Σε ποιους πρέπει ν' αποδίδονται τιμές – 25/10/2012
Η ηθική επιβράβευση των ανθρώπων που επιτέλεσαν κάτι χρήσιμο είναι σημαντική, γι' αυτό οι τιμές πρέπει να αποδίδονται σε ένδειξη αναγνώρισης της προσφοράς τους και εκδήλωση ευγνωμοσύνης, αλλά που ταυτόχρονα να προβάλλεται ως εξαιρετικό γεγονός για όσους επιθυμούν να μιμηθούν το παράδειγμά τους. Διότι η πραγμάτωση της ηθικής αρετής συνεπάγεται ευχαρίστηση για τον άνθρωπο που εξαιτίας της κάνει ωραία πράγματα, ενώ εξαιτίας τής δυσαρέσκειας, κάνει τιποτένια πράγματα.
Όμως όλοι πρέπει να ευχαριστιούνται και να δυσαρεστούνται με αυτά που πρέπει, ώστε όσοι διοργανώνουν τιμητικές εκδηλώσεις και όσοι τις δέχονται, να έχουν ευθυκρισία για να μη ρεζιλεύονται αμφότεροι. Διότι όταν αποδίδονται επί σκοπού και χωρίς αξιολόγηση του έργου και της προσφοράς, τότε εξευτελίζεται ο θεσμός, δεν υπηρετείται πραγματικά ο σκοπός της ηθικής επιβράβευσης, και παραχαράσσεται η ιστορία των γεγονότων.
Τα τελευταία χρόνια οι δήμοι, οι κοινοτικές Αρχές καθώς και άλλοι φορείς, είθισται να διοργανώνουν εκδηλώσεις για βράβευση αξιέπαινων ανθρώπων που έχουν προσφέρει με κάποιον τρόπο στην κοινωνία. Δυστυχώς, όμως, πολλές φορές αυτό γίνεται με τρόπο ιδιοτελή, διότι όπου εμπλέκονται οι πολιτικοί, όλα υποτάσσονται στο παιχνίδι των δημοσίων σχέσεων και στο κυνήγι της ψήφου. Έτσι, πολλές φορές μια εκδήλωση που θα έπρεπε να έχει καθαρά πνευματικό χαρακτήρα και να προκαλεί ευχαρίστηση, μετατρέπεται σε επίδειξη των διοργανωτών σε βάρος των βραβευμένων προκαλώντας δυσαρέσκεια.
Θα ήταν πράξη σύνεσης αν οι τιμώντες, αναλογιζόμενοι το μέγεθος της ευθύνης τους έναντι των ζώντων, των τεθνεώτων και των επιγενομένων, ενεργούσαν με ευθυκρισία στο ζήτημα τούτο. Διότι αν οι τιμές αποδίδονται στους άξιους σύμφωνα με τους ηθικούς νόμους, τότε θα ήσαν πολλοί οι αγωνιστές για την αρετή, ενώ αν αποδίδονται για ιδιοτελείς λόγους, τότε και εκείνοι που από τη φύση τους είναι ενάρετοι, θα διαφθαρούν.
Τελευταίως παρατηρείται το φαινόμενο να σπεύδουν οι όντες να αποδίδουν με ευκολία τιμές σε οποιονδήποτε, κυρίως σε ανθρώπους οι οποίοι δεν έπραξαν τίποτα περισσότερο από τα στοιχειώδη και αυτονόητα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη θέση την οποία κατέχουν. Άλλες φορές τιμούν και επιβραβεύουν αυτούς που καμιά σχέση δεν έχουν με την τιμή, αλλά γνωρίζοντας τη ματαιοδοξία που έχουν, καλούν τους όποιουσδήποτε, χωρίς αυτοί να συνειδητοποιούν ότι αντί να τους τιμούν, τους υποτιμούν.
Πρέπει να ξέρουμε ότι έτσι υποτιμάται ουσιαστικά, και προσβάλλεται η μνήμη ή η προσφορά των άξιων τιμής, γι' αυτό θα έπρεπε οι τιμές να αποδίδονται με περισσότερη φειδώ και ευθυκρισία.
Κυριακός
