Το
Μάρτιο ξεφορτώθηκε ο οπλισμός για την έναρξη του αγώνα της ΕΟΚΑ στις ακτές της Βρέξης.
Μεταφέρθηκαν από αγωνιστές πρώτα δίπλα σε ένα μικρό σπιτάκι μηχανής άντλησης του νερού που ήταν κρυμμένο σε ένα καλαμιώνα στη Βρέξη ιδιοκτησίας του Γεώργιου Λεωνίδα, και ύστερα μεταφέρθηκαν στη περιοχή Κούκκουρος ιδιοκτησία του Νικόλα
Λουρικού-Λεωνίδα, αδέρφια οι δύο, οι οποίοι ανέλαβαν να τον κρύψουν μέχρι την άφιξη του αρχηγού Διγενή που έφτασε το μήνα Νοέμβριο.
Αφού όρκισε αυτούς όσο και άλλους και ήταν όλα έτοιμα για το ξεκίνημα του
αγώνα, πριν διαθέσει τον οπλισμό ανά την Κύπρο θέλησε να τον ελέγξει.
Με
τη συνοδεία του Α΄ ομαδάρχη Κώστα Λεωνίδα (Παπακώστα), μετέβει στο σημείο που
ήταν φυλαγμένα κρυμμένα μέσα στο έδαφος. Εκεί ήταν παρών ο Γιώρκος Λεωνίδα, από
τον οποίο ζητήθηκε να τους υποδείξει που ήταν κρυμμένα.
Ο
Γιώρκος ή άλλως Γιωρκούϊν που φημιζόταν για την εξυπνάδα και την πονηριά του, αφού
τους υπέδειξε το χωράφι, ζήτησε από τον αρχηγό να προσπαθήσει να τα εντοπίσει, για να
διαπιστώσουν αν ήταν δυνατό να τα ανακαλύψουν οι Εγγλέζοι.
Ο
Γρίβας πήρε ένα σκληρό λεπτό ραβδί και με σχολαστικότητα χτυπούσε το έδαφος ώστε
από τον υπόκωφο θόρυβο να καταλάβει πού ήταν θαμμένα.
Στη
πολλή ώρα, του λέγει,
-δεν
είναι εδώ θαμμένα.
Τότε
το Γιωρκούϊν τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε σε ένα λασάνι φυτεμένο με
τιτσοφίτι και του είπε ότι είναι κρυμμένα από κάτω.
Ο Γρίβας
αμέσως αγρίεψε και έβαλε τις φωνές, και του είπε,
-για
να μπορέσω να μεταφέρω τα όπλα είδα και έπαθα, και εσύ τα έκρυψες κάτω από το
λασάνι να χαλάσουν από την υγρασία;
Και ήρεμα το Γιωρκούϊν του απάντησε,
-μην
ανησυχείς αρχηγέ, τα έχω τυλίξει και στεγανοποιήσει πολύ καλά, και δεν έχουν
φόβο από υγρασία.
Ξέθαψαν
τα όπλα και πράγματι ήταν σε άρτια κατάσταση.
Ο
Γρίβας συγκινημένος για την ευστροφία του, έμεινε να τον κοιτάζει, και ύστερα
τον αγγάλιασε και του είπε,
-με
τέτοιους ανθρώπους, ο αγώνας θα πάει μπροστά.
