Ο Νίκος Πενταράς αναθρεμμένος
από οικογένεια προσηλωμένη στις πανορθοδοξες αξίες και γαλουχημένος με τα
νάματα της πίστεως και της αρετής, με
μόχθο ολόκληρης της ζωής του έγραψε ποιητικό και πεζό λόγο, και κατάφερε να
αναδειχθεί ως ένας από τους μεγάλους ποιητές του τόπου μας. Μέσα από την
πληθώρα των ποιημάτων του, ο αναγνώστης κατακλύζεται από νοσταλγία, συγκίνηση
αλλά και αληθινά διδάγματα σοφίας, παιδείας
και αρετής.
Ο Νίκος Πενταράς
είναι ένας πνευματικός άνθρωπος των γραμμάτων και των Ελληνοχριστιανικών
ιδεωδών. Γεννήθηκε στη Χλώρακα μιαν εποχή δύσκολη για τον πληθυσμό καθώς η
πατρίδα ήταν σκλαβωμένη στους Βρετανούς αποικιοκράτες και οι κάτοικοι διαβιούσαν
πτωχά, και δύσκολα έδιναν ανώτερη μόρφωση στα παιδιά τους.
Ο Νίκος Πενταράς όμως,
έχοντας εντός το σαράκι της γνώσης, με στερήσεις και δυσκολίες πολλές, κατόρθωσε
να μορφωθεί και να αφοσιωθεί στα γράμματα, κυρίως στην ποίηση σε τόσο μεγάλο
βαθμό, ώστε έως σήμερα να έχει δημιουργήσει
ένα τεράστιο έργο ποίησης και πεζογραφίας, το οποίον θα υπάρχει ως παρακαταθήκη
για τις επόμενες γενιές. Η κοινωνία ολόκληρης της Κύπρου τον αποδέχτηκε ως ένα γνήσιο
Κύπριο ποιητή, και πολλοί φορείς πολλές φορές τον τίμησαν, ενώ η γενέτειρα του
Χλώρακα δίκαια τον θεωρεί ως «Εθνικό ποιητή της Χλώρακας».
Σε πολλές εφημερίδες
και περιοδικά, πολλάκις ο αναγνώστης θα συναντήσει αφιερώματα για τον ποιητή Νίκο
Πενταρά. Εμείς σαν εφημερίδα της Χλώρακας, συναντήσαμε το παρακάτω αφιέρωμα στο
διαδίχτυο το οποίον υπογράφει η Ρένα Τζωράκη, και με ευχαρίστηση αναδημοσιεύουμε:
Ο Νίκος Πενταράς είναι υπόδειγμα
ποιητικής γραφής…
Είναι ένας Δάσκαλος, για τον καθένα από εμάς, που θέλει να γράψει….
Μια σεμνή παρουσία στο χώρο της Λογοτεχνίας, χωρίς θορυβώδεις –επιδεικτικές προβολές, και «ηχητικά εφφέ», ταπεινός με την χριστιανική έννοια του όρου, δίνει το Φως της γνώσης του, το σπόρο της ποίησης και μεταλαμπαδεύει σε όλους εμάς την αληθινή ποιότητα, που κρατάμε μολύβι και χαρτί….
Από καιρό ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στον Νίκο Πενταρά, μα δεν είχα το θάρρος, γιατί ούτε κριτικός της Λογοτεχνίας είμαι, ούτε φιλόλογος .
Βαθιά μέσα μου, έχω το πάθος της ποίησης και τόσα χρόνια συνεργαζόμενη με τις εφημερίδες Κρήτη Πρεςς , Ενδοχώρα, τα περιοδικά «Τρίτεκνοι» και το πανελλήνιο περιοδικό Νόημα, έχοντας τη στήλη του Πολιτισμού και των βιβλιοπαρουσιάσεων, πήρα δειλά –δειλά το θάρρος να γράψω για κείνον ετούτο το αφιέρωμα….
Είναι αλήθεια, πως στο διαδίκτυο, αυτό το γυάλινο μικρόκοσμο, κυκλοφορούν πολλοί που αυτοαποκαλούνται ποιητές….
Ποιητές που γράφουν στιχάκια για να λένε πως γράφουν…
Ετούτη εδώ η στήλη Νεοέλληνες σύγχρονοι ποιητές, από την μικρή μου πείρα, θα αναδείξει τους αληθινούς της ποιήσεως, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου υποκειμενικά κριτήρια….
Και ποιητής για μένα δεν είναι εκείνος που κατέχει την τέχνη- τεχνοτροπία του Λόγου, είναι εκείνος που γράφει και το εννοεί…
Εκείνος που κάνει το Λόγο του πράξη όπως γράφω στο βιβλίο μου
« περι-ποιήσεως….»
Και ο Νίκος Πενταράς είναι ο γνήσιος ποιητής, που δεν αντιγράφει κανέναν.
Είναι αυθεντικός, τρυφερός ,λυρικός, στοχαστικός και πάνω από όλα ακέραιος Άνθρωπος με το Άλφα κεφαλαίο…
Ευγενής, φιλοσοφημένος μύστης της Αρχαίας Φιλοσοφίας και ειδήμων του Λόγου….
Είναι ο άνθρωπος που ποτέ δεν θα πει «εγώ» , αλλά μέσα από τη γραφή του θα αφήσει να αναδυθεί το βαθύτερο «Είναι του», θα βοηθήσει το νέο λογοτέχνη με τον τρόπο του, αν του το ζητήσει εκείνος, χωρίς αυτοπροβολές και τυμπανοκρουσίες όπως ανέφερα παραπάνω, αλλά με ευγένεια θα υποδείξει τα όποια ελαττώματα υπάρχουν στην γραφή και θα ανοίξει το δρόμο για το Αιώνιο Φως της ποιήσεως…
Προσωπικά ,τον ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, που μέσα από τούτο το χώρο τον γνώρισα προσωπικά, προλόγισε την ποιητική συλλογή μου: «Λόγια καρδιάς στην Αιώνια Μάνα»,με τα ενθαρρυντικότερα και ένθερμα λόγια, και μου χάρισε με τον τρόπο του , ένα ζευγάρι φτερά για να πετάξω στο λευκογάλανο ατελεύτητο Ουρανό της ποίησης….
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι σήμερα,που υπάρχει τόση Ασχημοσύνη στο μέσα μας και μας φταίνε όλοι και όλα, να μοιάζαμε στο Νίκο Πενταρά, αυτή τη σεμνή παρουσία των γραμμάττων και δεν είναι καθόλου υπερβολή που το γράφω…
Είναι ένας Δάσκαλος, για τον καθένα από εμάς, που θέλει να γράψει….
Μια σεμνή παρουσία στο χώρο της Λογοτεχνίας, χωρίς θορυβώδεις –επιδεικτικές προβολές, και «ηχητικά εφφέ», ταπεινός με την χριστιανική έννοια του όρου, δίνει το Φως της γνώσης του, το σπόρο της ποίησης και μεταλαμπαδεύει σε όλους εμάς την αληθινή ποιότητα, που κρατάμε μολύβι και χαρτί….
Από καιρό ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στον Νίκο Πενταρά, μα δεν είχα το θάρρος, γιατί ούτε κριτικός της Λογοτεχνίας είμαι, ούτε φιλόλογος .
Βαθιά μέσα μου, έχω το πάθος της ποίησης και τόσα χρόνια συνεργαζόμενη με τις εφημερίδες Κρήτη Πρεςς , Ενδοχώρα, τα περιοδικά «Τρίτεκνοι» και το πανελλήνιο περιοδικό Νόημα, έχοντας τη στήλη του Πολιτισμού και των βιβλιοπαρουσιάσεων, πήρα δειλά –δειλά το θάρρος να γράψω για κείνον ετούτο το αφιέρωμα….
Είναι αλήθεια, πως στο διαδίκτυο, αυτό το γυάλινο μικρόκοσμο, κυκλοφορούν πολλοί που αυτοαποκαλούνται ποιητές….
Ποιητές που γράφουν στιχάκια για να λένε πως γράφουν…
Ετούτη εδώ η στήλη Νεοέλληνες σύγχρονοι ποιητές, από την μικρή μου πείρα, θα αναδείξει τους αληθινούς της ποιήσεως, σύμφωνα πάντα με τα δικά μου υποκειμενικά κριτήρια….
Και ποιητής για μένα δεν είναι εκείνος που κατέχει την τέχνη- τεχνοτροπία του Λόγου, είναι εκείνος που γράφει και το εννοεί…
Εκείνος που κάνει το Λόγο του πράξη όπως γράφω στο βιβλίο μου
« περι-ποιήσεως….»
Και ο Νίκος Πενταράς είναι ο γνήσιος ποιητής, που δεν αντιγράφει κανέναν.
Είναι αυθεντικός, τρυφερός ,λυρικός, στοχαστικός και πάνω από όλα ακέραιος Άνθρωπος με το Άλφα κεφαλαίο…
Ευγενής, φιλοσοφημένος μύστης της Αρχαίας Φιλοσοφίας και ειδήμων του Λόγου….
Είναι ο άνθρωπος που ποτέ δεν θα πει «εγώ» , αλλά μέσα από τη γραφή του θα αφήσει να αναδυθεί το βαθύτερο «Είναι του», θα βοηθήσει το νέο λογοτέχνη με τον τρόπο του, αν του το ζητήσει εκείνος, χωρίς αυτοπροβολές και τυμπανοκρουσίες όπως ανέφερα παραπάνω, αλλά με ευγένεια θα υποδείξει τα όποια ελαττώματα υπάρχουν στην γραφή και θα ανοίξει το δρόμο για το Αιώνιο Φως της ποιήσεως…
Προσωπικά ,τον ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, που μέσα από τούτο το χώρο τον γνώρισα προσωπικά, προλόγισε την ποιητική συλλογή μου: «Λόγια καρδιάς στην Αιώνια Μάνα»,με τα ενθαρρυντικότερα και ένθερμα λόγια, και μου χάρισε με τον τρόπο του , ένα ζευγάρι φτερά για να πετάξω στο λευκογάλανο ατελεύτητο Ουρανό της ποίησης….
Μακάρι όλοι οι άνθρωποι σήμερα,που υπάρχει τόση Ασχημοσύνη στο μέσα μας και μας φταίνε όλοι και όλα, να μοιάζαμε στο Νίκο Πενταρά, αυτή τη σεμνή παρουσία των γραμμάττων και δεν είναι καθόλου υπερβολή που το γράφω…
Εν κατακλείδι :
Ο Νίκος Πενταράς θα πραμείνει
διαχρονικός «ες αεί», γιατί μέσα του έχει το Φως και τον Ήλιο της άνευ όρων
ΑΓΑΠΗΣ, λέξεις διαποτισμένες από συναίσθημα, συγκίνηση, Νόημα, που χαράζουν το
σπάνιο ήθος και την ευγένεια της Ποιητικής ψυχής του….
Ρένα Τζωράκη
