14 Δεκεμβρίου 2012

ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Δημοκρατία σημαίνει κυριαρχία του λαού όπου αυτός εκλέγει τους αντιπροσώπους του και μέσω αυτών έχει την εξουσία. Οπότε Δημοκρατία σημαίνει λαϊκή κυριαρχία, μια αρχή που δηλώνει πως οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό και ασκούνται από τους αντιπροσώπους του υπέρ αυτού. Δηλαδή ο Λαός είναι η κυρίαρχη και παντοδύναμος εξουσία που ασκείται μέσω των αντιπροσώπων του, και είναι εξουσίες που πρεπει να είναι υπέρ του Λαού και του Έθνους.
Έθνος ονομάζεται το κράτος που αποτελείται από ένα σύνολο ανθρώπων με κοινά γνωρίσματα όπως φυλή, γλώσσα, συνείδηση, θρήσκευμα, ιστορία και πολιτισμό, καθώς και γεωγραφική καταγωγή. Όποτε οι πολιτικοί εκτός από το λαό καλούνται να υπηρετήσουν και τα συμφέροντα του Έθνους που είναι ένα και το αυτό, και υποχρεούνται να αποφασίζουν σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα λαμβάνοντας υπόψη τη θέληση του λαού. Άρα λαϊκή κυριαρχία σημαίνει οι αποφάσεις των αντιπρόσωπων του, να συνάδουν με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας προασπίζοντας τα συμφέροντα των πολλών και όχι των ολίγων.
Στην Κύπρο αυτές τις μέρες κλήθηκε η Βουλή των αντιπρόσωπων να ψηφίσει νομοσχέδια μείωσης ή κατάργησης μισθών και ωφελημάτων καθώς και κοινωνικών παροχών, για διάσωση της καταρρέουσας εθνικής οικονομίας. Είναι θυσίες που καλείται ο λαός να κάμει, και αν και επώδυνες, η πλειοψηφία τις αποδέχεται.
Όμως ανάμεσα στα νομοσχέδια που καλείται να ψηφίσει, υπάρχει και εκείνο της αύξησης του φόρου κατόχου, μια αύξηση που με μαθηματική ακρίβεια θα πτωχεύσει ολόκληρο το λαό. Είναι τόσο μεγαλη η φορολόγηση αυτή που ζητείται να επιβληθεί, που εφόσον οι περιουσίες δεν αποδίδουν έσοδα γιατί είναι κατοικίες κατοικημένες από τους ιδιοκτήτες ή ακατοίκητες και ανοίκιαστες ένεκα της οικονομικής κρίσης, είναι αμπέλια, βοσκότοποι, χωράφια και αγροί που δεν αποδίδουν καρπό ένεκα της Κυβερνητικής αγροτικής πολιτικής, είναι οικόπεδα απούλητα και όλα υποθηκευμένα στις τράπεζες, ώστε δεν μπορεί ο άνεργος και χαμηλά αμειβόμενος λαός να πληρώσει, με αποτελεσμα που θα έχει ίσως να σωθεί το κράτος, αλλά σίγουρα να πτωχεύσει ο λαός.
Εδώ γεννιέται ένα δυσκολο ερώτημα, είναι καλύτερη η πτώχευση ενός κράτους, ή ενός ολόκληρου λαού. Οι βουλευτές που κλήθηκαν να ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο πρεπει να το σκεφτούν πολύ καλά. Πολύ ορθά έπραξαν και το ανέβαλαν για μελέτη του, όμως για σημαντικά ζητήματα που αφορούν το λαό και προκειμένου να επικυρωθεί ή να απορριφθεί μια πρόταση που έχει ιδιαίτερη σημασία για ένα κράτος, συνηθίζεται να διενεργείται δημοψήφισμα, δηλαδή μια άμεση ψηφοφορία ολόκληρου του εκλογικού σώματος ώστε η αποφαση να είναι εκ του συνόλου του λαού, και όχι εκ των ολίγων αντιπρόσωπων του.
Αν οι βουλευτές δεν μπορούν να αφουγκραστούν το σφυγμό ενός ολόκληρου λαού, ή δεν θέλουν να καταλάβουν τη θέληση του, ας προβούν σε ένα δημοψήφισμα, εξάλλου σε πολλές χώρες τα δημοψηφίσματα αποτελούν συνήθη πρακτική, διοργανώνονται εύκολα με πρόταση βουλευτών ή συλλογή υπογραφών σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ