ΠΑΣΧΑ ΠΑΝΣΕΒΑΣΜΙΟΝ

Πάσχα κυρίου Πάσχα,  Πάσχα ιερόν, Πάσχα μέγα άμωμον, Πάσχα των πιστών.

Το Πάσχα είναι η λαμπρύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης, η πανηγυρικότερη, η γλυκύτερη. Δεμένη αρμονικά με την άνοιξη, με τη φύση στην καλύτερή της ώρα, με την περίτρανη νίκη που καταγάγει το κάλλος, η ζωή και το φως απέναντι στο σκοτάδι. Οταν η καμπάνα χτυπά τα μεσάνυχτα της νύχτας της Ανάστασης, σημαίνει ότι ο Χριστός που χτες σταυρώθηκε, σήμερα δοξάζεται και ζωοποιείται. Που χτες τον θάψαμε και τον κλάψαμε, σήμερα τον ψάλλουμε και τον δοξάζουμε.  Όταν οι ήχοι από τις καμπάνες σημαίνουν χαρούμενα, όταν διαχέονται ψηλά στον αέρα στον αστροφώτιστο ουρανό και φτάνουν στα πέρατα του κόσμου, όταν παίρνουν το χαρούμενο μήνυμα σ όλη την ανθρωπότητα, τότε οι άνθρωποι χαρούμενοι αγκαλιάζονται και χαίρονται διότι ο Χριστός ηγέρθη εκ του μνήματος και κατήργησε τον άδη. Έλαβε γήν και συνήντησεν ουρανώ. Ανέστη και χαίρουσιν άγγελοι. Τα χέρια με τα κεριά ψηλώνουν στον αέρα να δοξάσουσιν το θαύμα. Άμα ο χορός τελειώσει τον ψαλμό -και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος, οι άνθρωποι φωνάζουν -χρόνια πολλά, - Χριστός Ανέστη. - Αληθινός ο Κύριος…  Ύστερα αγκαλιάζονται, ασπάζονται, χαίρονται, αγαπιούνται και συνεχίζουν τις ευχές και τα φιλήματα, και ύστερα ένας ένας όλοι λέγουν καληνύχτα, ένα με ένα σβήνουν τα κεριά, το φως χάνεται, η νύχτα απλώνεται ξανά και σκεπάζει την πλατεία. Αλλά άσβεστο παραμένει το Άγιο φως στις καρδιές των πιστών, διότι ο Χριστός επάτησε τον θάνατο, και σ' αυτόν ανήκει η δόξα και η δύναμη στους απέραντους αιώνες.

ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

ΠΑΣΧΑ, ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΙΝΩΝ

ΤΥΦΛΟΜΥΓΑ: Με τη μερέζα της μανάς, ένας παίκτης έδενε τα μάτια του και προσπαθούσε να πιάσει κάποιον από τους άλλους παίκτες . Όταν τον έπιανε έπρεπε να τον αναγνωρίσει, όποτε αυτός έπαιρνε τη θέση του, ή αν δεν τον αναγνώριζε, συνέχιζε ο ίδιος.

ΚΡΕΜΑΛΑ: Σε μια κόλλα χαρτί, ο ένας παίχτης κάτω από μια κρεμάλα που σχεδίαζε έγραφε μια λέξη με το αρχικό γράμμα και το τελευταίο, ενώ στη θέση των άλλων γραμμάτων έβαζε μια παύλα για το καθε ένα. Ο αντίπαλος έλεγε κάθε φορά ένα γράμμα. Αν το έβρισκε, γραφόταν στην ανάλογη παύλα. Αν έχανε, ο συμπαίκτης του ζωγράφιζε ένα μέρος του σώματος του αρχίζοντας από την κεφαλή, κάτω από την κρεμάλα, και ούτω καθεξής έως ότου βρει την λέξη, ή έως ότου σχηματιζόταν ολόκληρο το σώμα στην κρεμάλα οπότε κρεμαζόταν και έχανε, κερδίζοντας τοιουτοτρόπως  ο άλλος.  

ΛΙΓΚΡΙΝ: Κτυπούσαν ένα κομμάτι ξύλο με ένα άλλο μεγαλύτερο, και όποιος το έσυρνε ποι μακριά.

ΖΙΖΥΡΟΣ: Σκυφτός καθώς ήταν ο παίχτης και δεν έβλεπε, ένας τον πατσάρκαζε (χτυπούσε) στη παλάμη που ήταν ανοιχτή, και όφειλε να ΄μαντέψει ποιος τον βάρεσε.

ΤΡΙΑΠΠΙΘΚΙΑ: Μια γραμμή (αφετηρία) και με 3 πηδήματα όποιος πεταχτεί μακρύτερα (υτιπλούν) .

ΣΟΥΣΑ: Μαζεύονταν τα ανύπαντρα κορίτσια για να σουστούν και να τραγουδήσουν.

ΣΚΑΤΟΥΛΛΙΑΚΑ: Πλακουτσωτές πέτρες η μια πάνω στην άλλη και προσπαθούσαν να τες κουτσσισουν με άλλες από απόσταση.

ΣΑΚΟΥΛΟΔΡΟΜΙΕΣ: Ομαδικό παιχνίδι απουρρέξει ππηδώντας, έχοντας τα πόδια μέσα σε μια σακούλα.

ΓΑΟΥΡΟΔΡΟΜΙΕΣ: Απουρρέξει καβαλικεμένοι πώνα σε γάρους. 

ΠΠΙΡΙΛΛΙ: Ένα μικρό λακκουιν και έριχναν από απόσταση μέσα ππιρίλλες.

ΔΙΤΖΙΜΙΝ: Το παιχνίδι της παλλικαρκάς. Μια πέτρα πολύ βάρια, την οποία όποιος σήκωνε, ήταν το παληκάρι.