Ένα από γεγονότα που συγκλόνισαν όχι μόνο τη Πάφο αλλά και το
Παγκύπριο είναι το διπλό φονικό στο επεισόδιο της Χλώρακας το 1993. Όλα
ξεκίνησαν την 24η Δεκεμβρίου, παραμονή Χριστουγέννων,
μετά από τηλεφώνημα που έλαβε η αστυνομία, για απαγωγή νεαρής γυναίκας της
Έλσης Κωνσταντίνου ετών 24, από τον φερόμενο ως δράστη Ελευθέριο Ανδρονίκου
ετών 33. Από αργά το απόγευμα εκείνης της μέρας ισχυρή αστυνομική δύναμη άρχισε
να καταφθάνει στη περιοχή, συγγενείς, φίλοι αλλά και πλήθος κόσμου που έσπευσαν
να δουν τι είχε γίνει. Ο φερόμενος ως δράστης, ο οποίος είχε στη κατοχή του
κυνηγετικό όπλο, «απειλούσε», για εκφοβισμό, ότι θα σκότωνε τη κοπέλα, με την
οποία είχε αρραβωνιαστεί λίγες μέρες πριν και μετά θα αυτοκτονούσε. Όσο
περνούσε η ώρα η ένταση μεγάλωνε, ο κόσμος πλήθαινε καθώς και η αστυνομική
δύναμη. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα, λίγο πριν σημάνουν τα Χριστούγεννα εκείνης της
χρονιάς, κατόπιν εντολής του τότε υπουργού Άμυνας κατέφθασαν ισχυρές δυνάμεις
της ΜΜΑΔ που είχαν εντολή να «τελειώσουν» με εκείνο το περιστατικό το
συντομότερο δυνατόν. Έτσι και έπραξαν, ομάδα της ΜΜΑΔ ανήμερα
Χριστουγέννων, έριξε σωρεία δακρυγόνων μέσα στο μικρό διαμέρισμα των δύο νεαρών,
έσπασαν τη πόρτα και άρχισαν να πυροβολούν στα τυφλά. Το αποτέλεσμα τραγικό.
Θανάσιμα πληγωμένη η 24χρονη Έλση μεταφέρεται στο Γ.Ν. Πάφου όπου λίγη ώρα μετά
καταλήγει στο μοιραίο. Όσο για το φερόμενο ως δράστη και απαγωγέα, απεφάνθη από
τη νενομισμένη νεκροψία ότι ο θάνατός του ήταν ακαριαίος. Χρόνια μετά μέχρι και
σήμερα δηλαδή το πρωτοφανές τραγικό συμβάν αποτελεί σημείο αναφοράς και
χαρακτηρίζεται ως ένα από τα μελανότερα σημεία της κυπριακής αστυνομίας αφού
πέραν του ερασιτεχνισμού στον χειρισμό στη σκηνή την ώρα της επίθεσης
ακούστηκαν με καθυστέρηση κάποιοι πυροβολισμοί οι οποίοι ακόμη έχουν αναπάντητα
ερωτήματα. Σ.Μ