Ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης, μια μέρα ενώ έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του.
Ο Σωκράτης που κατάλαβε πως επρόκειτο για κάποιον κουτσομπόλη άνθρωπο, και θέλωντας να τον κάμει να εννοήσει το ελάττωμα τοτ, τον ρώτησε αν είναι εντελώς σίγουρος για ότι άκουσε, και αν αυτό που θα του έλεγε είναι αλήθεια αφόσον ο ίδιος δεν εξ ιδίοις γνώστης.
– Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα …
– Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
– Όχι, είναι κακό…
– Άρα, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια,
συνέχισε ο Σωκράτης,
Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
Το κουτσομπολιό λοιπόν, είναι η αργόσχολη συνήθως κακόβουλη συζήτηση ή σχολιασμός πράξεων και ενεργειών άλλων απόντων ανθρώπων. Είναι η διάδοση ανυπόστατων και συνήθως κακόβουλων φημών. Κατά την επιστήμη οι κουτσομπόληδες έχουν έντονο στρες και άγχος, το οποίο προσπαθούν να διαχειριστούν διαδίδοντας φήμες, σχολιάζοντας άλλους, και μεταδίδοντας πληροφορίες.
Όπου πάμε, στα καφενεία, στις υπεραγορές, στις γειτονιές, και παντού, κάθε μέρα, είμαστε μάρτυρες διάφορων συζητήσεων, αλλά κυρίως κουτσομπολιών. Λέει κάποιος καποια κουβέντα που και λίγη αλήθεια να περιέχει, αυτή πιάνεται και διαδίδεται απο στόμα σε στόμα σε όλη την γύρω κοινωνία, διογκώνεται, αλλάζει και παραποιείται, με αποτέλεσμα ένα απλό γεγονός να μεταμορφώνεται σε μεγάλο θέμα, να ψιθυρίζεται πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου προσώπου, και να γίνεται κοινό μυστικό το οποίο προκαλεί κακές παρενέργειες. Εκ των υστέρων μπορεί να αποδειχτεί η φήμη ψευδής, αλλά εκείνοι που τη διέδωσαν κατόρθωσαν να βλάψουν την κοινωνική θέση και τα συναισθήματα του ατόμου.
Το κουτσομπολιό είναι μια κοινωνική επιθετικότητα, είναι μια συμπεριφορά που πραγματικά βλάπτει. Πολλοί άνθρωποι ρέπουν προς το κουτσιμπολιό, διότι έτσι βγάζουν τα εσσώψυχα απωθημένα τους πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου χωρίς συνήθως να υπάρχουν συνέπειες αφου ο κατηγορούμενος δεν είναι παρών για να αντικρούσει τις κατηγορίες, η να τιμωρήσει τον κάθε ψεύτη κατήγορο του.
Το κουτσομπολιό μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση κάποιου εις βάρος άλλων και να γίνει δημοφιλέστερος και να αναρριχηθεί κοινωνικά, καθώς πράττοντας τοιουτοτρόπως αποσπά την προσοχή των άλλων.
Και δυστυχώς σ αυτές τις συζητήσεις οι άνθρωποι ομαδοποιούνται και συνασπίζονται και συμφωνούν αναμεταξύ τους να κουτσομπολεύουν και να κατηγορούν. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όταν κάποιος διαφωνεί, συνήθως σιωπά, ή αναγκάζεται να συμφωνά. Το κουτσομπολιό είναι μια κατάσταση εσωτερικής ανάγκης του μέσου ανθρώπου που προέρχεται απο το υποσυνείδητο, και του προκαλεί ψυχική και πνευματική ευχαρίστηση. Είναι μια κατάσταση που δεν αλλάζει, και θέλοντας και μη την ανεχόμαστε χωρίς οι πιο πολλοι να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Το μόνο ίσως που μπορεί κάποιος, είναι να κανει πως δεν ακουει, γιατί καθώς λέι η λαϊκή ρήση,
–καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
Ο Σωκράτης που κατάλαβε πως επρόκειτο για κάποιον κουτσομπόλη άνθρωπο, και θέλωντας να τον κάμει να εννοήσει το ελάττωμα τοτ, τον ρώτησε αν είναι εντελώς σίγουρος για ότι άκουσε, και αν αυτό που θα του έλεγε είναι αλήθεια αφόσον ο ίδιος δεν εξ ιδίοις γνώστης.
– Ε… όχι ακριβώς, απλά το άκουσα …
– Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου είναι κάτι καλό;
– Όχι, είναι κακό…
– Άρα, θέλεις να πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια,
συνέχισε ο Σωκράτης,
Ο γνωστός του έσκυψε το κεφάλι από ντροπή και αμηχανία.
Το κουτσομπολιό λοιπόν, είναι η αργόσχολη συνήθως κακόβουλη συζήτηση ή σχολιασμός πράξεων και ενεργειών άλλων απόντων ανθρώπων. Είναι η διάδοση ανυπόστατων και συνήθως κακόβουλων φημών. Κατά την επιστήμη οι κουτσομπόληδες έχουν έντονο στρες και άγχος, το οποίο προσπαθούν να διαχειριστούν διαδίδοντας φήμες, σχολιάζοντας άλλους, και μεταδίδοντας πληροφορίες.
Όπου πάμε, στα καφενεία, στις υπεραγορές, στις γειτονιές, και παντού, κάθε μέρα, είμαστε μάρτυρες διάφορων συζητήσεων, αλλά κυρίως κουτσομπολιών. Λέει κάποιος καποια κουβέντα που και λίγη αλήθεια να περιέχει, αυτή πιάνεται και διαδίδεται απο στόμα σε στόμα σε όλη την γύρω κοινωνία, διογκώνεται, αλλάζει και παραποιείται, με αποτέλεσμα ένα απλό γεγονός να μεταμορφώνεται σε μεγάλο θέμα, να ψιθυρίζεται πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου προσώπου, και να γίνεται κοινό μυστικό το οποίο προκαλεί κακές παρενέργειες. Εκ των υστέρων μπορεί να αποδειχτεί η φήμη ψευδής, αλλά εκείνοι που τη διέδωσαν κατόρθωσαν να βλάψουν την κοινωνική θέση και τα συναισθήματα του ατόμου.
Το κουτσομπολιό είναι μια κοινωνική επιθετικότητα, είναι μια συμπεριφορά που πραγματικά βλάπτει. Πολλοί άνθρωποι ρέπουν προς το κουτσιμπολιό, διότι έτσι βγάζουν τα εσσώψυχα απωθημένα τους πίσω απο την πλάτη του επηρεαζόμενου χωρίς συνήθως να υπάρχουν συνέπειες αφου ο κατηγορούμενος δεν είναι παρών για να αντικρούσει τις κατηγορίες, η να τιμωρήσει τον κάθε ψεύτη κατήγορο του.
Το κουτσομπολιό μπορεί να βελτιώσει την κοινωνική θέση κάποιου εις βάρος άλλων και να γίνει δημοφιλέστερος και να αναρριχηθεί κοινωνικά, καθώς πράττοντας τοιουτοτρόπως αποσπά την προσοχή των άλλων.
Και δυστυχώς σ αυτές τις συζητήσεις οι άνθρωποι ομαδοποιούνται και συνασπίζονται και συμφωνούν αναμεταξύ τους να κουτσομπολεύουν και να κατηγορούν. Και σε αυτές τις περιπτώσεις όταν κάποιος διαφωνεί, συνήθως σιωπά, ή αναγκάζεται να συμφωνά. Το κουτσομπολιό είναι μια κατάσταση εσωτερικής ανάγκης του μέσου ανθρώπου που προέρχεται απο το υποσυνείδητο, και του προκαλεί ψυχική και πνευματική ευχαρίστηση. Είναι μια κατάσταση που δεν αλλάζει, και θέλοντας και μη την ανεχόμαστε χωρίς οι πιο πολλοι να μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε άλλο. Το μόνο ίσως που μπορεί κάποιος, είναι να κανει πως δεν ακουει, γιατί καθώς λέι η λαϊκή ρήση,
–καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
