Άρθρο
Όταν κάποιος διακατέχεται από ακόρεστη και άμετρη φιλοδοξία, καταντά
άπληστος και πλεονέχτης. Η επιδίωξη του για αναγνώριση, αποβλέπει στο να
ικανοποιήσει την αυταρέσκεια του και τα έμφυτα ένστικτα του για δύναμη και
υπεροχή. Όταν μπορεί να τα έχει αισθάνεται ικανοποίηση και χαρά.
Όμως για να τα αποκτήσει συνήθωςγίνεται υποκειμενικός, καθώς μόνη έγνοια
έχει την εντύπωση που
προκαλεί, και ένεκα αυτού, συνήθως πράττει οτιδήποτε για να επιτύχει αυτό που
επιθυμεί.
Άνθρωποι τοιούτου είδους, εμφανίζουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα της
ματαιοδοξίας, καθώς η ελευθερία δράσεως τους είναι περιορισμένη, και θέλοντας
να επιτύχουν το ακατόρθωτο, κάνουν οτιδήποτε χωρίς πολλές αναστολές.
Όταν κάποιος είναι πολύ ματαιόδοξος τόσο ώστε να επιδιώκει το όφελος του με
κάθε μέσο, πολλές φορές η ματαιοδοξία υπερβαίνει το όριο, και γίνεται
επικίνδυνη και καταστροφική.
Συνήθως οι ματαιόδοξοι άνθρωποι αντί για τη λέξη ματαιοδοξία και αλαζονεία,
χρησιμοποιούν τη λέξη φιλοδοξία γιατί ακούγεται πιο όμορφα. Υπάρχουν πολλοί που
ομολογούν με υπερηφάνεια πόσο φιλόδοξοι είναι, όμως κατά κανόνα η λέξη αυτή,
κρύβει μόνο την υπέρμετρη ματαιοδοξία του ατόμου που την επικαλείται.
Συχνά προβάλλουν τη δικαιολογία πως χωρίς υπέρμετρη φιλοδοξία, κανείς
μεγάλος άνδρας της ιστορίας δεν θα μπορούσε να πραγματοποιήσει τα μεγάλα
επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Ωστόσο πολλές φορές είναι μια λανθασμένη άποψη,
διότι η υπέρμετρη φιλοδοξία θολώνει το μυαλό που τελικά μετατρέπει την
φιλοδοξία σε ματαιοδοξία και κενοδοξία, ανθρώπινα πάθη που επιφέρουν συνήθως
κατστροφικά αποτελέσματα και δυσάρεστες επιπτώσεις.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
