25 Οκτωβρίου 2012

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ - άρθρο

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ -  άρθρο
Τα τελευταία χρόνια, μια πρωτοφανής κρίση πνευματικών και ηθικών αξιών επικράτησε στην εν γένη συμπεριφορά των ανθρώπων, και οι ειδικοί αναλυτές εξήγησαν ότι αυτό προήρθε από τη μεγάλη ανάπτυξη της οικονομίας που επέφερε την ευμάρεια και τον άκρατο υλισμό στη ζωή των φτωχών μέχρι πρότινος ανθρώπων. 
Αυτή η πνευματική κυρίως κρίση όμως, σήμερα που η οικονομική εξαθλίωση μπήκε από τις πόρτες των σπιτιών των περισσότερων οικογενειών, έχει φτάσει στο απόγειό της με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην οικονομική εξαθλίωση και στην καταρράκωση της αξιοπρέπειάς τους καθώς και στην απόγνωση.
Είναι πλέον έκδηλα φαινόμενα το ψέμα, το έγκλημα, η σχεδόν ελεύθερη διακίνηση και εξάπλωση των ναρκωτικών, καθώς και όλα τα παρεμφερή αποτελέσματα της κακής συμπεριφοράς πλείστων ανθρώπων. Η εκτίμηση, ο σεβασμός και η αγάπη έχουν λιγοστέψει, αλλά το χειρότερο που παρατηρείται και άρχισε να συμβαίνει, είναι η ολιγόστευση και η υποβάθμιση της συνοχής της Κυπριακής οικογένειας που από καταβολής Ελληνισμού, ήταν αυτή που κράτησε ζωντανό το Ελληνικό πνεύμα στην Κύπρο.
Είναι ένα κακό αποτέλεσμα που συνεχίζεται και μεγαλώνει, σημάδι ότι οι αιτίες που το προκάλεσαν δεν είναι μόνο η κοινωνική ευμάρεια ή η οικονομική κατάπτωση, αλλά κατά τη γνώμη μου, μια άλλη κύρια αιτία είναι η υποβάθμιση της Κοινωνικής κουλτούρας ένεκα ίσως της κατάπτωσης των πνευματικών ιδανικών και θεσμών, αξίες που προέρχονται από την αγωγή, την ηθική καλλιέργεια και την πνευματικότητα των ανθρώπων, αποτέλεσμα της παιδείας και της διαπαιδαγώγησης.
Προκειμένου να εξευρεθεί η λύση του προβλήματος, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το πρόβλημα και στην συνέχεια να αναζητηθούν τρόποι διόρθωσης του. Να αναγνωριστεί ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μονό οικονομική, αλλά κυρίως είναι κρίση αρχών και αξιών.
Ως κοινωνία, δεν πρεπει να αποδεχόμαστε αλλαγές που φθίνουν  την πνευματικότητα, αλλά να βρούμε τρόπους που να αποσκοπούν στην ανύψωση της και στην εμπέδωση της.
Σε μία οργανωμένη λοιπόν κοινωνία, και ειδικά τη δική μας που  οι θεσμοί θεσπίστηκαν με Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη,  οφείλουν οι αρχές και τα οργανωμένα σύνολα να προστατεύουν αυτές τις αρχές και τις αξίες.
Οι άνθρωποι βλέποντας  τη διαφθορά, τα σκάνδαλα και την ατιμωρησία, αγαναχτούν και νιώθοντας την αδικία, για αυτοπροστασία, συνήθως πράττουν τοιουτοτρόπως με τρόπο που το ένα φέρνει το άλλο, ώσπου στο τέλος επέρχεται πλήρης η κατάπτωση θεσμών και αξιών. Γίνονται άρπαγες κενοί και ανελεύθεροι που θυσιάζουν την ελευθερία τους γιατί φοβούνται, χάνουν το σεβασμό και την τιμή για τον πλησίον τους και μετατρέπονται σε θηρία που λεηλατούν τις ψυχές των άλλων ανθρώπων.
Ακόμα χειρότερα, άνθρωποι υποτίθεται πνευματικοί και διανοούμενοι, εξέχοντες πολιτικοί και θρησκευτικοί ιεράρχες, τυφλωμένοι και χωρίς ηθικές πλέον αξίες, γίνονται κακά πρότυπα που τους μιμούνται οι άλλοι.
Και ερωτώ, πού πηγαίνει αλήθεια, στα τυφλά αυτός ο κόσμος, χωρίς πρότυπα και αληθινή πίστη και χωρίς φως; Πως μπορεί να ανακοπεί αυτή η πορεία; Που μπορούμε να βρούμε κατάλληλους ανθρώπους να μας καθοδηγήσουν;
Και απαντώ, πρεπει να τους ψάξουμε στα πλήθη, και ίσως μέσα στους πολλούς βρούμε έστω λίγους, που να είναι άνθρωποι σοφοί και πνευματικοί, ηγέτες ηθικοί με όραμα, να είναι ακόμα μορφωμένοι και προοδευτικοί για να μπορέσουν να μας διδάξουν και να μας οδηγήσουν στους δρόμους της ανύψωσης του πνεύματος, προϋπόθεση που αποτελεί την μόνη αλήθεια για τη σωστή συμπεριφορά των ανθρώπων.

Κυριακός

Σε ποιους πρέπει ν' αποδίδονται τιμές - άρθρο

Σε ποιους πρέπει ν' αποδίδονται τιμές – 25/10/2012

 

Πολλές φορές μια εκδήλωση που θα έπρεπε να έχει καθαρά πνευματικό χαρακτήρα και να προκαλεί ευχαρίστηση, μετατρέπεται σε επίδειξη των διοργανωτών

Η ηθική επιβράβευση των ανθρώπων που επιτέλεσαν κάτι χρήσιμο είναι σημαντική, γι' αυτό οι τιμές πρέπει να αποδίδονται σε ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς τους και εκδήλωση ευγνωμοσύνης, αλλά που ταυτόχρονα να προβάλλεται ως εξαιρετικό γεγονός για όσους επιθυμούν να μιμηθούν το παράδειγμά τους. Διότι η πραγμάτωση της ηθικής αρετής συνεπάγεται ευχαρίστηση για τον άνθρωπο που εξαιτίας της κάνει ωραία πράγματα, ενώ εξαιτίας τής δυσαρέσκειας, κάνει τιποτένια πράγματα.
Όμως όλοι πρέπει να ευχαριστιούνται και να δυσαρεστούνται με αυτά που πρέπει, ώστε όσοι διοργανώνουν τιμητικές εκδηλώσεις και όσοι τις δέχονται, να έχουν ευθυκρισία για να μη ρεζιλεύονται αμφότεροι. Διότι όταν αποδίδονται επί σκοπού και χωρίς αξιολόγηση του έργου και της προσφοράς, τότε εξευτελίζεται ο θεσμός, δεν υπηρετείται πραγματικά ο σκοπός της ηθικής επιβράβευσης, και παραχαράσσεται η ιστορία των γεγονότων.
Τα τελευταία χρόνια οι δήμοι, οι κοινοτικές Αρχές καθώς και άλλοι φορείς, είθισται να διοργανώνουν εκδηλώσεις για βράβευση αξιέπαινων ανθρώπων που έχουν προσφέρει με κάποιον τρόπο στην κοινωνία. Δυστυχώς, όμως, πολλές φορές αυτό γίνεται με τρόπο ιδιοτελή, διότι όπου εμπλέκονται οι πολιτικοί, όλα υποτάσσονται στο παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων και στο κυνήγι της ψήφου. Έτσι, πολλές φορές μια εκδήλωση που θα έπρεπε να έχει καθαρά πνευματικό χαρακτήρα και να προκαλεί ευχαρίστηση, μετατρέπεται σε επίδειξη των διοργανωτών σε βάρος των βραβευμένων προκαλώντας δυσαρέσκεια.
Θα ήταν πράξη σύνεσης αν οι τιμώντες, αναλογιζόμενοι το μέγεθος της ευθύνης τους έναντι των ζώντων, των τεθνεώτων και των επιγενομένων, ενεργούσαν με ευθυκρισία στο ζήτημα τούτο. Διότι αν οι τιμές αποδίδονται στους άξιους σύμφωνα με τους ηθικούς νόμους, τότε θα ήσαν πολλοί οι αγωνιστές για την αρετή, ενώ αν αποδίδονται για ιδιοτελείς λόγους, τότε και εκείνοι που από τη φύση τους είναι ενάρετοι, θα διαφθαρούν.
Τελευταίως παρατηρείται το φαινόμενο να σπεύδουν οι όντες να αποδίδουν με ευκολία τιμές σε οποιονδήποτε, κυρίως σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έπραξαν τίποτα περισσότερο από τα στοιχειώδη και αυτονόητα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση την οποία κατέχουν. Άλλες φορές τιμούν και επιβραβεύουν αυτούς που καμιά σχέση δεν έχουν με την τιμή, αλλά γνωρίζοντας τη ματαιοδοξία που έχουν, καλούν τους όποιουσδήποτε, χωρίς αυτοί να συνειδητοποιούν ότι αντί να τους τιμούν, τους υποτιμούν.
Πρέπει να ξέρουμε ότι έτσι υποτιμάται ουσιαστικά, και προσβάλλεται η μνήμη ή η προσφορά των άξιων τιμής, γι' αυτό θα έπρεπε οι τιμές να αποδίδονται με περισσότερη φειδώ και ευθυκρισία.

Κυριακός