Τα γενέθλια
είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι γιορτάζουμε χαρούμενοι, και κάθε
φορά τις ευχές φίλων και γνωστών που μας συνοδεύουν, με ευχαρίστηση τις δεχόμαστε
και ικανοποιημένοι σκεφτόμαστε πως γύρω μας υπάρχουν άνθρωποι που μας έχουν
στην καρδιά τους με πολλή αγάπη, ή και λιγότερη. Παρακολουθούμε χαρούμενοι κάποιοι
να μας συλλογίζονται, και στεναχωρημένοι κάποιοι να αδιαφορούν ή να μας ξεχνούν.
Και βάζουμε
τα γιορτινά μας έτοιμοι με χαρά να αισθανθούμε τα συχαρίκια, καθώς και τη
στεναχώρια για όσους θα έπρεπε να μας ενθυμούνται, αλλά μας ξεχνούν.
Πάνε τα χρόνια,
και κάθε φορά φορτωνόμαστε ακόμα ένα γενέθλιο χρόνο. Η ζωή περνά εύκολα και τα χρόνια
συσσωρεύονται στην πλάτη μας. Χωρίς να το καταλάβουμε μεγαλώνουμε, ενηλικιωνόμαστε,
και όλο μεγαλώνουμε. Και όσο μεγαλώνουμε κάθε χρόνο έχοντας μια έγνοια ποιοι μας
σκέφτονται, ποιοι μας επιθυμούν, αρχίζουμε με τον καιρό με στενάχωρες σκέψεις
να καταλαβαίνουμε πως όσο μεγαλώνουμε, τόσο γερνάμε και μας φεύγει η ζωή και μας
λιγοστεύει ο χρόνος. Και όσο γερνάμε σταματά να μας κυριεύει η επιθυμία των γενεθλίων
μας, γιατι μας θυμίζουν την μεγάλη ηλικία μας.
Και μας πιάνουν
στεναχώριες, και παθαίνουμε κρίση ηλικίας, και μαραζώνουμε όσο μας λιγοστεύει η
ζωή καθώς ο χρόνος αμείλικτα μας προσπερνά.
Τα γενέθλια
είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο οι άνθρωποι γιορτάζουμε χαρούμενοι, αλλά που μετά
την πρώτη ηλικία σιγά με τον καιρό στενοχωριώμαστε, καθώς αγαπώντας τη νεότη, αυτή
μας φεύγει και δεν επιστρέφει.
Και με ανάμεικτα
αισθήματα και αδημονία περιμένουμε τις ευχές των αγαπημένων, καθώς όμως επίσης για
όσους σαν εμένα αρκετά έχουμε μεγαλώσει, μας θλίβει μια σκέψη πως τόσο γρήγορα πέρασε
ο καιρός από την ημέρα εκείνη την πρώτη των γενεθλίων μας.
