Από επίσημα στοιχεία διαβάζουμε ότι το δημόσιο χρέος κατά το 2013 εφ όσον συνυπολογιστεί και η στήριξη για την ανακεφαλαιοποίηση της Λαϊκής Τράπεζας,
εκτιμάται ότι θα ανέρθει στο 92% του ΑΕΠ, και θα φθάσει στα 16 δισεκατομμύρια σε σύγκριση με 15,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2012
Τα συνολικά έσοδα για φέτος προϋπολογίζονται σε 7,6 δισεκατομμύρια και παρουσιάζουν αύξηση η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι οι αποκοπές των μισθών στο δημόσιο τομεα παρουσιάζονται στον Προϋπολογισμό ως έσοδα από συνεισφορές του προσωπικού.
Τα συνολικά έσοδα για φέτος προϋπολογίζονται σε 7,6 δισεκατομμύρια και παρουσιάζουν αύξηση η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι οι αποκοπές των μισθών στο δημόσιο τομεα παρουσιάζονται στον Προϋπολογισμό ως έσοδα από συνεισφορές του προσωπικού.
Οι συνολικές δαπάνες στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2013, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών, θα ανέρθουν σε 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ και το ΑΕΠ στα 17,5 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι 17,9 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2012 παρουσιάζοντας μείωση κατά 2,2%.
Γνωρίζοντας τα πιο πάνω επίσημα στοιχεία, ότι με τις γνωστές κλιμακωτές μειώσεις των μισθών οι συνολικές δαπάνες του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) παρουσιάζουν μείωση 2,2%, η πραχτική της οικονομίας μας δείχνει ότι με οριζόντιες αποκοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων (οι οποίοι είναι οι μόνοι πλέον που έχουν εργασία και έσοδα) και με την εξίσωση τους με τους ιδιωτικούς μισθούς, μάλλον η οικονομία της Κύπρου πολύ γρήγορα μπορεί να ανακάμψει.
Ζούμε σε μια εποχή που οι μισθοί στην τουριστική βιομηχανία είναι 750 ευρώ μηνιαίως. Ένας καλός μάστορας με πενθήμερη εργασία, δεν υπερβαίνει τα 1200 ευρώ μηνιαίως. Όλοι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα που ήταν ασύγκριτα χαμηλότεροι του δημοσίου, έχουν σμικρύνει περίπου στο μισό. Το χειρότερο είναι ότι οι άνεργοι που είναι πέραν των 100 χιλιάδων (50 χιλιάδες που συναφέρνουν οι ειδικοί και οι ειδήμονες είναι παραπλανητικός αριθμός), περνούν με αυτούς τους μισθούς, καθώς και οι χαμηλοσυνταξιούχοι, άρα και οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να περάσουν το ίδιο, τουλάχιστον για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι να ανακάμψει η οικονομία μας.
Αν ένας τολμηρός πρόεδρος με μια τολμηρή βουλή αποφασίσει αντί της κλιμακωτής μείωσης των μισθών, να νομοθετήσει για οριζόντια μείωση μισθών, ώστε ταυτόχρονα να επελθει και ισονομία ανάμεσα σε ολόκληρο το λαό, πιστεύω θα έχουμε δραστικά αποτελέσματα.
Πιστεύω ότι αν αποκοπούν όλοι οι μισθοί πέραν των 2000 ευρώ, πολύ γρήγορα θα ανακάμψει η οικονομία μας. Εξάλλου γιατι να υπάρχουν πολίτες δυο ταχυτήτων; Μήπως όσοι αμείβονται πλουσιοπάροχα πέραν των 2000 μέχρι 14.000 χιλιάδων ευρώ έχουν δύο σιαγόνας;
Οι υψηλόμισθοι φέρουν ως δικαιολογία και βασικό λογο για την τεράστια αμοιβή τους, την μη εμπλοκή τους σε χρηματισμό. Αξίζει όμως τον κόπο να διακινδυνεύσουμε ένα τέτοιο εγχείρημα για να σωθεί ο τόπος μας, και να μην χρειαστεί να μπούμε σε κανένα μηχανισμό στήριξης. Εκτός αυτού, μπορούμε όσους θα υποπέσουν στο αδίκημα χρηματισμού, να τους παρακολουθήσουμε και να τους τιμωρήσουμε.
Πιστεύω όμως δυστυχώς, ότι όλοι οι βουλευτές, υπουργοί, κυβερνώντες και ανώτεροι υπάλληλοι, δηλαδή αυτοί που μας κυβερνούν, δεν το θέλουν αυτό, διότι, όση κλιμακωτή μείωση και να γίνει στους μισθούς τους, αυτοί πάλι θα αμοιβωνται πλουσιωπαρωχα με πολλές χειλάδες ευρώ μηνιαίως.
Τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο τόπος χρειάζεται έναν γενναίο καινούργιο πρόεδρο ο οποίος θα πάρει δύσκολες και τολμηρές αποφάσεις, που μειώνοντας δραστικά τους πλουσιοπάροχους μισθούς των λίγων (που και παλιν θα αμείβονται περισσότερο από τους πολλούς), θα σωθεί ολόκληρος ο λαός, θα σωθεί το κράτος.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
