ΚΑΛΕΙΤΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ

Ο Δήμος Πάφου διεκδικεί ακόμα μια παραλία για λουόμενους, την παραλία της ΒΡΕΞΗΣ στα σύνορα με τη Χλώρακα, όπως έγραψε η εφημερίδα ΕΠΙΛΟΓΕΣ αυτή την εβδομάδα.

Όμως, η παραλία αυτή από αρχαιότατων χρονών ανήκει στη Χλώρακα και έχει ιστορία κάποιων αιώνων. Εδώ αποβιβάστηκαν τα πρώτα όπλα για τον αγώνα της ΕΟΚΑ. Εδώ υπάρχει στήλη αναμνηστική προς δόξαν του Επικού αγώνος. Εδώ ξέβρασε τα πτώματα της συζύγου και του υιού του δραγουμάνου Χατζηγεωργάκη και των άλλων επιβατών όταν το πλοίο της γραμμής για τους Αγίους τόπους βούλιαξε από τρικυμία το 1810. Για αυτή την περιοχή ως ανήκουσα στη Χλώρακα, έγραψε ο σπουδαίος συγγραφέας και αρθρογράφος Χρ. Λίβας το 1942.

Παλαιότερα τα σύνορα της Χλώρακας έφταναν σχεδόν μέχρι τον Φάρο, και απόδειξη είναι ότι έως τελευταία όλα τα χωράφια ανήκαν σε Χλωρακιώτες. Όμως, επειδή οι αρχές της  Χλώρακας πάντα ήσαν εν ολιγωρία, χωρίς αντίδραση άφηναν ξένους να της αρπάζουν τόπους και να τους χαρτογραφούν για δικούς τους. Τα Κάτω Περιβόλια και οι παρυφές του Μουττάλλου ήταν επίσης χώματα της Χλώρακας, καθώς και η κάτω περιοχή της Έμπας μέχρι την Κισσόνεργα. Σήμερα η Χλώρακα σε κατοικους ενώ είναι πολυπληθής, σε έδαφος είναι μικροσκοπική.

Αν είναι λοιπόν, ο Δήμος Πάφου έτοιμος να μας αρπάξει ακόμα μια περιοχή, καλείται το Κοινοτικό Συμβούλιο να αντιδράσει.

Όμως οι τοπικές αρχές, δυστυχώς, όπως μας έχουν συνηθίσει σε πολλές περιπτώσεις παλιές και πρόσφατες, πάλιν θα μείνουν σιωπηλοί και θα αφήσουν ακόμα μια φορά, άλλους να μας αρπάξουν μερικά ακόμα εδάφη.

Οι κοινοτικές αρχές έβαλαν σκοπό να ξηλώσουν πλατείες και να φτιάξουν άλλες που θα στοιχίσουν πανάκριβα μέσα σε εκκλησιαστική περιουσία που δεν θα ανήκει στην κοινότητα αλλά στη Μητρόπολη, αφήνοντας ανενόχλητους όσους παρανομούν επί των εδαφών της Χλώρακας. Αυτών όσων βλέποντας τις αρχές να σιωπούν και να μην αντιδρούν, και περισσότερο γίνονται ασύδοτοι. Αυτών που καταλαμβάνουν τις παραλίες μας και τις χρησιμοποιούν για ίδιον όφελος, παρεμποδίζοντας ταυτόχρονα την πρόσβαση των κατοικων.

Πρέπει κατά τη γνώμη μου το Κοινοτικό συμβούλιο να αλλάξει τις προτεραιότητες του και να δράσει αναλόγως. Να μην αφήσει ακόμα ένα κομμάτι της Χλώρακας να το προσαρτήσουν άλλες Τοπικές αρχές. Να αναλάβει πρωτοβουλία, τώρα, πριν να μας αρπάξουν ακόμα ένα κομμάτι γης της Κοινότητας μας.

Η ΒΑΠΤΙΣΗ, ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

Η βάπτιση γινόταν μετά τις 40 μέρες της γεννήσεως, και συνήθως μέσα στον πρώτο χρόνο. Το όνομα που διαλεγόταν ήταν είτε του ενός παππού, είτε της μιας στετές (γιαγιάς). Ένεκα της επιλογής, δημιουργούνταν κακοφανίσματα και Ομηρικοί καυγάδες, έτσι πολλοί γονείς διάλεγαν ένα Ομηρικό όνομα για να μην κακοφαίνεται κανενός.

Τα παλιά χρόνια συνήθιζαν να βαπτίζουν τα μωρά ημέρα Σάββατο, ώστε την επόμενη μέρα Κυριακή, να το μεταλάβουν.

Μετά το μυστήριο, ο τατάς κρατώντας το μωρό αγκαλιά και ακολουθούμενος από τον ιερέα, τους γονείς και όσους είχαν παραστεί στη βάπτιση, πήγαιναν εν πομπή στο σπίτι των γονέων. Η μητέρα στεκόταν εντός της θύρας, και αφού έκανε τρεις μετάνοιες, παραλάμβανε το μωρό από τον τατά, ο οποίος στεκόταν στο κατώφλι. Ύστερα ασπαζόταν το χέρι του ιερέως και του αναδόχου, και εισέρχονταν όλοι εντός της οικίας όπου έστρωναν γλέντι.