Οι παραγωγοί μάζευαν τις ελιές τους, και
με τα γαϊδούρια τις μετέφεραν στο ελαιοτριβείο. Αφού τις άλεθαν στον
πέτρινο μύλο που τον έσπρωχναν με τα χέρια ή τον έσερνε ένα γαϊδούρι, τις
τοποθετούσαν στα τσαντίλια, τα οποία ύστερα τοποθετούσαν σε ξύλινη μέγγενη που
τα συμπίεζε και με τη βοήθεια ζεστού νερού που τα έλουζαν, έβγαινε το λάδι το
οποίον έτρεχε σε μια πέτρινη λεκάνη και ακολούθως το μάζευαν με μια δέσμη ανθών
του κανιού, καθώς ως ελαφρύτερο, έπλεε πάνω από το νερό.
Μύλους στη Χλώρακα είχε ο Μιχαήλης του Αζίνα,
και ο Αγησήλαος. Ο πρώτος στεγάζεται στο μουσείο της Γεροσκήπους, και ο
δεύτερος είναι τοποθετημένος στα πλάγια του κοιμητηρίου της Χλώρακας. Είναι
αφημένος να καταστρέφεται από ήλιο και χειμώνα, σε μια ανημποριά του νου των
προεστών που διοικούν τη Χλώρακα να τον προφυλάξουν. Ένα μνημείο της παράδοσης
μας ανεκτίμητης αξίας, αφέθηκε στο έλεος των καιρικών συνθηκών να σαπίζει και
να φθείρεται. Ένα μνημείο της Κοινότητας, που όταν καταστραφεί εντελώς, θα
θυμηθούν να φτιάξουν λαογραφικό μουσειο για να το προφυλάξουν.
Όταν λοιπόν δίνονται εκατομμύρια για πλατείες
και τοπόσημα, είναι κατά τη γνώμη μου όνειδος έργον και αμέλεια η μη φύλαξη και
προφύλαξη του.
Καλώ ως εκ τούτου, το Κοινοτικό Συμβούλιο να δράσει
πάραυτα και να ορίσει ως προτεραιότητα την
κατασκευή Λαογραφικού μουσείου, καθώς ήμαστε από τις ελάχιστες
κοινότητες που δεν διαθέτει τοιούτου πολιτιστικόν χώρον.
