17 Σεπτεμβρίου 2014

ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Του αναπληρωτή καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νικήτα Νικηταρά

Το ποδήλαυο είναι μία άσκηση που κάνει καλό στην υγεία. Οι ευεργετικές επιδράσεις του πεταλιού για την υγεία και τον οργανισμό είναι πάρα πολλές. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες μερικές ώρες ποδήλατο την εβδομάδα μπορούν να μας προσφέρουν πολλαπλά οφέλη. Κάνει πολύ καλό στην υγεία μας. Ποδηλατώντας ενισχύουμε και βελτιώνουμε το μυοσκελετικό και καρδιοαναπνευστικό μας σύστημα, έχουμε ψυχολογική ηρεμία, καταπολεμούμε τις αϋπνίες, μπορούμε να χάσουμε περιττά κιλάΤο ποδήλατο μπορεί να βοηθήσει ανθρώπους που έχουν οστεοπόρωση ή υποφέρουν από οσφυαλγίες, ισχιαλγίες. Με το ποδήλατο χαρίζουμε ποιότητα στη ζωή μας.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ 


Ψυχολογική ισορροπία 
Το ποδήλατο προσφέρει ψυχολογική ισορροπία διότι,
Πρώτον, ποδηλατώντας αλλάζουμε παραστάσεις. Βλέπουμε ένα ωραίοα τοπία και έτσι ξεκουραζόμαστε.
Δεύτερον ποδηλατώντας ενεργοποιείται το ορμονικό σύστημα. Κι αυτό διευκολύνει την αντιμετώπιση ήπιας κατάθλιψης, άγχους και στρες.

Λύση στην αϋπνία
Με μία ευχάριστη βόλτα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε την αϋπνία. Χαλαρώνουμε και κοιμωμαστει πιο όμορφα και εύκολα το βράδυ. 

Ενίσχυση μυοσκελετικού συστήματος
Το ποδήλατο βοηθάει στην ενίσχυση του μυοσκελετικού συστήματος των κάτω άκρων. Από τη μέση ηλικία και μετά προετοιμάζει κυρίως τις γυναίκες – αλλά και τους άντρες – για να αντιμετωπίσουν την οστεοπόρωση. 

Ενίσχυση οστικής πυκνότητας

Το ποδήλατο είναι από τις ελάχιστες δραστηριότητες που βοηθούν τόσο πολύ στην ενίσχυση της οστικής πυκνότητας. Πράγμα που θεωρείται σημαντικό για την αντιμετώπιση και θωράκιση από την οστεοπόρωση στο μέλλον. 

Ακόμη κι αν έχει οστεοπόρωση κανείς μπορεί σε συνεννόηση με τον ορθοπεδικό γιατρό του να κάνει ποδήλατο. Αν δεν έχει ιδιαίτερα προβλήματα στα πόδια μπορεί να κάνει ήπια ποδηλασία.

Αντιμετώπιση ισχιαλγίας – οσφυαλγίας
Ακόμη μία ευεργετική επίδραση του ποδηλάτου είναι η βοήθεια που προσφέρει σε όσους έχουν συμπτώματα ισχυαλγίας – οσφυαλγίας. Ενισχύει τους μυς (τους γλουτιαίους) που συγκρατούν τη λεκάνη του σώματος. Όταν υπάρχει μία απόκλιση από τη σωστή θέση που έχει λεκάνη αρκετοί είναι αυτοί που υποφέρουν από ισχιαλγίες ή οσφυαλγίες. Ποδηλατώντας όμως φροντίζουμε τους μυς και έτσι αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα. 

Βελτίωση καρδιοαναπνευστικού συστήματος
Οι προϋποθέσεις για να έχουμε βελτίωση στο καρδιοαναπνευστικό σύστημα είναι να κάνουμε ποδήλατο περίπου 4 φορές την εβδομάδα από 30-40 λεπτά. Ανάλογα πάντα με την ηλικία. Οι μεγαλύτεροι μπορούν να ποδηλατούν λιγότερο. Αυτό επιτυγχάνεται με σταθερό ή μεταβαλλόμενο τέμπο. Και με διαδρομές σε όλα τα επίπεδα. Και σε ανηφόρες και σε κατηφόρες, σε επίπεδες επιφάνειες. Με εναλλαγές. 

Κράμπες στην ποδική καμάρα
Με την ποδηλασία έχουμε ενίσχυση των μυών στην ποδική καμάρα (πατούσα). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εξαφανίζεται το πρόβλημα με τις κράμπες σ’ αυτό το σημείο. 

Βελτίωση αντοχής, αναπνοής με μικρά σπριντ
Με μικρά 5λεπτα ή 10λεπτα σπριντ σε ανηφόρα και μετά σε επίπεδη επιφάνεια μπορούμε να βελτιώσουμε την αντοχή μας και την αναπνοή.

Για όσους έχουν λίγα παραπάνω κιλά
Ποδήλατο μπορούν να κάνουν όλοι. Όσοι δε έχουν μερικά κιλά παραπάνω το ποδήλατο μπορεί να τους βοηθήσει να τα χάσουν.

Η απλή άσκηση με ποδήλατο βοηθάει στην καλύτερη λειτουργία του πεπτικού συστήματος. 

Επίσης, αν επιθυμούμε να απαλλαγούμε από περιττά κιλά η γυμναστική που θα κάνουμε με το ποδήλατο θα πρέπει να είναι αεροβική. Για πάνω από μισή ώρα δηλαδή ο οργανισμός να δουλεύει στο 80%. Αυτό σημαίνει για έναν 40χρονο άντρα οι καρδιακοί παλμοί να φτάνουν τους 175-180. Τότε θα φτάσει στο επίπεδο καύσης λίπους. Αυτό ωστόσο θα πρέπει να το κάνει σταδιακά. Αν έχει πρόβλημα να πάει σε υψηλά επίπεδα καλό είναι να συμβουλευτεί τον γιατρό του και να κάνει ένα καρδιογράφημα επιβάρυνσης.

Ακόμη, η έντονη άσκηση με το ποδήλατο μπορεί να βοηθήσει να απαλλαγούμε από μερικά κιλά με τον ακόλουθο τρόπο:  Αν μετά την ποδηλασία για ένα δίωρο δεν φάμε και απλώς πιούμε λίγο νερό είναι ευχερέστερη η διάσπαση του λίπους.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΔΗΛΑΤΩΝΤΑΣ 

Ύψος σέλας
: 
Ξεκινώντας κανείς το πετάλι θα πρέπει πρώτα να ρυθμίσει το ύψος της σέλας του ποδηλάτου ανάλογα με το ύψος του έτσι ώστε να μην έχει προβλήματα στα πόδια του και ειδικά στα γόνατα. 
Ένα «κόλπο» για να καταλάβουμε πού ακριβώς πρέπει να είναι η σέλα είναι το εξής: όταν ανέβουμε στο ποδήλατο το πόδια μας καθώς κάνουμε πετάλι δεν πρέπει να είναι ούτε εντελώς τεντωμένα ούτε να λυγίζουν πολύ. 

Είδος σέλας: 

Οι αρχάριοι στο ξεκίνημα μπορεί να παραπονεθούν για πόνους στον ποπό τους. Υπάρχουν όμως σέλες πιο ανατομικές ή ειδικά καλύματα που προσαρμόζονται στη σέλα.

Μετά την άσκηση: 

Αν επιστρέφουμε σπίτι και είμαστε ιδρωμένοι καλό είναι να κάνουμε μπάνιο. Αν πάμε με το ποδήλατο στη δουλειά και είμαστε ιδρωμένοι συνιστάται να αλλάξουμε φανέλα για να μην αρρωστήσουμε. 

πηγή: Ορθοπεταλιές (Orthopetalies blog)




ΤΟ ΑΥΛΑΚΙΝ ΤΟΥ ΔΙΓΕΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΡΑΧΤΙΝ ΤΗΣ ΡΗΓΑΙΝΑΣ

Στα παράλια της Χλώρακας σώζονται τα απομεινάρια του πέτρινου αυλακιού που έφερνε το νερό από από την Τάλα στο παλάτι της Ρήγαινας στα Παλιόκαστρα. Στα σύνορα Χλώρακας - Λέμπας επίσης, σώζεται ένας εκ των πύργων που πάνω ήταν στηριγμένο το αυλάκι για να έχει το χρειαζούμενο κατάτροχο ώστε να ρέει το νερό. Στη συνοικία του Μουττάλου μέσα στην αυλή του Τούρκικου σχολείου ευρίσκεται το αδράχτι της Ρήγαινας, και στην Κάτω Πάφο δίπλα στους Αγίους Αγαπητικό και Μισητικό, ευρίσκεται ριγμένη η θεόρατη πέτρα του Διγενή.
Όλα αυτά αποτελούν απομεινάρια μνημείων που υποδηλώνουν πως οι αστικοί μύθοι περί του Διγενή Ακρίτα και τα κατορθώματα του εν Κλυπρω, δεν στερούνται αληθείας.
Η Ρήγαινα αν και πρόσωπο πραγματικό, η λαϊκή παράδοση της Κύπρου το κατέταξε στους θρύλους και τις παραδόσεις της νήσου. Την συσχετίζει με τον Διγενή και της αποδίδει πολλά μεσαιωνικά κάστρα, φρούρια και χωριά.
Η Ρήγαινα στους θρύλους αποδίδεται ως πανέμορφη κυρά και πολεμίστρια, άλλες φορές καλή και συμπονετική και άλλες κακιά, αλλά που κανείς δεν μπορεί να τη νικήσει καθώς κατοικεί σε οχυρωμένους πύργους.
Η Ρήγαινα της Πάφου κατοικούσε στα σημερινά Παλιόκαστρα, μια περιοχή ανάμεσα της Κάτω Πάφου και της Χλώρακας. Είχε κτισμένο το κάστρο της μέσα στην απέραντη πεδιάδα που εκτείνεται από το φάρο της Πάφου μέχρι την Κισσόνεργα, και διαφέντευε όλο τον παράλιο τόπο, έχοντας προσταγή στους κατοίκους να καλλιεργούν κυρίως ζαχαροκάλαμα και τεύτλα.
Η ομορφιά της ήταν ξακουστή, αλλά το ίδιο και η εξυπνάδα της και η πονηριά της.

Ο λαϊκός θρύλος θέλει τον ξακουστό ήρωα Διγενή Ακρίτα να καταφθάνει μέχρι την Πάφο κυνηγώντας ένα Σαρακηνό εχθρό του. Όταν αυτός προσπάθησε να δραπετεύσει αποπλέοντας, ο Διγενής του έριξε μια μεγάλη πέτρα, -την πέτρα του Ρωμιού- και βύθισε το πλοίο του.
Στο πέρασμα του από τη Πάφο, συνάντησε τη Ρήγαινα την οποία ερωτεύτηκε παράφορα και αποφάσισε να την παντρευτεί.
Η Ρήγαινα δεν τον ήθελε για άντρα της, αλλά ούτε για εχθρό της. Με μαεστρική πονηρία του ζήτησε πως για να τον παντρευτεί, έπρεπε πρώτα να κάμει έναν άθλο, να κατορθώσει να κτίσει ένα  μακρύ αυλάκι που να φέρνει νερό από τα λουτρά του Άδωνη της Τάλας στους αγρούς της. Ο Διγενής δέχτηκε την πρόκληση, και προς δυσαρέσκεια της Ρήγαινας κατάφερε να αποπερατώσει το δύσκολο έργο και να φέρει το νερό στα χωράφια της μέχρι τη Χλώρακα.
Μη θέλοντας να τον παντρευτεί όμως, αλλά φοβούμενη την οργή του, προσπάθησε να φύγει από την Πάφο. Οργισμένος ο Διγενής, άρπαξε μια μεγάλη πέτρα και της την έριξε. Η πέτρα ευρίσκεται μέχρι σήμερα  δίπλα στη δυτική πλευρά του αρχαίου θεάτρου της Κάτω Πάφου, και ονομάζεται η «πέτρα του Διγενή». Άλλοι λένε ότι πρόκειται για την Πέτρα του Ρωμιού, και άλλοι ότι πρόκειται για το νησί του Διγενή στην Πόλη της Χρυσοχούς…
Η Ρήγαινα αντιδρώντας στην οργή του καθώς ήταν δεινή και δυνατή πολεμίστρια, του έριξε το αδράχτι της, ένα μεγάλο πέτρινο κίονα από τσιόνι ύψους τεσσάρων μέτρων και διαμέτρου σχεδόν ενός μέτρου, το οποίον έπεσε σε ένα χωράφι της Χλώρακας κάτω από τη συνοικία του Μουττάλλου, και που μετέφεραν οι Τουρκοκύπριοι πριν λίγα χρόνια και το τοποθέτησαν στην αυλή του σχολείου τους και εκεί ευρίσκεται ακόμα.
Στη Χλώρακα στη παραλιακή περιοχή, μέχρι τη δεκαετία του ΄60 υπήρχαν μεγάλα μέρη του αυλακιού της Ρήγαινας, τα οποία όμως δυστυχώς, χαλάστηκαν από τους ανθρώπους για να κάμουν αναδασμό στα χωράφια τους. Σήμερα, μικρό μέρος από το αυλάκι σώζεται και ευρίσκεται ακριβώς πίσω από την τελευταία στάση των λεωφορείων στην τέλειωση της λεωφόρου Χλώρακας που οδηγά στη Κάτω Πάφου πριν την περιοχή Κτιστά ή Παλιόκαστρα, ονοματολογία της περιοχής που προεήρθε καθώς εκεί ήταν κτισμένο το παλάτι της Ρήγαινας.

Το αυλάκι ήταν καθισμένο πάνω σε πύργους ώστε να έχει την κατάλληλη κλίση για να ρέει το νερό. Ένας από τους πύργους σώζεται στα σύνορα της Χλώρακας με τη Λέμπα.

Υ.Γ. (απόσπασμα από βιβλίο του λαογράφου Ξενοφώντα Π. Φαρμακίδη). Ή Ρήγαινα είσιεν τό παλάτιν της πάνω στην Φάβρικαν. Ό Διενής ήθελε την Ρήαιναν γιά γυναίκα του. Η Ρήαινα είπεν του,
-Αν μου φέρεις νερόν στην Πάφον εν νά σέ πάρω άντρα μου.
Ο Διενής έκαμε τότε το πετραύλακον τζιαι έφερε τό νερόν που την Τάλαν. Η Ρήαινα άμα έφερε τό νερόν, εμετάνωσεν τζιαι γέλασε του Διενή. Τότες ο Διενής εθύμωσεν.  Εστάθηκεν πάνω στόν Μούτταλλον ( λόφον του Κτήματος ) τζιαι πήρεν μιαν πέτραν τζιαι έρριψεν της την. Τζιαί η πέτρα στέκει ώς την σή­μερον, τζιαί φέρει πάνω την σπαθκιάν του Διενή. Ή πέτρα έν τής έμπλασεν. Η Ρήαινα εθύμωσεν τζιαί τζιείνη τζιαί έρριψεν του τ' άδράχτιν της, μά έν του έμπλασεν ούτε τζιείνη.


ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ