Η ιστορία
επαναλαμβάνεται, αλλά με τους όρους και τους ρόλους να αλλάζουν. Στο πέρασμα
της ιστορίας, οι Έλληνες πολλές φορές βρέθηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς. Στη
νεότερη ιστορία πολλοί Έλληνες της Αιγύπτου
κατά το 1882 και της Μικράς Ασίας το 1923, κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Συρία. Η
Συρία συνήθως συμπεριφερόταν καλά στους Χριστιανούς, γι αυτό βλέπουμε να
υπάρχουν πολλά μοναστήρια στη χώρα, σε αντίθεση με εμάς που έχουμε αποστροφή για
τα δικά τους τεμένη. Ο ρατσισμός ξεκίνησε εξ αρχής με την άφιξη τους εδώ στην
Κύπρο, αλλά δειλά και αραιά, φέρνοντας ως πρόσχημα τη μετατροπή κάποιων σπιτιών
σε θρησκευτικούς χώρους λατρείας της θρησκείας τους, τα οποία ήσαν καρφί στα
μάτια των Χριστιανών όπως ισχυρίζονταν. Έγιναν αρκετές διαμαρτυρίες και μικρές
διαδηλώσεις, αλλά μη βρίσκοντας ανταπόκριση στις μάζες του Ελληνικού πληθυσμού,
εξασθένισαν και έμειναν να υποβόσκουν επικίνδυνα στα μυαλά κάποιων
Αντιεθνιστών. Τώρα όμως, στις σημερινές ημέρες, βλέπουμε ένα μεγάλο κύμα να σπρώχνει
αρκετές μάζες λαού και να τους ξεσηκώνει, ενώ στα μέσα μαζικής δικτύωσης κάποιοι
επιτήδειοι άρχισαν έμμεσες απειλές σε όσους Ελληνοκύπριους νοικιάζουν σπίτια σε
αυτούς.
Στη Πάφο ειδικά που έχουν
εγκατασταθεί περισσότεροι Σύριοι πρόσφυγες καθώς τα ενοίκια είναι ακόμα φτηνά,
επικρατεί ένα κίνημα οργανωμένης προπαγάνδας που επηρεάζουν μέχρι και την
αστυνομία σε ένα αίσθημα Εθνικιστικό, επιλεκτικά και μόνον εναντίον των Σύριων.
Είναι μια εκρηχτική κατάσταση που οι αρχές πρέπει να την δουν, πρίν εξελιχτεί
σε εχθρική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών. Πρέπει οι υποκινητές αλλά και ο
παρασυρμένος όχλος να προσέξουν γιατί θα είναι υπαίτιοι της ανόδου ενός φασισμού
που θα εδρεύει στο ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία.
Πρέπει να ανατρέξουν την
ιστορία και να γνωρίσουν ότι οι εξάρσεις Αντιεθνισμού, κυρίως έβλαψαν τους Έλληνες,
γι’ αυτό πρώτοι εμείς πρέπει να συμπαραστεκόμαστε στους ξένους πρόσφυγες και
ειδικά τους Σύριους, όπως παλαιότερα έκαναν και αυτοί σε εμάς.
Ο Ελληνισμός διώχθηκε από
αιώνων από Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Οθωμανούς. Στη Κύπρο ένεκα της καταπίεσης
αλλά και των παρατεταμένων ανομβριών, οι Ελληνικοί πληθυσμοί μετακινούνταν στις
γειτονικές χώρες και έβρισκαν καταφύγιο. Έως το 1974 καθώς και στην οικονομική
κρίση του 2013, οι Κύπριοι ξενιτεύονταν. Σχεδόν δεν υπάρχει οικογένεια που να μην
έχει συγγενή που μετακόμισε στη ξενιτιά. Πρέπει λοιπόν οι Κύπριοι, να δέχονται τους
πρόσφυγες με περισσότερη κατανόηση, γιατί ο κίνδυνος να ξαναγίνουμε πρόσφυγες ένεκα
της Τουρκίας ελλοχεύει, και αυτό θα συμβαίνει επ’ αόριστον.
Οι υποκινητές αυτού του
ρατσισμού εναντίων των Σύριων, ας αναλογιστούν τις κακές συνέπειες που θα προκαλέσουν,
και ας σκεφτούν ψυχραιμότερα. Πιστεύω ότι είδη η κατάσταση στη Πάφο είναι πολύ
τεταμένη, και θα ήταν καλά να παρέμβει το κράτος ώστε να σταματήσει αυτό που
συμβαίνει.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
