ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

Η Μικρασιατική Εκστρατεία 1919-1922 ήταν μεταξύ της Ελλάδας και του Τουρκικού Εθνικού Κινήματος κατά το διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το 1919, ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η κυβέρνησή του, έχοντας την υποστήριξη των νικητών του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, διέταξαν την απόβαση ελληνικών στρατευμάτων στην Μικρά Ασία με πρόσχημα την αποκατάσταση της ειρήνης και της τάξης.
O τελικός στόχος των Ελλήνων ήταν η προσάρτηση περιοχών της Μικράς Ασίας και η πραγματοποίηση της Μεγάλης Ιδέας. 
Το 1920 υπογράφηκε η Συνθήκη των Σεβρών μεταξύ Αντάντ (συμμαχικών δυνάμεων) και Οθωμανών η οποία καθόριζε μέχρι πού θα μπορούσαν να προχωρήσουν τα ελληνικά στρατεύματα.
Και ενώ ο Σουλτάνος εδέχθη την συνθήκη, οι Νεότουρκοι με επικεφαλής τον Κεμάλ Ατατούρκ δεν την αναγνώρισαν και άρχισαν να προετοιμάζονται για πόλεμο ώστε να αντιμετωπίσουν την Αντάντ και τους Έλληνες συμμάχους της. Αυτό οδήγησε την ελληνική κυβέρνηση στην ανάληψη δράσης προκειμένου να επιβάλει τα συμφωνηθέντα (με την προοπτική να κερδίσει επιπλέον εδάφη), και ετσι τα ελληνικά στρατεύματα άρχισαν να προελαύνουν στην ημιάναρχη Οθωμανική Αυτοκρατορία η οποία μαστιζόταν από εμφύλιες διαμάχες μεταξύ του Σουλτάνου και των Κεμαλιστών.
Το 1920 εν μέσω πολέμου ο Βενιζέλος προκυρήσσει εκλογές και τις χάνει. Αυτό οδήγησε στην αποδυνάμωση του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία, που βασιζόταν κυρίως σε βενιζελικούς αξιωματικούς. Παράλληλα η ενδυνάμωση του κινήματος υπό του Κεμάλ Αττατούρκ, καθώς και η άνοδος του Κωνσταντίνου στον θρόνο ο οποίος είχε άμεσες σχέσεις με την έκπτωτη βασιλική οικογένεια της ηττημένης Γερμανίας που προκάλεσε την δυσφορία των συμμαχικών δυνάμεων απέναντι στην Ελλάδα, εγκατέλειψαν την υποστήριξη τους και η Ελλάδα περιείλθε σε διεθνή πολιτική απομόνωσή.
Το 1922 τα τουρκικά στρατεύματα άρχισαν την αντεπίθεση. Ο ελληνικός στρατός αναγκάστηκε να αποχωρήσει από την Μ.Ασία και ο πόλεμος είχε ουσιαστικά τελειώσει. Με την Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 καθορίστηκαν τα νέα εδαφικά καθεστώτα του ελληνικού και τουρκικού κράτους αντίστοιχα.

ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Το 1941 ιδρύεται το ΕΑΜ (Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο) από το ΚΚΕ και καλούσε τον ελληνικό λαό, όλα τα κόμματα και τις οργανώσεις του σ' ένα εθνικό μέτωπο της απελευθέρωσης. Το 1942 ίδρυσε το ΕΛΑΣ (Ελληνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός) που ήταν το στρατιωτικό σκέλος του  ΕΑΜ.

Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας και με συνεννόηση με τον Γεώργιο Παπανδρέου και την κυβέρνηση του Καΐρου αποφασίστηκε να δημιουργηθεί μια Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας με την συμμετοχή 6 ΕΑΜίτων υπουργών.

Αφότου ξεκίνησαν οι εργασίες της νέα κυβέρνησης με την βοήθεια των Άγγλων που είχαν στείλει πολλές στρατιωτικές δυνάμεις, το ΚΚΕ έκρινε πως κρυφός σκοπός της νέας κυβέρνησης ήταν να κυνηγήσει με τις βρετανικές δυνάμεις το άοπλο ΕΑΜ και να το εξαρθρώσει.

Αποφάσισε να αντιδράσει στην απόφαση αυτή, διοργανώνοντας αντιβρετανικά συλλαλητήρια προσπαθώντας να πείσει την κυβέρνηση να αποσύρει τους Βρετανούς στρατιώτες επί ελληνικού εδάφους. Οι διαπραγματεύσεις και οι υπουργοί του ΕΑΜ αποσύρθηκαν διαμαρτυρόμενοι από την κυβέρνηση Παπανδρέου.

Το 1944 διοργανώνεται συλλαλητήριο από το ΕΑΜ με αίτημα την αποχώρηση των Άγγλων στρατιωτών, τα λεγόμενα Δεκεμβριανά. Το συλλαλητήριο διαλύθηκε βιαίως από τις δυνάμεις ασφαλείας.

Ο Γεώργιος Παπανδρέου υπέβαλε την παραίτησή του η οποία δεν έγινε δεκτή από τους Άγγλους. Η σύγκρουση γενικεύτηκε καθώς ο ΕΛΑΣ αντιδρώντας στην ένοπλη καταστολή των διαδηλώσεων εισήλθε στην Αθήνα, ενώ το αντίθετο στρατόπεδο με αντικομουνιστές τάχθηκαν υπέρ των Βρετανών και διαλύθηκε ο ΕΛΑΣ. Όμως οι εχθροπραξίες συνεχίστηκαν, οδηγώντας τελικά σε εμφύλιο πόλεμο (1946-1949).

Ο Άρης Βελουχιώτης που πριν καταδικάστηκε και διαγράφηκε από το ΚΚΕ ως ύποπτο και τυχοδιωκτικό στοιχείο αλλά αργότερα αποκαταστάθηκε πολιτικά από το ΚΚΕ, συνέχισε την αντίσταση εναντίον των Άγγλων, της νέας κυβέρνησης και των ταγμάτων Ασφαλείας που επάνδρωναν πλέον τον Εθνικό Στρατό. Αυτοκτόνησε όταν περικυκλώθηκε από τάγμα εθνοφυλακής.

ΜΙΚΡΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

ΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Στη Χλώρακα μέσα σε ένα μικρό φαράγγι που ξεκινούσε απότομα από τη βάση χαμηλών γκρεμών, ανάβλυζε νερό και οι πιστοί έλεγαν πως ήταν το Αγίασμα του Μιχαήλ Αρχαγγέλου που λίγο πιο πέρα είναι κτισμένο το εκκλησάκι του.

Πάνω στο ψήλωμα είχε τη μάντρα του ένας βοσκός ο Χατζηκυριάκος Σιαμμάς ο οποίος άφηνε τα γίδια και τα πρόβατα ελεύθερα να βοσκούν κάτω στο κάμπο που απλωνόταν ως τη θάλασσα.

Το Αγίασμα εντόπισε μια γίδα, καθώς χανόταν μέσα σε πυκνή βλάστηση που υπήρχε σε κείνο το σημείο, και όταν έβγαινε το μουσούδι της ήταν βρεγμένο. Ο βοσκός το παρατήρησε, και ξεχερσώνοντας το μέρος το εντόπισε, και με τον καιρό παρατήρησε πως ήταν γιατρικό στις αρρώστιες, γι αυτό έκτισε και το εκκλησάκι του Μιχαήλ Αρχαγγέλου.

Το Αγίασμα ανέβλυζε ασταμάτητα για δεκάδες χρόνια, έως πρόσφατα οπότε κατά το 2000 επιχειρηματίες γης τον έκλεισαν βαθιά μέσα στη γη και από πάνω έκτισαν πολυώροφη πολυκατοικία.

Η ΚΑΚΙΑ ΝΕΡΑΪΔΑ

Στο Αγίασμα του Αρχάγγελου Μιχαήλ στη Χλώρακα, έτρεχε άφθονο νερό και σχημάτιζε μια ωραιότατη λίμνη που σε αυτήν μια κακιά νεράιδα έβγαινε κάθε μέρα να λουστεί, σκορπίζοντας το φόβο και τον τρόμο στους ντόπιους. Κανένας χωρικός δεν τολμούσε να πάει να γιάνει τις αρρώστειες του, ούτε κανένας να καλλιεργήσει τα γύρω χωράφια.

Όμως ο ΧατζηΤσιυρκακός Σιαμμάς ένας άφοβος βοσκός, μια μέρα της παράκατσε και όταν εμφανίστηκε, με τη μαγκούρα του τις έδωσε μερικές ξυλιές στη ράχη και η κακιά νεράιδα με μια φοβισμένη κραυγή έφυγε τρέχοντας, και από τότε κανείς δεν ξανάκουσε γι αυτήν.

Ένας λαϊκός θρύλος εξιστορεί πως η κακιά νεράιδα ήταν πριν εκατοντάδες χρόνια μια όμορφη γυναίκα σύζυγος ενός πειρατή που μια φορά τον απάτησε καθώς αυτός έλειπε καιρό στη θάλασσα, και όταν το έμαθε κατακρεούργησε με το σπαθί του το πρόσωπο της και την καταράστηκε να ζει και να υποφέρει αιώνια. Η γυναίκα από τότε περιδιαβαίνει τον κόσμο φορώντας μια μάσκα κρύβοντας το πρόσωπο της, και όποιος την βρίσκει όμορφη τον αφήνει στην υσηχία του, ενώ όποιος το αντίθετο, τον φοβίζει φανερώνοντας την ασχήμια της και τον τρομοκρατεί με τις κατάρες της.

Mεταλλαγμένα: Δικαίωμα των κρατών-μελών η καλλιέργεια τους

Το Συμβούλιο Υπουργών Περιβάλλοντος της ΕΕ κατέληξε σήμερα στο Λουξεμβούργο σε συμφωνία για τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς (ΓΤΟ), η οποία δίνει στα κράτη μέλη το δικαίωμα να αποφασίζουν για το κατά πόσο θα επιτρέπουν την καλλιέργεια ΓΤΟ σε εθνικό έδαφος.

Στη συνεδρίαση την Κύπρο εκπροσώπησε ο Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος Νίκος Κουγιάλης, ο οποίος εξέφρασε ικανοποίησή για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στο ζήτημα του περιορισμού και της απαγόρευσης καλλιέργειας των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών.
«Συμμετείχα σήμερα στη Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ για το Περιβάλλον που πραγματοποιήθηκε στο Λουξεμβούργο. Εκφράζω την ικανοποίησή μου για τη συμφωνία που επιτεύχθηκε στο ζήτημα του περιορισμού και της απαγόρευσης καλλιέργειας των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. Μετά από έντονες και πολυετείς διαπραγματεύσεις καταλήξαμε στο σημερινό κείμενο της τροποποιητικής Οδηγίας, γιατί επιθυμούμε η Κύπρος να είναι απαλλαγμένη από την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών, κάτι που αποτελεί πάγια θέση της Κυβέρνησης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Υπουργός Γεωργίας.
Πρόσθεσε ότι η σημερινή συμφωνία παρέχει το δικαίωμα στα κράτη μέλη να αποφασίζουν τα ίδια για την εδαφική τους διαχείριση όσον αφορά την καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων οργανισμών και θεωρώ ότι αποτελεί μια πολύ καλή βάση για την υιοθέτηση ενός αποτελεσματικού και νομικά ασφαλούς εργαλείου απαγόρευσης.

Το κείμενο της τροποποιητικής Οδηγίας υποστήριξαν όλα τα κράτη μέλη, πλην δύο κρατών μελών που τήρησαν αποχή.