Πολλοί έχουμε παρατηρήσει
πώς κάθε φορά που βρισκόμαστε με κάποιους ανθρώπους, η ψυχολογία μας πέφτει και
μια κατάθλιψη μας κυριεύει.
Είναι οι άνθρωποι
που έχουν μέσα τους μια άρνηση για όλα, και έχουν τη συνήθεια να γκρινιάζουν. Μας
αφαιρούν την ενέργεια και μας στεναχωρούν.
Είναι άτομα που όλοι έχουμε
στη ζωή μας. Μαζί τους συχνά νιώθουμε ότι ακόμα και λίγη ώρα μαζί τους είναι
αρκετή για να εξαφανιστεί η δική μας καλή διάθεση;
Ακόμα και όταν εμείς καταβάλλουμε
προσπάθεια να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων, η απαισιοδοξία τους, η δυσπιστία τους και η ζηλοφθονία τους, μεταδιδονται
σε εμας σαν αρρώστεια, παρασύροντάς
μας προς τα κάτω.
Όταν για παράδειγμα ανοίγεις συζήτηση
για κάποιον ή για κάτι, προσπαθούν να σε συμβουλεύσουν να είσαι προσεχτικός και
επιφυλακτικός, αν ακόμα επαινέσεις κάποιους θα δοκιμάσουν να σε πείσουν ότι
ίσως υπάρχει και η άλλη όψη δηλαδή ο ψόγος, ή ακόμα όταν αποφασίσεις να κάνεις
στη ζωή σου ένα βήμα εμπρός, σε όλα όσα λέγεις και πράττεις, οι αρνητικοί
άνθρωποι γίνονται αιτία ανασταλτικού παράγοντα.
Οι αρνητικοί άνθρωποι μας
γεμίζουν αμφιβολίες, μας πείθουν σε αντίθετες σκέψεις και μας γεμίζουν φοβίες. Μας
κάνουν να πονοκεφαλιάζουμε, να θλιβόμαστε και να νευριάζουμε. Μας κάνουν να τα
βλέπουμε όλα δύσκολα, όλα μαύρα, και αρνητικά. Μας ρουφάνε την ενέργεια, μας πληγώνουν
και μας αρρωσταίνουν.
Η αντιμετώπιση αυτών
των καταστάσεων, έγκειται στη γνώση αυτών των ανθρώπων, και στη δύναμη μας να μπορούμε
να τους κάνουμε πέρα από τη ζωή μας. Κάποιες φορές είναι εύκολο να το κάνουμε, αλλά
και άλλες φορές πολύ δύσκολο, καθώς έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους καθημερινούς
της ζωής μας όπως ένα συνάδελφο, ένα γείτονα, ακόμα κάποιον του στενού
περίγυρου μας.
Κατά τη γνώμη μου, ο μόνος τρόπος για την αποφυγή στην επήρεια
τους και τη συναισθηματική ηρεμία μας, είναι να μπορέσουμε όσους δεν μπορούμε
να τους κάνουμε πέρα, να βάζουμε από το ένα αφτί τα λεγόμενα και τις παροτρύνσεις
τους, και να βγάζουμε από το άλλο. Διότι είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να μπορέσουμε
να κάνουμε πέρα από εμάς, όλους τους αρνητικούς ανθρώπους.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
