ΑΡΘΡΟ
Τα κόμματα στην Κυπρο παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην πολιτική
και κοινωνική ζωή. Όλα περιστρέφονται γύρω τους και βλέπουμε πάντα τους ίδιους
ανθρώπους στις διοικητικές πυραμίδες και τους ίδιους συνδυασμούς ατόμων να αποτελούν
τον περίγυρο τους, και όλους μαζί να αλληλοϋποστηρίζονται
στηρίζοντας κατεστημένες αντιλήψεις.
Βέβαια προς τους απλούς υποστηριχτές υπόσχονται
ότι αγωνίζονται προς όφελος του λαού, οι εμπειρίες όμως αποδεικνύουν ότι η
εξουσία φθείρει και διαφθείρει. Τα κόμματα καταλήγουν σε κυκλώματα αποτελούμενα
από κλίκες που ευνοούν τις επιθυμίες των ολίγων παρατρεχάμενων, που πάντα με
μαεστρία ως ζήτουλες, καθίστανται κυρίαρχοι εξουσιαστές.
Αυτό ξεκινάει από της ίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας
και στο πέρασμα του χρόνου βλέπουμε να διαιωνίζεται η ίδια κατεστημένη κατάσταση.
Είναι γενικά παραδεχτό από όλους ότι τοιουτοτρόπως δεν υπάρχει καμία πολιτική
προοπτική, αλλά δυστυχώς οι πολίτες έχουν μάθει να συμβιβάζονται και να νομίζουν
ότι όσο περισσότερο στενή είναι η προσάρτηση τους σε κάποιο πολιτικό κόμμα, τόσο
περισσότερο όφελος θα έχουν. Έχουν πιστέψει ότι χωρίς να ανήκουν σε κάποια πολιτική
κλίκα, τίποτα δεν μπορούν να επιτύχουν, έχουν πειστεί ότι χωρίς ρουσφέτι ούτε
το αυτονόητο της ιατρικής περίθαλψης δεν μπορούν να έχουν
Βιώσαμε τους πολιτικούς περισσότερο από μισό αιώνα να μας αποδεικνύουν
ότι τα πολιτικά τους οράματα είναι μόνο λόγια, και μόνη έγνοια να έχουν πώς να αναρριχώνται
στην εξουσία προς ίδιον όφελος επανιδρύοντας τη δημοκρατία που δεν αποσκοπεί
στην ευμάρεια του συνόλου, παρά μόνο αυτών. Με πρόσχημα την πολιτική συνείδηση
που θεωρείται αναγκαίο συστατικό για μια υγειή δημοκρατία, κατασκεύασαν την κομματική
συνείδηση, και κατάφεραν να δημιουργήσουν ραγιάδες με κατευθυνόμενα μυαλά. Κατασκεύασαν
υποστηριχτές που τους χώρισαν σε κλίκες και τους διαμοιράστηκαν οι αρχηγίσκοι
των κομμάτων, ανθρώπους γονυπετείς που νομίζουν ότι αποχτούν αξία όταν ανήκουν
στις κομματικές κλίκες, και που με ένα γνέψιμο ψηφίζουν τους προκαθορισμένους άξιους
και ανάξιους.
Αυτό είδα αυτοπροσώπως να συμβαίνει στις τελευταίες δύο εκλογικές
αναμετρήσεις στον ΔΗΣΥ. Ως υποψήφιος στο πολιτικό γραφείο είδα τους εκλέκτορες κατόπιν
προσταγής ως τηλεκατευθυνόμενοι, να ψηφίζουν σε κορδόνι μόνο τους αρεστούς και αποκλείοντας
οποιονδήποτε άλλο από τη χαμηλή βάση, και ως εκλέκτορας είδα να συμβαίνει σε χειρότερη
μορφή στις εκλογές για ανάδειξη Επαρχιακής διοίκησης στην Πάφο, όπου ορισμένοι θέλοντας
να επιβληθούν δια παντός μέσου, κατέφυγαν ακόμα και σε καλπονοθεια. Ειδα και
στις δύο περιπτώσεις να εκλέγονται μόνο οι ίδιοι προκαθορισμένοι από τις κλίκες
που αποτελούν την ανώτερη ηγεσία.
Ειδικά σε οικονομικούς καιρούς δύσκολους που οι πολίτες
είναι αγαναχτισμένοι, είναι νομίζω όλη η κατάσταση τραγική που δεν περιποιεί τιμή
στις ηγεσίες των κομμάτων εφ όσον όλοι γνωρίζουμε ότι το ίδιο συμβαίνει σε όλες
τις πολιτικές παρατάξεις, είναι ακόμα πιστεύω μια πρόκληση από τους λίγους έναντι
των πολλών.
Σαν απλό μέλος από της ιδρύσεως του κόμματος μου, τόλμησα να
διεκδικήσω εκλογή σε ανώτατο επίπεδο. Όχι μόνο καταψηφίστηκα πιστεύω κατόπιν διαταγής,
αλλά κάποιος εκ της ανώτατης ηγεσίας είχε το θράσος να μου τηλεφωνήσει για να
μου πει ότι δεν είχα δικαίωμα να διεκδικήσω σε ανώτατο επίπεδο εφ όσον δεν είχα
περάσει προηγουμένως από όλη την πυραμίδα της ηγεσίας, ως να επρόκειτο για διορισμό.
Πιστεύω ότι η οργάνωση ενός κόμματος και μιας χώρας για να πάει
μπροστά, προϋποθέτει νέες ιδέες που δεν υπόκεινται σε προκαθορισμένα καλούπια,
ως εκ τούτου οι ηγεσίες χρειάζονται μαζί με τους παλιούς, και τους καινούργιους
ανθρώπους. Αυτό είναι μια υπόσχεση που έδωσε ο νέος πρόεδρος του ΔΗΣΥ Αβέρωφ
Νεοφύτου, ελπίζω να την τηρήσει. Το πρόβλημα είναι ότι οι πρώτες δυο εκλογικές
διαδικασίες που έγιναν επί προεδρίας του δεν εμπεριείχαν αυτό το στοιχείο.
Φυσικά έχει το ελαφρυντικό της χάριτος ως καινούργιος πρόεδρος που δεν πρόλαβε
ακόμα να εμπεδώσει τις αρχές του. Ως προς τούτο θα αναμένουμε ελπίζοντας ως
άξιος ηγέτης να προεδρεύει του κόμματος με την δυναμική που τον ξεχωρίζει.
Διότι όσοι τυχεροί αξιώνονται να έχουν ηγέτη άξιο
οδηγό που να καθοδηγεί παίρνοντας σωστές πρωτοβουλίες και να ανοίγει ορίζοντες,
είναι αυτοί και μόνον που προοδεύουν περισσότερο από όλους.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
