Η ΚΑΚΙΑ
Η κακία είναι κάτι βαθύ, ισχυρό και ανεξέλεγκτο. Οι πράξεις των κακών ανθρώπων εμπεριέχουν κακία και εκδίκηση και ουδεμία φορά είναι μια αντίδραση εν βρασμό ψυχής. Δεν είναι ελεγχόμενο συναίσθημα και τις περισσότερες φορές συνοδεύεται από βαθιά ικανοποίηση για το κακό που προκαλείται εξ αυτής, χωρίς ο αίτιος να αντιλαμβάνεται ή να νοιάζεται για τις συνέπειες.
Ο κακός προσπαθεί να ανεβάσει τον εαυτό του γκρεμίζοντας τους άλλους, αλλά συνήθως το κακό πάντα γυρίζει μπούμερανγκ. Και σε αυτόν που βλάπτει και σε αυτόν που το διαιωνίζει.
Ο κακός προσπαθεί να ανεβάσει τον εαυτό του γκρεμίζοντας τους άλλους, αλλά συνήθως το κακό πάντα γυρίζει μπούμερανγκ. Και σε αυτόν που βλάπτει και σε αυτόν που το διαιωνίζει.
Όμως οι κακοί είναι άνθρωποι βαθιά δυστυχείς, και βαθιά μέσα τους ξέρουν την αλήθεια. Μπορεί τις περισσότερες φορές να μην τιμωρούνται από το νόμο, αλλά μόνη τιμωρία τους έχουν την αυτοαπομωνοση τους και την κατάντια να ζουν χωρίς αγάπη, τη μόνη που μπορεί να φέρει τη χαρά και την ευτυχία.
Αν κάποιος πιστέψει ότι μπορεί με την αγάπη του να αλλάξει ένα κακό άτομο δίδοντας του ευκαιρία για να συνετιστεί, στο τέλος θα δει τη ματαιότητα της πράξης του, γιατι θα ανακαλύψει ότι η αγάπη έναντι της κακίας δεν είναι αρκετή. Κάτω από ανάλογες συνθήκες αναδεικνύεται και φανερώνεται ο κακός εαυτός του καθενός.
Η ΚΑΚΙΑ ΠΑΝΤΑ ΦΑΝΕΡΩΝΕΤΑΙ
Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια κακιά γριά γυναίκα που δεν αγαπούσε κανέναν εκτός τον εαυτό της, δεν είχε κάνει ποτέ καλό σε κανέναν και μόνο κακό λόγο είχε για όλους.
Όταν πέθανε, την άρπαξαν οι δαίμονες και την πέταξαν στη Φλογισμένη Λίμνη της Κολάσεως.
Μόλις το αντιλήφθηκε ο φύλακας άγγελός της, κάθισε και σκέφτηκε να θυμηθεί μια καλή της πράξη και να την αναφέρει στο Θεό ώστε να τη λυπηθεί.
Πάει χαρούμενος στο Θεό και του λέει,
-Αυτή η γυναίκα μια φορά έβγαλε ένα κρεμμυδάκι φρέσκο από το περιβόλι της και το έδωσε σε έναν ζητιάνο που πεινούσε.
Κι ο Θεός απαντάει,
-Πάρε, λοιπόν, εκείνο το κρεμμυδάκι και πήγαινε πάνω από τη λίμνη. Κράτα γερά το κρεμμυδάκι από τη μία άκρη και πες στη γριά να πιαστεί από την άλλη. Μόλις πιαστεί, τράβα την. Αν καταφέρεις να την τραβήξεις έξω από τη λίμνη, τότε δικαιούται να πάει στον Παράδεισο. Όμως, αν σπάσει το κρεμμυδάκι, σημαίνει πως η ψυχή της ανήκει στην Κόλαση. Έτρεξε βιαστικά ο άγγελος στη γριά και της φώναξε,
-Έλα, πιάσου γερά από το κρεμμυδάκι και εγώ θα σε τραβήξω έξω.
Κι άρχισε να την τραβάει προσεκτικά.
Την είχε βγάλει σχεδόν ολόκληρη από τη λίμνη και της χαμογελούσε γεμάτος ελπίδα, μα μόλις είδαν οι άλλοι αμαρτωλοί που την τραβούσε έξω, γαντζώθηκαν από τα πόδια της, για να σωθούν κι αυτοί. Μα η γυναίκα ήταν πραγματικά κακότροπη, άσπλαχνη, κι άρχισε να τους κλωτσάει με μανία.
-Εμένα θέλει να σώσει, όχι εσάς. Δικό μου είναι το κρεμμυδάκι, όχι δικό σας.
Μόλις η γριά ξεστόμισε αυτά τα λόγια, το κρεμμυδάκι έσπασε κι αυτή έπεσε πάλι στη λίμνη και στα έγκατα της κόλασης.