Στις τελευταίες εκλογές στην Ελλάδα η Χρυσή Αυγή καταποντίστηκε και έχασε
το 60% της δύναμης της. Οι βασικές διαρροές της κατευθύνθηκαν προς τη Ν.Δ. από
όπου και προέρχονταν. Έπαθε μια πανωλεθρία και δύσκολα θα ανακάμψει, καθώς αντί
να μετεξελιχθεί σε ένα δημοκρατικό εθνικιστικό κίνημα, ούτε καν προσπάθησε να
αποστιγματιστεί ως Ναζιστικό κίνημα, μια βασική κατηγορία από τα υπόλοιπα
κόμματα.
Στην Κύπρο το αδερφό κόμμα ΕΛΑΜ, ακολουθώντας τις ίδιες πρακτικές, κατάφερε
να πάρει ένα ψηλό ποσοστό ψήφων προερχομένων κυρίως από τον ΔΗΣΥ. Ήταν
ψηφοφόροι που διαφωνούσαν με την πολιτική του κόμματος επί του Εθνικού θέματος,
και παρακολουθώντας την Εθνική ρητορική του ΕΛΑΜ, του εμπιστεύθηκαν την ψήφο
τους.
Τις τελευταίες μέρες όμως παρακολουθούμε να συμβαίνει μια ρατσιστική έξαρση
από σκληροπυρηνικά μέλη του κόμματος αυτού. Με αναρτήσεις τους στα διαδικτυακά
μέσα, εκπέμπουν μια ρητορική μίσους που στρέφεται εναντίον των Μουσουλμάνων
ξένων και όσων ντόπιων συναλλάττονται με αυτούς.
Είναι μια συμπεριφορά απαράδεκτη που δεν τους περιποιεί τιμήν, και πιστεύω
πως έχουν τέτοιες συμπεριφορές ελάχιστα μέλη, που εν τη αγαθή τους σκέψη ίσως σύγχυσαν
τον πατριωτικό Εθνικισμό με τον μισαλλόδοξο Αντιεθνισμό.
Πιστεύω πως αυτές οι πολιτικές και συμπεριφορές δύσκολα θα τις ανεχτεί η
πλειονότης του Κυπριακού λαού, οπότε με μαθητική ακρίβεια κατά τη γνώμη μου, πολλοί
ψηφοφόροι θα άρουν την εμπιστοσύνη τους και θα τους εγκαταλείψουν, και θα
επαναστεγαστούν στα κόμματα τους.
Διότι άλλο ένα κόμμα να είναι Εθνικιστικό δηλαδή να αγαπά την πατρίδα του,
και άλλο να είναι Αντιεθνιστικό, δηλαδή να μισά άλλα Έθνη.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
