Κατά τα διάρκεια της πρώτης σύλληψης του πρώην δημάρχου Σάββα
Βέργα, έβλεπα στο facebook ορισμένους συμπολίτες λάβρους να ξεσπαθώνουν εναντίον του Αντρός,
με υστερικές κορώνες, υβρισίες και απειλές, όλοι έτοιμοι να τον κατασπαράξουν
και να του πιουν το αίμα… Ύστερα, μετά την παραδοχή του ότι εμπλέκεται στις παρανομίες
που του καταλόγιζαν, τους είδα να θριαμβολογούν και να πικάρουν όσους εμάς ήμασταν
ήπιοι στον λόγο μας.
Τώρα ξαφνικά, ύστερα από την ομολογία και τις αποκαλύψεις
για βουλευτές, υψηλα ιστάμενους πολιτικούς και άλλους κομματικούς ίσως ημέτερους,
οι περισσότεροι ξαφνικά έχουν σιωπήσει,
και τους έχει πιάσει μούκα. Έχουν εξαφανιστεί από τα μέσα δικτύωσης και έχουν λουφάξει,
και τους έχει περάσει ο θυμός. Δεν θέλουν πλέον κανέναν να κατασπαράξουν, ούτε φωνάζουν
να πέσει τιμωρία… Μαζι με αυτους και τα ΜΜΕ, που για καποιους εμπλεκόμενους, καθόλου
δεν κάνουν αναφορά. Βλέπετε, είναι δικοί τους, είναι φίλοι τους, είναι ισχυροί
κομματικοί…
Αλλά έτσι συμπεριφέρονται δυστηχώς πολλοί Κυπραιοι. Φταίνε όλοι,
εκτός από τους δικούς τους. Και όταν φταίνε οι δικοί τους, κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν,
δεν τους κατηγορούν, τους αφήνουν στο απυρόβλητο.
Το ίδιο κάνουν και οι κομματικές ηγεσίες, το ίδιο κάνουν και
τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ. Γνωρίζουν οι πάντες πως ο Βέργας έκανε φοβερές αποκαλύψεις.
Ανέφερε ως εμπλεκόμενο στις μίζες αναπληρωτήπρόεδρο κόμματος, υιό πρώην μεγάλου
πολιτικού. Γιατί, όλοι σιωπούν; Γι αυτόν δεν ισχύει ότι και στους άλλους; Γιατί
οι λαλίστατοι επικριτές του τώρα έχουν σιωπήσει; Γιατί τα κόμματα δεν καλούν τους
βουλευτές που κατονομάστηκαν ως εμπλεκόμενοι να καταθέσουν την ασυλία τους; Γιατί
προσπαθούν να τα κουκουλώσουν;
Αλλά γιατί να το πράξουν; Αφού μας πήραν είδηση, ξέρουν πως είμαστε
ακόλουθοι τους, ξέρουν πώς να μας ποδηγετούν. Τώρα όλα τα κόμματα συνασπισμένα,
-αφού από όλους τους χώρους υπάρχουν εμπλεκόμενοι-, συσκέφτονται πως με τρόπο ήσυχα
να ξεγλιστρήσουν από την αμαρτωλή εμπλοκή τους ήσυχα και ήρεμα χωρίς μεγάλο πολιτικό κόστος, χωρίς ο λαός να τους κράξει
και χωρίς να χάσουν πολλούς οπαδούς.
Πρέπει όμως οι απλοί πολίτες, οι καταπονημένοι και δυστυχείς
αυτοί άνθρωποι, η πλειοψηφία του λαού, αυτοί που έχουν υποστεί την οικονομική καταστροφή
και έχουν χάσει τις δουλειές τους ως απόρροια της γενικής πολιτικής του Κυπριακού
συστήματος που αφήνει στην ατιμωρησία κάποιους ενόχους, όλοι αυτοί πρέπει να ξεσηκωθούν,
πρέπει να διαμαρτυρηθούν και να φωνάξουν. Να μην επιτρέψουν σε κανέναν ένοχο να
γλυτώσει, σε κανέναν να τα κουκουλώσει. Όλοι να τιμωρηθούν, όσα ψηλά πολιτικά ή
κοινωνικά και αν στέκουν. Αλλά προπάντων να στείλουν το μήνυμα της αντίδρασης τους
στα κόμματα και στους πολιτκούς αρχηγούς.
Πίσω από τα αστραφτερά φώτα που στολίζουν τους δρόμους και τις βιτρίνες των
καταστημάτων, πίσω από τα λαμπερά περιτυλίγματα των δώρων, πίσω από την
υπερβολή των εορτασμών και του άκρατου καταναλωτισμού, πίσω από όλα αυτά,
υπάρχει ένα βαθύτερο νόημα που κυριαρχεί στις απώτερες σκέψεις των ανθρώπων και
τους γεμίζει με αγάπη και αγαλλίαση την καρδιά, ένα συναίσθημα που γεννιέται εκ
του γεγονότος της γεννήσεως του Θεανθρώπου που κατακλύζει τις αισθήσεις όσων
πραγματικώς πιστεύουν στο υπέρτατο γεγονός.
