού αποφεύγουν να νίβονται, διότι πιστεύουν ότι βγάζουν κάτω από το βλέφαρο σπυρί την λεγομένη κριθαριά, η οποία είναι πολύ ενοχλητική.

Ο Μήνας Μάρτιος θεωρείται σπουδαίος για τη γεωργία, διότι οι σποραδικές του βροχές συντελούν στην αύξηση των σπαρτών και στην ανάπτυξη των φρούτων.
Τα πρωινά του μηνός είναι πολύ παγερά, ενώ με την ανατολή σιγά σιγά ο καιρός θερμαίνεται και η ημέρα γίνεται πολύ ζεστή.
Οι πρωινές ώρες θεωρούνται τόσο παγερές, εξ ού η παροιμία
«Το πορνόν του Μάρτη, ο γάρος εχτάρτην, το μεσομέριν επετάχτην»,
εξηγώντας ότι από το πολύ κρύο τις πρωινές του Μάρτη ψοφά και γάιδαρος ακόμα, ενώ έως το μεσημέρι τον πετάσσουν μακριά, διότι εβρώμισε από την πολλή ζέστη.

Το μήνα Μάρτιο εξ ού και το όνομα τους Μαρτούδκια, γενιούνται τα μικρά χνουδωτά σκουληκάκια που ζουν όσο διαρκεί ο μήνας. Από αυτά τα Μαρτούδκια γεννήθηκε και διαδόθηκε το αρχαίο έθιμο, η τοποθέτηση ενός μικρού βραχιολιού από άσπρο και κόκκινο νήμα ο λεγόμενος Μάρτης, στο χέρι των μικρών παιδιών και στις κοπέλες για να μην μαυρίσουν από τον  ήλιο. Τα μωρά κάτω του ενός χρόνου, τα ονομάζουν πρωτομαρτούδκια, και τους βάζουν εφταπλά βραχιόλια από νήμα, διότι έτσι πιστεύουν ότι θα βγουν σιταράτα και όχι μελαχρινά.

Στο μήνα Μάρτη επίσης, συμπεριλαμβάνεται το εθιμο όπου κατά την εορτή των αγίων Θεοδόρων, κάτω από το προσκέφαλό τους  οι κοπέλες βάζουν κόλλυβα για να τους φανερωθεί ο νέος που θα πάρουν για άντρα τους.

Ο Μάρτης μια γελά και μια κλαίει, δηλαδή μια Χειμωνιάζει και μια Καλοκαιριάζει.
Σύμφωνα με την παράδοση ο μήνας αυτός έχει δυο γυναίκες, την μια πολύ όμορφη και φτωχή, την άλλη πολύ άσκημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση τους και όταν γυρίζει στη μεριά της άσκημης κατσουφιάζει, μαυρίζει και σκοτιδιάζει όλος ο ουρανός με αποτέλεσμα να βρέχει, όταν γυρίζει προς την όμορφη γελάει, χαίρεται και λάμπει όλος ο ουρανός με τον ήλιο να στέλλει τις αχτίδες του στη γη. Αλλά τις περισσότερες φορές γυρίζει από την άσχημη γιατί αυτή είναι πλούσια και τρέφει και τη φτωχή και όμορφη, οπότε οι περισσότερες ημέρες του μηνός να είναι σκυθρωπές. Αυτές οι μέρες κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Δρίμες και θεωρούνταν ως ημέρες επικίνδυνες. Ότι δηλαδή, δαιμονικά όντα  τριγυρίζουν τον κόσμο. Πιστεύεται πως ότι ρούχα πλύνουν θα λειώσουν, ότι ξύλα κόψουν θα σαπίσουν, και όσοι λουστούν θα πάθουν κακό. Γι' αυτό οι νοικοκυρές δεν πλένουν ρούχα, και οι άνθρωποι αποφεύγουν να λουστούν.


Επειδή ο Μάρτης είναι μήνας άστατος, ο λαός κατασκεύασε ένα παραμύθι για λόγου του, με σκοπό να αιτιολογήσει τις άστατες καιρικές συνθήκες που επικρατούν κατά τη διάρκεια του.
Μια φορά και έναν καιρό αποφάσισαν οι δώδεκα μήνες να φυλάξουν κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.
Ο Μάρτης εκείνους τους καιρούς ήταν ο πρώτος μήνας του έτους, και ήταν πονηρός και κατεργάρης. Θέλοντας να ξεγελάσει τους άλλους, τους είπε,
- Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς.
- Καλά, ρίξε εσύ πρώτος,
του είπαν οι άλλοι.
Έτσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες.
Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.
- Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω.
-Βέβαια,
είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.
Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιει κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Θυμώνουνε εκείνοι και σκέφτονται τι να κάμουν. Συμφωνούν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης πρώτα τον δέρνει, και ύστερα του αφαιρεί το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έτσι έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.
Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται πως τους ξεγέλασε γελάει και ο καιρός ξαστερώνει, όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».

Αλλά όμως το Μάρτη ξεκινά  η Άνοιξη και θεωρείται ο καταλληλότερος μήνας για φύτεμα δένδρων και γι’ αυτό ονομάζεται και Φυτευτής. Στις 25 του μήνα την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, γιορτάζεται η επέτειος της έναρξής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, και είναι ημέρα επίσημη αργία για τους Έλληνες

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ - Άγχος και θάλασσα

Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη ψυχική κατάσταση διότι το στρες και τα προβλήματα είναι καθημερινά βιώματα. Και όταν οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι συμπεριφορές δεν μπορούν να ελεχτούν, και όταν το άτομο δεν νιώθει καλά και ευχάριστα, είναι σημαντικό, να υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης μιας τέτοιας δύσκολης κατάστασης. Ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσει από μόνος του συμπεριφορές και τρόπους για να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Άλλοι βρίσκουν παρηγοριά σκεφτόμενοι ρεαλιστικά και λογικά, άλλοι συζητώντας, και άλλοι φιλοσοφώντας. Ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για αποφυγή μιας τέτοιας δυσάρεστης και φθοροποιού κατάστασης, είναι το άτομο που υποφέρει να παει μια βόλτα ως τη παραλια, και εκεί, να αφήσει το μάτι, μαζί και το πνεύμα, να ταξιδέψει στην απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα. Και όταν αφεθεί να παραςυρθεί από αυτήν, τότες όλες οι φαντασίες, οι αναμνήσεις, αλλά και οι σκέψεις, θα αλλάξουν δρόμο, θα παρασυρθούν με τα κύματα, με τα ρεύματα, θα πάρουν δρόμους μακρινούς, λυτρωτικούς και όμορφους. Είναι η θάλασσα το κύριο στοιχείο όλης της ζωής, που με ένα ανεξήγητο τρόπο, έχει τον τρόπο να γαληνεύει το νου και να ηρεμεί την ψυχή. Όποιος έμαθε να αγναντεύει τα πέρατα της θάλασσας, και εννοώντας το μεγάλο της μυστήριο, το ανεξερεύνητο και απροσδιόριστο στη νόηση, θα ξεφύγει και θα λυτρωθεί από το άγχος και τις στενοχώριες. Θα καταλάβει πόσο μικρά και ασήμαντα είναι τα δικά του προβλήματα σε σχέση με το απέραντο και μυστηριώδες μεγαλείο της θάλασσας. Εχει όμως η θάλασσα και την ανεξήγητη ιδιότητα, για όποιον την κοιτά, να του επιφέρει την γαλήνη. Είναι μια κατάσταση ανεξήγητη που όμως συμβαίνει και που όλοι εμείς των παραθαλάσσιων περιοχών μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε. Γι αυτό το λόγο λοιπόν, λέγω σε όλους, ότι μια βόλτα στην παραλια, είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, είναι μια ψυχική επαφή με τον ορίζοντα της θάλασσας, και είμαι σίγουρος, θα φέρουν αποτελεσμα καλό στην ψυχική ηρεμία του καθενός, στο κάτω κάτω, η θάλασσα είναι όμορφη, μαγευτική, και αυτό αρκεί.

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ - ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΧΟΣ ΑΓΝΑΝΤΕΨΕ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη ψυχική κατάσταση διότι το στρες και τα προβλήματα είναι καθημερινά βιώματα. Και όταν οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι συμπεριφορές δεν μπορούν να ελεγχτούν, και όταν το άτομο δεν νιώθει καλά και ευχάριστα, είναι σημαντικό να υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης μιας τέτοιας δύσκολης κατάστασης. Ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσει από μόνος του συμπεριφορές και τρόπους για να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Άλλοι βρίσκουν παρηγοριά σκεφτόμενοι ρεαλιστικά και λογικά, άλλοι συζητώντας, και άλλοι φιλοσοφώντας. Ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για αποφυγή μιας τέτοιας δυσάρεστης και φθοροποιού κατάστασης, είναι το άτομο που υποφέρει να παει μια βόλτα ως τη παραλια, και εκεί, να αφήσει το μάτι, μαζί και το πνεύμα, να ταξιδέψει στην απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα. Και όταν αφεθεί να παρασυρθεί σε αυτήν, τότες όλες οι φαντασίες, οι αναμνήσεις, αλλά και οι σκέψεις, θα αλλάξουν δρόμο, θα παρασυρθούν με τα κύματα, με τα ρεύματα, θα πάρουν δρόμους μακρινούς, λυτρωτικούς και όμορφους. Είναι η θάλασσα το κύριο στοιχείο όλης της ζωής, που με ένα ανεξήγητο τρόπο, μπορεί να γαληνεύει το νου και να ηρεμεί την ψυχή. Όποιος έμαθε να αγναντεύει τα πέρατα της θάλασσας και εννοώντας το μεγάλο της μυστήριο το ανεξερεύνητο και απροσδιόριστο στη νόηση, θα ξεφύγει και θα λυτρωθεί από το άγχος και τις στενοχώριες. Θα καταλάβει πόσο μικρά και ασήμαντα είναι τα δικά του προβλήματα σε σχέση με το απέραντο και μυστηριώδες μεγαλείο της θάλασσας. Εχει όμως η θάλασσα και την ανεξήγητη ιδιότητα για όποιον την κοιτά, να του επιφέρει την γαλήνη. Είναι μια κατάσταση ανεξήγητη που όμως συμβαίνει και που όλοι εμείς των παραθαλάσσιων περιοχών μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε. Γι αυτό το λόγο λοιπόν, λέγω σε όλους, ότι μια βόλτα στην παραλια, είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, είναι μια ψυχική επαφή με τον ορίζοντα της θάλασσας και είμαι σίγουρος θα φέρει αποτελεσμα καλό στην ψυχική ηρεμία του καθενός, στο κάτω κάτω η θάλασσα είναι όμορφη, μαγευτική, και αυτό αρκεί. 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Γιατί κρυβόταν η αλήθεια, μια διδαχτική ιστορία
Ένας άνθρωπος όλη του τη ζωή έψαχνε την Αλήθεια και δεν μπορούσε να τη βρει. Πέρασε απ' όλες χώρες του κόσμου, στις χώρες του βορρά και στις χώρες του νότου και της δύσης χωρίς αποτέλεσμα..
Μια φορά όταν βρισκόταν σε μια μικρή χώρα της ανατολής νιώθοντας κουρασμένος από την περιπλάνηση του και απελπισμένος που δεν έβρισκε την απάντηση, κάθισε κοντά στην είσοδο μιας σπηλιάς να ξαποστάσει. Ξαφνικά από το εσωτερικό της σπηλιάς ακούστηκε θόρυβος, κάτι σαν γρύλισμα. Σηκώθηκε και πλησίασε την είσοδο με το ξίφος του προτεταμένο. Προχωρώντας στην είσοδο ξεχώρισε μια σκοτεινή μορφή που του φάνηκε ότι ανήκε σε γυναίκα. Μπήκε στη σπηλιά που βασίλευε φοβερή δυσοσμία και όταν τα μάτια του συνήθισαν στο σκοτάδι είδε πράγματι μια γυναίκα, γριά και αποκρουστική, ρυτιδιασμένη, τριχωτή και βρωμερή.
Εκείνη σήκωσε προς το μέρος του τα θολά μάτια της και τον ρώτησε, τι θέλει.
-Αναζητώ την Αλήθεια, απάντησε εκείνος.
-Τη βρήκες, του είπε η γριά.
-Εσύ είσαι η Αλήθεια;
-Ναι.
-Πώς μπορώ να είμαι σίγουρος;
Εκείνη του έδωσε αποδείξεις: ήξερε τα πάντα για αυτόν, το όνομά του, την ηλικία του, τις περιπέτειές του. Ο άνθρωπος ήταν αποσβολωμένος και απογοητευμένος, ρώτησε με αμηχανία:
-Είσαι άσχημη και αποκρουστική και γι αυτό κρύβεσαι. Ποτέ μου δεν συνάντησα τίποτα πιο τρομερό από σένα. Όμως όλοι θέλουν να σε γνωρίσουν! Θα με ρωτήσουν! Πρέπει να τους πω κάτι! Τι να τους πω;
-Πες τους ψέματα, είπε η Αλήθεια, πες τους ότι είμαι νέα και ωραία και όλοι θα σε πιστέψουν.

Γιατι κρύβουμε την αλήθεια, ένα άρθρο του Κυριάκου Ταπακούδη
Η αλήθεια είναι δύσκολη και τις περισσότερες φορές πονάει, γιατι συνήθως οι πράξεις μας είναι αποτέλεσμα ιδιοτέλειας προς ίδιον όφελος. Είναι πικρή και φέρνει τα πάνω κάτω, γι αυτό οι περισσότεροι δεν την αντέχουν όταν την αντιμετωπίζουν. Είναι λίγοι οι ικανοί που μπορούν να την ακούσουν, να την πουν, και να την αποδεχτούν.
Το ψέμα είναι καθημερινό φαινόμενο στη ζωή μας, άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγάλο. Όταν η αλήθεια δεν μας βολεύει την κρύβουμε και λέμε ψέματα για να καλύψουμε ότι μας εκθέτει και μας ζημιώνει.
Πρέπει να ξέρουμε ότι το ψέμα προκαλεί κακό, αλλά πολλοί το χρησιμοποιούν διότι η αλήθεια συνήθως καίει και γι αυτό την αποφεύγουν. Για να την λέει κάποιος πρεπει να είναι τολμηρός και πνευματικά ελεύθερος, προσόντα που οι περισσότεροι δεν τα έχουν, και αν ακόμα τα έχουν δεν τα χρησιμοποιούν, γιατι την αλήθεια την ωραιοποιούν και την κρύβουν σε μισά ψέματα και μισές αλήθειες γιατί έτσι τους συμφέρει.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

2 Μαρτίου 2013

ΜΠΟΥΑΤ ΟΡΦΕΑΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ:
Η μπουάτ ΟΡΦΕΑΣ ξεκίνησε τον Φεβράρη του 1991 με παρουσίαση εκλεχτών καλλιτεχνών και ποιοτική μουσική. Με χαμηλό φωτισμό, χαμηλά καθίσματα  και χαμηλό  ήχο. Στους τοίχους υπήρχε καλλιτεχνική εικονογράφηση και στους θαμώνες  περίσσια διάθεση για  τραγούδι. Ήταν μια περίοδος προσφοράς έντεχνης μουσικής που έμεινε αξέχαστη και έκαμε την ΜΠΟΥΑΤ ΟΡΦΕΑΣ πασίγνωστη σε ολόκληρο τον Ελληνισμό. Ύστερα από ανάπαυλα μιας δεκαετίας, επιχειρεί ένα δύσκολο εγχείρημα, την επαναλειτουργία της με τα παλαιά πρότυπα που όλοι γνώρισαν, σε μουσικούς δρομους του έντεχνου και του ποιοτικού τραγουδιού.
Η ΜΠΟΥΑΤ ΟΡΦΕΑΣ ως Μουσική σκηνή πλέον, διατίθεται για εκδηλώσεις σε όποια μουσικά σχήματα ή καλλιτεχνικές ομάδες επιθυμούν να δώσουν παραστάσεις.

Τηλέφωνο επικοινωνίας 99435899

1 Μαρτίου 2013

ΠΕΡΙ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΛΩΡΑΚΑΣ- Νικόλαος Εύζωνας


1912 ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
Στην Κύπρο πραγματοποιούνται παγκύπριοι έρανοι και μεγάλα χρηματικά ποσά στέλνονται στην Ελλάδα. 1000 Ελληνοκύπριοι μέσω Αλεξάνδρειας φτάνουν στην Ελλάδα και κατατάσσονται στο ελληνικό στρατό. Δυο εξ αυτών, ήσαν Χλωρακιώτες, οι Νεόφυτος Σιαμμάς και Νικόλαος Εύζωνας.

Νικόλαος Εύζωνας
Το αρχικό του όνομα ήταν Νικόλαος Χριστοδούλου, αλλά μετά τους Βαλκανικούς πολέμους το άλλαξε θέλοντας να το φέρει ώς όνομα τιμής.
Σε ηλικία 17 ετών κατετάγη στον ελληνικό στρατό και πολέμησε στους Βαλκανικούς πολέμους για την υπεράσπιση του Ελληνικού Έθνους. Κατ αρχάς κατατάχτηκε σε ένα από τα τάγματα των Ευζώνων που πολέμησαν στην Βόρεια Ελλάδα. Μετά την ηρωική απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης πέρασε στα Λεχενά, Δοϊράνη, Κιλκίς και σε άλλες περιοχές.
Μετά τους Βαλκανικούς επέστρεψε στην Πάφο όπου και παντρέυτηκε κάνοντας 8 παιδιά.
Πέθανε σε ηλικία 80 χρονών. Λίγο πριν τον θάνατο του ζήτησε να θαφτεί με την φουστανέλα του τσολιά.
Συγκεκριμένη οδός στην Πάφο πήρε το όνομα του ως ένδειξη τιμής και μνήμης.

ΠΕΡΙ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΛΩΡΑΚΑΣ-Νεόφυτος Χρ. Σιαμμάς

1912 ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ
Στην Κύπρο πραγματοποιούνται παγκύπριοι έρανοι και μεγάλα χρηματικά ποσά στέλνονται στην Ελλάδα. 1000 Ελληνοκύπριοι μέσω Αλεξάνδρειας φτάνουν στην Ελλάδα και κατατάσσονται στο ελληνικό στρατό. Δυο εξ αυτών, ήσαν Χλωρακιώτες, οι Νεόφυτος Σιαμμάς και Νικόλαος Εύζωνας.

Περίπου 3.000 Κύπριοι  κατετάγησαν ως εθελοντές και πολέμησαν το 1912-19113 στους Βαλκανικούς πολέμους στα διάφορα μέτωπα της Μακεδονίας και της Ηπείρου.
Ανάμεσα τους περιλαμβάνονται και πολλά σημαίνοντα πρόσωπα της κυπριακής κοινωνίας, όπως ο δήμαρχος Λεμεσού Χριστόδουλος Σώζος, ο μητροπολίτης Κιτίου Μελέτιος Μεταξάκης, ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος Μυριανθεύς, ο δημοσιογράφος και βουλευτής της Λάρνακας Ευάγγελος Χατζηιωάννου. Μεταξύ τους και ένας απλός χωρικός από τη Χλώρακα.
Ήταν ο Νεόφυτος (Φυτός) Χριστοδούλου Σιαμμας που γεννήθηκε το 1891, και το επάγγελμα του ήταν βοσκός. Η οικογένεια του καταγόταν από την Μικρά Ασία. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους και υπηρέτησε ως ημιονηγός. Πληγώθηκε από σφαίρα σε μάχη.

ΠΕΡΙ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΛΩΡΑΚΑΣ - Ευστάθιος Χριστοδούλου - Σταθκιάς

ΠΕΡΙ ΣΠΟΥΔΑΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΦΑΝΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΧΛΩΡΑΚΑΣ- Ευστάθιος Χριστοδούλου - Σταθκιάς 1948 


Τότε οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους καλούς από τους κακούς (Αντισθένης).
Οι καλοί άνθρωποι όταν υπάρχουν είναι λίγοι, τόσοι ώστε όταν αυτό συμβαίνει να είναι σπάνιο γεγονός. Ο αρχαίος Διογένης έψαχνε μια ολόκληρη ζωή μήπως και έβρει κάποιον αυτού του είδους, ώσπου δεν άντεξε, τους έκανε πέρα και έκανε παρέα με σκύλους. Γι’ αυτό ονομάστηκε  κυνικός από το κύων (σκύλος) και η φιλοσοφία του κυνική.
Για τον Μάστρε Στάθιο πολλοί λένε ότι ήταν ένας καλός, αξιοπρεπής, αμερόληπτος, προσιτός, με πολλη καλοσύνη, και μισούσε τη διαφθορά και την αδικία.
Ήταν ευαίσθητος στα κοινωνικά ζητήματα και έχαιρε του σεβασμού μικρών και μεγάλων. Ήταν μια από τις σπάνιες προσωπικότητες της Χλώρακας, με χαρίσματα ηγετικά, που ήταν μπροστάρης σε όλους τους κοινωνικούς αγώνες της κοινότητας του και της πατρίδας του.
Αυτός από την αριστερά παράταξη, και ο Παπακώστας από την δεξιά, μαζί αυτοί οι δύο οδήγησαν τον λαό της Χλώρακας μέσα από δύσκολες καταστάσεις, κοιτάζοντας πρώτα τον άνθρωπο και ύστερα τα κόμματα τους. Τους ενθυμούνται όλοι πάντα να συνομιλούν μεταξύ τους και να συναποφασίζουν, και να συμπορεύονται για το κοινό καλό του συνόλου. Ήταν φυσικοί ηγέτες, και έτσι εχουν μείνει καταγραμμένοι στην ιστορία.
Ο Ευστάθιος Χριστοδούλου γεννήθηκε το 1926.  Από μικρός ησχολήθει με την γεωργία, ενώ αργότερα ως βοηθός έμαθε την τέχνη του οικοδόμου κοντά στον ξακουστό Λαππά, και γρήγορα κατέληξε ο ίδιος  μεγαλοεργολάβος.
Συγκαταλεγόταν μέσα στους σπουδαίους εργολάβους της Πάφου, που ήταν ο Άντωνος από την Χλώρακα, και ο Ζόππος από τη Γεροσκήπου. Όλοι οι επόμενοι οικοδόμοι και εργολάβοι από την Χλώρακα οπως ο Χρίστος Πέτρου, ο Κλεόβουλος Γεωργίου, ο Ανδρέας Παπαλλάς, ο Αγαθόκλης Γεωργίου, ο Φίλιππος Φωτίου, ο Κωνσταντής Μωυσέως, ο Ανδρέας Λοχίας, ο Κώστας Αδάμου, ο Κακής Αντωνίου, ακόμα και πολλοι άλλοι μαθήτευσαν κοντά του.
Σαν εργολάβος της Πάφου  εκτος απο σπίτια και κατοικίες, έκτισε σχολεία και γυμνάσια. Κατασκεύασε επίσης το παλιό γήπεδο της Χλώρακας.
Σε όλη του τη ζωή ήταν ανεμιγμένος με τα κοινά. Διετέλεσε για πολλά χρόνια μέλος της Χωρητικής Αρχής και του Κοινοτικου Συμβουλιου, καθώς και της ΣΠΕ Χλώρακας.
Διετέλεσε 37 ολόκληρα χρόνια, από το 1952 μέχρι το 1989 Γραμματέας των Λαϊκών Οργανώσεων.
Ήταν  από τους πρώτους  που εργάστηκε εθελοντικά με κούσπο, σφήνα και βαρκά για την διάνοιξη δρόμων στη Χλώρακα, δίνοντας έτσι το παράδειγμα να τον ακολουθήσουν κι άλλοι. Όλος ο δρόμος στην Χ΄ Φιλίππου στο παλιό Σκαλί, διενοίχθη από ανθρώπους Χλωρακιώτες που δούλεψαν δωρεάν και εθελοντικά. Ήταν άνθρωποι πρωτοπόροι που πρόσφεραν πολλά, που τους αξίζει μνήμη και τιμή.

ΜΗΝΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

Το πρωί της πρώτης ημέρας του μηνός Μαρτίου ή Μάρτη, οι χωρικοί βγαίνουν στους αγρούς και νίβουν με την πρωινή δροσιά που επικάθεται στα σιτηρά σπαρτά το πρόσωπο τους και όλα τα γυμνά μέρη του κορμιού τους που είναι εκτεθειμένα στις ηλιακές ακτίνες, διότι πιστεύεται ότι έτσι μαλακώνει η επιδερμίδα τους,  καθώς και ότι δεν μαυρίζουν από τον ήλιο. Από τις δροσοσταλίδες στα σπαρτά του κριθαριού αποφεύγουν να νίβονται, διότι πιστεύουν ότι βγάζουν κάτω από το βλέφαρο σπυρί την λεγομένη κριθαριά, η οποία είναι πολύ ενοχλητική.

Ο Μήνας Μάρτιος θεωρείται σπουδαίος για τη γεωργία, διότι οι σποραδικές του βροχές συντελούν στην αύξηση των σπαρτών και στην ανάπτυξη των φρούτων.
Τα πρωινά του μηνός είναι πολύ παγερά, ενώ με την ανατολή σιγά σιγά ο καιρός θερμαίνεται και η ημέρα γίνεται πολύ ζεστή.
Οι πρωινές ώρες θεωρούνται τόσο παγερές, εξ ού η παροιμία
«Το πορνόν του Μάρτη, ο γάρος εχτάρτην, το μεσομέριν επετάχτην»,
εξηγώντας ότι από το πολύ κρύο τις πρωινές του Μάρτη ψοφά και γάιδαρος ακόμα, ενώ έως το μεσημέρι τον πετάσσουν μακριά, διότι εβρώμισε από την πολλή ζέστη.

Το μήνα Μάρτιο εξ ού και το όνομα τους Μαρτούδκια, γενιούνται τα μικρά χνουδωτά σκουληκάκια που ζουν όσο διαρκεί ο μήνας. Από αυτά τα Μαρτούδκια γεννήθηκε και διαδόθηκε το αρχαίο έθιμο, η τοποθέτηση ενός μικρού βραχιολιού από άσπρο και κόκκινο νήμα ο λεγόμενος Μάρτης, στο χέρι των μικρών παιδιών και στις κοπέλες για να μην μαυρίσουν από τον  ήλιο. Τα μωρά κάτω του ενός χρόνου, τα ονομάζουν πρωτομαρτούδκια, και τους βάζουν εφταπλά βραχιόλια από νήμα, διότι έτσι πιστεύουν ότι θα βγουν σιταράτα και όχι μελαχρινά.

Στο μήνα Μάρτη επίσης, συμπεριλαμβάνεται το εθιμο όπου κατά την εορτή των αγίων Θεοδόρων, κάτω από το προσκέφαλό τους  οι κοπέλες βάζουν κόλλυβα για να τους φανερωθεί ο νέος που θα πάρουν για άντρα τους.

Ο Μάρτης μια γελά και μια κλαίει, δηλαδή μια Χειμωνιάζει και μια Καλοκαιριάζει.
Σύμφωνα με την παράδοση ο μήνας αυτός έχει δυο γυναίκες, την μια πολύ όμορφη και φτωχή, την άλλη πολύ άσκημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση τους και όταν γυρίζει στη μεριά της άσκημης κατσουφιάζει, μαυρίζει και σκοτιδιάζει όλος ο ουρανός με αποτέλεσμα να βρέχει, όταν γυρίζει προς την όμορφη γελάει, χαίρεται και λάμπει όλος ο ουρανός με τον ήλιο να στέλλει τις αχτίδες του στη γη. Αλλά τις περισσότερες φορές γυρίζει από την άσχημη γιατί αυτή είναι πλούσια και τρέφει και τη φτωχή και όμορφη, οπότε οι περισσότερες ημέρες του μηνός να είναι σκυθρωπές. Αυτές οι μέρες κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Δρίμες και θεωρούνταν ως ημέρες επικίνδυνες. Ότι δηλαδή, δαιμονικά όντα  τριγυρίζουν τον κόσμο. Πιστεύεται πως ότι ρούχα πλύνουν θα λειώσουν, ότι ξύλα κόψουν θα σαπίσουν, και όσοι λουστούν θα πάθουν κακό. Γι' αυτό οι νοικοκυρές δεν πλένουν ρούχα, και οι άνθρωποι αποφεύγουν να λουστούν.


Επειδή ο Μάρτης είναι μήνας άστατος, ο λαός κατασκεύασε ένα παραμύθι για λόγου του, με σκοπό να αιτιολογήσει τις άστατες καιρικές συνθήκες που επικρατούν κατά τη διάρκεια του.
Μια φορά και έναν καιρό αποφάσισαν οι δώδεκα μήνες να φυλάξουν κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.
Ο Μάρτης εκείνους τους καιρούς ήταν ο πρώτος μήνας του έτους, και ήταν πονηρός και κατεργάρης. Θέλοντας να ξεγελάσει τους άλλους, τους είπε,
- Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς.
- Καλά, ρίξε εσύ πρώτος,
του είπαν οι άλλοι.
Έτσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες.
Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.
- Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω.
-Βέβαια,
είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.
Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιει κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Θυμώνουνε εκείνοι και σκέφτονται τι να κάμουν. Συμφωνούν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης πρώτα τον δέρνει, και ύστερα του αφαιρεί το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έτσι έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.
Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται πως τους ξεγέλασε γελάει και ο καιρός ξαστερώνει, όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».

Αλλά όμως το Μάρτη ξεκινά  η Άνοιξη και θεωρείται ο καταλληλότερος μήνας για φύτεμα δένδρων και γι’ αυτό ονομάζεται και Φυτευτής. Στις 25 του μήνα την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, γιορτάζεται η επέτειος της έναρξής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, και είναι ημέρα επίσημη αργία για τους Έλληνες