Η Εργατική Πρωτομαγιά μέχρι πρότινος ήταν η επέτειος της
εξέγερσης των εργατών στο Σικάγο το 1886 για καλυτέρευση των συνθηκών στην
εργασία και στη ζωή. Τώρα και εξής, στη Κύπρο είναι μια πικρή Πρωτομαγιά, γιατί
όλες αυτές τις κατακτήσεις με την εισδοχή μας στην Ευρωπαϊκή στήριξη και στο
μνημόνιο της, οι περισσότερες χάνονται.
Οι ηγεσίες μας με τους εργατοπατέρες να σιωπούν, μας
πισωγύρισαν σε παλαιότερα καθεστώτα αγοράς εργασίας, εκατοντάδες χρόνια πριν.
Δυστηχώς, βουλευτές και κυβέρνηση υπό την ανοχή των συνδικαλιστών,
λειτούργησαν υπέρ των Ευγενών και των ολιγαρχών με πρόσχημα τη διάσωση των
τραπεχών και της Εθνικής μας οικονομίας. Αφαιρόντας δικαιώματα που ήταν υπέρ
των εργαζομένων που με σκληρούς αγώνες και αίμα κατέκτησαν οι παλαιότεροι, τώρα
τους αφήνουν εκτεθειμένους στις καινούργιες παγκόσμιες πολιτικές μιας χούφτας
κεφαλαιοκρατών και διαφόρων λίγων χωρών, που θέλουν να αλλάξουν το παγκόσμιο
εργατικό καθεστώς.
Τα συνδικαλιστικά κεκτημένα που αποτελούν κοινωνικά και
αμυντικά δικαιώματα των εργαζομένων τώρα καταργούνται, και από τώρα και εξής
επίσημα και με νόμους ψηφισμένους από τη Βουλή, γινόμαστε υπόδουλοι στους
εργοδότες και στην Τρόικα.
Όλα τα νομοσχέδια συνομολογόγησαν στη μείωση μισθών και
δικαιωμάτων και στην αύξηση των φόρων. Με πρόσχημα τη διάσωση της πτώχευσης του
κράτους και των τραπεζών, ψήφισαν νομοσχέδια που εξαναγκάζουν τους πολίτες να
συνεισφέρουν από το υστέρημα τους. Οι απλοί φτωχοί εργαζόμενοι αγόγγυστα και
πατριωτικά τα αποδέχτηκαν κατ’ αρχάς, όμως οι πολιτειακοί άρχοντες πρεπει να
ξέρουν ότι το κάθε τι έχει τα όρια του, ειδικά τώρα που οι κακουχίες της
ανεργίας και η απαίτηση των τραπεζών να πάρουν τα σπίτια τους, τους έχει φέρει
στα όρια τους.
Ρίχνοντας μια ματιά πίσω στον χρόνο είδα νομοσχέδια που
ψηφίστηκαν, είδα εκείνο το νομοσχέδιο της φορολόγησης της ακίνητης ιδιοκτησίας
μιας πραγματικής λαίλαπας έτοιμη να κατασπαράξει τους απλούς φτωχούς κατόχους
γης, που σπάει κόκκαλα, ένα τόσο μεγάλο χαράτσι που επιβαρύνει τον απλό φτωχό
κόσμο, τους αγρότες και τους χωρικούς ή τους γεωργοκτηνοτρόφους που έτυχε να
κληρονομήσουν χωράφια και αμπέλια ή κατσάβραχα σε βουνά και λαγκάδια, ακίνητη
περιουσία που δεν αποδίδει έσοδα, παρά μόνο με τη φούσκα της ανόδου των τιμών
της γης, είναι λανθασμένη δηλωμένη και υπερτιμημένη.
Οι διατάξεις αυτού του εξωφρενικού νομοσχεδίου που κακώς
ονομάστηκε φορολογικό μια και εμπεριέχει μόνο κατακόρυφα και οριζόντια
εισπρακτικά μέτρα, που δεν αγγίζει καθόλου τον φορολογικό κώδικα παρά είναι ένα
εξοντωτικό χαράτσι που σιγά και σταθερά θα αφαιμάξει μέχρι τελικής εξαντλήσεως
ολόκληρο τον απλό και φτωχό λαό, είναι προϊόν πονηρών σκέψεων σε μια προσπάθεια
της παρελθούσης και νύν Κυβέρνησης ώστε να γεμίσουν τα άδεια ταμεία του κράτους
που όλες οι κυβερνήσεις κατά τη διάρκεια της Κυπριακής δημοκρατίας ανόητα
κατασπατάλησαν.
Αντί οι πολιτικοί να έχουν μοναδική έγνοια
πως να δοθούν πίσω όσα έχουν κλαπεί και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, τους έιναι
αδύνατο να πράξουν τοιουτοτρόπως, καθώς τη χώρα κυβερνούν πολιτικοί της
διαπλοκής που ελέγχονται από τους τραπεζίτες και τους κεφαλαιοκράτες.
Η Εργατική Πρωτομαγιά λοιπόν που μέχρι
πρότινος γιορταζόταν ως επέτειος κατάκτησης καλυτέρων συνθηκών στην εργασία και
στην ζωή, από τώρα και εξής στη Κύπρο θα είναι μια πικρή Πρωτομαγιά, καθώς οι
περισσότερες κατακτήσεις μέρα με τη μέρα χάνονται ελέω κυβερνήσεων και
συμπορευομένων βουλευτών που έταξαν σκοπό τους να διασώσουν τις τράπεζες με
ψεύτικες δικαιολογίες πως τράπεζες σημαίνει Εθνική οικονομία, δικαιολογίες που
ούτε μωρούς δεν πείθουν.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
