Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι καταγγελίες περί σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμών. ‘Ενα πρωτόγνωρο γεγονός για την Κύπρο που δεν υπήρχε προηγουμένως καθώς τα θύματα αναθαρρημένα από κάποιες επώνυμες καταγγελίες, υπερβαίνουν και εκθέτουν εαυτόν τολμώντας και πράττοντας το αυτονόητο.
Η σεξουαλική βία υπάρχει
από ανέκαθεν στην ανθρωπότητα, αλλά οι αυταρχικές κοινωνίες της επιβολής από το
δυνατό αρσενικό στο ασθενέστερο θρυλικό φύλο,
δημιούργησαν μια κουλτούρα απόλυτης συγκάλυψης και σιωπής. Τα θύματα φοβούμενα
την έκθεση τους στο κουτσομπολιό, ή υποκύπτοντας στον εκφοβισμό και εκβιασμό
από ανθρώπους που δημιούργησαν κοινωνίες αρσενοκρατούμενες, συνήθως σιωπούν και
κουβαλούν εφ όρου ζωής το αβάσταχτο βάρος του βιασμού κυρίως της ψυχής τους.
Ο ηθικός νόμος επιβάλλει
και επιτρέπει στη σεξουαλική συνεύρεση υπό όρους καθώς η λίμπιντος είναι η
δεύτερη ισχυρότερη αίσθηση στη φύση, και χρήσιμη για τη διαιώνιση των ζώντων
ειδών. Όμως πρέπει να τηρούνται οι ηθικοί κανόνες ώστε να υπάρχει σεβασμός, ευπρέπεια
και ευταξία.
Πρέπει δηλαδή να υπάρχει κοινή
συναίνεση, να μην συμβαίνει από θέση ισχύος, να μην αποτελεί αιμομιξία, και
κυρίως ανεξαρτήτως λόγων να μην συμβαίνει από ενήλικες σε ανήλικους.
Γι αυτούς τους λόγους από
τις ίδιες τις κοινωνίες από αρχαιοτάτων χρόνων, δημιουργήθηκαν ηθικοί φραγμοί
που για την περιφρούρηση τους οι άνθρωποι έφτιαξαν νόμους ώστε να υπάρχει τάξη.
Δυστυχώς όμως πολλοί υπερβαίνουν τους κανόνες καθώς η λίμπιντος και η ευαισθησία
που τους διακατέχει κυριαρχεί της συνείδησης και της ηθικής.
Είναι δηλαδή η σεξουαλική
λίμπιντος μια ζωώδες ορμή και ένστικτο του βιολογικού είδους που οδηγεί σε
αυτές τις συμπεριφορές, που αν επιτρέψουμε απαρατήρητες να συμβαίνουν, σημαίνει
πως επιτρέπουμε και συναινούμε στη βία και στην αδικία, πράξεις που μόνο αισχύνη
προκαλούν.
Τα ένστικτα είναι οι τάσεις και οι
ορμές των ζωντανών οργανισμών για αυτές τις συγκεκριμένες συμπεριφορές
και αντιδράσεις. Προϋπάρχουν της μνήμης και της μάθησης, και είναι εγγενή
χαρακτηριστικά του βιολογικού είδους. Είναι
διαταραχές του εγκεφάλου για κυριαρχία των ενστίκτων στη συμπεριφορά του
ανθρώπου. Είναι τρόποι συμπεριφοράς που υποβάλλονται από τον εγκέφαλο
και το νευρικό σύστημα υποσυνείδητα στον οργανισμό για την αντιμετώπιση αυτού
του είδους τις αισθήσεις.
Κάποιος θα μπορούσε να
θέσει το ερώτημα πως κάποιος χωρίς ταίρι θα μπορούσε να αντισταθεί σ αυτό το
βασικό ένστικτο που ο ίδιος ο Θεός κληροδότησε στον άνθρωπο; Η απάντηση είναι
απλή.
Πρέπει ο καθένας να έχει τη συνείδηση και το ήθος να αποφεύγει αυτούς τους πειρασμούς και οποιοσδήποτε δεν έχει τις αντοχές, πρέπει να βρίσκει τρόπους νόμιμους ή αν δεν το επιθυμεί, σκοπτικώς ομιλούνρες να πάει να καλογερέψει, ειδάλλως απαραιτήτως να υποστεί την αρμόζουσα σκληρή τιμωρία. Αυτό επιβάλλει ο καθαυτό νόμος, αλλά και ο ηθικός νόμος του Θεού.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
