ΜΗΝΟΛΟΓΙΟ ΜΑΡΤΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ

Το πρωί της πρώτης ημέρας του μηνός Μαρτίου ή Μάρτη, οι χωρικοί βγαίνουν στους αγρούς και νίβουν με την πρωινή δροσιά που επικάθεται στα σιτηρά σπαρτά το πρόσωπο τους και όλα τα γυμνά μέρη του κορμιού τους που είναι εκτεθειμένα στις ηλιακές ακτίνες, διότι πιστεύεται ότι έτσι μαλακώνει η επιδερμίδα τους,  καθώς και ότι δεν μαυρίζουν από τον ήλιο. Από τις δροσοσταλίδες στα σπαρτά του κριθαριού αποφεύγουν να νίβονται, διότι πιστεύουν ότι βγάζουν κάτω από το βλέφαρο σπυρί την λεγομένη κριθαριά, η οποία είναι πολύ ενοχλητική.

Ο Μήνας Μάρτιος θεωρείται σπουδαίος για τη γεωργία, διότι οι σποραδικές του βροχές συντελούν στην αύξηση των σπαρτών και στην ανάπτυξη των φρούτων.

Τα πρωινά του μηνός είναι πολύ παγερά, ενώ με την ανατολή σιγά σιγά ο καιρός θερμαίνεται και η ημέρα γίνεται πολύ ζεστή.

Οι πρωινές ώρες θεωρούνται τόσο παγερές, εξ ού η παροιμία

«Το πορνόν του Μάρτη, ο γάρος εχτάρτην, το μεσομέριν επετάχτην»,

εξηγώντας ότι από το πολύ κρύο τις πρωινές του Μάρτη ψοφά και γάιδαρος ακόμα, ενώ έως το μεσημέρι τον πετάσσουν μακριά, διότι εβρώμισε από την πολλή ζέστη.

Το μήνα Μάρτιο εξ ού και το όνομα τους Μαρτούδκια, γενιούνται τα μικρά χνουδωτά σκουληκάκια που ζουν όσο διαρκεί ο μήνας. Από αυτά τα Μαρτούδκια γεννήθηκε και διαδόθηκε το αρχαίο έθιμο, η τοποθέτηση ενός μικρού βραχιολιού από άσπρο και κόκκινο νήμα ο λεγόμενος Μάρτης, στο χέρι των μικρών παιδιών και στις κοπέλες για να μην μαυρίσουν από τον  ήλιο. Τα μωρά κάτω του ενός χρόνου, τα ονομάζουν πρωτομαρτούδκια, και τους βάζουν εφταπλά βραχιόλια από νήμα, διότι έτσι πιστεύουν ότι θα βγουν σιταράτα και όχι μελαχρινά.

Στο μήνα Μάρτη επίσης, συμπεριλαμβάνεται το εθιμο όπου κατά την εορτή των αγίων Θεοδόρων, κάτω από το προσκέφαλό τους  οι κοπέλες βάζουν κόλλυβα για να τους φανερωθεί ο νέος που θα πάρουν για άντρα τους.

Ο Μάρτης μια γελά και μια κλαίει, δηλαδή μια Χειμωνιάζει και μια Καλοκαιριάζει.

Σύμφωνα με την παράδοση ο μήνας αυτός έχει δυο γυναίκες, την μια πολύ όμορφη και φτωχή, την άλλη πολύ άσκημη και πλούσια. Ο Μάρτης κοιμάται στη μέση τους και όταν γυρίζει στη μεριά της άσκημης κατσουφιάζει, μαυρίζει και σκοτιδιάζει όλος ο ουρανός με αποτέλεσμα να βρέχει, όταν γυρίζει προς την όμορφη γελάει, χαίρεται και λάμπει όλος ο ουρανός με τον ήλιο να στέλλει τις αχτίδες του στη γη. Αλλά τις περισσότερες φορές γυρίζει από την άσχημη γιατί αυτή είναι πλούσια και τρέφει και τη φτωχή και όμορφη, οπότε οι περισσότερες ημέρες του μηνός να είναι σκυθρωπές. Αυτές οι μέρες κατά την αρχαιότητα ονομάζονταν Δρίμες και θεωρούνταν ως ημέρες επικίνδυνες. Ότι δηλαδή, δαιμονικά όντα  τριγυρίζουν τον κόσμο. Πιστεύεται πως ότι ρούχα πλύνουν θα λειώσουν, ότι ξύλα κόψουν θα σαπίσουν, και όσοι λουστούν θα πάθουν κακό. Γι' αυτό οι νοικοκυρές δεν πλένουν ρούχα, και οι άνθρωποι αποφεύγουν να λουστούν.

Επειδή ο Μάρτης είναι μήνας άστατος, ο λαός κατασκεύασε ένα παραμύθι για λόγου του, με σκοπό να αιτιολογήσει τις άστατες καιρικές συνθήκες που επικρατούν κατά τη διάρκεια του.

Μια φορά και έναν καιρό αποφάσισαν οι δώδεκα μήνες να φυλάξουν κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να μπορούν να πίνουν όποτε τους ερχόταν η όρεξη.

Ο Μάρτης εκείνους τους καιρούς ήταν ο πρώτος μήνας του έτους, και ήταν πονηρός και κατεργάρης. Θέλοντας να ξεγελάσει τους άλλους, τους είπε,

- Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι για να γίνει κρασί και ύστερα ρίχνετε κι εσείς.

- Καλά, ρίξε εσύ πρώτος,

του είπαν οι άλλοι.

Έτσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες.

Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.

- Εγώ που έριξα πρώτος το μούστο, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω.

-Βέβαια,

είπαν οι άλλοι, έτσι είναι το σωστό.

Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε να πίνει, ως που ήπιε όλο το κρασί και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιει κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Θυμώνουνε εκείνοι και σκέφτονται τι να κάμουν. Συμφωνούν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης πρώτα τον δέρνει, και ύστερα του αφαιρεί το πρωτείο που είχε, να αρχίζει δηλαδή το έτος κάθε Μάρτη, και έτσι έγινε να αρχίζει το έτος από το Γενάρη.

Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται πως τους ξεγέλασε γελάει και ο καιρός ξαστερώνει, όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».

Αλλά όμως το Μάρτη ξεκινά  η Άνοιξη και θεωρείται ο καταλληλότερος μήνας για φύτεμα δένδρων και γι’ αυτό ονομάζεται και Φυτευτής. Στις 25 του μήνα την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, γιορτάζεται η επέτειος της έναρξής της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, και είναι ημέρα επίσημη αργία για τους Έλληνες

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ - Άγχος και θάλασσα

Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη ψυχική κατάσταση διότι το στρες και τα προβλήματα είναι καθημερινά βιώματα. Και όταν οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι συμπεριφορές δεν μπορούν να ελεχτούν, και όταν το άτομο δεν νιώθει καλά και ευχάριστα, είναι σημαντικό, να υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης μιας τέτοιας δύσκολης κατάστασης. Ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσει από μόνος του συμπεριφορές και τρόπους για να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Άλλοι βρίσκουν παρηγοριά σκεφτόμενοι ρεαλιστικά και λογικά, άλλοι συζητώντας, και άλλοι φιλοσοφώντας. Ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για αποφυγή μιας τέτοιας δυσάρεστης και φθοροποιού κατάστασης, είναι το άτομο που υποφέρει να παει μια βόλτα ως τη παραλια, και εκεί, να αφήσει το μάτι, μαζί και το πνεύμα, να ταξιδέψει στην απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα. Και όταν αφεθεί να παραςυρθεί από αυτήν, τότες όλες οι φαντασίες, οι αναμνήσεις, αλλά και οι σκέψεις, θα αλλάξουν δρόμο, θα παρασυρθούν με τα κύματα, με τα ρεύματα, θα πάρουν δρόμους μακρινούς, λυτρωτικούς και όμορφους. Είναι η θάλασσα το κύριο στοιχείο όλης της ζωής, που με ένα ανεξήγητο τρόπο, έχει τον τρόπο να γαληνεύει το νου και να ηρεμεί την ψυχή. Όποιος έμαθε να αγναντεύει τα πέρατα της θάλασσας, και εννοώντας το μεγάλο της μυστήριο, το ανεξερεύνητο και απροσδιόριστο στη νόηση, θα ξεφύγει και θα λυτρωθεί από το άγχος και τις στενοχώριες. Θα καταλάβει πόσο μικρά και ασήμαντα είναι τα δικά του προβλήματα σε σχέση με το απέραντο και μυστηριώδες μεγαλείο της θάλασσας. Εχει όμως η θάλασσα και την ανεξήγητη ιδιότητα, για όποιον την κοιτά, να του επιφέρει την γαλήνη. Είναι μια κατάσταση ανεξήγητη που όμως συμβαίνει και που όλοι εμείς των παραθαλάσσιων περιοχών μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε. Γι αυτό το λόγο λοιπόν, λέγω σε όλους, ότι μια βόλτα στην παραλια, είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, είναι μια ψυχική επαφή με τον ορίζοντα της θάλασσας, και είμαι σίγουρος, θα φέρουν αποτελεσμα καλό στην ψυχική ηρεμία του καθενός, στο κάτω κάτω, η θάλασσα είναι όμορφη, μαγευτική, και αυτό αρκεί.

ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ - ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΓΧΟΣ ΑΓΝΑΝΤΕΨΕ ΤΑ ΠΕΡΑΤΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

Ο καθένας μας μπορεί να βρεθεί σε δύσκολη ψυχική κατάσταση διότι το στρες και τα προβλήματα είναι καθημερινά βιώματα. Και όταν οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι συμπεριφορές δεν μπορούν να ελεγχτούν, και όταν το άτομο δεν νιώθει καλά και ευχάριστα, είναι σημαντικό να υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης μιας τέτοιας δύσκολης κατάστασης. Ο κάθε άνθρωπος αναπτύσσει από μόνος του συμπεριφορές και τρόπους για να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις. Άλλοι βρίσκουν παρηγοριά σκεφτόμενοι ρεαλιστικά και λογικά, άλλοι συζητώντας, και άλλοι φιλοσοφώντας. Ένας απλός και αποτελεσματικός τρόπος για αποφυγή μιας τέτοιας δυσάρεστης και φθοροποιού κατάστασης, είναι το άτομο που υποφέρει να παει μια βόλτα ως τη παραλια, και εκεί, να αφήσει το μάτι, μαζί και το πνεύμα, να ταξιδέψει στην απέραντη πλατιά γαλάζια θάλασσα. Και όταν αφεθεί να παρασυρθεί σε αυτήν, τότες όλες οι φαντασίες, οι αναμνήσεις, αλλά και οι σκέψεις, θα αλλάξουν δρόμο, θα παρασυρθούν με τα κύματα, με τα ρεύματα, θα πάρουν δρόμους μακρινούς, λυτρωτικούς και όμορφους. Είναι η θάλασσα το κύριο στοιχείο όλης της ζωής, που με ένα ανεξήγητο τρόπο, μπορεί να γαληνεύει το νου και να ηρεμεί την ψυχή. Όποιος έμαθε να αγναντεύει τα πέρατα της θάλασσας και εννοώντας το μεγάλο της μυστήριο το ανεξερεύνητο και απροσδιόριστο στη νόηση, θα ξεφύγει και θα λυτρωθεί από το άγχος και τις στενοχώριες. Θα καταλάβει πόσο μικρά και ασήμαντα είναι τα δικά του προβλήματα σε σχέση με το απέραντο και μυστηριώδες μεγαλείο της θάλασσας. Εχει όμως η θάλασσα και την ανεξήγητη ιδιότητα για όποιον την κοιτά, να του επιφέρει την γαλήνη. Είναι μια κατάσταση ανεξήγητη που όμως συμβαίνει και που όλοι εμείς των παραθαλάσσιων περιοχών μπορούμε να εκμεταλλευόμαστε. Γι αυτό το λόγο λοιπόν, λέγω σε όλους, ότι μια βόλτα στην παραλια, είναι ένα διάλειμμα από την καθημερινότητα, είναι μια ψυχική επαφή με τον ορίζοντα της θάλασσας και είμαι σίγουρος θα φέρει αποτελεσμα καλό στην ψυχική ηρεμία του καθενός, στο κάτω κάτω η θάλασσα είναι όμορφη, μαγευτική, και αυτό αρκεί. 

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Γιατί κρυβόταν η αλήθεια, μια διδαχτική ιστορία
Ένας άνθρωπος όλη του τη ζωή έψαχνε την Αλήθεια και δεν μπορούσε να τη βρει. Πέρασε απ' όλες χώρες του κόσμου, στις χώρες του βορρά και στις χώρες του νότου και της δύσης χωρίς αποτέλεσμα..
Μια φορά όταν βρισκόταν σε μια μικρή χώρα της ανατολής νιώθοντας κουρασμένος από την περιπλάνηση του και απελπισμένος που δεν έβρισκε την απάντηση, κάθισε κοντά στην είσοδο μιας σπηλιάς να ξαποστάσει. Ξαφνικά από το εσωτερικό της σπηλιάς ακούστηκε θόρυβος, κάτι σαν γρύλισμα. Σηκώθηκε και πλησίασε την είσοδο με το ξίφος του προτεταμένο. Προχωρώντας στην είσοδο ξεχώρισε μια σκοτεινή μορφή που του φάνηκε ότι ανήκε σε γυναίκα. Μπήκε στη σπηλιά που βασίλευε φοβερή δυσοσμία και όταν τα μάτια του συνήθισαν στο σκοτάδι είδε πράγματι μια γυναίκα, γριά και αποκρουστική, ρυτιδιασμένη, τριχωτή και βρωμερή.
Εκείνη σήκωσε προς το μέρος του τα θολά μάτια της και τον ρώτησε, τι θέλει.
-Αναζητώ την Αλήθεια, απάντησε εκείνος.
-Τη βρήκες, του είπε η γριά.
-Εσύ είσαι η Αλήθεια;
-Ναι.
-Πώς μπορώ να είμαι σίγουρος;
Εκείνη του έδωσε αποδείξεις: ήξερε τα πάντα για αυτόν, το όνομά του, την ηλικία του, τις περιπέτειές του. Ο άνθρωπος ήταν αποσβολωμένος και απογοητευμένος, ρώτησε με αμηχανία:
-Είσαι άσχημη και αποκρουστική και γι αυτό κρύβεσαι. Ποτέ μου δεν συνάντησα τίποτα πιο τρομερό από σένα. Όμως όλοι θέλουν να σε γνωρίσουν! Θα με ρωτήσουν! Πρέπει να τους πω κάτι! Τι να τους πω;
-Πες τους ψέματα, είπε η Αλήθεια, πες τους ότι είμαι νέα και ωραία και όλοι θα σε πιστέψουν.

Γιατι κρύβουμε την αλήθεια, ένα άρθρο του Κυριάκου Ταπακούδη

Η αλήθεια είναι δύσκολη και τις περισσότερες φορές πονάει, γιατι συνήθως οι πράξεις μας είναι αποτέλεσμα ιδιοτέλειας προς ίδιον όφελος. Είναι πικρή και φέρνει τα πάνω κάτω, γι αυτό οι περισσότεροι δεν την αντέχουν όταν την αντιμετωπίζουν. Είναι λίγοι οι ικανοί που μπορούν να την ακούσουν, να την πουν, και να την αποδεχτούν.

Το ψέμα είναι καθημερινό φαινόμενο στη ζωή μας, άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγάλο. Όταν η αλήθεια δεν μας βολεύει την κρύβουμε και λέμε ψέματα για να καλύψουμε ότι μας εκθέτει και μας ζημιώνει.

Πρέπει να ξέρουμε ότι το ψέμα προκαλεί κακό, αλλά πολλοί το χρησιμοποιούν διότι η αλήθεια συνήθως καίει και γι αυτό την αποφεύγουν. Για να την λέει κάποιος πρεπει να είναι τολμηρός και πνευματικά ελεύθερος, προσόντα που οι περισσότεροι δεν τα έχουν, και αν ακόμα τα έχουν δεν τα χρησιμοποιούν, γιατι την αλήθεια την ωραιοποιούν και την κρύβουν σε μισά ψέματα και μισές αλήθειες γιατί έτσι τους συμφέρει.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ