ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΥΡΕΣΗ «ΧΛΩΡΑΚΑ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ»

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΥΡΕΣΗ «ΧΛΩΡΑΚΑ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ»

1971. Ο Ακρίτας Χλώρακας

Αυτό που κάνει το χλωρακιώτικο σωματείο, τον Ακρίτα, να ξεχωρίζει πέρα από τις οποιεσδήποτε ποδοσφαιρικές του επιτυχίες και πέρα από τα ποδοσφαιρικά ταλέντα που κατά καιρούς ανέδειξε, ήταν και είναι ο υπερκομματικός του χαρακτήρας. Και αυτό το κατάφερε σε μια εποχή που οι κομματικοί διαξιφισμοί, αλλά σ' ολόκληρο το νησί ήταν πολύ έντονοι.

Λάτρεις του αγγλικού αυτού αθλήματος οι παλιοί Χλωρακιώτες , όπως ο Γεώργιος Καποδίστριας, ο Παναγιώτης Πάσιος, ο Χριστοφής Αντρέου, ο Δημήτρης Σπύρου, ο Αντρέας I. Αζίνας, ο Ρίκκος Λαούρης, ο Φρίξος Νικολάου, ο Αγαθοκλής Γεωργίου, ο Αντρέας Κουτής, ο Κλείτος Παναγιώτου και τόσοι άλλοι, έδιναν μεταξύ τους συχνά ποδοσφαιρικούς αγώνες στις αλάνες του Μελανού.

Σιγά σιγά, κάθε γειτονιά της Χλώρακας είχε το χωράφι, το οποίο τα παιδιά φρόντιζαν να καθαρίσουν από τις πέτρες και τα χόρτα και το καθιέρωναν ως την έδρα τους. Στη δεκαετία του '60 υπήρχαν οι εξής τέσσερις ποδοσφαιρικές ομάδες-γειτονιάς: Νέα Ολυμπιάδα, Θύελλα, Αστραπή και Κεραυνός. Οι ομάδες αυτές έδιναν αγώνες μεταξύ τους κάθε Σαββατοκύριακο. Παράλληλα, υπήρχαν στο χωριό δύο ακόμη κομματικοποιημένες ομάδες. Μία των αριστερών, που ονομάζετο «Αστήρ» και μία των δεξιών, που ονομάζετο κατά καιρούς «Διγενής Ακρίτας», (Απόλλων» και «Εθνικόν Κέντρον». Οι ομάδες αυτές, έδιναν αγώνες μεταξύ τους αλλά και με άλλες ομάδες των γύρω χωριών. Κάθε ποδοσφαιρική συνάντηση των δύο κομματικών ομάδων, αποτελούσε σπουδαίο γεγονός για ολόκληρο το χωριό.

Στις αρχές της δεκαετίας του '70, διεξάγετο στην Πάφο παναγροτικό πρωτάθλημα. Ο Κώστας Κ. Πεντάρας, ο αείμνηστος Ανδρέας Ε. Χ Κλεοβούλου και ο Ευθύβουλος Χριστοδούλου αποφάσισαν να ιδρύσουν ένα υπερκομματικό σωματείο και να το εντάξουν στην Π.Ο.Α.Σ.Π. Εξάλλου, η κυβέρνηση τη χρονιά εκείνη, χορηγούσε κάθε νεοϊδρυθέντα σύλλογο με το ποσό των £200 περίπου, με σκοπό την υγιή απασχόληση της νεολαίας. Οι τρεις φιλοπρόοδοι χωριανοί μας, προσέγγισαν για την υλοποίηση της ιδέας τους, τον αείμνηστο Κυριάκο Λεωνίδα. Το όνομα του σωματείου, ήταν ιδέα του Κώστα Πεντάρα. Αρχικά, σκέφτηκε να το ονομάσει «Διγενής Ακρίτας», όμως το όνομα «Διγενής» θα προκαλούσε σίγουρα αντιδράσεις και για αυτό πρότεινε το «Ακρίτας» που έγινε απ' όλους αποδεκτό.

Έτσι, το 1971 ιδρύθηκε το ποδοσφαιρικό σωματείο, «Ακρίτας Χλώρακας», που αμέσως αγκαλιάστηκε με αγάπη απ' ολόκληρη την κοινότητα. Πρώτος προπονητής ήταν ο Ευθύβουλος Χριστοδούλου και τις ποδοσφαιρικες περιοδους 1971-72 και 1972-73 οδηγησε την ομαδα στην κατακτηση του νταμπλ. Το πρω διοικητικο συμβουλιο του ΑΚΡΙΤΑ αποτελειτο από τους

Κυριάκο Λεωνίδα                                  Πρόεδρο

Ανδρέα Σταμάτη                                    Αντιπρόεδρο

Ματθαίο Κανναβιά                                Ταμία

Ανδρέα Χ' Κλεοβούλου                           Γραμματέα

Ευθύβουλο Χριστοδουλου                      Έφορο

Ανδρέα Νικόδημου                                Έφορο

Οι δύο συνεχόμενες επιτυχημένες χρονιές, δημιούργησαν στο σωματείο κλίμα ευφορίας και οι παράγοντες της ομάδας αποφάσισαν να το εντάξουν στη δύναμη της Κ.Ο.Π. Για να ενταχθεί μια ομάδα στη δύναμη της Κ.Ο.Π., έπρεπε να διαθέτει γήπεδο, που να πληροί κάποιες προϋποθέσεις και κερκίδες χωρητικότητας, τουλάχιστον 500 θέσεων. Έπρεπε, επίσης, κάθε ομάδα της Α' κατηγορίας να εγκρίνει το αίτημα του Ακρίτα για ένταξη του στην Κ.Ο.Π.

Ορίστηκε επιτροπή κατασκευής του γηπέδου, η οποία αποφάσισε να συνάψει δάνειο από τη Σ.Π.Ε. Χλώρακας. Εγγυητές του δανείου ήταν ο Γεώργιος Λεωνίδα (Μαύρος), Ανδρέας Χ'Κλεοβούλου, Κυριάκος Λεωνίδα, Ανδρέας Ευθυβούλου και Ιωάννης Λιασίδης. Ο κόσμος της Χλώρακας, οι αρχές του χωριού και κυρίως η Σ.Π.Ε. βοήθησαν πάρα πολύ.

Το έργο δόθηκε εργολαβία στον Ευστάθιο Χριστοδουλου, ο οποίος έκανε την καλύτερη προσφορά (£2.150). Το 1973, το γήπεδο ήταν έτοιμο και τα πάντα ήταν άψογα κατά την επιθεώρηση των αθλητικών εγκαταστάσεων από την Κ.Ο.Π. Τώρα, έμενε να πάρουν τη θετική ψήφο όλων των σωματείων της Α' κατηγορίας. Την ίδια περίοδο, προσπαθούσε και το Ο.Ο.Ι. Λακατάμιας να ενταχθεί στη δύναμη της Κ.Ο.Π. Ο Ανδρέας Χ'Κλεοβούλου, ο Κυριάκος Λεωνίδα και ο Ευθύβουλος Χριστοδουλου πήραν σβάρνα τα ποδοσφαιρικά σωματεία της Κύπρου και παρακαλούσαν τους αρμόδιους να δώσουν τη θετική ψήφο τους στο χλωρακιώτικο σωματείο.

Στην εκστρατεία αυτή είχε βοηθήσει αρκετά και ο Ανδρέας Στυλιανού.

Τελικά, οι προσπάθειες τους καρποφόρησαν και το 1973 ο Ακρίτας

εντάχθηκε στη δύναμη της Κ.Ο.Π.

Κάθε νεοεισαχθείσα ομάδα στην Ομοσπονδία, κατατασσόταν στην Γ' κατηγορία, όπου υπήρχαν συνολικά 12 ομάδες. Νέος προπονητής της ομάδας ήταν ο Κυριάκος Παπαντωνίου, ο οποίος αγωνιζόταν και ως αμυντικός. Ο πρώτος αγώνας του Ακρίτα, δόθηκε στο στάδιο Γ.Σ.Ε. με την Αναγέννηση Δερύνειας στις 27 Οκτωβρίου 1973. Ο αγώνας εκείνος έληξε με νίκη υπέρ του Ακρίτα. Την ποδοσφαιρική περίοδο 1974-75, διεξήχθη ειδικό μεικτό πρωτάθλημα Β' και Γ' κατηγορίας, γιατί πολλές ομάδες είχαν διαλυθεί, εξαιτίας του πολέμου. Την ποδοσφαιρική αυτή περίοδο, ο Ακρίτας τερμάτισε πρώτος μαζί με τον Α.Π.Ο.Π. ,όμως, δε στέφθηκε πρωταθλητής, γιατί ο Α.Π.Ο.Π. είχε καλύτερη διαφορά τερμάτων.

Χρονολογία σταθμός στην ιστορία του Ακρίτα ήταν η ποδοσφαιρική περίοδος 1976-77. Την ποδοσφαιρική αυτή περίοδο, ο Ακρίτας στέφθηκε πρωταθλητής Γ' κατηγορίας. Πρόεδρος της ομάδας ήταν ο Γεώργιος Βέργας, προπονητής ο Κυριάκος Παπαντωνίου και αρχηγός ο Γεώργιος Γέρος. Ο τελευταίος ήταν ίσως ο δεινότερος σκόρερ όλων των εποχών του Ακρίτα. Τη χρονιά εκείνη, η επίθεση του Ακρίτα πέτυχε 66 τέρματα, εκ των οποίων τα 48 πέτυχε ο Γέρος.

Η ομάδα του Ακρίτα αγωνιζόταν από το 1977 στη Β' κατηγορία μέχρι το 1999, οπότε υποβιβάστηκε στη Γ' κατηγορία. Το γήπεδο απέκτησε το 1994 χλοοτάπητα και νέες κερκίδες χωρητικότητας 1.500 θέσεων περίπου. Την ποδοσφαιρική περίοδο 2002-2003, η ομάδα του Ακρίτα Χλώρακας κατάφερε να τερματίσει στη δεύτερη θέση της Γ' κατηγορίας και έτσι ανέβηκε στη Β' κατηγορία. Η ομάδα του Ακρίτα σημείωσε κατά την περίοδο της ανόδου 75 τέρματα (καλύτερη επίθεση όλων των κατηγοριών), ενώ δέκτηκε μόνο 24. Η άνοδος του Ακρίτα στα γνώριμα γι' αυτόν γήπεδα της Β' κατηγορίας ήταν αφιερωμένη στον αείμνηστο Ανδρέα Ε. Χ'Κλεοβουλου.

Το αθλητικό σωματείο του Ακρίτα είναι ένας κοινοτικός θεσμός που λειτουργεί εδώ και τριάντα, περίπου, χρόνια με τεράστια προσφορά στους νέους της Χλώρακας. Σήμερα, εκτός από την πρώτη και τη δεύτερη ομάδα, λειτουργεί ποδοσφαιρική ακαδημία για μικρά παιδιά. Υπολογίζεται πως το σωματείο του Ακρίτα απασχολεί γύρω στους εκατόν πενήντα νέους. Εκτός από τους εκάστοτε ποδοσφαιρικούς στόχους του συλλόγου, είναι και η υγιής απασχόληση των νέων, που θα τους κρατεί μακριά από επικίνδυνες και ψυχοφθόρες απασχολήσεις, καθώς επίσης και η καλλιέργεια του πνεύματος της συλλογικότητας, της πειθαρχίας και της αλληλεγγύης.

ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΥΡΕΣΗ «ΧΛΩΡΑΚΑ, ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ»

Κρίσιμα ο κολυμβητής από τη Χλωρακα που κτυπήθηκε από προπελλα σκαφους

Σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση συνεχίζει να νοσηλεύεται στην Εντατική Μονάδα Παρακολούθησης του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου, ο 60χρονος κολυμβητής από την Χλώρακα της Πάφου Γεώργιος Τοουλια\άς ο οποίος κτυπήθηκε χθες από προπέλα σκάφους ενώ κολυμπούσε στην θαλάσσια περιοχή στο Λατσί.
Σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς ο 60χρονος, φέρει κατάγματα αριστερής πλευράς, πολλαπλά τραύματα στο θώρακα, κάταγμα λεκάνης, και τραύμα στον αριστερό τετρακέφαλο.
Ο οδηγός του σκάφους που ήρθε στην Κύπρο για ολιγοήμερες διακοπές, συνελήφθη.

ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ

Η ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΘΕΣΜΩΝ – Επίκαιρο άρθρο του Κυριάκου Ταπακούδη

Τα τελευταία χρόνια, μια πρωτοφανής κρίση πνευματικών και ηθικών αξιών επικράτησε στην εν γένη συμπεριφορά των ανθρώπων, και οι ειδικοί αναλυτές εξήγησαν ότι αυτό προήρθε από τη μεγάλη ανάπτυξη της οικονομίας που επέφερε την ευμάρεια και τον άκρατο υλισμό στη ζωή των φτωχών μέχρι πρότινος ανθρώπων. 
Αυτή η πνευματική κυρίως κρίση όμως, σήμερα που η οικονομική εξαθλίωση μπήκε από τις πόρτες των σπιτιών των περισσότερων οικογενειών, έχει φτάσει στο απόγειό της με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην οικονομική εξαθλίωση και στην καταρράκωση της αξιοπρέπειάς τους καθώς και στην απόγνωση.
Είναι πλέον έκδηλα φαινόμενα το ψέμα, η απάτη, το έγκλημα, η σχεδόν ελεύθερη διακίνηση και εξάπλωση των ναρκωτικών, καθώς και όλα τα παρεμφερή αποτελέσματα της κακής συμπεριφοράς πλείστων ανθρώπων. Η εκτίμηση, ο σεβασμός και η αγάπη έχουν λιγοστέψει, αλλά το χειρότερο που παρατηρείται και άρχισε να συμβαίνει, είναι η ολιγόστευση και η υποβάθμιση της συνοχής της Κυπριακής οικογένειας που από καταβολής Ελληνισμού, ήταν αυτή που κράτησε ζωντανό το Ελληνικό πνεύμα στην Κύπρο.
Είναι ένα κακό αποτέλεσμα που συνεχίζεται και μεγαλώνει, σημάδι ότι οι αιτίες που το προκάλεσαν δεν είναι μόνο η κοινωνική ευμάρεια ή η οικονομική κατάπτωση, αλλά κατά τη γνώμη μου, μια άλλη κύρια αιτία είναι η υποβάθμιση της Κοινωνικής κουλτούρας ένεκα ίσως της κατάπτωσης των πνευματικών ιδανικών και θεσμών, αξίες που προέρχονται από την αγωγή, την ηθική καλλιέργεια και την πνευματικότητα των ανθρώπων, αποτέλεσμα της παιδείας και της διαπαιδαγώγησης.
Προκειμένου να εξευρεθεί η λύση του προβλήματος, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το πρόβλημα και στην συνέχεια να αναζητηθούν τρόποι διόρθωσης του. Να αναγνωριστεί ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μονό οικονομική, αλλά κυρίως είναι κρίση αρχών και αξιών.
Ως κοινωνία, δεν πρεπει να αποδεχόμαστε αλλαγές που φθίνουν την πνευματικότητα, αλλά να βρούμε τρόπους που να αποσκοπούν στην ανύψωση της και στην εμπέδωση της.
Σε μία οργανωμένη λοιπόν κοινωνία, και ειδικά τη δική μας που οι θεσμοί θεσπίστηκαν με Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, οφείλουν οι αρχές και τα οργανωμένα σύνολα να προστατεύουν αυτές τις αρχές και τις αξίες.
Οι άνθρωποι βλέποντας τη διαφθορά, τα σκάνδαλα και την ατιμωρησία, αγαναχτούν και νιώθοντας την αδικία, για αυτοπροστασία, συνήθως πράττουν τοιουτοτρόπως με τρόπο που το ένα φέρνει το άλλο, ώσπου στο τέλος επέρχεται πλήρης η κατάπτωση θεσμών και αξιών. Γίνονται άρπαγες κενοί και ανελεύθεροι που θυσιάζουν την ελευθερία τους γιατί φοβούνται, χάνουν το σεβασμό και την τιμή για τον πλησίον τους και μετατρέπονται σε θηρία που λεηλατούν τις ψυχές των άλλων ανθρώπων.
Ακόμα χειρότερα, άνθρωποι υποτίθεται πνευματικοί και διανοούμενοι, εξέχοντες πολιτικοί και θρησκευτικοί ιεράρχες, τυφλωμένοι και χωρίς ηθικές πλέον αξίες, γίνονται κακά πρότυπα που τους μιμούνται οι άλλοι.
Και ερωτώ, πού πηγαίνει αλήθεια, στα τυφλά αυτός ο κόσμος, χωρίς πρότυπα και αληθινή πίστη και χωρίς φως; Πως μπορεί να ανακοπεί αυτή η πορεία; Που μπορούμε να βρούμε κατάλληλους ανθρώπους να μας καθοδηγήσουν;
Και απαντώ, πρεπει να τους ψάξουμε στα πλήθη, και ίσως μέσα στους πολλούς βρούμε έστω λίγους, που να είναι άνθρωποι σοφοί και πνευματικοί, ηγέτες ηθικοί με όραμα, να είναι ακόμα μορφωμένοι και προοδευτικοί για να μπορέσουν να μας διδάξουν και να μας οδηγήσουν στους δρόμους της ανύψωσης του πνεύματος, προϋπόθεση που αποτελεί την μόνη αλήθεια για τη σωστή συμπεριφορά των ανθρώπων.;ikairoάρθρο του Κυριάκου Ταπακούδη (18/10/2012)
Τα τελευταία χρόνια, μια πρωτοφανής κρίση πνευματικών και ηθικών αξιών επικράτησε στην εν γένη συμπεριφορά των ανθρώπων, και οι ειδικοί αναλυτές εξήγησαν ότι αυτό προήρθε από τη μεγάλη ανάπτυξη της οικονομίας που επέφερε την ευμάρεια και τον άκρατο υλισμό στη ζωή των φτωχών μέχρι πρότινος ανθρώπων. 
Αυτή η πνευματική κυρίως κρίση όμως, σήμερα που η οικονομική εξαθλίωση μπήκε από τις πόρτες των σπιτιών των περισσότερων οικογενειών, έχει φτάσει στο απόγειό της με αποτέλεσμα να οδηγηθούν οι άνθρωποι στην οικονομική εξαθλίωση και στην καταρράκωση της αξιοπρέπειάς τους καθώς και στην απόγνωση.
Είναι πλέον έκδηλα φαινόμενα το ψέμα, το έγκλημα, η σχεδόν ελεύθερη διακίνηση και εξάπλωση των ναρκωτικών, καθώς και όλα τα παρεμφερή αποτελέσματα της κακής συμπεριφοράς πλείστων ανθρώπων. Η εκτίμηση, ο σεβασμός και η αγάπη έχουν λιγοστέψει, αλλά το χειρότερο που παρατηρείται και άρχισε να συμβαίνει, είναι η ολιγόστευση και η υποβάθμιση της συνοχής της Κυπριακής οικογένειας που από καταβολής Ελληνισμού, ήταν αυτή που κράτησε ζωντανό το Ελληνικό πνεύμα στην Κύπρο.
Είναι ένα κακό αποτέλεσμα που συνεχίζεται και μεγαλώνει, σημάδι ότι οι αιτίες που το προκάλεσαν δεν είναι μόνο η κοινωνική ευμάρεια ή η οικονομική κατάπτωση, αλλά κατά τη γνώμη μου, μια άλλη κύρια αιτία είναι η υποβάθμιση της Κοινωνικής κουλτούρας ένεκα ίσως της κατάπτωσης των πνευματικών ιδανικών και θεσμών, αξίες που προέρχονται από την αγωγή, την ηθική καλλιέργεια και την πνευματικότητα των ανθρώπων, αποτέλεσμα της παιδείας και της διαπαιδαγώγησης.
Προκειμένου να εξευρεθεί η λύση του προβλήματος, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το πρόβλημα και στην συνέχεια να αναζητηθούν τρόποι διόρθωσης του. Να αναγνωριστεί ότι η σημερινή κρίση δεν είναι μονό οικονομική, αλλά κυρίως είναι κρίση αρχών και αξιών.
Ως κοινωνία, δεν πρεπει να αποδεχόμαστε αλλαγές που φθίνουν την πνευματικότητα, αλλά να βρούμε τρόπους που να αποσκοπούν στην ανύψωση της και στην εμπέδωση της.
Σε μία οργανωμένη λοιπόν κοινωνία, και ειδικά τη δική μας που οι θεσμοί θεσπίστηκαν με Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, οφείλουν οι αρχές και τα οργανωμένα σύνολα να προστατεύουν αυτές τις αρχές και τις αξίες.
Οι άνθρωποι βλέποντας τη διαφθορά, τα σκάνδαλα και την ατιμωρησία, αγαναχτούν και νιώθοντας την αδικία, για αυτοπροστασία, συνήθως πράττουν τοιουτοτρόπως με τρόπο που το ένα φέρνει το άλλο, ώσπου στο τέλος επέρχεται πλήρης η κατάπτωση θεσμών και αξιών. Γίνονται άρπαγες κενοί και ανελεύθεροι που θυσιάζουν την ελευθερία τους γιατί φοβούνται, χάνουν το σεβασμό και την τιμή για τον πλησίον τους και μετατρέπονται σε θηρία που λεηλατούν τις ψυχές των άλλων ανθρώπων.
Ακόμα χειρότερα, άνθρωποι υποτίθεται πνευματικοί και διανοούμενοι, εξέχοντες πολιτικοί και θρησκευτικοί ιεράρχες, τυφλωμένοι και χωρίς ηθικές πλέον αξίες, γίνονται κακά πρότυπα που τους μιμούνται οι άλλοι.
Και ερωτώ, πού πηγαίνει αλήθεια, στα τυφλά αυτός ο κόσμος, χωρίς πρότυπα και αληθινή πίστη και χωρίς φως; Πως μπορεί να ανακοπεί αυτή η πορεία; Που μπορούμε να βρούμε κατάλληλους ανθρώπους να μας καθοδηγήσουν;
Και απαντώ, πρεπει να τους ψάξουμε στα πλήθη, και ίσως μέσα στους πολλούς βρούμε έστω λίγους, που να είναι άνθρωποι σοφοί και πνευματικοί, ηγέτες ηθικοί με όραμα, να είναι ακόμα μορφωμένοι και προοδευτικοί για να μπορέσουν να μας διδάξουν και να μας οδηγήσουν στους δρόμους της ανύψωσης του πνεύματος, προϋπόθεση που αποτελεί την μόνη αλήθεια για τη σωστή συμπεριφορά των ανθρώπων.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΠΟΥ ΕΠΙΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΣΤΗ ΣΥΡΙΑ

Για να εννοήσουμε το παιχνίδι πολέμου που παίζεται στη γειτονική μας χωράμε θα πρεπει να σκεφτούμε τι συμφέρει τις Μεγάλες Δυνάμεις να επισυμβεί στη Συρία  ούτως ώστε αφενός να την ελέγχουν ,αφετέρου  η διάδοχη κατάσταση που θα προκύψει  να εξυπηρετεί   τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής στο μέλλον.

Οι ΗΠΑ και οι Δυτικές χώρες Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, βλέπουν τη  Συρία ως τον γεωγραφικό συνδετικό κρίκο των Σιιτών με προεξέχον το Ιράν, από τον Περσικό κόλπο μέχρι τη Μεσόγειο θάλασσα.

Αν αυτός ο κρίκος σπάσει στη Συρία, τότε η Χεζμπολάχ απομονώνεται και θα αποτελέσει εύκολη λεία για το Ισραήλ και την  μετά Άσσαντ Συρία ,αφού δεν θα μπορεί να εξοπλίζεται επαρκώς. Αυτός είναι και ο λόγος της αμέριστης στρατιωτικής βοήθειας που παρέχει η Χεζμπολάχ στον Άσσαντ, αφού ουσιαστικά απώλεια της Συρίας θα σημάνει εν πολλοίς και δική της μελλοντική καταστροφή.

Μετά απ αυτό, το Ισραήλ θα προσπαθήσει με καλύτερες προϋποθέσεις  πλέον να επιλύσει  το Παλαιστινιακό, χωρίς να έχει να έχει κάποιο πρόβλημα στα βόρεια σύνορά του μετά την εξόντωση της Χεζμπολάχ.

Μ αυτό τον τρόπο το Ιράν απομονώνεται γεωγραφικά πλήρως ,όχι όμως και πολιτικοστρατιωτικά, όσο υποστηρίζεται από Ρωσία και Κίνα.

Παράλληλα όμως οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους γνωρίζουν ότι βοηθώντας τους σουνίτες αντάρτες να επικρατήσουν στη Συρία παίζουν με τη φωτιά, αφού οι αντάρτες δεν είναι τίποτε άλλο από μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων με προεξέχουσα την Αλ Κάιντα.. Άρα σε καμμία περίπτωση δεν συμφέρει τη Δύση μία ολοκληρωτική νίκη και επικράτηση των σουνιτών ανταρτών στη Συρία. Η Αίγυπτος άλλωστε  των αδελφών Μουσουλμάνων του Μόρσι τους έγινε μάθημα αφού άφησαν αρχικά τον Αιγυπτιακό λαό να αποφασίσει για το μέλλον του. Αντιλήφθηκαν όμως το θανάσιμο λάθος τους που άφησαν την Αίγυπτο να γίνει έστω και για λίγο χρονικό διάστημα  ένα σουνιτικό Ιράν και έσπευσαν να το διορθώσουν με το εσωτερικό αιγυπτιακό δίπολο εξουσίας στρατού και δικαιοσύνης.

Το συμπέρασμα απ όλα αυτά, είναι ότι οι Δυτικοί Σύμμαχοι δεν επιθυμούν την εξαφάνιση, τουλάχιστον σε πρώτο χρόνο του Άσσαντ και την πλήρη επικράτηση των σουνιτών ανταρτών ,αλλά την αποκατάσταση των ισσοροπιών σε στρατιωτικό επίπεδο στη Συρία .Έτσι τα αντιμαχόμενα μέρη θα προσέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ως ισότιμα μέλη προκειμένου να είναι διαλλακτικά ως προς το ζήτημα αμοιβαίων υποχωρήσεων. Το τελικό status της Συρίας θα είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων μία πολύ  χαλαρή ομοσπονδία θρησκευτικών και εθνικών ομάδων, ημιανεξάρτητων προκειμένου να δύνανται να χρησιμοποιηθούν ανάλογα σε βάρος άλλων γειτονικών κρατών, όπως Ιράν, Τουρκία κατά περίπτωση.

Αυτός είναι και ο λόγος που η στρατιωτική αντίδραση κατά της Συρίας θα είναι μάλλον μικρής έως μεσαίας έκτασης, ολιγοήμερη και μόνο με χειρουργικά κτυπήματα με πυραύλους. Θα έχει δε το χαρακτήρα των αντιποίνων για την υποτιθέμενη ή μη χρήση χημικών όπλων από τον Άσσαντ. Αυτή η ενέργεια έχει και το χαρακτήρα της παρακαταθήκης μελλοντικά για οποιονδήποτε ήθελε χρησιμοποιήσει χημικά όπλα, με κυριότερο αποδέκτη το Ιράν.

Εννοείται ότι η Ρωσία του Πούτιν ως επανακάμψουσα υπερδύναμη, παρά τους όποιους λεκτικούς λεονταρισμούς ,αφενός είναι ενήμερη και σύμφωνη με τις παραπάνω εξελίξεις, αφετέρου έχει διασφαλίσει τα συμφέροντά της στην χαλαρή ομοσπονδιακή Συρία που θα προκύψει μελλοντικά.

Εξυπακούεται ότι η Συρία θα εξακολουθεί και μελλοντικά να αποτελεί το σταθερό αγκυροβόλιο της Ρωσίας στη Μ. Ανατολή.

Άλλωστε ο Πόυτιν έχει αποδείξει ότι είναι πολύ δεινός και άξιος διαπραγματευτής και πως αν δεν διασφαλιζόταν τα συμφέροντα τους, η 

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΩΡΑ

O 60χρονος κολυμβητής Γεώργιος Τοουλιάς από τη Χλώρακα που τραυματίστηκε σοβαρά, έχει διαφύγει τον κίνδυνο θανάτου και η κατάσταση του κρίνεται σταθερή. Έχει χάσει τον αριστερό πνεύμονα, και φέρει μεγάλο τραύμα στον τετρακέφαλο και στο πόδι

60χρονος κολυμβητής από τη Χλώρακα τραυματίστηκε σοβαρά

60χρονος κολυμβητής από τη Χλώρακα τραυματίστηκε χθες σοβαρά από προπέλα ταχύπλοου σκάφους, το οποίο οδηγούσε Βρετανός  στο Λατσί στην Πόλη Χρυσοχούς.

Πρόκειται για τον Γεωργιο Τοουλιά άλλως Κουννάτο, πρώην καθηγητή γυμναστικής στην Ελλάδα ο οποίος μετά απο πρόωρη αφυπηρέτηση κατοικουσε στη Χλώρακα και ο οποίος θεωρείται δεινός κολυμβητής. 

Νοσηλεύεται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση στην Εντατική Μονάδα Παρακολούθησης του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου.

Σύμφωνα με το Γραφείο Τύπου του Αρχηγείου Αστυνομίας Βρετανός 49 ετών ενώ οδηγούσε υπό ενοικίαση σκάφος στην θαλάσσια περιοχή της Πόλης Χρυσοχούς, στις 18:40 χθες το απόγευμα ,   κάτω από συνθήκες που διερευνώνται τραυμάτισε σοβαρά  60χρονο από την Χλώρακα .

Ο 60χρονος μεταφέρθηκε αρχικά στο Νοσοκομείο Πόλης Χρυσοχούς και αργότερα λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης του στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου, όπου στην συνέχεια υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση.

Σύμφωνα με τους θεράποντες ιατρούς ο 60χρονος, φέρει κατάγματα αριστερής πλευράς, πολλαπλά τραύματα στο θώρακα, κάταγμα λεκάνης, και τραύμα στον αριστερό τετρακέφαλο. Η κατάσταση της υγείας του,  περιγράφεται ως εξαιρετικά κρίσιμη.

Ο οδηγός του σκάφους που ήρθε στην Κύπρο για ολιγοήμερες διακοπές συνελήφθη.

Κολυμβητής από τη Χλωρακα κτυπήθηκε από προπέλα σκάφους στο Λατσί

Σοβαρά τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Πάφου ο Γεώργιος Τοουλιάς 60 ετων από τη Χλωρακα σύμφωνα με την αστυνομία ο οποίος χτυπήθηκε από προπέλα σκάφους, ενώ κολυμπούσε στην θαλάσσια περιοχή στο Λατσί.

Ο τραυματίας μεταφέρθηκε στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών του Γενικού Νοσοκομείου Πάφου ,όπου ο επί καθήκοντι ιατρός διέγνωσε πως έφερε σοβαρό τραύμα στο πόδι και στον αριστερό πνεύμονα, ενώ υποβάλλεται σε σειρά εξετάσεων.

Η κατάσταση της υγείας του κρίνεται σοβαρή.

Η αστυνομία συνεχίζει τις εξετάσεις για να διαπιστωθούν τα  ακριβή αίτια του ατυχήματος.

Δραματικές εξελίξεις στην Τοπική εφημερίδα "Η Φωνή της Πάφου"

ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΦΙΛΟΞΕΝΟΣ»

Μετά από πολλά χρόνια υπάρχει είδηση στο χώρο των Τοπικών Μέσων Ενημέρωσης της Πάφου. Την στιγμή που τηλεοπτικά κανάλια πλέον στην πόλη και επαρχία δεν υπάρχουν και τα υπόλοιπα ΜΜΕ αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα με τους δημοσιογράφους να χάνουν τις δουλειές τους, προκύπτει είδηση και μάλιστα, συγκλονιστική.

Συνταρακτικές εξελίξεις σημειώθηκαν το τελευταίο διάστημα στην τοπική εφημερίδα «Η Φωνή της Πάφου». Όπως πληροφορούμαστε ο καταξιωμένος δημοσιογράφος Χρίστος Χαλικιόπουλος ο οποίος ήταν η μηχανή της εφημερίδας, ο κινητήριος μοχλός της μιας και έκανε σελιδοποίηση, έγραφε ρεπορτάζ και γενικά συντόνιζε τα πάντα, είναι πλέον εκτός εφημερίδας μετά από πολλά χρόνια, που εργαζόταν σε αυτή.

Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι, την θέση του πήρε ο δημοσιογράφος – αθλητικογράφος Μάριος Ευριπίδου ο οποίος τις τελευταίες εβδομάδες εργάζεται πυρετωδώς για να ξεκινήσει κανονικά η εφημερίδα να κυκλοφορεί το ερχόμενο Σάββατο.

Οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως έχουν αλλάξει οι μέτοχοι της εφημερίδας και για το λόγο αυτό προέκυψαν αυτές οι αλλαγές.

Εμείς να ευχηθούμε καλή αρχή στον συνάδελφο Μάριο Ευριπίδου για το δύσκολο έργο που αναλαμβάνει. 

Ξενοδοχειο Τσόκκος στα Ροδαφίνια

Απόσπασμα απο το βιβλίο του Κυριάκου Ταπακούδη «Τουριστικός οδηγός Χλώρακας»

Στη παραλία των Ροαδαφινιών σχεδόν πάνω στη θάλασσα, κτίστηκε ένα από τα μεγαλύτερα ξενοδοχεία της εταιρείας Hotel Tsokkos χωρητικότητας 960 κλινών, και πλήρης πολυτέλειας, ένα τεράστιο έργο που θα αναβαθμίσει σε μέγιστο βαθμό την κοινότητα της Χλώρακας κυριότερα, αλλά και την γύρω περιοχή της χαμηλής Πάφου εν γένει.

Τα ξενοδοχεία Tsokkos με χαρά καλωσορίζουν τους επισκέπτες τους στην Κύπρο, ένα νησί που δεν υπάρχει άλλο σαν αυτό στη Μεσόγειο. Ελπίζοντας ότι θα γευτούν πολλές από τις θαυμάσιες πτυχές της Κύπρου με τα 9.000 χρόνια της ιστορίας της, τις παραδόσεις της, τα αρχαία μνημεία της και τα γραφικά χωριά με την ονομαστή φιλοξενία τους, υπόσχονται ότι θα καταβάλουν  κάθε δυνατή προσπάθεια για να απολαύσουν όλοι οι φιλοξενούμενοι τους την ξακουστή παραδοσιακή Κυπριακή φιλοξενία.

ΤΟ ΧΑΡΑΤΣΙ ΤΟΥ ΚΤΗΜΑΤΙΚΟΥ ΦΟΡΟΥ

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Πώς ο άνεργος Κύπριος πολίτης θα μπορέσει να πληρώσει το νέο χαράτσι του κτηματικού φόρου που έχει ψηφιστεί από την Κυβέρνηση Νίκου Αναστασιάδη ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ-ΕΥΡΩΚΟ; Ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στην Κύπρο τον Ιούλιο αυξήθηκε στους 48.112 (31,7%) σε σύγκριση με 47.594 τον προηγούμενο μήνα, σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατα η Στατιστική Υπηρεσία. Αν λάβουμε υπόψη και τους μη εγγεγραμένους ανέργους, τα νούμερα ξεπερνούν τους 100.000-120.000, και εντός του 2014 οι άνεργοι θα διπλασιαστούν και θα ξεπεράσουν τις 200.000 έως 240.000 ανέργους.

Στον Ακρίτα Χλώρακας θα συνεχίσει την καριέρα του ο αμυντικός Χρίστος Πέτρου.

Σύμφωνα με πληροφορίες, σήμερα το μεσημέρι πέρασε απ' τα γραφεία του σωματείου και υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους με την πρώην ομάδα του. 

Θυμίζουμε ότι ο Χ. Πέτρου είχε πάρει μεταγραφή για την ΑΕΚ Κουκλιών, αλλά ζήτησε όπως αποχωρήσει από το ρόστερ, αίτημα που έγινε αποδεκτό από τη διοίκηση. Έτσι, ο Πέτρου επέστρεψε στον Ακρίτα Χλώρακας.

Πηγή: Μάριος Ευριπίδου – «Σέντρα»

Απεβίωσε η Έλλη Χρ. Πενταρά

Η Έλλη Χρ. Πενταρά ηλικίας 60 ετών από τη Χλώρακα, απεβίωσε αιφνιδίως στις 21 Αυγούστου κατά τις πρωινές ώρες.Κατά τις τρεις η ώρα το πρωί ξύπνησε από αφόρητους πόνους στο στομάχι, και ενώ οι οικείοι της την μετέφεραν στο νοσοκομείο, άφησε την τελευταία της πνοή μέσα στο αυτοκίνητο. Οι λόγοι του θανάτου της θα εξακριβωθούν μετά την νενομισμένη νεκροψία.

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Πολλοί πιστεύουν ότι αίτιοι για τη σημερινή τραγική κατάσταση στην οποία ευρισκόμαστε, βαριές ευθύνες φέρουν τόσο οι πολιτικοί που την προκάλεσαν, όσο και οι ψηφοφόροι που τους ανέδειξαν στην εξουσία.

Εγώ λέω ότι οι ευθύνες και των μέσων μαζικής ενημέρωσης και των δημοσιογράφων είναι εξίσου μεγάλες ή μεγαλύτερες, διότι είναι αυτοί που βοήθησαν τους πολιτικούς προβάλλοντας τους και εγκωμιάζοντας τους υπέρμετρα, σε βαθμό που τους επέβαλαν δια της αυθυποβολής στον απλό λαό που αντί να τους απαξιώσει για όσα κακά προκάλεσαν δια της πολιτικής τους, τους ξαναψήφισε με αποτέλεσμα να μας διοικούν και πάλιν οι ίδιοι, ως να μην υπάρχουν άλλοι.

Οι δημοσιογράφοι ασκούν λειτούργημα και πρέπει να είναι πολύ προσεχτικοί, διότι από την πληροφόρηση και την αμερόληπτη κρίση τους με την οποία παρουσιάζουν τα γεγονότα και τα θέματα, εξαρτώνται οι αποφάσεις και οι ενέργειες των πολιτών. Είναι μια ευθύνη πολύ μεγαλύτερη από αυτήν των ακαδημαϊκών, διότι μπορούν να επηρεάσουν ταυτόχρονα επίσης τις αποφάσεις της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, καθιστώντας έτσι τους εαυτούς τους –όχι τυχαία-, την λεγόμενη τέταρτη εξουσία.

Δυστηχώς όμως παρακολουθούμε τους καλανάρχες και τους δημοσιογράφους να έχουν καταντήσει συνένοχοι, κατευθυνόμενοι και προσκυνημένοι των μεγάλων συμφερόντων, και τιμητές των υπόδουλων στην ιδεοληψία τους πολιτικών.

Κατάντησαν σήμερα οι δημοσιογράφοι να θεωρούνται εξ ίσου μεγάλοι υπαίτιοι για τη σημερινή κρίση, γιατί στην πλειοψηφια τους δια της γραφής τους όχι μόνο δεν υποστήριξαν και δεν βοήθησαν στη βελτίωση των θεσμών, αλλά υπέθαλψαν τον λαϊκισμό και δεν αντιτάχθηκαν ούτε πολέμησαν τις κακές εκείνες συμπεριφορές των κρατούντων, με αποτέλεσμα η σιωπή τους να επιτρέψει σε όλους εκείνους τους παγαπόντες μιζαδόρους πολιτικούς, τραπεζίτες και ξεπουλημένους δημόσιους υπαλλήλους, ως λαμόγια να κατασπαράξουν τον Εθνικό μας πλούτο και να επιφέρουν την σημερινή οικονομική καταστροφή.

Οι παρετρεχάμανοι της εξουσίας  επαγγελματίες εκδότες και δημοσιογράφοι υπηρέτες των οικονομικών συμφερόντων και της διαπλοκής που προσδοκώντας ευνοϊκή μεταχείριση από την εξουσία με σκοπό το προσωπικό όφελος, όλοι οι γνωστοί που παρελαύνουν στις συγκεντρώσεις και δεξιώσεις ίδιοι και αυτοί, ως άθλιοι κονδυλοφόροι παρουσιάστηκαν σαν οι ειδικοί που με τις αναλύσεις και τα σχόλια τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πλέκοντας με εγκώμια τους πολιτικούς εκείνους που με την ανάδειξη τους θα τους επέφεραν κέρδη, ως αιώνιοι συμφεροντολόγοι κατάφεραν και χειραγώγησαν και έσυραν την κοινή γνώμη στην κατεύθυνση που εκείνοι ήθελαν.

Οι γνωστοί εκείνοι μεγάλοι δημοσιογράφοι που δεν είδαν ούτε άκουσαν τον πόνο και την δυστυχία των χιλιάδων δυσπραγουντων πολιτών, εκείνοι που αποσιώπησαν τα σκάνδαλα για να προστατεύσουν τους προστάτες τους με αποτέλεσμα να δράσουν ανενόχλητοι, εκείνοι οι δημοσιογράφοι που περιφέρονται στα πολιτικά γραφεία με σκοπό να έχουν την εύνοια της εξουσίας, εκείνοι κατά τη γνώμη μου φέρουν εξ ίσου μεγάλη ευθύνη με τους πολιτικούς για την κατάντια τους τόπου μας.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ (δημοσιογράφος)

ΑΝΘΙΣΑΝ ΤΑ ΚΡΙΝΑ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ

ΤΑ ΚΡΙΝΑ ΤΟΥ ΓΙΑΛΟΥ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Τα θαλασσινά κρίνα είναι τα σύμβολα  της Θεϊκής δημιουργίας και της επιθυμίας των ανθρώπων για την τελειότητα. Είναι λευκά μεγάλα λουλούδια που ξεφυτρώνουν ανθοβολώντας μεσα από τη στεγνή έρημη γη, με ένα μοναδικό μεθυστικό άρωμα, κυρίως όταν βραδιάζει. Τα γνωρίζουν όσοι έχουν τύχει να περάσουν από τις ελάχιστες αμμουδιές στις οποίες σήμερα ευδοκιμούν δίπλα στη θάλασσα, σε τόπους κυρίως δύσβατους που βλαστούν αυτά τα μοναδικά φυτά του γένους τους που απόμειναν και που πρεπει να αγαπούμε οι άνθρωποι και να προστατεύουμε.

Κάποτε τα κρίνα βλάσταιναν μυριάδες στις παραλίες της Χλώρακας και της Κισσόνεργας που ήταν σκεπασμένες από άμμο που ξέβραζε η οργή των κυμάτων και εναπόθετε στις σχισμάδες των βράχων κατασκευάζοντας τοπίο ίδιο κατασκευασμένο ίσως από Θεούς, που από μια κατάξερη ηλιοκαμένη γη, τον μήνα Αύγουστο και Σεπτέμβρη άλλαζε όψη, βαφόταν με άσπρο χρώμα από τα άνθη του γιαλού.

Κάποιες μέρες όμως οι άνθρωποι όταν χρειάστηκαν τους τόπους για την ανάπτυξη και την πρόοδο τους και έπρεπε να χτίσουν τα πολυτελή ξενοδοχεία τους, δεν συλλογίστηκαν την ομορφιά και τη σπανιότητα τους. Χάλασαν τις παραλίες, τις άλλαξαν και τις μεταμόρφωσαν σε τουριστικά θέρετρα. Εξαφάνισαν τα κρίνα και έμεινε τώρα μόνο η ανάμνηση των ανθών του γιαλού, και τη θέση τους πήραν τσιμεντένια ξενοδοχεία με κήπους φυτεμένους με ξενόφερτα άνθη και λουλούδια.

Φέτος λοιπόν, σ αυτές τις παραλίες βλάστησαν τα λίγα από τα εναπομείναντα πλέον κρίνα του γιαλού που τους μήνες του καλοκαιριού γεννούν και ανθίζουν τα πανέμορφα άνθη τους

ολόλευκα και μοναχικά, στο διάβα εκεί που σκάει το κύμα. Τα άνθη του γιαλού που μέσα στη ξερή γη προβάλλουν από την καυτή και στεγνή άμμο δυνατά και ανθεκτικά, όμορφα και μοναδικά. Είναι τα δώρα της θάλασσας, κρίνα σπάνια μοσχομύριστα και πανέμορφα που στην κάψα του καλοκαιριού όλη μέρα κλείνουν και μαραίνουν, ενώ τις νύχτες μες τη θαλασσινή δροσιά και στο αεράκι του πελάους, ανοίγουν και σκορπούν την ευωδία τους σε όλη την πλάση.

Τα φύλλα τους που είναι σαρκώδη και γκριζοπράσινα σε σχήμα λουρίδας, βγαίνουν το χειμώνα και το καλοκαίρι ξεραίνονται, ενώ από τα ξερά τους φύλλα γεννιέται το άνθος του γιαλού, το πανέμορφο λουλούδι που ενέπνευσε τον Παπαδιαμάντη στο ομώνυμο του διήγημα.

Οι καρποί του λουλουδιού είναι μεγάλοι σε σχήμα βολβού. Τα άνθη του που εμφανίζονται μέσα από την καυτή άμμο, έχει το καθένα έξι πέταλα και διαμορφώνουν ένα στέμμα κατά τον τρόπο των ασφοδέλων, εξ αυτού το φυτό είναι γνωστό επίσης με το όνομα ως θαλάσσιος ασφόδελος. 
Οι καρποί του όταν ωριμάσουν πετάγονται κατάμαυροι σαν κάρβουνα, σπόροι πολυγωνικοί, μαλακοί που περιβάλλονται από μεμβράνη σαν σωσίβιο που τους επιτρέπει να ταξιδεύουν πάνω στα κύματα  διανύοντας χιλιάδες μίλια, φθάνοντας σε ακτές από τη μια άκρη της θάλασσας ως την άλλη για τον πολλαπλασιασμό και την εποίκησή τους. Στο κέντρο τους έχουν ένα μικρό βολβό που είναι ο πραγματικός σπόρος που θάβεται στην άμμο ψάχνοντας για υγρασία. Όσοι επιζήσουν μετά από χρόνια, θα ανθίσουν και θα συνεχίσουν τον κύκλο της ζωής τους.

Εκτός από τους σπόρους, το φυτό πολλαπλασιάζει και με βολβούς που το ίδιο παράγει. Παρά την πολλαπλασιαστική του όμως δυνατότητα το όμορφο αυτό φυτό πέφτει θύμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις ακτές. Τα παρακολουθούμε κάθε χρόνο που περνά να λιγοστεύουν και να εξαφανίζονται. Να κόβονται με το που ανθίζουν από ανθρώπινα χέρια για να γεμίσουν τα ανθοδοχεία τους, ή να ξεριζώνονται για να μεταφυτευτούν στους κήπους τους.

Η παραλία του Κοτσιά ανάμεσα Χλώρακας και Κισσόνεργας, τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη ομορφαίνει με τα λευκά κρίνα της θάλασσας, τα οποία καλό είναι να μην τα κόβει ούτε να τα πατεί κανείς, ώστε να ρίξουν σπόρο και να συνεχίσουν να υπάρχουν σ’ αυτό τον τόπο.

Στην Κύπρο βλαστούν στη παραλία της Χλώρακας, στη παραλία του Ακάμα, και μετά τα συναντούμε στο μακρινό Παχίαμο. Είναι λουλούδια σπάνια και προστατευμένα, είναι φυτά υπό παρακολούθηση και θα πρεπει επιτέλους κάποιοι άνθρωποι με ευαισθησίες  που στις μέρες μας δυστηχώς σχεδόν έχουν χαθεί, να αναλάβουν εκστρατεία  διάσωσης και πολλαπλασιασμού τους.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Φόρος κατόχου σήμερα, ή Κεφαλικός Φόρος επί Τουρκοκρατίας -άρθρο-

Με τις μεγάλες φορολογίες που ετοιμάζεται η κυβέρνηση να επιβάλει ελέω μνημονίου,  δεν είναι η πρώτη φορά, που ο Κυπριακός λαός εξουθενώνεται από αυτούς.  Οι Οθωμανοί στα χρόνια της σκλαβιάς, είχαν εφαρμόσει ένα σχέδιο οικονομικής εξόντωσης των υπόδουλων κατοίκων, ώστε να τους αναγκάσουν ή να εξισλαμισθούν ή να μην έχουν δυνατότητα να αντιδράσουν και να παραμένουν ραγιάδες. Το χαράτσι ήταν ένας Κεφαλικός φόρος, ενας από τους δύο στυγνούς και αβάσταχτους φόρους που επέβαλαν στους χριστιανούς υπηκόους.

Ο άλλος ήταν ο φόρος αίματος, το λεγόμενο παιδομάζωμα.

Ο Κεφαλικός φόρος ήταν ένας ατιμωτικός φόρος, που ο κάθε Χριστιανός πλήρωνε για να έχει το δικαίωμα  να έχει το κεφάλι του στους ώμους, δηλαδή να ζει. Ο κάθε χριστιανός από το δωδέκατο έτος της ηλικίας του και μέχρι τον θάνατό του όφειλε να εξαγοράζει κάθε χρόνο την άδεια αυτή. Πλήρωνε τον φόρο και έπαιρνε απόδειξη πληρωμής, η οποία ονομαζόταν χαράτσι και ήταν χάρτινη, και είχε κάθε χρόνο διαφορετικό χρώμα, επί αυτής δε, αναγραφόταν

«ο φέρων το παρόν έχει την άδειαν να φέρει επί έν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του»

Οι Τούρκοι εισέπρατταν τον κεφαλικό φόρο αδιακρίτως, εξαιρουμένων των γυναικών, των γερόντων, των κληρικών, των αναπήρων και των ακτημόνων. Σήμερα από το Κυπριακό κράτος, μέσω των άμεσων και έμμεσων φόρων, δεν εξαιρείται κανείς.
 

Την είσπραξη των φόρων, οι Τούρκοι ανέθεταν επί μισθώσει, σε φοροεισπράκτορες, στον Δραγουμάνο και στην εκκλησία της Κύπρου, στους οποίους πλήρωναν μισθό, καθώς επίσης και απάλλασσαν από φόρους. 

Ένεκα αυτής της κατάστασης, πολλοί χωρικοί, γεωργοί, αμπελοκαλιεργητες και βοσκοί οι οποίοι δεν άντεχαν άλλο την οικονομική καταπίεση που τους επιβαλλόταν πληρώνοντας φόρους για να καλλιεργήσουν ακόμα και τις δικές τους εκτάσεις -όπως και σήμετα-, άρχισαν να εγκαταλείπουν τις περιουσίες τους και τα χωριά τους και να μεταναστεύουν στις πόλεις. Για να γλυτώνουν τις κατασχέσεις των περιουσιών τους ένεκα αυτών των φόρων, δώριζαν τις περιουσίες τους στην εκκλησία της Κύπρου η οποία δεν πλήρωνε φόρους στον κατακτητή ένεκα ειδικής ρήτρας του Οθωμανικού νόμου.

Σήμερα αυτόν τον Κεφαλικό φόρο που μας εφαρμόζουν επί των περιουσιών μας είτε αυτές αποδίδουν ζημιά ή κέρδος και που είναι δυσβάσταχτος, μας είπαν ότι είναι προσωρινός ώστε με την ελπίδα ότι κάποτε θα γλυτώσουμε από αυτόν, να μην δωρίσουμε τις περιουσίες μας στην εκκλησία που ακόμα ένεκα του δοτού συντάγματος που προηρθε από τις συμφωνίες Ζυρίχης, απαλλάσσεται από τον Κεφαλικό φόρο ή άλλως φόρο κατόχου, έτσι που να συνεχίσουμε να πληρώνουμε.

Δυστηχως ο λαός ταλαιπωρημένος και ανήμπορος χωρίς ηγέτες που να νοιάζονται γι αυτόν, φοβισμένος και ταλαιπωρημένος όπως ένας σύγχρονος Ραγιάς, έμαθε να μην αντιδρά παρά μόνο να σκύβει, να σιωπά, να συμβιβάζεται και να υπομένει.

H ιστορία επαναλαμβάνεται, δυστυχώς γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω, σε μια σημερινή χειρότερη σκλαβιά και το θέμα είναι εμείς τι μπορούμε να πράξουμε και αν οφείλουμε να πληρώσουμε αυτόν τον οπισθοδρομικό φόρο.

Δυστηχως από πάντα έτσι και τώρα, η πάσης μορφής εξουσία ανεξάρτητα αν είναι ξένη ή δική μας, μας αντιμετωπίζει δουλικά, και οι κεφαλικοί φόροι πάντα θα υφίστανται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.  Αλλάζουν αυτοί που ασκούν την εξουσία, αλλά οι φόροι παραμένουν και αυξάνουν.

Εάν αυτό δεν αλλάξει, τότε εμείς θα παραμένουμε δούλοι και οι φόροι κεφαλικοί.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΠΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΙΑΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Επιχείρηση διενήργησαν χθες μέλη του Ουλαμού Πρόληψης Εγκλημάτων Πάφου για την πάταξη της κυβείας σε υποστατικό στη Χλώρακα.

Τα μέλη του ΟΠΕ, σύμφωνα με την αστυνομία, και κατόπιν δικαστικού εντάλματος πέτυχαν είσοδο στο υποστατικό παραβιάζοντας την εξωτερική καγκελόπορτα και την αλουμινένια πόρτα της κύριας εισόδου που ήταν κλειδωμένες και εντόπισαν αρχικά δύο πρόσωπα που κατηγορήθηκαν γραπτώς για διεξαγωγή κυβείας.

Από την επιχείρηση κατασχέθηκαν ως τεκμήρια 7 τραπέζια κυβείας, μία ρουλέτα , μία τραπέζι ρουλέτας, 20 οθόνες ηλεκτρονικών υπολογιστών, 312 τραπουλόχαρτα, ένας πύργος ηλεκτρονικού υπολογιστή με το πληκτρολόγιο του και 1.832 φίσσες.

Για την υπόθεση κατηγορήθηκαν 12 πρόσωπα και η υπεύθυνη του υποστατικού.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η κάθοδος των Δωριέων

1. Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΔΩΡΙΕΩΝ Γύρω στο 1100 πΧ (11 ος αι πΧ) οι Δωριείς μετακινήθηκαν από τα βόρεια προς τη νότιο Ελλάδα. Η μετακίνηση αυτή δεν έγινε μονομιάς. Κράτησε πολλά χρόνια.

2. Αιτίες της καθόδου των Δωριέων Οι Δωριείς κινδύνευαν κι αυτοί από άλλους λαούς . Αναζητούσαν καλύτερες συνθήκες ζωής (δηλαδή εύφορο έδαφος και ήπιο κλίμα) ‏

3. Άλλοι έμειναν στη Στερεά Ελλάδα (Δωρίδα) και άλλοι πέρασαν στην Πελοπόννησο ( μάλλον μέσω του Ισθμού ) και έφτασαν ως την Σπάρτη.

 4. Αποτελέσματα της καθόδου των Δωριέων * Παρακμάζει ο μυκηναϊκός πολιτισμός * Οι παλιοί κάτοικοι μεταναστεύουν (αποικισμός) * Επικρατεί η δωρική διάλεκτος * Αιχμαλωσία κατοίκων (δούλοι-είλωτες) ‏

5. 11 ος αιώνας προ Χριστού (1100-1000 π.Χ.) Στην Ελλάδα την εποχή εκείνη κατοικούσαν πολλά φύλα: Αχαιοί, Ίωνες, Αιολείς, Κάδμειοι κ.α. Πολλά ήταν ελληνικά φύλα και άλλα όχι. Ένα από τα ελληνικά φύλα που κατοικούσαν ήταν και οι Δωριείς. Αυτοί αρχικά συμφώνα με τον Ηρόδοτο κατοικούσαν στη Φθία (σημερινή Λαμία) μετά εγκαταστάθηκαν στην Πίνδο όπου ονομάστηκαν Μακεδoνοί (Μακεδόνες δηλαδή). Μια ομάδα αργότερα εγκαταστάθηκε σε μια περιοχή που ονομάστηκε Δωρίδα (δηλ. χώρα των Δωριέων). Όταν κατέρρευσε ο μυκηναϊκός πολιτισμός οι Δωριείς για άγνωστους λόγους βρήκαν την ευκαιρία να επεκταθούν. Επεκτάθηκαν στην Πελοπόννησο και την κατέκτησαν. Πολλοί από τους παλιούς κάτοικους (Αχαιοί) έγιναν είλωτες (δούλοι) ή αναγκάστηκαν να φύγουν. Οι Δωριείς πήραν το όνομά τους από το βασιλιά τους που ονομαζόταν Δώρος.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑΣ

Μεσοποταμία ονομάστηκε από τους αρχαίους Έλληνες η χώρα την οποία διαρρέουν δύο ποταμοί ο Τίγρης (στα ανατολικά) και ο Ευφράτης (στα δυτικά). Με το όνομα αυτό οριοθετείτε μια μεγάλη περιοχή, που περιλαμβάνει τις κοιλάδες των δυο ποταμών και των παραποτάμων τους. Το μεγαλύτερο και σπουδαιότερο, σε ότι αφορά στην ιστορία, τμήμα της χώρας αυτής βρίσκεται στο σημερινό Ιράκ.

Την τέταρτη π.Χ. χιλιετία, οι Σουμέριοι έκτισαν τις πρώτες οργανωμένες πόλεις που είδε ποτέ ο άνθρωπος και τις οργάνωσαν σε πόλεις-κράτη. Στις περιοχές αυτές, ανάμεσα στους δυο μεγάλους ποταμούς, δημιουργήθηκε ο πολιτισμός, γεννήθηκε η γραφή και εφευρέθηκε ο τροχός. Οι πόλεις-κράτη αναπτύχθηκαν ταχύτατα, καλλιέργησαν τα εύφορα εδάφη τους και έγιναν γρήγορα πλούσιες και λαμπερές. Οι Ελαμίτες, κρατώντας από τους Σουμέριους μόνο τη γλώσσα αλλά αφομοιώνοντας και επεκτείνοντας τον πολιτισμό τους έφτιαξαν κάτω από τη βασιλεία του Χαμουραμπί την ισχυρή και φημισμένη χώρα της Βαβυλώνας.

Tο παλάτι του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα  στη Βαβυλώνα ήταν ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.

Τον 4ο αιώνα π.Χ., η Μεσοποταμία κατακτήθηκε από τον Μεγάλο Αλέξανδρο. Μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου του Μέγα, εκεί ιδρύθηκε το Ελληνιστικό βασίλειο των Σελευκίδων, το οποίο έφτασε στο απόγειό του τον καιρό του Αντίοχου του Μέγα. Το ελληνικό στοιχείο επέζησε έως και την αραβική κατάκτηση.

Κατά τον Μεσαίωνα το μοιράστηκαν οι Πέρσες, οι Βυζαντινοί, οι Τουρκομάνοι και οι ορδές των Μογγόλων. Ο Ισλαμισμός διαδόθηκε στην περιοχή κατά τον 7ο μ.Χ. αιώνα και εκεί επίσης έγινε και το Ισλαμικό σχίσμα μεταξύ Σουνιτών και Σιιτών, το οποίο αιματοκυλά την περιοχή μέχρι και τις μέρες μας.

Σήμερα η Μεσοποταμία είναι κατακερματισμένη ανάμεσα στο Ιράκ, το Ιράν την Τουρκία και τη Συρία, αλλά παραμένει μέχρι σήμερα ένα μωσαϊκό λαών και παραδόσεων,

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

1. Νεολιθική εποχή 8η χιλιετηρίδα π.Χ. οι πρώτοι κάτοικοι (8000 χρόνια πρίν το Χριστό)

2. Εποχή του χαλκού 2300 π.χ. κατασκευή χάλκινων εργαλείων και μεγάλες εξαγωγές χαλκού.

3. Ελληνιστική περίοδος (325 - 50 π.Χ.) 3. 1200π.χ. Σαν έμποροι χαλκού εγκαταστάθηκαν στη Κύπρο οι Μυκηναίοι και σιγά σιγά αφομοιώθηκαν μαζί τους οι ντόπιοι κάτοικοι, έτσι η Κύπρος εξελληνίστηκε.

4.Εποχή του σιδήρου. Σαν έμποροι εγκαθίστανται στην Κύπρο οι Φοίνικες και κυριαρχούν επί αυτής. Ζούσαν στο Κίτιο από το 850π.Χ., προστατεύονταν από τους Πέρσες κατά τη διάρκεια των αρχαϊκών και κλασσικών χρόνων. Όταν όμως το νησί πέρασε στα χέρια των Μακεδόνων Πτολεμαίων, προτίμησαν να φύγουν και να εγκατασταθούν στη μητρόπολη τους, τη Φοινίκη.

5. 700 έως 650. Οι Κύπριοι για να γλυτώσουν τον πόλεμο δηλώνουν υποταγή στους Ασσύριους της Μεσοποταμίας.

6. ΤΟ 659 π.Χ. Κατακτούν την Κύπρο οι Αιγύπτιοι, χωρίς όμως να καταπιέζουν το Κυπριακό λαό κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας τους.

7. ΤΟ 546 π.χ. Ο Κύρος της Περσίας κατακτά την Μικρά Ασία, έτσι και η Κύπρος περιέρχεται υπό Περσικής κυριαρχίας που συνεχίζοντας την ίδια πολιτική με τους Αιγύπτιους, δεν καταπιέζει τους κατοίκους.

Τ0 500 π.χ. Οι Αιώνες της μικρας Ασίας- μαζί με Κύπριους υπό του Ονησιλλου επαναστατούν, ηττώνται και οι Πέρσες εξασκούν μεγάλη καταπίεση στο λαό.

8. Το 332 π.χ. ο Μέγας Αλέξανδρος νικά τους Πέρσες και η Κύπρος ελευθερώνεται.

ΤΟ 326 π.χ. πεθαίνει ο Μέγας Αλέξανδρος και η Κύπρος περιέρχεται στους Πτολεμαίους (Έλληνες βασιλιάδες της Αιγύπτου που ήταν πρώην στρατηγοί του Αλέξανδρου).

Έτσι από τον 3ο αιώνα π.Χ. το νησί εξελληνίζεται πλήρως. Ανάπτυξη των τεχνών και οικοδόμηση λαμπρών δημοσίων κτιρίων (γυμνάσια, θέατρα κλπ. ).

9. Ρωμαϊκή περίοδος (50 π.Χ. - 330 μ.Χ.)

Μετά την ναυμαχία στο Άκτιον (31 π.Χ.) κατά την οποία ο Αντώνιος με την Κλεοπάτρα ηττούνται από τον Οκταβιανό, η Κύπρος γίνεται ρωμαϊκή επαρχία.

Βυζαντινή εποχή (330 - 1191 μ.Χ.)

Η αχανής Ρωμαϊκή αυτοκρατορία διαχωρίζεται σε Ανατολική (Βυζαντινή) και Δυτική. Η Κύπρος υπάγεται στην Ανατολική.

10. Τα πρώτα Βυζαντινά χρόνια είναι περίοδος καταστροφικών αραβικών επιδρομών. Η Κύπρος υπό καθεστώς "ουδέτερης συγκυριαρχίας" Βυζαντινών και Αράβων. 

Το 965 ο Νικηφόρος Φωκάς καταφέρνει την οριστική απαλλαγή της Κύπρου από τους Άραβες.

Μεσοβυζαντινοί χρόνοι 965-1191 μ.Χ.: Ίδρυση μονής Κύκκου. Επιδρομή βενετικού στόλου στην Κύπρο (1122).

11. Εισβολή του Ριχάρδου Λεοντόκαρδου (1191) και κατάληψη / λεηλασία της Κύπρου. Πώληση του νησιού στους Ναΐτες ιππότες (1191). Τέλος της βυζαντινής κυριαρχίας

12. Μεσαιωνική εποχή, Φραγκοκρατία (1192 - 1489 μ.Χ.)

Πώληση της Κύπρου στον Γάλλο ευγενή Γουϊδο (Γκι) Λουζινιανό. Εγκατάσταση δυτικών ευγενών-φεουδαρχών στο νησί. Οι Κύπριοι σε κατάσταση δουλείας. Εγκαθίδρυση της Λατινικής Εκκλησίας και διωγμοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Διαμάχες των Λουζινιανών με τους Βενετούς, τους Γενουάτες. Μεσαιωνικοί χρονογράφοι Λεόντιος Μαχαιράς και Γεώργιος Βουστρώνιος. Κατά καιρούς μεγάλες καταστροφές από επιδημίες, ανομβρίες και επιδρομές ακρίδων. Εισβολές των Γενουατών (1373-74) και των Μαμελούκων (1426) προκαλούν πολλές καταστροφές. Μεταβίβαση της κυριαρχίας από την τελευταία βασίλισσα της Κύπρου Αικατερίνη Κορνάρο στη Δημοκρατία της Βενετίας (1489).

13. Βενετοκρατία (1489 - 1571 μ.Χ.)

Η Κύπρος επίσημα υπό Ενετική κυριαρχία Κατάργηση του μεσαιωνικού κυπριακού βασιλείου. Ανέγερση νέων οχυρώσεων στη Λευκωσία, ενίσχυση των οχυρώσεων στην Αμμόχωστο και εγκατάλειψη αρκετών φρουρίων που καταστρέφονται. Η Κύπρος διοικείται από Βενετούς αξιωματούχους.

14. Τουρκική εισβολή (1570). Άλωση της πρωτεύουσας Λευκωσίας από τους Τούρκους και πολιορκία της Αμμοχώστου που αναγκάζεται να παραδοθεί.

Οθωμανική αυτοκρατορία, Τουρκοκρατία (1571 - 1878 μ.Χ.)

Η Κύπρος τμήμα της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Εγκατάσταση Τούρκων στο νησί. Εκδίωξη Λατίνων και Λατινικής Εκκλησίας και παλινόρθωση της Ορθόδοξης Κυπριακής Εκκλησίας. Προσπάθειες υποκινούμενες από τους Βενετούς και άλλους δυτικούς για εξεγέρσεις και εκδίωξη των Τούρκων αποτυγχάνουν. Επιδημίες πανώλης με μεγαλύτερη εκείνη του 1691 που εξολοθρεύει το ένα τρίτο του πληθυσμού. Η άγρια φορολογία, η κακοδιοίκηση και άλλες καταστάσεις οδηγούν σταδιακά ολόκληρη την Κύπρο σε πλήρη παρακμή. Επιδρομές ακρίδων και άλλες συμφορές, κατά καιρούς. Παρατηρείται το φαινόμενο του εξισλαμισμού πολλών Χριστιανών, που αρχικά παραμένουν Κρυπτοχριστιανοί (Λινοβάμβακοι). Διάφορες εξεγέρσεις κατά καιρούς, κυρίως κοινωνικού χαρακτήρα. Μέγας δραγουμάνος Χατζηγεωργάκης Κορνέσιος. Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Κυπριανός (1810- 1821). Εκτέλεση αρχιεπισκόπου Κυπριανού και πολλών άλλων Ελλήνων (Ιούλης, 1821). Συμμετοχή πολλών Ελλήνων Κυπρίων στην ελληνική επανάσταση. Επαναστατικά κινήματα στην Κύπρο των Ν. Θησέως, Ιωαννικίου και Γκιαούρ Ιμάμη (1833) που καταπνίγονται. Γαλλικές, γερμανικές, αγγλικές και αιγυπτιακές βλέψεις επί της Κύπρου. Γέννηση του ενωτικού κινήματος στην Κύπρο αμέσως μετά την απελευθέρωση τμήματος της Ελλάδα, επί ημερών Ιωάννη Καποδίστρια. Ο σουλτάνος παραχωρεί την Κύπρο στην Αγγλία (1878).

15. ΤΟ 1960 οι Άγγλοι αναγκάζονται ύστερα από τον ένοπλο αγώνα της ΕΟΚΑ να δώσουν στη Κύπρο την ανεξαρτησία της, αναγκάζοντας όμως τους Κύπριους να υπογράψουν τις συμφωνίες της Ζυρίχης τις οποίες χρησιμοποίησε η Τουρκία αφού αυτές έδιναν επεμβατικά δικαιώματα να εισβάλει στην Κύπρο το 1974 και να κατακτήσει το 33% της νήσου.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Παλαιολιθική Περίοδος (11.000 3.000 π.Χ.) Τα χρόνια αυτά φυλές κατέφθασαν από την Ανατολή  και  τη κεντρική Ευρώπη,  άρχισαν να κατασκευάζουν εργαλεία από πέτρες και να αναπτύσσουν αγροτικές δραστηριότητες.

Ακολουθεί η εποχή του χαλκού 3000 π.Χ. Η χρήση χαλκού για την κατασκευή εργαλείων και όπλων οδήγησε τους ήδη εγκατεστημένους πολιτισμούς σε γρήγορη και εντυπωσιακή ακμή (αύξηση του πληθυσμού, ανάπτυξη των εμπορικών δραστηριοτήτων). Οι Αχαιοί ήταν η πρώτη ελληνική φυλή που με τους Αιώνες κατέβησαν από το βορρά γύρω στα 1900 π.Χ. και κατέκλυσαν σταδιακά τον ελληνικό χώρο. 

Την περίοδο  του χαλκού εμφανίστηκαν οι ακόλουθοι τρεις λαμπροί πολιτισμοί: ο Μινωικός πολιτισμός  (2600-1500 BC), ο Μυκηναϊκός (1500-1150 BC) και ο Κυκλαδικός στο Αιγαίο.

Α). Μινωικός Πολιτισμός 2600-1500 π.χ., ο οποίος οφείλει το όνομά του στον μυθικό Βασιλιά Μίνωα, αναπτύχθηκε στη Κρήτη γύρω στα 2600 π.Χ. . Το 2000 ο Μινωικός πολιτισμός είχε φτάσει στο απόγειό του, σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτιστικό).

Τη περίοδο αυτή επινοήθηκε στη Κρήτη η πρώτη ελληνική γραφή: η Γραμμική A.

Επίσης έφτιαξαν ένα σημαντικό στόλο και εγκατέστησαν αποικίες σε όλο το Αιγαίο.

Ο Μινωικός πολιτισμός έσβησε απότομα στα μέσα της δεύτερης χιλιετηρίδας με τη μεγάλη έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, η οποία προκάλεσε έναν έντονο σεισμό και τσουνάμι.

Β) Ο Μυκηναϊκός πολιτισμός πήρε το όνομά του από τις Μυκήνες, τον  χώρο όπου ανακαλύφθηκαν δείγματα του πολιτισμού αυτού.

Η Μυκηναϊκή κοινωνία ήταν ιεραρχική και συγκεντρωτική: γύρω από ένα μόνο άτομο που εκπροσωπούσε τη δικαστική και την εκτελεστική εξουσία.

Οι Μυκκηναίοι κατέλαβαν τη Κρήτη και ανέλαβαν τον έλεγχο του εμπορικού δικτύου των Μινωιτών.

Τα χρόνια 1250 π.Χ. και 1150 π.Χ. η φυσική καταστροφή, η εξωτερική εισβολή και οι εσωτερικές διαμάχες με αγροτικές εξεγέρσεις και εμφύλιοι είχαν ως αποτέλεσμα την κατάρρευση των μυκηναϊκών βασιλείων και τη συνακόλουθη παρακμή και διάλυση Μυκηναϊκού Πολιτισμού.

Η Κλασική Περίοδος της Ελλάδας (6ος αι. - 4ος αι. π.Χ.) θεωρείται η Χρυσή Εποχή του Ελληνικού κόσμου. Κατά τα χρόνια αυτά έζησαν και μεγαλούργησαν οι σημαντικότεροι Έλληνες φιλόσοφοι και μαθηματικοί.

Κατά τα χρόνια που ακολούθησαν αναπτύχθηκαν

1) ο Μακεδονικός Πολιτισμός,

2) η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και

3) το Βυζάντιο. Το κεφάλαιο του Βυζαντίου «κλείνει» με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης και την υποδούλωση της Ελλάδας στους Οθωμανούς. Η μαύρη περίοδος της Τουρκοκρατίας διήρκεσε 400 χρόνια. Έληξε χάρη στην Ελληνική Επανάσταση στο πρώτο μισό του 19ου αιώνα.

Η Ελληνική Επανάσταση ξεκίνησε στην Πελοπόννησο το 1821 και έληξε τον Μάρτιο του 1831, ημερομηνία ίδρυσης του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους. Οι Μεγάλες Δυνάμεις λίγα χρόνια αργότερα εδραίωσαν τη μοναρχία.

Στις αρχές του 20ου αι. σημαντικό ρόλο έπαιξε ο Ελευθέριος Βενιζέλος στον προσδιορισμό νέων συνόρων της Ελλάδας. (Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος).

Τα χρόνια που ακολούθησαν, έως και το 1974 ήταν πολύ δύσκολα για την Ελλάδα, η οποία υπέστη τη Γερμανική Κατοχή (Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος), έναν ανελέητο εμφύλιο, και μια δικτατορία.

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

Ως Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία νοείται το κράτος των αρχαίων Ρωμαίων και η μετεξέλιξη του στη Ρωμαϊκή Δημοκρατία.

Χρονολογία ίδρυσης της πόλης της Ρώμης, το έτος 753 π.Χ.. Ιδρυτής της θεωρείται ο Ρωμύλος.

Η Ρωμαϊκή αυτοκρατορία τα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. εκτεινόταν από τη Βρετανία ως τη Σαχάρα.

Το 395 μ.Χ. ο Μέγας Θεοδόσιος πέθανε, και όρισε στη διαθήκη του η αυτοκρατορία να χωριστεί στα δύο.

Το δυτικό μέρος, έχασε ταχύτατα την μία μετά την άλλη τις επαρχίες από τους Φράγκους, Βησιγότθους, Ισπανούς, Οστρογότθους, Βανδάλους, Άγγλους, Σαξωνες, ώσπου καταλύθηκε το 476 π.Χ., ενώ το ανατολικό μέρος έζησε για χίλια χρόνια ακόμη ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία.

ΒΥΖΑΝΤΙΟ & Ελληνορωμαϊκός πολιτισμός  

Στα τελη της 1ης χιλιετίας π.Χ. και στις αρχές της 1ης χιλιετίας μ. Χ. η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, εκτεινόταν σε 3 ηπείρους την Ευρώπη, την Αφρική, και την Ασία . Ο πολιτισμός που αναπτύχθηκε θεμελιωνόταν στα διπλά θεμέλια της Ελλάδας και της Ρώμης, γι αυτό και ονομάζεται ελληνορωμαϊκός πολιτισμός. Αυτός ο πολιτισμός είναι η βάση για τον πολιτισμό της σύγχρονης Ευρώπης.

Η ρωμαϊκή εποχή για τον Ελληνισμό αρχίζει με την καταστροφή της Κορίνθου από τους Ρωμαίους το 146 π.Χ. και λήγει το 330 μ.Χ. όταν η πρωτεύουσα του ρωμαϊκού κράτους μεταφέρεται από την Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο, ιδρυτή της μεσαιωνικής Ελληνικής αυτοκρατορίας, γνωστής ως βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Το 324 μ. Χ. ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος, προσηλυτισμένος στον Χριστιανισμό, μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας από την Ρώμη στο Βυζάντιο, και την ονόμασε Κωνσταντινούπολη. Η μεταφορά της πρωτεύουσας εξυπηρετούσε πολλούς γεωγραφικούς, στρατηγικούς, οικονομικούς, πολιτικούς, εμπορικούς, διοικητικούς και θρησκευτικό-συναισθηματικούς λόγους. Ήταν σταυροδρόμι μεταξύ Ανατολής και Δύσης και αποτελούσε εμπορική θέση. Το Βυζάντιο περιβαλλόταν και από τις τρεις πλευρές από θάλασσα, ενώ στην άλλη πλευρά έκτισαν τείχος. Επίσης ήταν κοντά σε περιοχές με πολλούς Χριστιανούς.

Ο πληθυσμός ήταν κατά το μεγαλύτερο μέρος ελληνικός .Ήταν το κέντρο των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού, αλλά και το οικονομικό, εμπορικό, θρησκευτικό και πολιτικό κέντρο της αυτοκρατορίας.

Η μεταφορά της πρωτεύουσας της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας είχε ως αποτέλεσμα την βαθμιαία μεταβολή του ανατολικού ρωμαϊκού κράτους στην ελληνορθόδοξη αυτοκρατορία που διήρκεσε 11 αιώνες. Μέχρι το τέλος του 4ου μ.Χ. αιώνα η ρωμαϊκή αυτοκρατορία ήταν επίσημα διαιρεμένη σε δύο τμήματα, στο δυτικό και στο ανατολικό. Ενώ η Ρώμη, το δυτικό τμήμα, άρχισε σταδιακά να καταρρέει, το ανατολικό ισχυροποιήθηκε και ονομάστηκε Βυζαντινή Αυτοκρατορία, διαρκώντας για 11 ολόκληρους αιώνες μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453.

Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας αρχίζει μια εποχή Ελληνικής αναγέννησης, που ονομάζεται βυζαντινός πολιτισμός. Ήταν ένα κράμα του χριστιανισμού, της αρχαίας Ελληνικής κληρονομιάς στο χώρο της σκέψης και της διανόησης και της Ρωμαϊκής παράδοσης σε θέματα οργάνωσης και διοίκησης. Ανεπτύχθησαν οι επιστήμες, οι τέχνες φιλοσοφία και η λογοτεχνία.

Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία αναπτυσσόταν ραγδαίως και συνεχώς. Όμως αυτή η συνέχεια της διεκόπη τους Φράγκους κατά την Τέταρτη Σταυροφορία το 1204. Η Κωνσταντινούπολη για πρώτη φορά, πέφτει στα χέρια των Σταυροφόρων . Οι κατακτητές, αφού λεηλάτησαν τη βυζαντινή πρωτεύουσα, εγκαθίδρυσαν τη Λατινική Ανατολική Αυτοκρατορία που αντικατέστησε τη βυζαντινή αυτοκρατορία για 57 χρόνια. Η Ελλάδα περιλήφθηκε στη μοιρασιά των νικητών, της Βενετίας και των Φράγκων πριγκίπων.

Η Βενετία, ως εμπορική δύναμη, διάλεξε εμπορικά σημεία και ιδιαίτερα τα  νησιά του Ιονίου, τις περισσότερες πόλεις του Αιγαίου, τη Ρόδο, την Κρήτη, έπειτα την Εύβοια και εμπορικούς σταθμούς στην Πελοπόννησο, τον Ελλήσποντο και τη Θράκη.

Η φραγκική φεουδαρχία χώρισε την Ελλάδα σε φέουδα με εξέχον φέουδο το Δουκάτο της Αθήνας.

Η Ελλάδα, παρ όλα αυτά, δείχνει μια πνευματική ζωτικότητα. Διακοσμεί σε Μακεδονικό ρυθμό όλες τις παλιές εκκλησιές του Αγίου Όρους.

Η Λατινική Αυτοκρατορία κατέρρευσε το 1261, όταν την Κωνσταντινούπολη κατέκτησε και πάλι ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ ο 8ος ο Παλαιολόγος. Κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο αιώνων, το Δουκάτο της Αθήνας το έλεγχαν διαδοχικά Γάλλοι, Ισπανοί και Ιταλοί ηγεμόνες.

Εδω αρχίζει η ιστορία της πτώσης του βυζαντινού κράτους. Σταδιακά εξασθενεί σε όλους τους τομείς, χάνει πολλά εδάφη από τους Τούρκους, ώσπου στο τέλος πέφτει στα χέρια τους το 1453 με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης. Αυτό ήταν το τέλος της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Ακολουθεί η κατάκτηση του υπόλοιπου Ελληνισμού, εκτός της Κρήτης που απέμεινε στους Ενετούς μέχρι το 1669 οπότε την κατέλαβαν οι Τούρκοι, τα Επτάνησα μέχρι το 1797 και μερικά νησιά των Κυκλάδων. Η Οθωμανική κυριαρχία στην Ελλάδα κράτησε 4 αιώνες.

Α ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

1. ΤΟ 1914 ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ Ο ΔΟΥΚΑΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΑΠΟ ΦΑΝΑΤΙΚΟΝ ΟΠΑΔΟ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΚΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΙΣΗΣ. Η ΑΥΣΤΡΙΑ ΚΥΡΙΣΣΕΙ  ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ.

2. ΛΟΓΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Η ΡΩΣΣΙΑ ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. ΓΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΓΟ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΥΡΙΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ.

3. ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΟΜΩΣ ΣΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ. ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ Η ΑΓΓΛΙΑ ΗΤΑΝ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΟΥ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙΟΥ ΚΥΡΙΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.

4. Η ΑΥΣΤΡΟΟΥΓΓΑΡΙΑ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΥΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΡΩΣΣΙΑΣ.

5. Η ΣΕΡΒΙΑ ΚΥΡΙΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.

6. ΜΑΥΡΙΒΟΥΝΙ, ΓΑΛΛΙΑ, ΙΑΠΩΝΙΑ, ΒΕΛΓΙΟ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΣΤΡΟΟΥΓΓΑΡΙΑΣ.

7. ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑΝ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΤΑΣΣΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΑΥΣΤΡΙΑΚΩΝ. ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΕΙ ΤΗΝ ΟΔΗΣΣΟ. ΤΟΤΕΣ Η ΡΩΣΣΙΑ ΚΥΡΙΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ  ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ.

8. ΣΤΟΝ 2ον ΧΡΟΝΟ ΜΠΑΙΝΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ Η ΙΤΑΛΙΑ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ.

9.ΟΙ ΑΥΣΤΡΟΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΙΨΟΥΝ ΤΗ ΣΕΡΒΙΑ. ΥΠΟΣΧΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΕΔΑΦΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΑΝ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ. ΕΤΣΙ ΜΠΑΙΝΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ.

 ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ. ΗΤΑΝ ΓΕΡΜΑΝΟΦΙΛΟΣ ΚΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟ ΗΘΕΛΕ Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΟΥΔΕΤΕΡΗ ΣΤΑΣΗ. ΠΡΟΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. ΑΥΤΟΣ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΑΧΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ. ΣΥΓΚΡΟΥΣΤΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΤΙΝΟ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ.

ΤΟ 1915 ΕΙΝΑΙ Ο 2ος ΧΡΟΝΟΣ. ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΑΙ Η ΡΩΣΣΙΑ ΧΑΝΝΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.

ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΦΙΡΡΟΠΑ.

ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΣΥΣΚΕΠΤΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ ΣΤΕΝΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ.

10. Τ0 1916 Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΠΡΟΣΟΡΙΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΗ ΘΕΣΑΛΛΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΚΥΡΙΣΣΕΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΚΑΙ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ.

11. ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΙ Η ΡΟΥΜΑΝΙΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ.

 ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΟΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΑΜΦΙΡΡΟΠΑ.

ΣΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΜΕΤΟΠΟ Η ΡΩΣΣΙΑ ΚΕΡΔΙΖΕΙ.

 12. ΤΟ 1917 Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΥΠΟΒΡΥΧΙΑ ΤΗΣ ΒΥΘΙΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΜΠΟΡΙΚΑ ΠΛΟΙΑ. ΓΙ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟ -ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟΝ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΛΟΙΑ ΤΗΣ- ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ Κ.Λ.Π. ΚΑΙ Η ΑΜΕΡΙΚΗ.

ΛΟΓΩ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΓΕΓΕΝΟΤΟΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣΑΝ ΟΥΔΕΤΕΡΗ ΣΤΑΣΗ. ΔΗΛΑΔΗ ΝΟΤΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ, ΑΣΙΑ, ΑΦΡΙΚΗ.

 ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΙΝΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΙΑ. Ο ΤΣΑΡΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΡΕΤΕΙΤΑΙ. ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΕΠΙΤΕΙΘΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΕΝΟΥΝ ΠΑΝΟΛΕΘΡΙΑ.

ΞΕΣΙΚΟΝΕΤΑΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ Ο ΛΕΝΙΝ.

ΚΑΝΕΙ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΗΝΕΙ Σ ΑΥΤΟΥΣ ΑΡΚΕΤΕΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ. ΕΤΣΙ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚΕΧΥΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΑΠΟΣΥΡΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΟΠΟ.

 ΟΙ ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΟΙ ΒΟΜΒΑΡΔΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΑΝΑΓΓΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΦΙΛΟΓΕΡΜΑΝΟΣ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ.

ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΣΑΛΛΟΝΙΚΗ Ο ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ. ΣΧΗΜΑΤΙΖΕΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΚΑΝΕΙ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ. ΚΥΡΙΣΣΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΑΝ ΕΛΛΑΔΑ.

 Τ0 1918 Ο ΟΥΙΛΣΟΝ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ  ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ ΓΙΑ ΑΝΑΚΟΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ.

Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΓΟΥΛΙΕΛΜΟΣ β ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ.

Ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής, ήταν αξιωματικός τους Ελληνικού Στρατού. Οργάνωσε και ηγήθηκε του αγώνα των Κυπρίων για ένωση με την Ελλάδα,

Γεννήθηκε στη Χρυσαλινιώτισσα, στη Λευκωσία της Κύπρου στις 5/7/1897 και μεγάλωσε στο χωριό Τρικωμο της Αμμοχώστου. Φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1909-1915), διαμένοντας στην οικία της γιαγιάς του. Το 1916 μπήκε στη σχολή Ευελπιδων και αποφοίτησε το 1919 με το βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού. Συμμετείχε στη Μικρασιατική εκστρατεία . Για τη δράση του παρασημοφορήθηκε και προάχθηκε σε υπολοχαγό. Αργότερα, φοίτησε στη Γαλλική Ακαδημία Πολέμου. Το 1925 προάχθηκε σε λοχαγό και το 1935 σε ταγματάρχη. Με την έναρξη του Β Παγκοσμίου πολέμου μετατέθηκε στη διεύθυνση επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Στρατού. Κατά την Ιταλική εισβολή μετατέθηκε στο αλβανικό μέτωπο, ύστερα από αίτημα του , όπου και υπηρέτησε ως επιτελάρχης της ΙΙ Μεραρχίας. Κατά την διάρκεια της Γερμανικής κατοχής ίδρυσε στην Αθήνα την οργάνωση Χ . Το 1946 παραιτήθηκε από την ενεργό υπηρεσία με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη.

Μετά μετέβη μυστικά στην Κύπρο με το ψευδώνυμο Διγενής και ίδρυσε την Ε.Ο.Κ.Α. της οποίας ήταν και ο στρατιωτικός αρχηγός (πολιτικός αρχηγός ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος) με στόχο την εκδίωξη των Βρετανών από το νησί και την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Η βουλή των Ελλήνων προήγαγε ομόφωνα το Γεώργιο Γρίβα από αντισυνταγματάρχη σε αντιστράτηγο, του απένειμε ειδική σύνταξη, καθώς επίσης και τον τιμητικό τίτλο του "Αξίου Τέκνου της Πατρίδος". Η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Χρυσό Μετάλλιο, την ύψιστη τιμή απ' όσες διαθέτει.

Μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας το1960 αναχώρησε για την Ελλάδα, όπου έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές και του απονεμήθηκε ο βαθμός του στρατηγού εν αποστρατεία. Τον Ιούνιο του 1964 τον ξαναέστειλε η κυβέρνηση Παπανδρέου επικεφαλής 5.000 στρατιωτών και ανέλαβε την αρχηγία των ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων και στη συνέχεια και της Εθνικής φρουράς με τη διστακτική συναίνεση του Μακάριου. Το Νοέμβριο του 1967 ελληνοκυπριακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Γρίβα επιτέθηκαν στους Τουρκοκυπρίους στις περιοχές Άγιος Θεόδωρος και Κοφίνου , ύστερα από εντάσεις και προκλήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, με αποτέλεσμα τον θάνατο 22 Τουρκοκυπρίων και ενός Ελληνοκυπρίου. Η Τουρκία απείλησε να εισβάλει στο νησί και η εισβολή απετράπη μόνο με ανταλλάγματα την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο και την ανάκληση του Γρίβα στην Ελλάδα. Το καλοκαίρι του 1971, όταν οι σχέσεις του Μακαρίου με τη Χούντα των Αθηνών είχαν ενταθεί, επέστρεψε κρυφά στην Κύπρο και ίδρυσε την οργάνωση ΕΟΚΑ Β με στόχο την συνέχιση του αγώνα για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα ενεργώντας σε βάρος της νόμιμης κυβέρνησης της Κύπρου στην προσπάθεια του να την αναγκάσει σε παραίτηση. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο κρησφύγετο του στη Λεμεσό στις 27/1/1974

ΚΡΗΤΗ

Η Κρήτη είναι το μεγαλύτερο νησί της Ελλάδας και το πέμπτο της Μεσογείου. Μέχρι σήμερα είναι πολύ έντονη η παρουσία του μινωικού πολιτισμού η ενετική κατοχή, η βυζαντινή παράδοση και η τουρκική παρουσία.

Κατοικήθηκε πρώτη φορά την πρώιμη Νεολιθική περίοδο (5700-2800 π.Χ.). Ακολουθεί η Μινωική περίοδος (2800-1100 π.Χ.), η οποία διαιρείται σε Προανακτορική (2800-1900 π.Χ.), Παλαιοανακτορική (1900-1700 π.Χ.), Νεοανακτορική (1700-1400 π.Χ.) και Υστεροανακτορική (1400-1100 π.Χ.).

Κατά τα μέσα της 3ης χιλιετίας π.Χ. νέες φυλές έρχονται πιθανότερα από τη Μικρά Ασία. Με την εισαγωγή του χαλκού δημιουργήθηκε μια εξελιγμένη τέχνη η οποία αργότερα χαρακτηρίζει τον μινωικό πολιτισμό.

Ο Μινωικός πολιτισμός ανθεί πλήρως.

Όμως, οι καταστροφές που συνέβησαν περίπου το 1450 π.Χ. έπληξαν την περιοχή. Το 1100 π.Χ. έρχονται Δωριείς, πολέμιοι και βάρβαροι. Ύστερα από μακροχρόνιους πολέμους, οι Δωριείς επικρατούν των Μινωιτών και τερματίζει ο μινωικός πολιτισμός.

Κατά τους κλασικούς και ελληνιστικούς χρόνους από τις έριδες μεταξύ των νέων πόλεων της περιοχής προκύπτει μια νέα κοινωνική σύνθεση με ανταγωνισμούς. Η έντονη εχθρότητα οδηγεί σε εμφύλιους πολέμους μεταξύ των πόλεων. Το νησί υποτάσσεται στους Ρωμαίους το 69 π.Χ. Το νησί γίνεται Ρωμαϊκή Επαρχία και διανύει μια περίοδο ακμής.

Επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, η έδρα του ρωμαϊκού κράτους μεταφέρεται στην Κωνσταντινούπολη. Το 395 η Κρήτη ενσωματώνεται στο βυζαντινό κράτος. Οι Άραβες για ενάμιση αιώνα(824-961) κάνουν επιδρομές στην Κρήτη. Επειδή το βυζαντινό κράτος δοκιμάζεται από εσωτερικά προβλήματα οι Άραβες καταλαμβάνουν την Κρήτη. Καίνε τα κρητικά αποβατικά πλοία, καταστρέφουν πόλεις, σκοτώνουν. Το χριστιανικό στοιχείο υφίσταται σκληρούς διωγμούς. Αυτή την περίοδο χτίζεται ο Χάνδαξ, η σημερινή πόλη του Ηρακλείου. Ο Χάνδαξ αποτελεί το κέντρο και το ορμητήριο των Σαρακηνών Αράβων. Το Μάρτιο του 961 ο Νικηφόρος Φωκάς κυριεύει τον Χάνδακα και η Κρήτη επανέρχεται υπό την κυριαρχία της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.

Δυστυχώς η Βυζαντινή αυτοκρατορία καταλύεται από τους Σταυροφόρους. Η Κρήτη βρίσκεται υπό την κυριαρχία του αρχηγού της Δ' Σταυροφορίας Βονιφάτιο το Μομφερατικό. Πολλοί διεκδικούν το νησί και προσφέρουν ανταλλάγματα για να το αποκτήσουν. Τελικά το νησί περνάει στην κυριαρχία των Ενετών. Η Ενετοκρατία διαρκεί από το 1204 μέχρι το 1669.

Η τουρκοκρατία (1645-1897) υπήρξε σκληρή . Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους, οι Τούρκοι αρχίζουν να επεκτείνονται προς όλες τις ελληνικές πόλεις.

Τον Ιούνιο του 1645 αρχίζει πολιορκία των Τούρκων στα Χανιά, τα οποία παραδίδονται ύστερα από δίμηνη αντίσταση. Σιγά-σιγά ακολουθούν και οι υπόλοιπες πόλεις αν και οι Ενετοί συνεργάστηκαν με τους Κρητικούς για να αποφύγουν τους επιδρομείς. Τελικά, οι Τούρκοι γίνονται κύριοι του νησιού. Παρά την τυραννία και τις κακουχίες, οι Έλληνες αντιστέκονται και οδηγούμαστε στην Επανάσταση του 1821. Το πρωτόκολλο όμως του Λονδίνου της 3.2.1830, το οποίο καθορίζει τα σύνορα της Ελλάδας, αποκλείει την Κρήτη από το ελληνικό κράτος. Ακολουθούν οι επαναστάσεις του 1833,1841, 1858, 1866, 1878, 1889 και 1897,Μετά την τελευταία επανάσταση του 1897 η Τουρκία αναγνωρίζει την Κρήτη ως αυτόνομη πολιτεία υπό την υψηλή επικυριαρχία του Σουλτάνου. Η Κρητική πολιτεία οργανώνεται. Η οικονομία ανθεί. Επικρατεί ειρήνη, τάξη και ησυχία. Τον Οκτώβριο του 1912 η Κρήτη, ενώθηκε με την υπόλοιπη Ελλάδα.

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

Η μυθολογία λέει ότι η Μακεδονία πήρε τ' όνομά της απ' το Μακεδόνα, που ήταν γενάρχης του λαού των Μακεδόνων, και ήταν γιος του Δία και της Θυίας.

Οι Έλληνες κατέβηκαν απ' τα βόρεια της Ευρώπης προς το νότο γύρω στο 12ο π.Χ. αιώνα. Ένα μέρος των Δωριέων έμεινε στη Μακεδονία .Αυτο δειχνει και τηνΕλληνικοτητα της Μακεδονιας.

Η Μακεδονία μπαίνει στην ιστορία της Ελλάδας με το γιο του Αμύντα, τον Αλεξανδρο τον A (498-454), που έβαλε τις στρατιωτικές και πολιτικές βάσεις του μακεδονικού κράτους.Στους μηδικούς πολέμους συνεργάστηκε με τους Αθηναίους.

Όλοι οι επόμενοι βασιλιαδες των Μακεδονων συντέλεσαν στο να βαδίσει η χώρα τους σταθερά προς την πρόοδο.

Τη Μακεδονία ομως ως κράτος σύγχρονο της εποχής κι έβαλε τις βάσεις της Μεγάλης Ελλάδας ήταν ο Φιλιππος ο Β(357-336 π.Χ.). Η Μακεδονία πρόβαλε κυριαρχικά στον Ομόσπονδία. Εδωσε μια δυνατή σφριγηλή Μακεδονία στο γιο του, τον Ελλαδικο χωρο, κατόρθωσε να ενώσει υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά πολεις-κρατη και όλους τους Ελληνες κι έσμιξε τις τύχες του λαού αυτου.Προετοίμασε στην ουσία την πρώτη Ελληνική Αλεξανδρο το Μεγα, (336-323 π.Χ.)  που χαριν στις εξαιρετικές ικανότητές του, στρατιωτικές και πολιτικές, κατάφερε να κατακτήσει την σημαντική Περσικη αυτοκρατωρια και το μισό του γνωστού τότε κόσμου.Η Μακεδονία έγινε η καρδιά των Ελληνιστικων χρονων..

Το βασίλειο της Μακεδονίας σύντομα έχασε τον έλεγχο των αχανών Ασιατικων εκτάσεων, αλλά διατήρησε την ηγεμονία του στην Ελλαδα έως ότου ηττήθηκε από τους Ρωμαίους στους Μακεδονικούς Πολέμους (215 - 148 π.Χ.).

Μετά έρχεται η ρωμαϊκή κατοχή και η Μακεδονία περνάει την περίοδο της πτώσης της.

Στα επόμενα χρόνια, η τύχη της συνδέεται με την ιστορία της Βυζαντινης Αυτοκρατωριας.

Το πρώτο βήμα προς το Βυζάντιο γίνεται με τη μεταφορά, απ' το Γαλεριο, της έδρας του στη Θεσσαλονίκη, το 306 μ.Χ. , και ετσι γινεται η δεύτερη, μετά τηνΚωνσταντινουπολη (πρωτεύουσα του ρωμαϊκού κράτους απ' το 324 μ.Χ.), και παίζει σημαντικό ρόλο στην Επισης γίνεται ένα απ' τα σημαντικότερα πνευματικά καιπολιτιστικά κέντρα των Βαλκανίων.

Τον 4ο αι. εισβάλλουν στη Μακεδονία οι Βησιγότθοι, ενώ τον 6ο και 7ο αι. οι Αβαροι, οι Ουννοι κι οι Σλαβοι προκαλούν φοβερές καταστροφές. Οι Σλάβοι μάλιστα εγκαταστάθηκαν και σ' ορισμένες περιοχές της Μακεδονίας. Οι επόμενοι δύοαιώνες περνούν σχετικά ειρηνικά. Το 963 ιδρύονται  τα μοναστήρια του Αγιου Ορους.ΟιΕλληνες μοναχοί Κυριλλος και Μεθοδιος απ' τη Θεσαλονικη, αρχιζουν τη διάδοση του χριστιανισμού στους Σλάβους.Διαμέσου του Βυζαντίου, ο χριστιανισμός περνά στη Ρωσσια

Οι Νορμανδοι το 1082 καταλαμβάνουν, μετά από αλλεπάλληλες επιθέσεις, το Δυρραχιο και φτάνουν μέχρι την Καστιρια και το 12ο αι. κατορθώνουν να μπουν νικητές στηΘεσσαλονικη αλλά σύντομα την εγκαταλείπουν. Το 13ο αιώνα στη Μακεδονία μπαίνουν οι Φραγκοι αλλά  ηττονται απο τους Μακεδονες.Η Μακεδονία δίνει τους πρώτουςαυτοκράτορές της στο Βυζάντιο.

Η Θεσσαλονικη ακμαζει παρα πολυ.

Το Βυζαντιο περνά τις τελευταίες του στιγμές κι η Θεσσαλονίκη γίνεται πόλος εθνικής συσπείρωσης.

Τον 14 αιωνα η Μακεδονια καταλαμβανεται απο τους Σερβους και αμεσως μετα απο τους Τουρκους.

Τον 15 αιωνα καταλαμβανεται απο τους Τουρκουσ και η Κωνσταντινουπολη.

Ο ελληνo-μακεδονικός λαός πολεμα τους καταχτητες..Οι Τούρκοι νικήθηκαν μερικές φορές, όπως το 1371(όπου έγινε ανακατάληψη των Σερρών),στη Θεσσαλονίκη το 1403(πουτην πήραν για λίγο πάλι οι Έλληνες και που 1430 έγινε απ' τους Τούρκους η άλωσή της).... Μετά την άλωση της Θεσσαλονίκης  σταθεροποιείται η κατοχή στη Μακεδονία ολόκληρη.

Όπως σ' όλη την Ελλάδα έτσι και στη Μακεδονία αρχίζει να οργανώνεται ο λαός ενάντια στους Τούρκους

Το 16ο και 17ο αιώνα πραγματοποιούνται αρκετές εξεγέρσεις και διάφορα επαναστατικά ξεσηκώματα. Δρουν οι αρματωλοι κι οι κλευτες.

Την εποχη αυτη μετά το ρωσοτουρκικό πόλεμο και δεχομενοι σκληρή καταπίεση απ' τους Αρβανιτες ένα μεγάλο ποσοστό Μακεδονων του μακεδονικού ελληνισμού οδηγηθησαν στον εξισλαμισμό. Επίσης πολύς κόσμος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το έδαφος της Μακεδονίας και να φύγει στην  Ευρωπη.

Στα τέλη του 18ου αιώνα διοικητής της Μακεδονίας γίνεται ο Αλή πασάς και λίγα χρόνια πριν ξεσπάσει η επανασταση του 1821, η Μακεδονία έχει ριχτεί ήδη στον πολεμο εναντιον των Οθομανων.Το Μάρτη του 1821 αρχίζει η επανασταση.

Όμως η ελευθερία αυτή δεν ήρθε για τους Μακεδόνες τον ίδιο καιρό που αποχτήθηκε απ' τους υπόλοιπους Έλληνες. Το ανεξάρτητο ελληνικό κράτος που δημιουργήθηκε το 1826, άφησε έξω τη Μακεδονία, που έμεινε στην κυριαρχία των Τούρκων για αρκετά ακόμα χρόνια. Μα ο αγώνας τους δε σταμάτησε. Συνεχίζεται μέχρι το Μακαιδονικο αγωνα και τους Βαλκανικους πολεμους (που ως κύριο στόχο είχαν τη Μακεδονια) και το 1913 με την ειρηνη του Βουκουρεστιου η Ν.Μακεδονια ενσωματώνεται στην υπόλοιπη Ελλάδα.

ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΗ ΕΠΟΧΗ 1897-1933

1897.Στην Κρητη ο Βενιζελος ηγηται κινηματος για την Ενωση με την Ελλαδα.

1906.Κυρησσεται η ανεξαρτησια της Κρητης και ο Βενιζελος ωριζεται πρωθυπουργος.

1910.Εκλεγεται βουλευτης στην Ελλαδα,και παιρνει εντολη σχηματισμου κυβερνησης απο τον βασιλια Γεωργιο τον Α.

1913.(Βαλκανικοι πολεμοι)Παραχωρουνται στην Ελλαδα(συμφωνια Βουκουρεστιου) η Αν.Μακεδονια,Ν.Ηπειρος,και τα νησια του Αιγαιου εκτος των Δωδεκανησσων.

Α Παγκοσμιος Πολεμος.Με την κυρηξη του,κυρησσεται και η Ενωση της Κρητης με την Ελλαδα.ΟΒενιζελος ειναι φιλοδυτικος,ο Βασιλιας φιλογερμανος.Γι αυτο η Ελλαδα μενει ουδετερη.Ομως υπαρχουν διαφωνιες.Ο Βενιζελος παραιτηται.Επερχεται διχασμος στον Ελληνικο λαο.Η ΑΝΤΑΝΤ (ενωση Συμμαχικςν Δυναμεων) υποκοινει τον Βενιζελο ο οποιος ηγηται κινηματος στην Θεσσαλονικη,αναλαμβανει πρωθυπουργος,και κυρησσουν εκπωτο τον Βασιλια.Η ΑΝΤΑΝΤ με τον στολο της περικυκλωνει την Ελλαδα.Ο Βασιλιας αναγκαζεται να εγκαταλειψει.Αναλαμβανει ο Αλεξανδρος,και η κυβερνηση του Βενιζελου μεταφετεται στην Αθηνα.

1920.Τελος Α Παγκοσμιου Πολεμου,συμφωνια των ΣΕΒΡΩΝ.Μ αυτην η Ελλαδα παιρνει την μεγαλην της μορφην.

1920. Εχει ξεκινησει η Μικρασιατικη εκστρατεια.Ξεκινα η μεγαλη καταστροφη.Ο Αλεξανδρος πεθαινει.Ο Βενιζελος κυρησσει εκλογες.Τις χαννει,και επανερχεται ο βασιλιας Κωνσταντινος.

1922.Επιτελειται η Μικρασιατικη καταστροφη.

1923.Επανερχεται ο Βενιζελος,και υπογραφει τις συνφωνιες της Λωζανης.Με αυτην ωριζονται ως συνορα ο ποταμος Εβρος.Η Ιμβρος και Η Τενεδος διδωνται στην Τουρκια.Γινεται υποχρεωτικη ανταλλαγη πληθησμων.

Αμεσως γινονται εκλογες και κερδιζει ο Βενιζελος.Ο Βασιλιας αναγκαζεται να εγκαταλειψει και παλιν.

Ακολουθει εσσωτερικη αναταραχη.

1928.Ο Βενιζελος προκυρησσει εκλογες και ξανακερδιζει.

1932.Ο Βενιζελος παραιτειται.Αναλαμβανει ο Αλ.Παπαναστασιου,του οποιου ομως η κυβερνηση αναγκαζεται να παραιτηθη αμεσως.

Αναλαμβανει παλι ο Βενιζελος.

1933.Γινονται εκλογες και χανει ο Βενιζελος.Πριν ανακοινωθουν ομως τα αποτελεσματα γινεται πραξηκοπημα απο τον Πλαστηρα το οποιον και αποτυγχανει.Το φταιξιμο του πραξηκοπηματος ριχνεται στον Βενιζελο.Αναλαμβανει κυβερνηση υπο του Τσαλδαρη η οποια κατηγορει τους Βενιζελο και Πλαστηρα.Αυτοι φευγουν απο την Χωρα.Ο Βενιζελος καταδικαζεται ερημην εις Θανατον.Εδω τελειωνει η πολιτεια του Βενιζελου.

1935.Τις εκλογες κερδιζει ο Παπαγος και επαναφερει τον Βασιλια Γεωργιο.

Ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος γεννήθηκε στο χωριό Παναγιά της Παφου στην Κυπρο, στις στις13/8/1913 . Το όνομα ήταν Μιχαήλ Χριστοδούλου Μούσκος. Πέθανε στις 3/8/1977 . Ο Μακάριος ήταν αρχιεπισκοπος της αυτοκέφαλης Ορθόδοξης εκκλησιας της κυπρου από το 1950 μέχρι το θάνατο του και ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας της Κύπρου από το 1960 μέχρι το θάνατο του, το 1977. .

Νεανικά χρόνια, σπουδές και πρώτα εκκλησιαστικά χρόνια 1913-1950. Το 1926 και σε ηλικία 13 ετών, εισήχθη στο Μοναστήρι του Κύκκου ως ιερομόναχος.Φοίτησε επίσης στην Λευκωσια και στην Αθηνα. Στην συνέχεια διορίστηκε ιερέας . Το 1948 του προσφέρθηκε υποτροφία από την Παγκοσμιο συμβουλιο εκκλησιων στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, στην Μασσαχουσέτη των Ηνωμένων πολιτειών Αμερικής.

Το 1948 , κατά την διάρκεια των σπουδών του, εξελέγη Επίσκοπος Κιτίου και εχρήσθη Επισκοπος Κιτίου Μακάριος και επέστρεψε στην Κυπρο.

Ο Μακάριος από την αρχή έδειξε τις χαρισματικές του ικανότητες στην ηγεσία της εκκλησίας. Ηταν ένθερμος υποστηρικτής της Ένωσης με την Ελλάδα. Στις 9 Μαρτίου 1956, ο Μακάριος μαζί με τους Μητροπολίτη Κυρηνείας Παύλο, Παπα-σταύρο Παπαγαθαγγέλου και Πολύκαρπο Ιωαννίδη εξορίζονται από το αποικιακό καθεστώς στις Σεϋχέλλες, μέχρι τις 17 Απριλίου 1957, οπότε επιστρέφουν στην Αθήνα. Από τον Ιούλιο του 1957, ο Μακάριος με δηλώσεις του άρχισε να εγκαταλείπει τον ενωτικό αγώνα και να επιδιώκει την ανεξαρτησία της Κύπρου, η οποία ανακηρύχθηκε το 1960 μετα τον ενοπλο αγωνα της ΕΟΚΑ της οποιας ηταν και ο πολιτικος αρχηγος.

Γεώργιος Α - Κωνσταντίνος Α –Αλέξανδρος -Κωνσταντίνος Α -Γεώργιος Β –Παύλος  -Κωνσταντίνος Β

1863-1913. Ο βασιλιάς Γεώργιος Α από την Δανία επιλέγεται από τους συμμάχους και ορίζεται ως βασιλεύς των Ελλήνων. Και δίδονται ως δώρων στην Ελλάδα τα νησιά Επτανήσια τα οποία ήσαν στην κυριαρχία των Άγγλων. Παντρεύτηκε την Δούκισσα της Ρωσίας Όλγα. Έκαναν 8 παιδιά.

Κατά την βασιλεία του συνέβησαν τα εξής.

1. Οργανώθηκαν και έγιναν στην Ελλάδα οι πρώτοι Ολυμπιακοί αγώνες.

2. Ξεκίνησε η κατασκευή του Ισθμού της Κορίνθου.

3. Έγινε ο πόλεμος των 30 ημερών με την Τουρκία. Το 1896 στην Κρήτη που κατεχόταν από την Τουρκία, ξεκίνησαν φασαρίες διότι οι Κρητες ανακήρυξαν την Ένωση με την Ελλάδα. Η Ελλάδα ηττήθηκε. Μεσολάβησαν οι Μεγάλες Δυνάμεις και σταμάτησε ο πόλεμος. Όμως η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει δυσβάσταχτες αποζημιώσεις. Η τήρηση της τάξης στην Κρήτη ανατέθηκε στις Αγγλία, Γερμανία, Ιταλία και Ρωσία. Υπαγόταν στους Μωαμεθανούς, αλλά διατηρούσε και σχέσεις με την Ελλάδα.

4. Το 1908 η Κρητική συνέλευση υπό του Ε. Βενιζέλου, ανακυρησσουν την Ένωση με την Ελλάδα.

5. Το 1911 ξεκινά πόλεμος μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας. Η Ελλαδα,το Μαυροβουνιο και η Βουλγαρια συμμαχουν,και τασσονται εναντιον της Τουρκιας. Το 1912 στα Γιαννιτσα γινεται μεγαλη μαχη μεταξυ Ελληνων και Τουρκων. Επικεφαλης ηταν ο Διαδοχος Κωνσταντινος. Αυτος επροχωρησε αμεσως μετα προς την Θεσσαλινικη ελευθερωνοντας την απο τους Τουρκους και προλαβαινοντας τους Βουλγαρους που εποφθαλμιουσαν την Θεσσαλονικη.

6. Το 1913 εξω απο τον Λευκο Πυργο δολοφονηται ο βασιλιας Γεωργιος.

1913.Ο βασιλιας Κωνσταντινος Α παντρευτηκε την Σοφια της Πρωσσιας. Εκανε εξι παιδια απο τα οποα βασιλευσαν τα 3. Ο Γεωργιος Β (1890-1947), ο Αλεξανδρος Α (1893-1920) και ο Παυλος (1901-1964)

Στον Α παγκοσμιο πολεμο ο βασιλιας ηταν Γερμανοφιλος και ο πρωθυπουργος Βενιζελος φιλοδυτικος. Αποφασιζεται η ουδετεροτητα της Ελλαδας. Ομως υπαρχουν πιεσεις. Ο Βενιζελος κυρησσει εκλογες. Τις χαννει. Με την βοηθεια των Συμμαχων δημιουργει κινημα εναντιον του βασιλεως και εγκαθιστα κυβερνηση στη Θεσσαλονικη. Ο στολος των Συμμαχων περικυκλωνει την Ελλαδα και αναγκαζει τον Κωνσταντινο να εγκαταλειψει την ελλαδα. Οι Συμμαχοι δεν επιτρεπουν να γινει βασιλιας ο πρωτος διαδοχος που ηταν ο Γεωργιος γιατει θεωρειτο φιλογερμανος. Ετσι αναλαμβανει βασιλιας ο δευτερος διαδοχος, ο Αλεξανδρος.

1917.Βασιλιας ο Αλεξανδρος.

Ο Βενιζελος μεταφερει την κυβερνηση του στην Αθηνα.

Το 1917 η Ελλαδα μπαινει στον πολεμο εναντιον των Γερμανων, Βουλγαρων και Τουρκων.

Μετα το τελος του Α Παγκοσμιου πολεμου, το 1920 ο Βενιζελος ξεκινα την Μικρασιατικη εκστρατεια.

Εντελως ξαφνικα ομως πεθαινει ο βασιλιας Αλεξανδρος. Την ιδια χρονικη περιοδο γινονται εκλογες και ο Βενιζελος χαννει και εγκταλειπει την Χωρα. Ο Παυλος αρνηται να αναλαβει την βασιλεια λεγοντας οτι αυτη ανηκει στιν πατερα του Κωνσταντινο. Ετσι με δημοψηφησμα επανερχεται ο βασιλιας Κωνσταντινος.

1920. Ο βασιλιας Κωνσταντινος συνεχιζει την εκστρατεια εναντιον της Τουρκιας παρα τις διαφωνιες του στρατηγου Ιωαννη Μεταξα.

Το 1922 επερχεται η μικρασιτικη καταστροφη. Ο στρατος επαναστατει υπο του Πλαστηρα και απετει την παραιτηση του βασιλεως κωνσταντινου. Αυτος παραιτειται και φευγει στη Σικελλια οπου πεθαινει το 1923.

1922. Βασιλιας Γεωργιος Β

Μετα τον Κωνσταντινο ανελαβε βασιλιας ο διαδοχος Γεωργιος Β. Μετα απο ενα χρονο αναγκαζεται απο την επαναστατικη Κυβερνηση να εγκαταλεψει τη Χωρα. Αμεσως μετα ανακυρησσεται ολη η Βασιλικη οικογενεια εκπτωτη απο την Συνελευση.

Το 1935 μετα απο δημοψηφησμα επανερχεται. Στηρηζει τον διχτατορα Μεταξα. Το ονομα του συνδεεται με τον Ελληνοϊταλικο πολεμο και το επος του 40. Ομως μετα την απελευθερωση της ελλαδος μετα απο πιεση των Κομμουνιστων αναγκαστηκε να παραμεινει στο εξωτερικο και να δεχθει στην ελλαδα να υπαρχει η αντιβασιλεια.  Το 1946 επειδη οι φιλοδυτικοι φοβουνταν επικρατηση των Κομμουνιστων καλεσαν και επανηλθε ο Γεωργιος και παλιν. Σε εξι μηνες ομως πεθανε. Και επιδη δεν ειχε παιδια τον διαδεχθηκε ο αδελφος του Παυλος.

1947. Βασιλιας ο Παυλος

Διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο στον εμφυλιο πολεμο. Ηταν φιλοαμερικανος. Διορησε τον Καραμανλη σαν πρωθυπουργο. Με την βοηθεια αυτων, εδραιωννει την θεση του. Το 1961 ερχεται σε ρηξη με τον Καραμανλη ο οποιος και παραιτηται. Ακολουθει η κυβερνηση Α. Παπανδρεου με την οποια και συνεργαζεται πολυ καλα η βασιλικη οικογενεια. Το 1964 ο βασιλιας Παυλος πεθαινει και τον διαδεχεται ο γιος του Κωνσταντινος Β.

1964. Βασιλιας ο Κωνσταντινος Β. Το 1967 με την επικρατηση της Χούντας, εξοριζεται.

Μικρασιατική εκστρατεία και Ελληνικη καταστροφη

Το 1919 ο πρωθυπουργος της Ελλαδας Ελευθέριος Βενιζέλος με παροτρηνση των συμμαχων και μετα απο αποφαση της διασκεψης του Παρισιου να δωθει στην Ελλαδα μερος της Σμυρνης , εκστρατευει κατα της Τουρκιας.Κανει αποβαση στην Σμυρνη.Οι Τουρκοι ησαν αποδυναμωμενοι λογω του ξεσηκομου που ειχαν μεταξυ τους γιατι καταπιεζονταν απο τους πασαδες.Ετσι χωρις μεγαλη αντισταση οι ελληνες κυριευουν τα προαστια της Σμυρνης,την κοιλαδα του Καστρου,τον Περγαμο και μερη γυρω απο τον ποταμο Μαιανδρο.

Ο Κεμαλ παροτρυνει τον Τουρκικο λαο σε ξεσηκομο.Η Εθνικη Τουρκικη Συνελευση που υδρηθηκε αναθετει σε αυτον την ηγεσια.Οργανωνει στρατο και κανει επιθεσεις κατα των Ελληνων.Οι Ελληνες αντιεπιτιθονται και καταλαμβανουν πολλες πολεις.Φτανουν ως την Προυσα.

Μετα τις νικες αυτες υπογραφεται η Συνθηκη των Σεβρων μεταξυ Ελλαδας Τουρκιας και Συμμαχων.Με αυτην αναγνωριζεται ως Ελληνικη η Ανατολικη Θρακη,παραχωρουνται στην Ελλαδα η Ιμβρος και η Τενεδος και επισης τα παραλια της Σμυρνης παραχωρουνται διοικητικα και με σκοπο αργοτερα την Ενωση τους με την Ελλαδα.

Μέχρι τα τέλη του Οκτωβρίου 1920 ο ελληνικός στρατός κατείχε μέτωπο που άρχιζε από τις εκβολές του Σαγγάριου στον Εύξεινο και, μαζί με τις περιοχές Άδα Παζάρ, Ασκανίας λίμνης, Τίμπας, ανατολικά της Προύσας, Ουσάκ, Οτουράκ και τη γραμμή του ποταμού Μαίανδρου, έφτανε μέχρι την Ερυθραία.

Ο Κεμάλ δεν αναγνώριζει τη συνθήκη των Σεβρών, όριζει πρωτεύουσά την τότε Άγκυρα και βαζει σκοπό του να ξαναπάρει τα χαμενα εδαφη πισω.Οι Σύμμαχοι αλλαζουν σταση και τηρουν εχθρική στάση προς τους Έλληνες, ενώ οι Γάλλοι και οι Ρώσοι έδωσαν άφθονα εφόδια στον Κεμάλ. Παρόλα αυτά όμως η ελληνική στρατιά επιτέθηκε ξανα. Διασπα την αμυνα των Τουρκων και κατακτα πολλες πολεις. Ομως ελλειψη εφεδρειων συμτησσεται και προσπαθει με αμυντικην πολεμικην αντιπαραθεση να κρατησει τα κατεκτημενα. Αυτη η κατασταση διηρκησε για δεκα μηνες περιπου. το Μάιο του 1922 οι ελληνες ετοιμαζονται να επιτεθουν στην Κωνσταντινουπολη. Οι Συμμαχοι ομως δεν τους αφηνουν.Οι Ελληνες ησν υποχρεωμενοι να αμυνονται σε μια γραμμη εφτακοσιων χιλιομετρω.,πραγμα πολυ δυσκολο μονο με εκατο χιλιαδες στρατευμα εναντι των εκατομυριων των Τουρκων.

Τον Αυγουστο του 1922 οι Τουρκοι επιτιθονται.Οι Ελληνες δεν αντεχουν την επιθεση.Οπισθοχωρουν. Επερχεται συγχη. Δεν βρισκουν διεξοδο για να φυγουν.Ηττωνται οιχτρα. Στις 4 Σεμπτεβριου δινεται αντοσηλη ολοκληροτικης εγκαταλειψης και εκκενωσης της Σμυρνης απο τον Ελληνικο στρατο.

Η πιο θλιβερη ηττα και καταστροφη που συγκρινεται μ αυτην του 1453(αλωση της Κων/πολης) της νεωτέρας Ελληνικής Ιστορίας.Ξεριζωθηκε η από χιλιάδων ετών ελληνική παρουσία στην Ιωνική γη καθως και εκατονταδες χιλιαδες Ελληνες αναγκαστησαν να εγκαταλειψουν την μικρασιατική γη.

Μπαινοντας οι Τουρκοι στην Σμυρνη αρχισαν να λεηλατουν,να καινε και να φονευουν.Εκατεκαψαν την πολη σχεδον ολοκληρη,και μετα απεδωσαν την ενεργεια αυτη στους ιδιους τους Ελληνες.Σ αυτο τους βοηθησαν και οι συμμαχικες χωρες που τωρα εισαν καθαρα υπερ των Τουρκων και εναντιον των Ελληνων.

Αρχές Σεπτεμβρίου ολοκληρώθηκε η καταστροφή της Μικράς Ασίας.Οι νεκροι ανέρχονται σε εκατοντάδες χιλιάδες. Οι προσφύγες σε ένα εκατομμύριο τετρακόσιες χιλιάδες Έλληνες οι οποιοι πηγαν στην Ελλάδα.

Τα αίτια που οδήγησαν έναν νικητή στην ήττα και τη συμφορά του 1922

1. Η διχόνοια του Ελληνικού λαού. Ο γνωστός διχασμός που ξεκίνησε οκτώ χρόνια πριν από την τραγωδία και έφθασε σε σημείο τέτοιο που Έλληνες πανηγύριζαν ελληνικές ήττες.

2. Η εχθρική στάση των Συμμάχων που υπαναχώρησαν μπροστά στο ενδεχόμενο της δημιουργίας μιας μεγάλης και ισχυρής Ελλάδος, ανεξάρτητου και μεγάλου παράγοντα στην Ανατολική Μεσόγειο.

3. Οι εκλογές του Νοεμβρίου του 1920 που προκήρυξε ο Βενιζέλος μεσούσης της Μικρασιατικής εκστρατείας και του πολέμου, για τις οποίες έχει εκφραστεί η άποψη ότι αυτές προκηρύχθηκαν με στόχο να τις χάσει και να αποποιηθεί των ευθυνών του και της εμπλοκής λόγω συμμάχων στην Μικρασιατική εκστρατεία.

4. Η διάσωση και το γιγάντωμα του Κεμάλ και του στρατού του μέσω της μεγάλης βοήθειας που έλαβε από την νεοδημιουργηθείσα Σοβιετική Ένωση και τον εβραίο κομμουνιστή ηγέτη Λέων –Μπρονστάϊν- Τρότσκυ.

5. Η διείσδυση της κομμουνιστικής προπαγάνδας στο στράτευμα με ενέργειες σαμποτάζ και παρότρυνση προς λιποταξία. Οι κομμουνιστές χαρακτήριζαν την εκστρατεία «αποικιακό πόλεμο».

6. Η προδοτική παρότρυνση ορισμενων κύκλων και εφημεριδων στην Αθήνα για επιστροφή του στρατού στην Ελλάδα.

7. Η κόπωση του Ελληνικου στρατού .

8. Ολιγωρίες και σφάλματα στρατηγικής πολιτικών και στρατιωτικών.

9. Η μη στήριξη των στρατιωτων από το ντόπιο στοιχείο. Το 1919 οι Μικρασιάτες υπεδέχοντο θριαμβικά τον Ελληνικό Στρατό και το 1922 προπιλακιζαν τους πρώην ελευθερωτές τους.

Τοσα χρόνια μετά δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη για την καταστροφή του 1922.Ομοίως δεν έχει ανοίξει ο φάκελος της προδοσίας της Κύπρου. Επιτέλους ποιοι ήσαν οι προδότες και ποιοι ήσαν οι ήρωες.Μειναμε μονο να θρηνουμε χαμενες πατριδες.

Στις 24 Ιουλίου 1923 υπογράφηκε η Συνθήκη ειρήνης της Λωζάννης :

1.Δόθηκαν στην Τουρκία η Ίμβρος, η Τένεδος και τα νησιά Λαγούσαι. 2.Η Τουρκία αναγνώρισε την ελληνική κυριαρχία στην Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο, Ικαρία.με τον ορο να μην εχει στρατευματα εκει. 3.Συμφωνηθικε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως να μεινει στην Τουρκία. 4.Αναγνωρίσθηκε η πλήρης Τουρκική κυριαρχία στις πόλεις και τις περιοχές της Κωνσταντινουπόλεως, της Κιλικίας και της Ατταλείας.

5.Η Τουρκία αναλαμβανει να παρέχει στις ξενες μειονοτητες της Τουρκίας πλήρη προστασία και ελευθερία γλώσσας, θρησκείας 6.Συμφωνειται και γινεται υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας. Εξερουνται μονο οι Έλληνες ορθόδοξοι της Κωνσταντινουπόλεως, της Ίμβρου και της Τενέδου και οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.

7.Η τουρκική πλευρά παραιτειται στο να διεκδικησει Ελλληνικες αποζημιωσεις με ανταλλαγμα την παραχωρηση σε αυτη της πειοχης ΚΑΡΑΓΙΑΤΣ διπλα στην Ανδριανουπολη απο τον Βενιζελο. 8.Η Ανατολική Θράκη δόθηκε στην Τουρκία

Ετσι με μια υπογραφη οι Ελληνες επαψαν να ελπιζουν για Μικρα Ασια,Θρακη και Κων/πολη

Η συνθήκη δεν ηταν καλή. Μπορει να ηταν χειροτέρα χωρίς την προσωπικότητα και το κύρος του Βενιζέλου που ήταν επί κεφαλής και της ελληνικής εκεί αντιπροσωπείας. Αλλά θα μπορούσε ίσως να είναι και καλυτερη,αν κατώρθωνε ο Βενιζέλος να φανεί ανώτερος των παθών του, και να παει στην διασκεψη σαν εκπροσωπος ολης της Ελλαδας και οχι της μισης που προσπαθουσε να ριξει το φταιξιμο της καταστροφης στην αλλη μιση Ελλαδα.Δυστυχώς δια την χώραν και την δικήν του υστεροφημίαν δεν το κατώρθωσεν.

Ετσι ο Κεμάλ πέτυχε την μεγαλύτερη διπλωματικη νίκη για τους Τούρκους.

ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

1ος πολεμος.Το 1912 η Βουλαγρια με την Σερβια υπεγραψαν συμμαχια διεκδικοντας εδαφη απο την Τουρκια.Στη συνεχεια δεν καταφεραν να συμφωνησουν στη μοιρασια.Αργοτερα δεχονται στη συμμαχια το Μαυροβουνιο και την Ελλαδα υπολογιζοντας στη ναυτικη δυναμη της,και σιγουροι οτι ο Ελληνικος στρατος ηταν αδυνατος για να κρατησει εδαφη απ αυτα που θα επαιρναν απο την Τουρκια.

Ο πολεμος πετυχε και απεσπασαν απο τους Τουρκους την Μακεδονια και μεγαλο μερος της Θρακης.

2ος πολεμος.Οι απληστοι Βουλγαροι ομως αποφθαλμιουν πιο πολλα εδαφη και κυριως την Θεσσαλονικη.Ξεκινουν επιθεσεις εναντιον των Ελληνων.Η Ελλαδα συμμαχει με το Βελιγραδι.Κανει επιθεση και εκκαθαριζει την Θεσσαλονικη απ ολους τους Βουλγαρους.

Μετα εξτρατευει ολοκληροτικα εναντιον των Βουλγαρων και καταλαμβανει την Καβαλλα,την Ανδριανουπολη,την Δραμα,τις Σερρες,και διωχνει τους Βουλγαρους απο την Ξανθη.

Εδω και με την μεσολαβηση της Ρουμανιας υπογραφεται εκεχυρια και με αυτα τα συνορα καθοριζονται τα συνορα της Νεας Ελλαδας και της Βουλγαριας.

ΣΛΑΒΟΙ
Οι Σλάβοι είναι ομάδα εθνών με κοινή ινδοευρωπαϊκή καταγωγή. Ζουν κυρίως στην ανατολική και κεντρική Ευρώπη, καθώς και στα Βαλκάνια, ενώ η αρχική τους κοιτίδα πρέπει να ήταν η ανατολική Ευρώπη από την οποία εξαπλώθηκαν τον 6ο αιώνα.ΣΛΑΒΟΙ

Κατά το μεσαίωνα υπήρχαν δεκάδες σλάβικα φύλα. Από τότε μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, μέσα από αλλεπάλληλες ενοποιήσεις, ενσωματώσεις και διασπάσεις, διαμορφώθηκε σε γενικές γραμμές η εικόνα του σλαβικού κόσμου που συναντάμε στις μέρες μας και που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της Ευρώπης. Σήμερα αποτελούν τον κυρίως πληθυσμό σε δεκατρία ευρωπαϊκά κράτη:Ρωσια, Ουκρανία, Λευκορωσία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Σλοβενία, Κροατία, Σερβία, Μαυροβούνιο, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ΠΓΔΜ και Βουλγαρία. Έτσι, βάσει γλωσσικών και ιστορικών κριτηρίων, σήμερα η σλαβική ομάδα λαών διαιρείται σε τρεις κύριες υποομάδες:

·                     Ανατολική - Ρώσοι, Λευκορώσοι, Ουκρανοί.

·                     Δυτική - Τσέχοι, Πολωνοί, Σλοβάκοι.

·                     Νότια (ή Βαλκανική) - Σέρβοι, Μαυροβούνιοι, Βόσνιοι, Σλοβένοι, Κροάτες, Σλαβομακεδόνες, Βούλγαροι.

·                      Η ετυμολογία της ονομασίας της λεξης Σλαβος συνδέεται με το (s)lawos συγγενή του ελληνικού λαός.

Ετυμολογείται επίσης από τη λέξη slava (=δόξα, φήμη) καθως και από τη λατινική λέξη Sclavus(δούλος).

Ετυμολογείται ακομα από το πρωτοβουλγαρικό saqlaw (=φύλακας, εκπαιδευμένος δούλος) δηλαδη στρατιωτικό σώμα αποτελούμενο από εκπαιδευμένους δούλους των Αβάρων.

Τέλος υπάρχει και μία ετυμολογική εκδοχή που της δίνει θρησκευτικό περιεχόμενο, και δηλώνει αυτόν που ανήκει σε μία θρησκευτική ομάδα.

Η ιστορική καταγωγή τους είναι άγνωστη δίότι δεν έχουμε ούτε μύθους γενεαλογικούς οι οποίοι να διασώζουν κάποιον ιστορικό πυρήνα. Επίσης οι μετακινήσεις τους δεν άφησαν κατάλειπα γραπτά ή άλλα έτσι ώστε να ταυτιστούν με αυτούς απόλυτα

ΣΥΝΤΟΜΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ

Η Αργεντινή, είναι μια ισπανόφωνη χώρα και ευρίσκεται στο νότιο τμήμα της Λατινικής Αμερικής. Είναι η δεύτερη σε μεγαλύτερη έκταση χώρα της Λατινικής Αμερικής μετά τη Βραζιλία. Συνορεύει με τις Ουρουγουάη, Βραζιλία, Παραγουάη, Βολιβία και Χιλή. Πήρε την ονομασία της από το «αργέντουμ» (άργυρος), που είχε σαν ορυκτό πλούτο. Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Μπουένος Άιρες ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού Ωκεανού. Άλλες σημαντικές πόλεις είναι οι Σάντα Φε,  Ροσάριο και Ρίο Γκράντε.
Οι πρώτοι Ευρωπαίοι εξερευνητές έφτασαν στην Αργεντινή το 1516 και η Ισπανία ίδρυσε μία αποικία στη θέση του σημερινού Μπουένος Άιρες το 1580 και η ευρύτερη περιοχή αποικήθηκε από. Παράλληλα, υπήρχαν σημαντικοί πληθυσμοί αυτόχθονων φυλών, καθώς και Αφρικανών σκλάβων. Η Βρετανική Αυτοκρατορία προσπάθησε να κατακτήσει το Μπουένος Άιρες δύο φορές το διάστημα 1806-07, αλλά απέτυχε.
Στις 1810, μετά την ανατροπή του βασιλιά Φερδινάνδου του 7ου από το Ναπολέοντα, οι Αργεντινοί αποσκίρτησαν και ίδρυσαν την πρώτη τοπική κυβέρνηση, δημιουργώντας δύο κράτη που ύστερα από διαμάχες κατά το 1870 έγιναν ενιαίο κράτος.
Στην πολιτική κυριαρχούσε η πλούσια ολιγαρχία έως το 1912 που επετράπη η καθολική ψηφοφορία μονο στους άνδρες με αποτελεσμα τις πρώτες ελεύθερες εθνικές εκλογές. Η Αργεντινή παρέμεινε ουδέτερη κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και για το μεγαλύτερο μέρος του Δεύτερου, ενώ ήταν από τους μεγαλύτερους προμηθευτές εφοδίων για τους Συμμάχους.
Ο Χουάν Περόν το 1946 υποστήριξε την εργατική τάξη και διέδωσε το συνδικαλισμό, εφαρμόζοντας παράλληλα κοινωνικά και εκπαιδευτικά προγράμματα. Η σύζυγος του Περόν, Εύα Περόν, γνωστή και ως Εβίτα, έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο ως πρώτη κυρία κατά τις δύο πρώτες θητείες του Περόν. Αποτελούσε την κινητήρια δύναμη για την επιτυχία του Περόν στην εργατική τάξη.
Αυτή ήταν και η πρώτη φορά που η χώρα προσανατολίζονταν στην κοινωνική πρόνοια, κάτι που συνάντησε την αντίδραση της ολιγαρχίας. Η Εβίτα εισήγαγε την ψήφο των γυναικών και οργάνωσε το Γυναικείο Κόμμα Περονιστών. Μετά το θάνατο της Εβίτα το 1952 στην ηλικία των 33 ετών, η κυβέρνηση Περόν αποσυντονίστηκε μέσα από διαμάχες με την Καθολική Εκκλησία. Ένα βίαιο πραξικόπημα τον ανέτρεψε το 1955 και διέφυγε στην Ισπανία.
Με την εναλλαγή διαφόρων κυβερνήσεων και κατά το 1973 όπου η οικονομία μεγάλωσε δυναμικά, και η φτώχεια μειώθηκε στο 7%, η πολιτική βία κλιμακώθηκε και ο Περόν από την εξορία στήριξε τις φοιτητικές και εργατικές διαμαρτυρίες, με συνέπεια τη διεξαγωγή ελεύθερων εκλογών. Ο Περόν επέστρεψε από την εξορία και σχημάτισε κυβέρνηση. Ο θάνατός του το 1974, έφερε την αντιπρόεδρο και τρίτη σύζυγό του, Ισαμπέλ, στην εξουσία. Η σύγκρουση αναμεταξύ του Αργεντινικού λαού προκάλεσε οικονομικό χάος με αποτέλεσμα ένα νέο πραξικόπημα το 1976.
Στα τέλη της δεκαετίας του '60 και στις αρχές του '70, ένοπλες αριστερές ομάδες απήγαγαν και δολοφονούσαν πολίτες σχεδόν κάθε εβδομάδα. Το αυτονομαζόμενο καθεστώς της Εθνικής Διαδικασίας Αναδιοργάνωσης καταπίεζε την αντιπολίτευση και τα αριστερά ρεύματα με βίαια και παράνομα μέτρα, γνωστά και ως ο βρώμικος πόλεμος. Χιλιάδες διαφωνούντες εξαφανίστηκαν, ενώ η μυστική υπηρεσία SIDA συνεργάζονταν με τη χιλιανή DINA και άλλες νοτιοαμερικανικές υπηρεσίες, αλλά και τη CIA, στην Επιχείρηση Κόνδορας. Πολλοι από τους στρατιωτικούς αρχηγούς που έλαβαν μέρος στον βρώμικο πόλεμο εκπαιδεύτηκαν σε σχολές με αμερικανική χρηματοδότηση. Αυτή η νέα δικτατορία έφερε αρχικά σταθερότητα στη χώρα και κατασκεύασε μεγάλο αριθμό σημαντικών δημοσίων έργων. Αλλά το συχνό πάγωμα μισθών και η απορρύθμιση της οικονομίας κατέληξε σε απότομη μείωση του επιπέδου ζωής και υψηλό δημόσιο χρέος. Η αποβιομηχάνιση, η κατάρρευση του πέσο της Αργεντινής και η πτώση των επιτοκίων, μαζί με τη διαφθορά, τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την τελική ήττα της Αργεντινής στον πόλεμο των Φόκλαντ, οδήγησαν στην πτώση του καθεστώτος και στις ελεύθερες εκλογές του 1983.
Σήμερα πρόεδρος της χώρας είναι η Κριστίνα Φερνάντες του κόμματος των Περονιστών.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

k.tapakoudes@cytanet.com.cy