ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΠΑΡΧΙΑΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΕ ΑΥΘΕΡΕΣΙΕΣ
Το παρόν άρθρο το δημοσιεύω επ ευκαιρία
της έκθεσης της επιτρόπου διοικήσεως με την οποία επιρρίπτει ευθύνες στον έπαρχο
Πάφου για ολιγωρία και για προσπάθεια δικαιολόγησης αυθαίρετων επεμβάσεων επί
των παραλιών της Χλώρακας από μεγαλοξενόδοχους και επιχειρηματίες ανάπτυξης
γης.
Η Αειφόρος Ανάπτυξη αποσκοπεί στο να βελτιώσει
τις συνθήκες διαβίωσης του ανθρώπου διαφυλάσσοντας παράλληλα το περιβάλλον
βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Αποσκοπεί σε μια οικονομική ανάπτυξη η οποία
να είναι αποτελεσματική, κοινωνικά δίκαιη και περιβαλλοντικά βιώσιμη.
Πολλοί πολιτισμοί μέσα από τους αιώνες
αναγνώρισαν την ανάγκη της αρμονίας μεταξύ του περιβάλλοντος και της κοινωνίας.
Μέσα από τις εμπειρίες αιώνιων καταστροφών, οι οργανωμένοι άνθρωποι κατέληξαν
σε συμπεράσματα διαφύλαξης και προστασίας του, έτσι που να συνάδει υπέρ του
συμφέροντος των λαών και τώρα και στο μέλλον. Αναθεώρησαν τις στρατηγικές τους
και θέσπισαν στόχους οικονομικής ανάπτυξης που να συνάδει με την ταυτόχρονη
προστασία του περιβάλλοντος.
Βάση αυτών των στόχων, οι Επαρχιακές και τοπικές αρχές καθώς και
όλοι οι αρμόδιοι φορείς που είναι εμπιστευμένοι στον έλεγχο και στη διατήρηση
των παραλιών ώστε να παραμένουν στο φυσικό τους περιβάλλον, δεν πρεπει να επιτρέπουν στους επιχειρηματίες χωρίς τις απαιτούμενες
μελέτες και άδειες να προβαίνουν σε αυθαίρετες επεμβάσεις. Θα πρεπει με αυστηρότητα
και χωρίς να παρασύρονται από το πρόσκαιρο όφελος της οικονομικής ανάπτυξης, να
προστατεύουν το περιβάλλον και την αειφορία.
Μπορεί κάποτε η γη να φαινόταν
απέραντη και οι φυσικοί της πόροι απεριόριστοι, σήμερα όμως πρεπει να γίνει
κατανοητό ότι η γη είναι μικρή και οι φυσικοί της πόροι περιορισμένοι.
Παλιότερα οι φυσικές καταστροφές ήταν
περιορισμένες σε έκταση, σήμερα όμως με την ραγδαία ανάπτυξη η καταστροφή που
προκαλεί ο ίδιος ο άνθρωπος γίνεται με γοργούς ρυθμούς. Η βιομηχανοποίηση και η
αστικοποίηση, αλλά κυρίως η αποψίλωση και το ξεχέρσωμα της γης, έχουν διαταράξει
και καταστρέφει τα οικοσυστήματα. Η μεγάλη ρίψη αποβλήτων στις θάλασσες και η επέμβαση
επί αυτής η οποία συνεχώς αυξάνεται, απειλεί στην πλήρη απώλεια της αιγιαλίτιδας βιοποικιλότητας.
Οι αυθαίρετες επεμβάσεις σε παραλίες προκαλούν ανεπανόρθωτες καταστροφές στο φυσικό και θαλάσσιο περιβάλλον. Η μετακίνηση βράχων ή άμμου, η ανέγερση κτιρίων και άλλων κατασκευών καθώς και οτιδήποτε αλλοιώνει το περιβάλλον που έχει καθοριστεί ως προστατευόμενη ακτογραμμή, μπορεί να επιφέρουν πρόσκαιρο οικονομικό όφελος σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας, ωστόσο σε βάθος χρόνου δύνανται να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές, που για την αποκατάστασή τους θα απαιτηθούν εκατοντάδες χρόνια και πολλές μελλοντικές γενιές θα επιβαρυνθούν τις δικές μας αυθαιρεσίες.
Οι αυθαίρετες επεμβάσεις σε παραλίες προκαλούν ανεπανόρθωτες καταστροφές στο φυσικό και θαλάσσιο περιβάλλον. Η μετακίνηση βράχων ή άμμου, η ανέγερση κτιρίων και άλλων κατασκευών καθώς και οτιδήποτε αλλοιώνει το περιβάλλον που έχει καθοριστεί ως προστατευόμενη ακτογραμμή, μπορεί να επιφέρουν πρόσκαιρο οικονομικό όφελος σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας, ωστόσο σε βάθος χρόνου δύνανται να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες ζημιές, που για την αποκατάστασή τους θα απαιτηθούν εκατοντάδες χρόνια και πολλές μελλοντικές γενιές θα επιβαρυνθούν τις δικές μας αυθαιρεσίες.
Θα πρεπει να αναγνωρίσουμε τη ζημιογόνο πολιτική
της άναρχης εκμετάλλευσης και κατά συνέπεια της καταστροφής της γης και της θάλασσας,
και υπό την καθοδήγηση των αρμοδίων αρχών
να εισάξουμε στη ζωή μας περιβαλλοντολογική συνείδηση με μοναδικό στόχο την
αειφόρο ανάπτυξη που να μην θέτει σε κίνδυνο τις αναπτυξιακές δυνατότητες των
μελλοντικών γενεών.
Θα πρεπει οι αρμόδιοι να επέμβουν όπου παρατηρούνται άναρχες αναπτύξεις και πάραυτα να τις σταματήσουν. Είναι υποχρεωμένοι ως εκ της θέσεως τους από το νόμο, γι αυτό δεν πρεπει να ολιγωρούν, ούτε να κλείνουν τα ματιά στα ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα.
Θα πρεπει οι αρμόδιοι να επέμβουν όπου παρατηρούνται άναρχες αναπτύξεις και πάραυτα να τις σταματήσουν. Είναι υποχρεωμένοι ως εκ της θέσεως τους από το νόμο, γι αυτό δεν πρεπει να ολιγωρούν, ούτε να κλείνουν τα ματιά στα ιδιωτικά μεγάλα συμφέροντα.
Πρέπει να προασπίσουν τους θεσμούς, να πολεμήσουν
την αυθαιρεσία και να προωθήσουν την αειφορία.
