ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΥΠΟΔΟΥΛΟΙ ΣΤΑ ΟΡΙΑ ΤΟΥΣ

 ΟΙ εξελίξεις στην οικονομία και η υπογραφή του Μνημονίου είναι παράγοντες που θα επηρεάσουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών. Τα κόμματα επιμένουν να θέλουν να μπούμε στο μηχανισμό στήριξης, μη λαμβάνοντας υπ όψη τη λαϊκή βούληση. Ειδικά η εμμονή των συνεργαζομένων κομμάτων ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ που με τη σιγουριά της νίκης επιμένουν περισσότερο από τους άλλους υποψηφίους, ίσως επηρεάσει την κρίση των ψηφοφόρων και ανατρέψει τα αναμενόμενα αποτελέσματα ως εκ της μεγάλης πλειοψηφιας που έχουν τα δυο αυτά κόμματα, με αποτέλεσμα να προκύψουν ανατροπές.

Αυτό ίσως συμβεί καθώς ο καιρός περνάει και ο απλός κόσμος κατανοεί καλυτέρα τα κακά αποτελέσματα που θα προκύψουν από την ένταξη μας στον Μηχανισμό στήριξης, και που θα προτιμούσε να βρεθεί άλλος τρόπος διάσωσης της οικονομίας μας. Αρχίζουν επίσης να σκέφτονται μήπως αυτή η μεγάλη τους επιμονή ίσως να προέρχεται από την επιθυμία τους για ίδιον όφελος, δηλαδή επιζητούν το δανεισμό με απώτερο σκοπό να μπορεί το κράτος να τους καταβάλλει τους παχουλούς μισθούς τους που όσο να περισκοπούν, πάλι παχουλοί θα είναι, χωρίς να πολυσκέφτονται τα κακά αποτελέσματα που θα προκύψουν στον απλό λαό.

Δεν εξηγείται διαφορετικά η τόση επιμονή τους. Ίσως γνωρίζοντας τις αντιδράσεις των ανθρώπων που πάντοτε χωρίς δική τους κριτική σκέψη οι περισσότεροι παρασέρνονται από τα παραπλανητικά και πολλές φορές ψεύτικα λόγια τους έτσι που να χάφτουν ότι τους εμπεδώνουν στο μυαλό δια της υποβολής μέσω των ξεπουλημένων ΜΜΕ, εφευρίσκουν λόγια και κορώνες περί διάσωσης της εθνικής μας οικονομίας ώστε εκμεταλλευόμενοι τον πατριωτισμό τους να τους ποδηγετούν. Φυσικά σε σχέση με το μνημόνιο το έχουν καταφέρει, αφου με τη διγλωσσία τους οι Κυβερνώντες και οι Βουλευτές με δραματικές εκκλήσεις τους καλούν να υποστούν θυσίες για διάσωση της πατρίδας, ενώ στην πραγματικότητα ξέρουν ότι τα δάνεια από την Τρόικα μόνο τους μεγαλόσχημους και υψηλόμισθους του Δημοσίου θα εξυπηρετήσουν, αφού όπως είδαμε και στην Ελλάδα ουδείς άλλος ωφελήθηκε παρά μόνο αυτοί, και ούτε αναπτυξιακά έργα, ούτε βοήθεια στις ασθενέστερες τάξεις, ούτε δάνεια από τις τράπεζες είδαμε να γίνονται.

Κατασκευάζοντας ψεύτικα γκάλοπ και δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι οι περισσότεροι των κατοίκων συμφωνούν πως η τρόικα είναι αναγκαίο κακό και χωρίς να τους εξηγούν ούτε αυτοί, ούτε τα ΜΜΕ ότι με την οριζόντια αποκοπή όλων των μισθών πέραν των δυο ή τριών χιλιάδων ευρώ το μήνα,  η οικονομία μας σώζεται σε λίγους μήνες. Νομίζουν ότι εκμεταλλευόμενοι τον λαό που τον καλούν να επωμισθεί τα δάνεια της Τρόικας για να πληρώνονται οι ίδιοι, κάτι κερδίζουν. Σίγουρα γνωρίζουν ότι οι άνθρωποι έχουν όρια. Σίγουρα γνωρίζουν ότι τα κέρδη τους θα είναι προσωρινά. Σίγουρα ξέρουν ότι μετά το μνημόνιο ένεκα της μεγάλης φτώχειας στην οποία θα υποπέσουν οι άνθρωποι, θα ξυπνήσουν και θα τους τιμωρήσουν.

Παρ όλα αυτά, ίσως ελπίζοντας στην ατιμωρησία που επικρατεί στον τόπο μας, ή την αφέλεια των απλών πολιτών που πάντα υπομένουν και σιωπούν μέχρι τα έσχατα όρια, κοιτάζουν τα πρόσκαιρα δικά τους οφέλη και κέρδη.

Όμως απο αυτήν την εσχατιά προκύπτει το μεγάλο πρόβλημα, γιατί όταν και εφ όσον ξεσηκωθεί ο λαός,  θα είναι αργά. Η καταστροφή θα είναι παρόμοια της Ελλάδας ή και χειρότερη. Το κράτος και οι αξιωματούχοι του θα είναι γλυτωμένοι, ενώ ο υπόλοιποι άνθρωποι θα είναι πτωχευμένοι.

ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΤΡΕΝΑΚΙ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Κάτοικοι της  Χλώρακας και μικροί μαθητές του νηπιαγωγείου νιώθοντας περηφάνια για το άξιο τέκνον της κοινότητας τους Δήμαρχο Πάφου Σάββα Βέργα, γιόρτασαν φέτος τα Χριστούγεννα βολτάροντας στους κεντρικούς δρόμους και δίνοντας νότα γιορτινή και φωτεινή στους σκοτεινούς Χριστουγεννιάτικους οικονομικούς καιρούς, με το τρενάκι του Δήμου Πάφου το οποιον παραχώρησε ο καλός Δήμαρχος στην κοινότητα σε μια ευγενή χειρονομία του, θέλοντας να δείξει τοιουτοτρόπως ότι δεν ξεχνά την γενέτειρα του.

Χτυπώντας τη  καμπάνα του το μικρό τρενάκι με τους μικρούς ταξιδιώτες περιδιάβηκε τους δρόμους και σφυρίζοντας χαρωπά χαιρέτισε τους κατοίκους που ακούγοντας τους χαρούμενους ήχους οι νοικοκυρές παρατούσαν το ζύμωμα και έβγαιναν στις αυλές χαιρετώντας τα μικρά παιδιά που χαρούμενα έψαλλαν τα χρόνια πολλά.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ ΕΥΧΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

ΟΤΑΝ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ

 H Ολομέλεια της Βουλής ψήφισε τον προϋπολογισμό του κράτους για το 2013, ο οποίος συνάδει με τη συμφωνία που η Κυβέρνηση κατέληξε με την Τρόικα.

Ο προϋπολογισμός ψηφίστηκε με περικοπές μισθών και επιδομάτων, χορηγιών και βοηθημάτων και την επιβολή επαχθών νέων φορολογιών, τα οποία η Τρόικα απαίτησε και στα οποία η Κυβέρνηση δέχτηκε.

Όμως μεγάλη ήταν η πρόκληση εκ μέρους των βουλευτών όταν σταύρωσαν νομοσχέδιο περί μείωσης των δικών τους εξόδων παραστάσεων. Ζητήθηκε η μείωση τους κατά 15%, αλλά αυτοί αρνήθηκαν να το πράξουν προστατεύοντας έτσι τα συμφέροντα τους.

Ενώ ο μισθός τους με τα επιδόματα και τα έξοδα παραστάσεων αγγίζει τις 8 χιλιάδες ευρώ το μήνα, δηλαδή γύρω στις 100 χιλιάδες ευρώ το χρόνο, σκέφτηκαν ότι αυτοί πρεπει να αμείβονται τόσο, σε αντίθεση με τους ιδιωτικούς υπαλλήλους -π.χ. τους ξενοδοχοϋπαλλήλους- που αμείβονται με 750 ευρώ μηνιαίως όταν και εφόσον υπάρχει εργασία η οποία είναι κατά το ιμιση του χρόνου, αφού τα περισσότερα ξενοδοχεία κλείνουν τη χειμερινή σαιζόν.

Ενώ με χρυσά κουτάλια τρώνε ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, άλλοι κρατικοί αξιωματούχοι αλλά και οι ίδιοι βουλευτές αφού οι μισθοί τους είναι υψηλοί ακόμη και τώρα στις εποχές του μνημονίου, αντί να τους μειώσουν περισσότερο δείχνοντας έτσι παράδειγμα για μίμηση, οι βουλευτές ψήφισαν για περισσότερες περικοπές σε μισθωτούς,  συνταξιούχους και ανάπηρους.

Δεν είναι σωστό την στιγμή που μπαίνουμε στο μνημόνιο να δίδονται τόσο υψηλοί μισθοί από την μια και από την άλλη να κόβονται επιδόματα των αναπήρων και των άλλων ευπαθών ομάδων. Ο πρόεδρος της δημοκρατίας αμείβεται με 158,551 ευρώ κάθε χρόνο, ο Γενικός και Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας με ετήσιο μισθό και επιδόματα έκαστος €151,200, ο πρόεδρος και οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου με ετήσιο μισθό και επιδόματα €151,200, ο Πρόεδρος της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με μισθό €128,000, ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων €126,400και ο Πρόεδρος της ΕΠΑ. €121,900. Ακολουθούν ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, οι Πρόεδροι Επαρχιακών Δικαστηρίων και οι Γενικοί Διευθυντές υπουργείων, ο Γενικός Διευθυντής της Βουλής, ο Αρχιπρωτοκολλητής, ο Γενικός Ελεγκτής, Γενικός Λογιστής και ο Αρχηγός Αστυνομίας οι οποίοι λαμβάνουν ετήσιο μισθό και επίδομα €119,800. Ο Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου, ο Διευθυντής του Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο Επίτροπος Διοικήσεως, ο Επίτροπος Ρυθμίσεως Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομείων και ο Πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς λαμβάνουν €119,8 χιλ. ετήσιο μισθό και επίδομα. Επίσης πολλών δεκάδων χιλιάδων κρατικών υπαλλήλων, η αμοιβή και η σύνταξη τους είναι τεράστια και σε υπερμεγέθη αριθμούς. 

Θα πρέπει άμεσα να γίνουν γενναίες περικοπές μισθών σε διάφορους κρατικούς αξιωματούχους και σε υψηλόμισθους υπαλλήλους, στους βουλευτές και στον πρόεδρο, και όχι μόνο μειώσεις στον απλό κόσμο. Θα πρεπει να υπάρξει μια διόρθωση της στρέβλωσης και της ανισότητας στους μισθούς και στις συντάξεις ανάμεσα στους ιδιωτικούς υπαλλήλους και στους κρατικούς.

Αν επιτέλους επέρθει ισονομία, αν όλοι αμείβονται ίσα και σύμφωνα με τον ιδιωτικό τομέα, έστω και προσωρινά, σίγουρα το κράτος θα μπορέσει να διορθώσει τα οικονομικά του χωρίς να χρειαστούμε τη στήριξη της Τρόικα με τους επαχθείς όρους. 

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ ΤΟΝ ΜΗΑΧΑΝΙΣΜΟ ΣΤΗΡΙΞΗΣ

 Από επίσημα στοιχεία διαβάζουμε ότι το δημόσιο χρέος κατά το 2013 εφ όσον συνυπολογιστεί και η στήριξη για την ανακεφαλαιοποίηση της Λαϊκής Τράπεζας,

εκτιμάται ότι θα ανέρθει στο 92% του ΑΕΠ, και θα φθάσει στα 16 δισεκατομμύρια σε σύγκριση με 15,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2012
Τα συνολικά έσοδα για φέτος προϋπολογίζονται σε 7,6 δισεκατομμύρια και παρουσιάζουν αύξηση η οποία οφείλεται στο γεγονός ότι οι αποκοπές των μισθών στο δημόσιο τομεα παρουσιάζονται στον Προϋπολογισμό ως έσοδα από συνεισφορές του προσωπικού.

Οι συνολικές δαπάνες στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2013, σύμφωνα με έκθεση της Επιτροπής Οικονομικών, θα ανέρθουν σε 9,5 δισεκατομμύρια ευρώ και το ΑΕΠ στα 17,5 δισεκατομμύρια ευρώ έναντι 17,9 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2012 παρουσιάζοντας μείωση κατά 2,2%.

   Γνωρίζοντας τα πιο πάνω επίσημα στοιχεία, ότι με τις γνωστές κλιμακωτές μειώσεις των μισθών οι συνολικές δαπάνες του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν) παρουσιάζουν μείωση 2,2%, η πραχτική της οικονομίας μας δείχνει ότι με οριζόντιες αποκοπές των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων (οι οποίοι είναι οι μόνοι πλέον που έχουν εργασία και έσοδα) και με την εξίσωση τους με τους ιδιωτικούς μισθούς, μάλλον η οικονομία της Κύπρου πολύ γρήγορα μπορεί να ανακάμψει.

Ζούμε σε μια εποχή που οι μισθοί στην τουριστική βιομηχανία είναι 750 ευρώ μηνιαίως. Ένας καλός μάστορας με πενθήμερη εργασία, δεν υπερβαίνει τα  1200 ευρώ μηνιαίως. Όλοι οι μισθοί του ιδιωτικού τομέα που ήταν ασύγκριτα χαμηλότεροι του δημοσίου, έχουν σμικρύνει περίπου στο μισό. Το χειρότερο είναι ότι οι άνεργοι που είναι πέραν των 100 χιλιάδων (50 χιλιάδες που συναφέρνουν οι ειδικοί και οι ειδήμονες είναι παραπλανητικός αριθμός), περνούν με αυτούς τους μισθούς, καθώς και οι χαμηλοσυνταξιούχοι, άρα και οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να περάσουν το ίδιο, τουλάχιστον για όσο καιρό χρειαστεί μέχρι να ανακάμψει η οικονομία μας.

Αν ένας τολμηρός πρόεδρος με μια τολμηρή βουλή αποφασίσει αντί της κλιμακωτής μείωσης των μισθών, να νομοθετήσει για οριζόντια μείωση μισθών, ώστε ταυτόχρονα να επελθει και ισονομία ανάμεσα σε ολόκληρο το λαό, πιστεύω θα έχουμε δραστικά αποτελέσματα.

Πιστεύω ότι αν αποκοπούν όλοι οι μισθοί πέραν των 2000 ευρώ, πολύ γρήγορα θα ανακάμψει η οικονομία μας. Εξάλλου γιατι να υπάρχουν πολίτες δυο ταχυτήτων; Μήπως όσοι αμείβονται πλουσιοπάροχα πέραν των 2000 μέχρι 14.000 χιλιάδων ευρώ έχουν δύο σιαγόνας;

Οι υψηλόμισθοι φέρουν ως δικαιολογία και βασικό λογο για την τεράστια αμοιβή τους, την μη εμπλοκή τους σε χρηματισμό. Αξίζει όμως τον κόπο να διακινδυνεύσουμε ένα τέτοιο εγχείρημα για να σωθεί ο τόπος μας, και να μην χρειαστεί να μπούμε σε κανένα μηχανισμό στήριξης. Εκτός αυτού, μπορούμε όσους θα υποπέσουν στο αδίκημα χρηματισμού, να τους παρακολουθήσουμε και να τους τιμωρήσουμε.

Πιστεύω όμως δυστυχώς, ότι όλοι οι βουλευτές, υπουργοί, κυβερνώντες και ανώτεροι υπάλληλοι, δηλαδή αυτοί που μας κυβερνούν, δεν το θέλουν αυτό, διότι, όση κλιμακωτή μείωση και να γίνει στους μισθούς τους, αυτοί πάλι θα αμοιβωνται πλουσιωπαρωχα με πολλές χειλάδες ευρώ μηνιαίως.

Τελικό συμπέρασμα είναι ότι ο τόπος χρειάζεται έναν γενναίο καινούργιο πρόεδρο ο οποίος θα πάρει δύσκολες και τολμηρές αποφάσεις, που μειώνοντας δραστικά τους πλουσιοπάροχους μισθούς των λίγων (που και παλιν θα αμείβονται περισσότερο από τους πολλούς), θα σωθεί ολόκληρος ο λαός, θα σωθεί το κράτος.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΠΛΗΜΜΥΡΙΣΕ ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΛΕΜΠΑΣ – ΚΙΣΣΟΝΕΡΓΑΣ

Από τα νερά της βροχής πλημμύρισε το γεφύρι της Λέμπας – Κισσόνεργας, το ίδιο γεφύρι που πριν λίγα χρόνια κατάπιε αυτοκίνητο με αποτέλεσμα να πνιγούν δυο άνθρωποι.

Αν και έχει υποδειχθεί από όλα τα τμήματα η επικινδυνότητα του, εντούτοις ύστερα από τόσα χρόνια μετά το μοιραίο συμβάν, εντούτοις τίποτα δεν έχει γίνει ακόμα. Με τις βροχές των τελευταίων ημερών, φάνηκε το μεγάλο πρόβλημα για μια ακόμα φορά. Έκλεισε και ξεχείλισε το γεφύρι, πλημμύρισε ο δρόμος και σταμάτησε η συγκοινωνία με αποτέλεσμα να χρειαστούν πολλές ώρες για τη διάνοιξη του δρόμου και την αποκατάσταση της κυκλοφορίας. Αυτή τη φορά ευτυχώς το κακό συνέβηκε νωρίς το απόγευμα εφόσον υπήρχε ακόμα φως της ημέρας, με αποτέλεσμα οι οδηγοί να το προσέξουν και μην διασχίσουν τον δρόμο όπως έγινε την προηγούμενη φορά που είχε σαν αποτέλεσμα τον πνιγμό δυο συνανθρώπων μας.

Ως γνωστό, το 2006  νεαρό ζεύγος οι Γιώργος Μηλτιάδους από τη Χλώρακα και η Μαρία Γεωργίου από την Κισσόνεργα γονείς δύο μικρών παιδιών που βρίσκονταν μέσα στο αυτοκίνητό τους αυτό παρασύρθηκε από το χείμαρρο όταν  υπερχείλισε το γεφύρι λόγω θεομηνίας που έπληξε την περιοχή, και το μικρό σαλούν αυτοκίνητο παρασύρθηκε από τα ορμητικά νερά όταν περνούσε από το γεφύρι με αποτέλεσμα το ζεύγος να βρει τραγικό θάνατο.

Εγκαίνια Πάρκου στη Χλώρακα

 Το Κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας σε συνεργασία με την Επαρχιακή διοίκηση Πάφου, πραγματοποίησε τα εγκαίνια του παραθαλάσσιου Πάρκου στη περιοχή Πάρακας στις 15 Δεκεμβρίου 2012.
Με τη παρουσία του Πανιερώτατου Μητροπολίτη Πάφου, της έντιμης υπουργού κυρίας Ελένης Μαύρου και άλλων επισήμων καθώς και πολλών καλεσμένων, πραγματοποιήθηκαν τα εγκαίνια. Οι καλεσμένοι παρακολούθησαν πρόγραμμα από Κυπριακούς χορούς που εκτέλεσε συγκρότημα αποτελούμενο από  Χλωρακιώτες χορευτές.
Μετά τον αγιασμό έγινε αποκάλυψη πλακέττας και αμέσως μετά, οι επίσημοι καθώς και όσοι παρευρέθηκαν ξεναγήθηκαν στο πάρκο και απόλαυσαν τον κατάσπαρτο χώρο από δενδρίλια και άγρια βλάστηση που απλωνόταν παντού σε όλο το πάρκο. Στη συνέχεια προσφέρθηκαν στους καλεσμένους εδέσματα και ποτά.

ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και οι περισσότεροι άνθρωποι στον τόπο μας δεν κινούνται στους γνώριμους ρυθμούς της προετοιμασίας για την υποδοχή τους. Υπάρχουν πολλοί που δεν έχουν ψωνίσει γιατί δεν έχουν εργασία και χρήματα, υπάρχουν και οι υπόλοιποι χαμηλόμισθοι που περιμένουν τον δέκατο τρίτο μισθό, το δώρο δηλαδή των Χριστουγέννων για να στολίσουν πλουσιότερα το τραπέζι τους, ένα δέκατο τρίτο όμως, που οι περισσότεροι πιστεύουν δεν θα λάβουν ξέροντας ότι τα ταμεία είναι άδεια.

Οι γιορτές έφτασαν, αλλά άφτιαχτα κι αστόλιστα παραμένουν τα περισσότερα έλατα σε σπίτια και πλατείες. Λιγότερα από άλλα χρόνια είναι τα πολύχρωμα φώτα και λαμπιόνια που αναβοσβήνουν, και πολλοί οι δρόμοι που έμειναν σκοτεινιασμένοι χωρίς αστέρια και Αϊ Βασίληδες.

Τη φετινή χρονιά, κανείς μας στην Κυπρο δεν θα γιορτάσει όπως πριν. Λόγω ελλείψεως χρημάτων πολλοί δεν θα πάμε σε ρεβεγιόν, δεν θα φάμε μέχρι σκασμού, ούτε θα μεθύσουμε, ούτε θα ξεσαλώσουμε μέχρι πρωίας σε κάποια νυχτερινά κέντρα. Οι πιο πολλοί θα μαζευτούμε οικογενειακά, θα ακολουθήσουμε τα ήθη και έθιμα μας, θα ξαναγυρίσουμε ίσως στα χρόνια τα παλιά με τις οικογενειακές συγκεντρώσεις, το σφάξιμο του χοίρου, το ψήσιμο των δικών μας ζαλατίνων και τόσων άλλων παρασκευασμάτων, εδεσμάτων και λιχουδιών που θα μας στοιχίσουν οικονομικότερα παρά να τα αγοράσουμε όπως συνηθίσαμε να κάνουμε τα τελευταια χρόνια.

Τα Χριστούγεννα λοιπόν που κατάντησαν μια καταναλωτική γιορτή, είναι καιρός ένεκα της οικονομικής κρίσης να αλλάξουν. Η σκέψη μας αντί να είναι στραμμένη στην υλική μας ευμάρεια, πρεπει να στραφεί στον συνάνθρωπο μας και στη γέννηση του Θεανθρώπου. Να στραφούμε πίσω στα χρόνια τα παλιά που οι προγονοί μας κυρίως στην ύπαιθρο, περίμεναν τα Χριστούγεννα και το Πάσχα για να φάνε κρέας επειδή ζούσαν μέσα στη φτώχεια. Δεν είχαν χρήματα να ξοδέψουν,  όμως ένιωθαν ευτυχισμένοι ο ένας δίπλα στον άλλο.

Οι ημέρες των Χριστουγέννων προσφέρονται για περισυλλογή και προσευχή. Να ανανήψουμε πνευματικά, να αφήσουμε τον ατομικισμό και να δούμε τον πλησίον μας. Να σκεφτούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι πεινασμένοι και άστεγοι και ότι σε πολλά παιδιά ο Αϊ Βασίλης δεν φέρει δώρα.

Με τον άκρατο υλισμό που μας προέκυψε ένεκα της οικονομικής ευμάρειας που κυριάρχησε στον τόπο μας τα προηγούμενα χρόνια, ξεχάσαμε τον μικρό Χριστό που γεννήθηκε, αυτόν που γιορτάζουμε, αυτόν που ήρθε για να φέρει στον κόσμο την αγάπη.

Όταν τα ξημερώματα των Χριστουγέννων θα χτυπήσουν οι καμπάνες, ας οδηγήσουμε τα βήματά μας στην Εκκλησία, να λειτουργηθούμε και να ξεχάσουμε τα προβλήματα μας. Τα Χριστούγεννα είναι γιορτή αγάπης, ελπίδας και χαράς για όλους τους ανθρώπους. Ας ξεχάσουμε τα πάθη και τα μίση, ας αφήσουμε την καρδιά να μιλήσει με χαρά. Aς αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο, έχουμε οι άνθρωποι ανάγκη αυτό το συναίσθημα.

Είναι Χριστούγεννα, είναι ημέρες αγάπης, ας κάνουμε μια νέα αρχή.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Δημοκρατία σημαίνει κυριαρχία του λαού όπου αυτός εκλέγει τους αντιπροσώπους του και μέσω αυτών έχει την εξουσία. Οπότε Δημοκρατία σημαίνει λαϊκή κυριαρχία, μια αρχή που δηλώνει πως οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό και ασκούνται από τους αντιπροσώπους του υπέρ αυτού. Δηλαδή ο Λαός είναι η κυρίαρχη και παντοδύναμος εξουσία που ασκείται μέσω των αντιπροσώπων του, και είναι εξουσίες που πρεπει να είναι υπέρ του Λαού και του Έθνους.

Έθνος ονομάζεται το κράτος που αποτελείται από ένα σύνολο ανθρώπων με κοινά γνωρίσματα όπως φυλή, γλώσσα, συνείδηση, θρήσκευμα, ιστορία και πολιτισμό, καθώς και γεωγραφική καταγωγή. Όποτε οι πολιτικοί εκτός από το λαό καλούνται να υπηρετήσουν και τα συμφέροντα του Έθνους που είναι ένα και το αυτό, και υποχρεούνται να αποφασίζουν σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα λαμβάνοντας υπόψη τη θέληση του λαού. Άρα λαϊκή κυριαρχία σημαίνει οι αποφάσεις των αντιπρόσωπων του, να συνάδουν με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας προασπίζοντας τα συμφέροντα των πολλών και όχι των ολίγων.

Στην Κύπρο αυτές τις μέρες κλήθηκε η Βουλή των αντιπρόσωπων να ψηφίσει νομοσχέδια μείωσης ή κατάργησης μισθών και ωφελημάτων καθώς και κοινωνικών παροχών, για διάσωση της καταρρέουσας εθνικής οικονομίας. Είναι θυσίες που καλείται ο λαός να κάμει, και αν και επώδυνες, η πλειοψηφία τις αποδέχεται.

Όμως ανάμεσα στα νομοσχέδια που καλείται να ψηφίσει, υπάρχει και εκείνο της αύξησης του φόρου κατόχου, μια αύξηση που με μαθηματική ακρίβεια θα πτωχεύσει ολόκληρο το λαό. Είναι τόσο μεγαλη η φορολόγηση αυτή που ζητείται να επιβληθεί, που εφόσον οι περιουσίες δεν αποδίδουν έσοδα γιατί είναι κατοικίες κατοικημένες από τους ιδιοκτήτες ή ακατοίκητες και ανοίκιαστες ένεκα της οικονομικής κρίσης, είναι αμπέλια, βοσκότοποι, χωράφια και αγροί που δεν αποδίδουν καρπό ένεκα της Κυβερνητικής αγροτικής πολιτικής, είναι οικόπεδα απούλητα και όλα υποθηκευμένα στις τράπεζες, ώστε δεν μπορεί ο άνεργος και χαμηλά αμειβόμενος λαός να πληρώσει, με αποτελεσμα που θα έχει ίσως να σωθεί το κράτος, αλλά σίγουρα να πτωχεύσει ο λαός.

Εδώ γεννιέται ένα δυσκολο ερώτημα, είναι καλύτερη η πτώχευση ενός κράτους, ή ενός ολόκληρου λαού. Οι βουλευτές που κλήθηκαν να ψηφίσουν αυτό το νομοσχέδιο πρεπει να το σκεφτούν πολύ καλά. Πολύ ορθά έπραξαν και το ανέβαλαν για μελέτη του, όμως για σημαντικά ζητήματα που αφορούν το λαό και προκειμένου να επικυρωθεί ή να απορριφθεί μια πρόταση που έχει ιδιαίτερη σημασία για ένα κράτος, συνηθίζεται να διενεργείται δημοψήφισμα, δηλαδή μια άμεση ψηφοφορία ολόκληρου του εκλογικού σώματος ώστε η αποφαση να είναι εκ του συνόλου του λαού, και όχι εκ των ολίγων αντιπρόσωπων του.

Αν οι βουλευτές δεν μπορούν να αφουγκραστούν το σφυγμό ενός ολόκληρου λαού, ή δεν θέλουν να καταλάβουν τη θέληση του, ας προβούν σε ένα δημοψήφισμα, εξάλλου σε πολλές χώρες τα δημοψηφίσματα αποτελούν συνήθη πρακτική, διοργανώνονται εύκολα με πρόταση βουλευτών ή συλλογή υπογραφών σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Φόρος κατόχου σήμερα, ή Κεφαλικός Φόρος επί Τουρκοκρατίας -άρθρο-

Με τις μεγάλες φορολογίες που ετοιμάζεται η κυβέρνηση να επιβάλει ελέω μνημονίου,  δεν είναι η πρώτη φορά, που ο Κυπριακός λαός εξουθενώνεται από αυτούς.  Οι Οθωμανοί στα χρόνια της σκλαβιάς, είχαν εφαρμόσει ένα σχέδιο οικονομικής εξόντωσης των υπόδουλων κατοίκων, ώστε να τους αναγκάσουν ή να εξισλαμισθούν ή να μην έχουν δυνατότητα να αντιδράσουν και να παραμένουν ραγιάδες. Το χαράτσι ήταν ένας Κεφαλικός φόρος, ενας από τους δύο στυγνούς και αβάσταχτους φόρους που επέβαλαν στους χριστιανούς υπηκόους.

Ο άλλος ήταν ο φόρος αίματος, το λεγόμενο παιδομάζωμα.

Ο Κεφαλικός φόρος ήταν ένας ατιμωτικός φόρος, που ο κάθε Χριστιανός πλήρωνε για να έχει το δικαίωμα  να έχει το κεφάλι του στους ώμους, δηλαδή να ζει. Ο κάθε χριστιανός από το δωδέκατο έτος της ηλικίας του και μέχρι τον θάνατό του όφειλε να εξαγοράζει κάθε χρόνο την άδεια αυτή. Πλήρωνε τον φόρο και έπαιρνε απόδειξη πληρωμής, η οποία ονομαζόταν χαράτσι και ήταν χάρτινη, και είχε κάθε χρόνο διαφορετικό χρώμα, επί αυτής δε, αναγραφόταν

«ο φέρων το παρόν έχει την άδειαν να φέρει επί έν έτος την κεφαλήν επί των ώμων του»

Οι Τούρκοι εισέπρατταν τον κεφαλικό φόρο αδιακρίτως, εξαιρουμένων των γυναικών, των γερόντων, των κληρικών, των αναπήρων και των ακτημόνων. Σήμερα από το Κυπριακό κράτος, μέσω των άμεσων και έμμεσων φόρων, δεν εξαιρείται κανείς .

Την είσπραξη των φόρων, οι Τούρκοι ανέθεταν επί μισθώσει, σε φοροεισπράκτορες, στον Δραγουμάνο και στην εκκλησία της Κύπρου, στους οποίους πλήρωναν μισθό, καθώς επίσης και απάλλασσαν από φόρους. 

Ένεκα αυτής της κατάστασης, πολλοί χωρικοί, γεωργοί, αμπελοκαλιεργητες και βοσκοί οι οποίοι δεν άντεχαν άλλο την οικονομική καταπίεση που τους επιβαλλόταν πληρώνοντας φόρους για να καλλιεργήσουν ακόμα και τις δικές τους εκτάσεις -όπως και σήμετα-, άρχισαν να εγκαταλείπουν τις περιουσίες τους και τα χωριά τους και να μεταναστεύουν στις πόλεις. Για να γλυτώνουν τις κατασχέσεις των περιουσιών τους ένεκα αυτών των φόρων, δώριζαν τις περιουσίες τους στην εκκλησία της Κύπρου η οποία δεν πλήρωνε φόρους στον κατακτητή ένεκα ειδικής ρήτρας του Οθωμανικού νόμου.

Σήμερα αυτόν τον Κεφαλικό φόρο που μας εφαρμόζουν επί των περιουσιών μας είτε αυτές αποδίδουν ζημιά ή κέρδος και που είναι δυσβάσταχτος, μας είπαν ότι είναι προσωρινός ώστε με την ελπίδα ότι κάποτε θα γλυτώσουμε από αυτόν, να μην δωρίσουμε τις περιουσίες μας στην εκκλησία που ακόμα ένεκα του δοτού συντάγματος που προηρθε από τις συμφωνίες Ζυρίχης, απαλλάσσεται από τον Κεφαλικό φόρο ή άλλως φόρο κατόχου, έτσι που να συνεχίσουμε να πληρώνουμε.

Δυστηχως ο λαός ταλαιπωρημένος και ανήμπορος χωρίς ηγέτες που να νοιάζονται γι αυτόν, φοβισμένος και ταλαιπωρημένος όπως ένας σύγχρονος Ραγιάς, έμαθε να μην αντιδρά παρά μόνο να σκύβει, να σιωπά, να συμβιβάζεται και να υπομένει.

H ιστορία επαναλαμβάνεται, δυστυχώς γυρίσαμε πολλά χρόνια πίσω, σε μια σημερινή χειρότερη σκλαβιά και το θέμα είναι εμείς τι μπορούμε να πράξουμε και αν οφείλουμε να πληρώσουμε αυτόν τον οπισθοδρομικό φόρο.

Δυστηχως από πάντα έτσι και τώρα, η πάσης μορφής εξουσία ανεξάρτητα αν είναι ξένη ή δική μας, μας αντιμετωπίζει δουλικά, και οι κεφαλικοί φόροι πάντα θα υφίστανται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.  Αλλάζουν αυτοί που ασκούν την εξουσία, αλλά οι φόροι παραμένουν και αυξάνουν.

Εάν αυτό δεν αλλάξει, τότε εμείς θα παραμένουμε δούλοι και οι φόροι κεφαλικοί.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΑΙΦΑΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Η κεφαλαιοποίηση είναι η αξία του συνόλου των μετοχών μιας εταιρείας. Π.χ., αν μια εταιρεία έχει 1.000.000 μετοχές με αξία 2 € ανά μετοχή, η κεφαλαιοποίηση της  είναι 2.000.000 €.

Στις τράπεζες Κύπρου και Λαϊκής, το κεφάλαιο τους έχει μειωθεί με σίγουρο τον κίνδυνο της πτώχευσης τους, διότι εχουν δώσει δάνεια χωρίς να εχουν εξασφάλιση, και τώρα έχει δημιουργηθεί μια τρύπα, ένα έλλειμμα τόσο μεγάλο από τη μη αποπληρωμή των δόσεων των δανείων καθώς και απο τις ζημιές που εχουν λογω διαγραφής δανείων σε πολιτικά κόμματα και αλλού, και επίσης απο ζημιές που προήρθαν απο την επένδυση που έκαναν στην Ελλάδα αγοράζοντας ομόλογα του Ελληνικού κράτους που μετά απο αποφαση της ΤΡΟΙΚΑΣ εγινε το μεγάλο κούρεμα τους, δηλαδή η αξία τους έμεινε η μισή.

Η κυβέρνηση λέει ότι αν καταρρεύσουν οι τράπεζες, θα καταρρεύσει η οικονομία μας, γι αυτό αποφάσισε τη στήριξη τους δια της ανακεφαλοποιησης του κεφαλαίου τους, δηλαδή να τους δώσει χρήματα ώστε να αποκτήσουν το αρχικό τους κεφάλαιο.

Δηλαδή ανακαιφαλοποιηση των τραπεζών από το κράτος, ονομάζουμε την αποζημίωση για τις τρύπες τους που δημιουργήθηκαν από τα δάνεια που αποπληρώνονται οι δώσεις, και τις οποίες θα υποχρεωθεί να πληρώσει η κυβέρνηση φορολογώντας μέχρι εσχάτων τον απλό πολίτη.

Το ερώτημα που θέτω, είναι, με την ανακαιφαλοποιηση οι τράπεζες αν θα ξαναδώσουν δάνεια και θα σταματήσουν να βάζουν τόκους στα μη επισφαλή δάνεια που δεν πληρώνονται, η θα συνεχίσουν να τα τοκίζουν μέχρι που όλες οι υποθηκευμένες περιούσιες του απλού κόσμου περιέλθουν στα χέρια τους; Και αν δώσουν δάνεια ποιοι θα μπορέσουν να τα πάρουν αφού υπάρχει μεγάλη ανεργία και όσοι εχουν εργασία ο μισθός τους θα έχει σμικρυνθεί στο ελάχιστο;

Το μέγα ερώτημα που τίθεται, είναι γιατί η κυβέρνηση υποστηρίζει τις τράπεζες, δηλαδή το κεφάλαιο και όχι το λαό; Γιατί υποθηκεύει ολόκληρο το λαό για να ανακεφαλοποιησει τις τράπεζες; Είναι τόσο κακό αν ορισμένες τράπεζες κλείσουν ή πτωχεύσουν;

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Η ΚΑΥΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ -άρθρο του Κυριάκου Ταπακούδη-

 Τις τελευταίες μέρες επανήλθε το ζήτημα της αποτέφρωσης, και η κυβέρνηση κατέθεσε νομοσχέδιο στη βουλή σε σχέση με το θέμα της καύσης των νεκρών. Κατά τη γνώμη μου είναι ένα πολύ δύσκολο ζήτημα γιατί αγγίζει ευαισθησίες και ταμπού, γι αυτό θα πρέπει να εξεταστεί πάρα πολύ προσεκτικά χωρίς να προκαλέσει κοινωνική αναστάτωση, και το μονο που θα πρέπει κατά τη γνώμη μου να συμφωνηθεί, είναι να επιτρέπεται η αποτέφρωση μόνο για όσους δεν ασπάζονται την ορθόδοξη χριστιανική μας πίστη. Ως λόγο για τη γνώμη μου αυτή, παραθέτω ορισμένες  απλές σκέψεις μου, ελπίζοντας πολλοι από σας να συμφωνήσετε μαζί μου:

Η επιχειρηματολογία την οποία επικαλούνται όσοι τάσσονται υπέρ της καύσης των νεκρών, είναι κυρίως η έλλειψη χώρου στα κοιμητήρια καθώς και οι λόγοι υγιεινής. Θεωρούν ότι μολύνεται το υπέδαφος με αποτέλεσμα να δημιουργούνται πολλά μικρόβια.

Ο Χριστιανισμός όμως, είναι υπέρ της ταφής των νεκρών και η Εκκλησία δεν δέχεται την αποτέφρωση, διότι αντιβαίνει στα χρηστά και Χριστιανικά ήθη.

Εξ άλλου μπορούν να κατασκευαστούν οστεοφυλάκια που με την πάροδο μιας λογικής χρονικής περιόδου, να φυλάσσονται τα οστά. Αυτός ο τρόπος έχει εφαρμοστεί στο νέο κοιμητήριο της Χλώρακας, και αποδείχθηκε ένας καλός τρόπος που μπορεί να φιλοξενεί τους νεκρούς μας για εκατοντάδες χρόνια. Είναι ένας πρότυπος τρόπος, μια έξυπνη σκέψη που μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα. Δεν πωλούνται οι τάφοι, παρά μόνο ενοικιάζονται. Όταν γεμίσει το κοιμητήριο, ανοίγονται οι τάφοι από την αρχή και τα οστά φυλάσσονται στο οστεοφυλάκιο το οποίον αν κάποτε γεμίσει και αυτό, μπορούν να θαφτούν όλα τα οστά σε κοινό τάφο, έτσι που ο κάθε ζώντας να ξέρει πού είναι ενταφιασμένοι οι δικοί του νεκροί για να μπορεί να κάμνει ένα τρισάγιο για τη μνήμη τους.

Άλλο επιχείρημά τους είναι το υψηλό κοστολόγιο και η εμπορευματοποίηση των τελετών και πιστεύουν ότι η καύση θα αποτελέσει την καταπολέμηση της αισχροκέρδειας, ισχυρίζονται ακόμη, ότι τα νεκροταφεία είναι αιτίες και αφορμές για φαινόμενα τυμβωρυχίας και μαγείας.

Στα παλιά Χριστιανικά χρόνια η καύση των νεκρών θεωρείτο τιμωρία και ατίμωση, γι αυτό στο μεσαίωνα έκαιαν μονο τους μάγους και τις μάγισσες που εξασκούσαν μαύρη μαγεία ενάντια στη Χριστιανική θρησκεία. Εξάλλου τρανό παράδειγμα της θέλησης του Θεού, είναι ο ενταφιασμός και όχι η καύση του Θεανθρώπου και υιού του, Ιησού Χριστού.

Ενώ η ταφή προλέγει την ανάσταση των νεκρών και θεωρείται σύμβολο και ομολογία της πίστεως και της ελπίδας στην αθανασία της ψυχής, στην ανάσταση των νεκρών και στην αιώνια ζωή, η αποτέφρωση είναι σημάδι ότι τίποτα δεν μένει από τα κεκειμημένα σώματα που να ενισχύει αυτήν την πίστη. Όσοι επιθυμούν την αποτέφρωση αντί της ταφής, είναι φανερό ότι αντίκεινται στις διδασκαλίες του Χριστιανισμού, και θέλουν τις διδαχές περί αναστάσεως των νεκρών κατά τη δευτέρα παρουσία, να την παρουσιάσουν ως δοξασία.

Τα παλαιότερα χρόνια εκτός από τις Χριστιανικές διδασκαλίες περί της ταφής των νεκρών, τα υπόλοιπα φαινόμενα έδειχναν μια παρερμηνεία ότι τίποτα δεν μένει ύστερα από το θάνατο, αφου στο πέρασμα των αιώνων, καμία ένδειξη εκτός στις περιπτώσεις των αγίων, δεν υπήρξε που να ομολογεί περί του αντιθέτου. Εξ άλλου και η ίδια η θρησκεία μας το ομολογεί: «το σώμα διαλύεται εις τα εξ ων συνετέθει»

Πρεπει να γνωρίζουμε όμως, ότι η νεκρώσιμος ακολουθία, εξηγεί από τη μια τη φυσική υπόσταση του ανθρώπινου σώματος το οποίο δημιουργήθηκε από την ύλη και την ανυπαρξία, καθώς και Θεολογικά εξηγά περί άφθαρτης και αιώνιας ζωής. Εξ άλλου, όλοι οι ψαλμοί ψάλλουν μονο για κεκοιμημένο κι όχι αποτεφρωμένο σώμα, ομολογώντας έτσι ότι η ταφή γίνεται και ως παρηγοριά για τους εναπομείναντες αγαπημένους ζωντανούς, έχοντας μ αυτό τον τρόπο παρηγοριά και ελπίδα για Παράδεισο, και φόβο για κόλαση, στοιχεία το πρώτο για χριστιανική ζωή, και ανασταλτικό το δεύτερο για κακές συμπεριφορές και δράσεις.

Η ταφή πρεπει να προτιμάται από την καύση, γιατί το ενταφιασμένο σώμα ως υπαρκτό θαμμένο πτώμα, γίνεται αφορμή για συνειδητοποίηση και υπόμνηση της ματαιότητας και της προσωρινότητας πανω στη γη του ζώντος ανθρώπου.

Διότι, είναι διαφορετικά οι άνθρωποι να βλέπουν το λείψανο και να γνωρίζουν ότι για πολλές πάρα πολλές δεκαετίες θα υπάρχουν τα οστά στο μνήμα, και διαφορετικά να βλέπουν ένα βαζάκι που περιέχει τέφρα μετά από την καύση του προσφιλούς προσώπου. Το κάψιμο είναι πλήρης αφανισμός μιας ζωντανής συνέχειας και μιας επικοινωνίας, την οποία όλοι μας έχουμε ανάγκη. Άλλωστε, τα οστά των νεκρών αποτελούν ανάμνηση της παρελθούσης ζωής και ενθύμησης της παρούσας, καθώς και υπόμνηση της μάλλουσας προοπτικής μας. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με την πρόοδο της επιστήμης που με την εξέταση DNA των οστών, βρίσκουν κληρονομικά στοιχεία του αποθανόντος κεκοιμημένου μετά των ζώντων, έτσι που να ταυτοποιούνται και να ξέρουμε εμείς οι ζωντανοί ότι και μετα θάνατον φέρουμε το στίγμα της ύπαρξης μας και τους περάσματος μας από τη ζωή.

Συμφωνώ λοιπόν με την Εκκλησία που αρνείται την καύση, διότι τοιουτοτρόπως αρνείται το ανθρώπινο τέλος και ομολογεί την αλήθεια για τη συνέχιση της αιώνιας ζωής μετά τον θάνατο. Εξ άλλου ποιά παρηγοριά πλέον θα μένει στους ζώντες συγγενείς του τεθνεώτος όταν δεν θα υπάρχει ένα μνήμα που να ξέρουν ότι μέσα κοιμάται το αγαπημένο τους πρόσωπο και να έχουν έτσι μια ελπίδα στην καρδιά ότι μετα θάνατον θα ξανασυναντηθούν; Είναι λοιπόν φανερό, όσοι αγαπούμε τους συγγενείς μας και τους φίλους μας, δεν θα πρεπει να αποδεχτούμε αυτά τα ξενόφερτα ήθη που θα αλλοτριώσουν τα δικά μας. Διότι είναι ήθη και κουλτούρες που προσπαθούν να μας επιβάλουν ξένα κέντρα αποφάσεων, ισως γιατί θέλουν να κάμψουν την πίστη μας στη θρησκεία μας, την μόνη που έμεινε να μας ενώνει ως Χριστιανικό λαό.

ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ -ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟ ΔΙΗΓΗΜΑ ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ-

Ταξιδιωτικό διήγημα με τις εντυπώσεις μου από ένα ταξίδι μου στη Λιβύη το 1974. Μέσα από το διήγημα μου,  ο αναγνώστης θα έρθει σε επαφή με τη χώρα και τον πολιτισμό της που στην ουσία σήμερα δεν υπάρχει πια.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Α΄ ΜΕΡΟΣ

Το μικρό μας πλοίο ο Άγιος Διονύσης που κατά γράμμα είχε στην πλώρη ”SUN DENIS”, ήταν βαρυφορτωμένο με μπάζα από παλιοσίδερα. Ξεκινήσαμε από την Νικομήδεια της Τουρκίας το σημερινό Ιζμίτ ένα απάνεμο λιμάνι δίπλα στην Κωνσταντινούπολη απ όπου φορτώσαμε για ένα κοντινό ταξίδι στη Γιουγκοσλαβία.

Βγαίνοντας από την περίκλειστη θάλασσα του Μαρμαρά περάσαμε τα Δαρδανέλια την πόλη που βρίσκεται κοντά στην αρχαία Τροία και τα περιβόητα στενά των Δαρδανελιών που μερικές φορές ονομάζονται Τσανάκαλέ.

Μπήκαμε στο Ανατολικό Αιγαίο εκεί που τελειώνει η Ασία κι αρχίζει η Ευρώπη. Περάσαμε το Αρχιπέλαγος  και πλέοντας στα ύσηχα καταγάλανα νερά των Κυκλάδων, μπήκαμε στα πανέμορφα στενά του ισθμού της Κορίνθου. Στέκοντας στην πρύμη όσοι δεν είχαμε βάρδια και παρακολουθώντας  τις παράκτιες όμορφες Ελληνικές ακρογιαλιές, περάσαμε την τεχνητή στενή λωρίδα της θάλασσας που ενώνει το Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο. Προσπεράσαμε τα Επτάνησα και το Ιόνιον πέλαγος, περάσαμε δίπλα από την Κέρκυρα και την Αλβανία και μπήκαμε στην Αδριατική θάλασσα.

Βάλαμε πλώρη για την Γιουγκοσλαβία την νότια χώρα των Σλάβων, μια χώρα που δημιουργήθηκε ως κράτος βασίλειο το 1918 μετά την ήττα των δυνάμεων του άξονα και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Εκείνο τον καιρό που εμείς πηγαίναμε στο λιμάνι του Μπάρ να ξεφορτώσουμε, η Γιουγκοσλαβία ήταν μια μεγάλη ανεξάρτητη χώρα που την επανύδρησε ο στρατάρχης Τίτο μετά την διάλυση της από τις δυνάμεις του άξονα κατά τον 2^ο παγκόσμιο πόλεμο.

Το λιμάνι του Μπάρ που είναι η μοναδική διέξοδος της χώρας προς τη θάλασσα, βρίσκεται στο νότιο μέρος της Αδριατικής, σε μια περιοχή που η θάλασσα και η εσωτερική κυκλοφορία ενώνονται ώστε δια μέσου αυτού του κυκλοφοριακού διχτύου να ταξιδεύουν τα προϊόντα προς τις μεταλλαχτικές μεταλλουργίες της χώρας.

Ύστερα από ένα ύσηχο ταξίδι μέσα στην ήρεμη Αδριατική θάλασσα, φτάσαμε στο λιμάνι και όσο οι εργάτες ξεφόρτωναν το εμπόρευμα, βγήκαμε βόλτα στην πόλη. Χωριζόταν από τη θάλασσα από ένα δρόμο. Ήταν μακρύς και ευθύς, γεμάτος στις δυό του μεριές με μαγαζιά και καφετέριες σε μονώροφα κτίρια. Από όλους αυτούς τους χώρους έβγαινε μια γλυκιά Ελληνική μουσική που την τραγουδούσε ο Ντέμης Ρούσος, ενώ στις πόρτες έστεκαν φιλόξενοι οι μαγαζάτορες που μας χαμογελούσαν και μας καλούσαν να κοπιάσουμε στα μαγαζιά τους. Σκέφτηκα ότι ήταν φιλέλληνες που αγαπούσαν την Ελληνική μουσική και εμάς τους Έλληνες, σκέφτηκα ακόμα ότι ίσως να ήταν ένα σχέδιο τους να μας καλοπιάσουν για να μας πιάσουν πελάτες ώστε να αγοράσουμε από τα προϊόντα τους.

Όπως και νάτανε, περάσαμε λίγες ευχάριστες ώρες σ αυτό το λιμάνι, αφού το ξεφόρτωμα δεν κράτησε πολύ. Ένα άλλο φορτίο τσιμέντο σε σακιά έτοιμο σε παλάγκα που μας περίμενε στο ντόκο, φορτώθηκε γρήγορα στ αμπάρια του πλοίου από τους μεγάλους γερανούς του λιμανιού. Ήταν ένα χαμηλό φορτίο πολύ βαρύ, τοποθετημένο στον πυθμένα. Ήταν ένα επικίνδυνο φορτίο γιατι είχε μεγάλο βάρος στον πάτο, και άφηνε το υπόλοιπο μέρος του πλοίου ελαφρύ και έρμαιο σε τυχών τρικυμία ή ρεύματα. Ήταν ότι χειρότερο φορτίο θα ήθελε ένας καπετάνιος να φορτώσει το πλοίο του…

Βάλαμε Ρότα για τη χώρα της Λιβύης με τις μηχανές να γυρίζουν εύκολα την προπέλα χωρίς να αναταράσσει τα γαλήνια νερά και χωρίς να δημιουργεί κυματισμούς. Έμοιαζε η θάλασσα ακίνητη όπως να κοιμόταν, έμοιαζε γαληνεμένη όπως να ξεκουραζόταν.

Πηγαίναμε με οικονομική ταχύτητα και υπολογίζαμε να είναι ένα εύκολο σύντομο ταξίδι που θα διαρκούσε λίγες μέρες.

Κάτω στο μηχανοστάσιο την ώρα της βάρδιας μου, ένιωθα τη μηχανή να δουλεύει χωρίς να δυσκολεύεται από αντίθετα ρεύματα και κύματα. Η πρόωση του πλοίου ήταν εύκολη, σκέφτηκα, σίγουρα θα είχαμε ένα εύκολο ταξίδι. Τσεκάρισα τα λάδια του υδραυλικού της λαγουδέρας και το διάκι -το κοντάρι με το οποίο στρίβει το πτερύγιο του τιμονιού-, και ύστερα ξεκίνησα την αντλία για να αδειάσουν οι σεντίνες από τα απόνερα και τα λάδια.

Κοίταξα το ρολόι στο ταμπλώ της μηχανής, ήταν τέσσερις. Τέλειωσε η βάρδια μου και παρέδωσα στον αντικαταστάτη μου που κατέβηκε ακριβώς στην ώρα της σκάντζας. Αφού του εξήγησα να έχει την προσοχή του στο πέκο του όγδοου πιστονιού γιατί έχανε πετρέλαιο, ανέβηκα προσεχτικά τις γλιστερές λαδωμένες σκάλες βγαίνοντας στην κουβέρτα. Ανάπνευσα με αυχαρίστηση τον φρέσκο θαλασσινό αέρα αφήνοντας πίσω μου την καταχνιά της ατμόσφαιρας του μηχανοστασίου που δημιουργούσε το ασταμάτητο δούλεμα της μηχανής. Μπήκα στο μικρό κουζινάκι και έφτιαξα ένα σκέτο δυνατό και πικρό ανατολίτικο καφέ ακριβώς όπως μου άρεσε, και ύστερα βγήκα και κάθισα στην πρύμη, χάμω στη χοντρή λαμαρίνα της κουβέρτας και γέρνοντας τη ράχη μου στην κουπαστή, η σκέψη μου έτρεξε στα βάθη της ιστορίας προσπαθώντας να φρεσκάρω στο νου μου το παρελθόν της χώρας που είχαμε  για προορισμό…

Της χώρας που κατά την μυθολογία είχε το όνομα μιας κόρης, της Λιβύης εγγονής του Νείλου και του Δία που προς τιμήν της έδωκαν το όνομα της στην περιοχή που γειτνίαζε δυτικά με την χώρα της Αιγύπτου.

Μιας χώρας της Βορείου Αφρικής που τη βόρεια πλευρά της βρέχει η Μεσόγειος, ενώ την υπόλοιπη σκεπάζει σχεδόν εξ ολοκλήρου άμμος καυτερή και άνεδρη. Μια απέραντη στεγνή και άγονη έρημος που σμίγει με την ήρεμη θολή και κίτρινη στο χρώμα της άμμου θάλασσα, ίδιο με το χρώμα της ερημικής ξηράς. Ένα χρώμα που στην άχνα της ζεστής ατμόσφαιρας δείχνει ένα θέαμα γης και θάλασσας να σμίγουν και να μην ξεχωρίζουν, να φαίνονται να είναι μια συνέχεια, η στεριά και η θάλασσα.

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΕΣ

 Το κατάστημα χειροποίητων ειδών NONIE GIFT SHOP, είναι ένα πρότυπο εργαστήρι χειροποίητων κατασκευών  που ανήκει στην Νόνη Φοαρτά και ευρίσκεται επί της λεωφόρου Παπακώστα στη Χλώρακα, στο δρόμο που ενώνεται με την οδό Γρίβα Διγενή που οδηγεί στη θάλασσα και στο μουσείο του πλοιαρίου Άγιος Γεώργιος.

Είναι ένα εργαστήρι που μετά από παρότρυνση και απαίτηση πολλών φίλων και πελατών, αποφάσισε η Νόνη Φοαρτά να το λειτουργήσει και ως κατάστημα στο οποίο να εκθέτει προς ευρεία πώληση τις πραγματικά καλλιτεχνικές δημιουργίες της.

Με στόχο την καλλιτεχνική δημιουργία και τη μετάδοση της γνώσης, της τέχνης και των διαφόρων τεχνικών ώστε να μπορούν να μαθαίνουν και να φτιάχνουν τα δικά τους χειροτεχνήματα όλο και περισσότεροι φίλοι και πελάτες, λειτουργησε το προτυπο αυτό εργαστήρι για να μπορούν να δοκιμάσουν και οι ίδιοι την ευγενική ενασχόληση της καλλιτεχνικής δημιουργίας.

Το NONIE GIFT SHOP είναι ένα κατάστημα πώλησης δώρων, αλλά ταυτόχρονα και ένας εργαστηριακός χώρος ζεστός και φιλικός πρότυπης και ευφάνταστης δημιουργίας που απευθύνεται σε ανθρώπους με κουλτούρα και ευρύ καλλιτεχνικό πνεύμα, και που σκοπό έχει το μοίρασμα, την ανταλλαγή και την ικανοποίηση αισθητικών αναγκών που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη χειροτεχνία. Εφαρμόζοντας τεχνικές γνωστές και άγνωστες, χρησιμοποιώντας απλά εργαλεία και αναζητώντας νέους τρόπους με φαντασία, μεράκι και ομαδικό πνεύμα, η Νόνη Φοαρτά δημιουργεί και μοιράζετε με τους φίλους και τους πελάτες κάθε τι που μπορεί να σχετίζεται με το Χειροτέχνημα.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΣΟΥΛΙΔΗ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Την Κυριακή 25 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στη Χλώρακα με επιτυχία επίσκεψη του Ευρωβουλευτή του ΔΗΣΥ και Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Δρ. Ιωάννη Κασουλίδη, στο οίκημα του ΔΗΣΥ.  Μέσα σε ένα φιλικό και οικείο περιβάλλον, ο κύριος Κασουλίδης παρέθεσε ομιλία με κεντρικό θέμα την πορεία του Δημοκρατικού Συναγερμού όσον αφορά τις προεδρικές εκλογές, το Κυπριακό, αλλά ιδιαιτέρα στο θέμα της οικονομίας και της μεγάλης κρίσης που μαστίζει τον τόπο μας.

Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν από όλα τα κόμματα, ακόμα και από το ΑΚΕΛ, ενώ σε μια φιλική συζήτηση ο κ. Κασουλιδης έδωσε απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις είτε αυτές προέρχονταν από Συναγερμικούς, είτε από αριστερούς.

Τον ευρωβουλευτή πλαισίωναν ο γενικός οργανωτικός του ΔΗΣΥ Πάφου Λάκης Χριστοδούλου και ο πρόεδρος της τοπικής Χαράλαμπος Γ. Λεωνίδα.

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Οι επιπτώσεις της διατροφής στη λειτουργία των κυττάρων.

Για να κατανοήσουμε ευκολότερα το πώς και γιατί η διατροφή συντελεί απο­φασιστικά στην απόκτηση μιας καλής ή κακής υγείας, είναι ουσιώδες να μάθουμε μερικές βασικές λεπτομέρειες, γύρω από τη ζωή μας.

Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια αδιαίρετη σύνθεση, από τρις εκατομμύρια κύτταρα, που το καθένα τους είναι επίσης μια ιδιαί­τερη οντότητα, ένας κόσμος, πιο μυστηριώ­δης στις κινήσεις και το σύστημα του και από αυτό ακόμα το παγκόσμιο σύμπαν.

Η υγεία μας, η ζωή μας, εξαρτάται ολότε­λα από την κατάσταση αυτών των κυττάρων. Η βασική μονάδα της ζωής είναι το κύτταρο.

Το κύτταρο - κατά μυστηριώδη τρόπο -αυτο-αναπαράγεται και αυτο-επισκευάζεται αδιάλειπτα με τις ασύλληπτες ικανότητες, που διαθέτει το ίδιο. Αλλά για να ζει και ν' αναπαράγεται το κύτταρο έχει ανάγκη τρο­φής- τροφής που ταιριάζει στην ανθρώπινη φύση, που περιέχει όλα τα απαραίτητα θρε­πτικά και ζωικά στοιχεία: πρωτείνες, αμινο­ξέα, βιταμίνες, μέταλλα...

Η τροφή αυτή, που εισάγομε στον οργα­νισμό μας, είναι υπεύθυνη για υγεία ή νόσο, ζωή η θάνατο. Για υγεία, όταν περιέχει όλα τα απαραίτητα αυτά ζωικά στοιχεία και για νόσο όταν η τροφή αυτή προμηθεύει στον οργανισμό μας οξέα, τοξίνες και δηλητήρια. Η τροφή διαβιβάζεται σ' όλα τα κύτταρα με τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Ζωή χωρίς κύτταρο δεν υπάρχει. Η βασι­κή μονάδα της ζωής είναι το κύτταρο. Το κύτταρο κλείνει μέσα του όλα τα εφόδια κι όλες τις λειτουργίες, που χρειάζονται για τη ζωή και την επιβίωση. Τα κύτταρα μπορούν να διαιρούνται και να πολλαπλασιάζονται κατά γεωμετρική πρόοδο, αρκετά γρήγορα, ώστε ν' αναπληρώνουν έγκαιρα τη φθορά των ιστών και έτσι ο οργανισμός εφοδιάζε­ται συνεχώς με νέα ακμαία κύτταρα. Αυτό όμως συμβαίνει στους νέους και ακμαίους οργανισμούς, που τα κύτταρα τους ανανε­ώνονται με γοργό ρυθμό. Αλλά, όσο ο ορ­γανισμός γηράσκει, τόσο και οι κυτταρικές διαδικασίες φθείρονται, μ' αποτέλεσμα οι ε­πόμενες γενιές των κυττάρων να είναι είτε ατελείς, είτε ανεπαρκείς για την αποκατά­σταση της φθοράς.

Κάτι το ανάλογο συμβαίνει και όταν η α­κμή του οργανισμού μας υποβαθμίζεται από μια ακατάληλη διατροφή μας και, γενικά, από τον τρόπο της ανθυγιεινής ζωής μας. Αυτό ας το συνειδητοποιήσουμε κι ας μη το ξεχνάμε ποτέ!

Το κύτταρο είναι η πιο μικρή έμβια μονά­δα, είναι ένας «μικροοργανισμός», που έχει δική του ζωή και που αυτοσυντηρείται. Από τα κύτταρα σχηματίζονται όλοι οι ιστοί, από τους ιστούς όλα τα όργανα και όλα τα συ­στήματα, από τα οποία αποτελείται το θαυ­μαστό ανθρώπινο σώμα.

Το εξωτερικό του κυττάρου: η μεμβράνη, περιβάλλει ένα ημίρευστο ζελατινώδες υλι­κό, μέσα στο οποίο εκτελούνται όλες οι ζω­τικές κυτταρικές διαδικασίες.

Μέσα στη θαυμαστή αυτή «πηχτή», που σαν φουρτουνιασμένη θάλασσα θεαματικά κλυδωνίζεται, υπάρχει μια ασύλληπτα ρυθμικη λειτουργικότητα και τάξη, που ονομαζεται ζωή.

Στο κέντρο του κάθε κυττάρου βρίσκεται ο πυρήνας, που περιέχει τα χρωματοσώμα­τα: τους φορείς του κληρονομικού υλικού και που έχει υπό τον έλεγχο του πολλές από τις κυτταρικές δραστηριότητες.

Μέσα στον πυρήνα εντοπίζεται το πυρήνιο, που έχει στενή σχέση με τα χρωματο­σώματα και περιέχει το μεγαλύτερο μέρος του R.Ν.Α (είναι η συντομογραφία για το ριζοβονου-κλεϊκο οξύ) του πυρήνα.

Μέσα στα χρωματοσώματα βρίσκεται το DΝΑ (είναι η συντομογραφία για το Δεσοζυρι-βοζονουκλείκό οξύ) που περιέχει τις απαραίτητες για την παραγωγή του κυττάρου γενετικές πληρο­φορίες και κατευθύνει την πρωτεϊνοσύνθε-οτγ'. Εκεί λοιπόν στον πυρήνα βρίσκεται το DΝΑ. Το βασικό μόριο της ζωής! Τμήμα του μορίου του DΝΑ είναι το γονίδιο, που είναι μονάδα του κληρονομικού υλικού, η οποία αναφέρεται σ' ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστι­κό, όπως π.χ. τα ξανθά μαλλιά, τα γαλανά ή τα μαύρα μάτια...

Υ.Γ. Οι πρωτείνες, που περιέχουν οι τροφές, δεν μπορούν ν' απορροφηθούν γι' αυτό διασπώνται σε αμινοξέα και στη μορφή αυτή φθάνουν στο κύττα­ρο όπου θα γίνει η ανασύνθεση από ένα γονίδιο.

Τα μεγάλα μυστήρια των γονιδίων

Μέσα στο ανθρώπινο κύτταρο υπάρχουν 100.000 γονίδια, που είναι τα ίδια σε κάθε κύτταρο και, μολαταύτα, τα κύτταρα διαφέ­ρουν μεταξύ τους.

Κάθε είδους κυττάρου παράγει μια ιδιαί­τερη πρωτεΐνη και κάθε πρωτείνη κατα­σκευάζεται από ένα συγκεκριμένο γονίδιο. Π.χ. στα κύτταρα του αίματος τα γονίδια που «εκφράζονται» (δηλαδή λειτουργούν), φτιά­χνουν μόνο την πρωτεΐνη αιμοσφαιρίνη, μέ­σα στο κύτταρο του δέρματος μόνο την πρω­τεΐνη κεράτινη, μέσα στο πάγκρεας μόνο την πρωτεΐνη ισνουλίνη... Αυτά τα γονίδια που λειτουργούν μαθαίνουν, επίσης, στο κάθε κύτταρο: πώς πρέπει να είναι η δομή του και του ασφαλίζουν τη ρύθμιση της λειτουργίας του.

Μπροστά σ' αυτά τα μεγάλα μυστήρια, ό­πως τ' αποκαλούν, οι διάσημοι ερευνητές εκ­στατικοί διερωτώνται:

«Πώς γίνεται; πώς σε κάθε κύτταρο λει­τουργεί η έκφραση των γονιδίων;» (Αργύρης Ευστράτιάδης, Καθηγητής της Βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρτ).

«Αυτό είναι ένα από τα μεγάλα μυστήρια και το οποίο έχει χαράξει στη φύση την έκ­φραση και την καταστολή των γονιδίων. Ποιος ελέγχει το φαινόμενο αυτό και μας ε­ξασφαλίζει τη ρύθμιση; Αυτό αποτελεί μια αποφασιστική περιοχή της νεωτεριστικής βιολογίας».

(Ηογ ννβΐίοτΰ, Καθηγητής της Βιολογίας του Πανεπιστημίου του Λος Άντζελες).

Εμείς αρκούμεθα στον ευχαριστήριο στο­χασμό: Πόσο θαυμαστά είναι τα έργα σου Κύριε! Ολα μαρτυρούν σοφία και μέριμνα Θεού!

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΩΤΗΡΑΚΟΣ - 1985

ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ Η ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΠΕ ΧΛΩΡΑΚΑΣ – ΚΙΣΣΟΝΕΡΓΑΣ

Μετά τις συστάσεις της Τρόικα για συγχώνευση των Συνεργατικών ταμιευτηρίων ώστε να γίνουν πιο λειτουργικά και με χαμηλότερο το κόστος λειτουργίας τους, οι επιτροπείες των εταιρειών ΣΠΕ Χλώρακας και Κισσόνεργας συμφώνησαν να προχωρήσουν στη μεγάλη συγχώνευση με τη δημιουργία μεγάλου και αδιαίρετου οργανισμού που θα έχει να διαχειριστεί κεφάλαια 110 εκατομμυρίων ευρώ καθιστώντας τον έτσι ένα από τους μεγαλύτερους της επαρχίας με προοπτική περαιτέρω διεύρυνσης.

Μετά το ναι από τη γενική συνέλευση της ΣΠΕ Κισσόνεργας, την Παρασκευή 23/11 ημέρα κατά την οποία συγκαλέστηκε και η γενική συνέλευση των μελών της ΣΠΕ Χλώρακας, ψήφισε ομόφωνα και η Χλώρακα για τη μεγάλη συνένωση. Από την επομένη μέρα αρχίζουν οι διαδικασίες για την ενοποίηση τους, βάση της συμφωνίας που υπέγραψαν οι δυο επιτροπές των ΣΠΕ Χλώρακας και Κισσόνεργας.

Η ΦΤΩΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ -άρθρο-

Η φτώχεια δεν είναι φυσικό φαινόμενο, αλλά αποτέλεσμα πολιτικών πρακτικών κάποιων συνασπισμένων ανθρώπων που σκοπό εχουν την συσσώρευση πλούτου ώστε να τους βοηθά να καθορίζουν τον τρόπο ζωής των υπόλοιπων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη.

Η αύξηση των πληθυσμών δεν θα έπρεπε να είναι αιτία οικονομικής κρίσης, αλλά μάλλον οικονομικής ευμάρειας εφόσον αυξάνουν τα παραγωγικά χέρια. Η φτώχεια αποτελεί μέρος του παγκόσμιου συστήματος και και οι φτωχοί δεν είναι φτωχοί  επειδή δεν έχουν εισόδημα , αλλά επειδή δεν έχουν πρόσβαση στις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Αυτές εχουν περιέλθει στα χέρια των μεγιστάνων του πλούτου που ελέγχοντας τις κυβερνήσεις των δυνατών χωρών της Ευρώπης και των ΗΠΑ, ελέγχουν και κρατούν υπόδουλες στη φτώχεια και στη μιζέρια τις άλλες φτωχές χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής.

Αφου εχουν πετυχει το στόχο τους, τώρα τα τελευταία χρόνια έτσι για δοκιμή, έβαλαν χέρι στην Ελλάδα θέλοντας να δουν ως πού φτάνουν οι αντοχές των ανθρώπων. Τους πιέζουν και τους αναγκάζουν να ζουν στη φτώχεια και στην ανέχεια, και οσο δεν αντιδρούν δυναμικά για να ξεφύγουν από τον έλεγχο τους, τόσο περισσότερο θα τους σπρώχνουν ώσπου να φτάσουν στα όρια τους. Είναι ο καινούργιος ειρηνικός οικονομικός πόλεμος που κήρυξαν οι επιτήδειοι ορισμένοι για να εχουν πάντα την εξουσία και ορισμένοι άλλοι για να περνούν τον καιρό τους.

Ενώ οι κοινωφελείς οργανισμοί εχουν ως στόχο την καταπολέμηση της φτώχιας και την προστασία του περιβάλλοντος, εντούτοις η αύξηση της φτώχειας και της ανισότητας οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις πολιτικές και τα προγράμματα τους, που με έμμεσο τρόπο βοηθούν και ενθαρρύνουν εταιρίες που με την κάλυψη τους καταστρέφουν τη φύση και τις πλουτοπαραγωγικές της πηγές.
Όμως αυτό συμβαίνει πιστεύω, διότι αυτοί οι οργανισμοί σχεδιάστηκαν για να διευθύνουν την
νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων και να περιορίσουν τις διάφορες χώρες να καθορίζουν το οικονομικό τους μέλλον. Με τους πολιτικούς να εχουν καταστεί υποχείριοι και εξαρτώμενοι τους, καταφέρνουν να δημιουργούν ανταγωνισμούς, σπατάλες, ρουσφέτι και μιζαδόρους, καθώς και οικονομικά ελλείμματα με αποτελεσμα τη συρρίκνωση της οικονομίας και κατά συνέπεια των θέσεων εργασίας και των μισθών που επιφέρουν το τελικό κτύπημα, δηλαδή στασιμότητα, ύφεση, ανεργία, έλλειψη σταθερότητας, μετανάστευση, και διόγκωση των χρεών των κρατών και των πολιτών.

Νομίζω είναι το πραγματικό σκηνικό που συνέβηκε στην Κύπρο με αποτελεσμα να έχουμε φτάσει εδώ, στο κρίσιμο σημείο και στο δια ταύτα.

Οι σπατάλες του κράτους και οι παράλογες αμοιβές πολλών ανώτερων δημοσίων υπαλλήλων καθώς και οι υπεράριθμες προσλήψεις στο δημόσιο και ημικρατικό τομέα, αλλά χειρότερα τα διάφορα μπόνους και οδοιπορικά μαζί με τα απεριόριστα βοηθήματα στους αλλοδαπούς που τίποτα δεν πρόσφεραν παρά μονο έπαιρναν, οδήγησαν στο να αδειάσουν τα ταμεία του κράτους και να κινδυνεύει με στάση πληρωμών, και τη κυβέρνηση να είναι στημένη στη γωνιά αναγκασμένη να δεχτεί όλους τους επαχθείς όρους της Τρόικας.

Έτσι λοιπόν, με όρους που θα μας υποβάλλει η Τρόικα οι οποίοι θα αφορούν το εμπόριο, την οικονομία, το περιβάλλον ή όποια άλλη κοινωνική πολιτική, θα μας ελέγχουν απόλυτα και θα μας περικλείσουν σε ένα σφικτό κλοιό που δεν θα μπορούμε να ξεφύγουμε, παρά μονο θα είμαστε ίσως για τις επόμενες δεκαετίες υπό τη σκέπη τους, την επίβλεψη τους και την καθοδήγηση τους.

Ενώ την Ελλάδα την πτώχευσαν κατά τη γνώμη μου θέλοντας να κάνουν ένα πείραμα για να δουν τις αντοχές ενός υπερήφανου λαού, νομίζω εμάς στη Κύπρο μας πτώχευσαν με σκοπό τον έλεγχο των υδρογονανθράκων μας, καθώς ορίζει η νέα τάξη πραγμάτων και οι νέοι κανόνες της παγκοσμιοποίησης.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΣΠΕ ΧΛΩΡΑΚΑΣ – ΚΙΣΣΟΝΕΡΓΑΣ

Μετά τις συστάσεις της Τρόικα για συγχώνευση των Συνεργατικών ταμιευτηρίων ώστε να γίνουν πιο λειτουργικά και με χαμηλότερο το κόστος λειτουργίας τους, οι επιτροπείες των εταιρειών ΣΠΕ Χλώρακας και Κισσόνεργας συμφώνησαν μετά από μακρές διαβουλεύσεις και συζητήσεις υπό την αιγίδα ασφαλώς της ανώτατης ηγεσίας του Συνεργατισμού Κύπρου, να προχωρήσουν στη μεγάλη συγχώνευση με τη δημιουργία μεγάλου και αδιαίρετου οργανισμού που θα έχει να διαχειριστεί κεφάλαια 110 εκατομμυρίων ευρώ καθιστώντας τον έτσι ένα από τους μεγαλύτερους της επαρχίας με προοπτική περαιτέρω διεύρυνσης.

Η νέα επιτροπή θα αποτελείται από πέντε αιρετά τρία μέλη από τη Χλώρακα, δύο από την Κισσόνεργα, καθώς και δύο εκτελεστικά μέλη που θα είναι οι δύο νυν Γραμματείς της Σπε Χλώρακας και της ΣΠΕ Κισσόνεργας, και ένα μη εκτελεστικό μέλος που θα διορίζεται με βάσει τα προσόντα του για να παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στην νέα επιτροπεία πέραν από την πολιτική που θα ακολουθείται.

Η ΣΠΕ Χλώρακας συμπεριφερόμενη με σοβαρότητα έναντι της σοβαρότητας του ζητήματος, αλλά και υπεύθυνα απέναντι στα μέλη της, συγκάλεσε Γενική συνέλευση στο ξενοδοχείο «Άγιος Γεώργιος» στις 23/11 κατά την οποία θα λάβει χώραν η ετήσια Γενική συνέλευση, καθώς και ενημέρωση και ψηφοφορία  κατά πόσον τα μέλη αποδέχονται τη συγχώνευση της εταιρείας τους ως αποδεχόμενη την Πιστωτική Εταιρεία Κισσόνεργας ως μεταφέρουσα και να υπογράψουν τη σχετική έγγραφη συμφωνία των δυο μερών

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Το Σάββατο 17 Νοεμβρίου έγινε η τελετή για την επίσημη έναρξη της λειτουργίας μιας νέας επιχείρησης ενός καταστήματος υπο την επωνυμία «So sweet – Present», από μια νέα γυναίκα επιχειρηματία, στη Χλώρακα.

Πρόκειται για ένα νέο κατάστημα δώρων καθώς και υγιεινών παραδοσιακών βιολογικών γλυκών, που προσφέρονται σε λιανική και χοντρική τιμή, σε μικρές ή και μεγάλες ποσότητες για δώρα ή και πάρτυς.

Το νέο κατάστημα που την ημέρα των εγκαινίων ήταν η πρεμιέρα της έναρξης της λειτουργίας του, έμεινε στο μυαλό των καλεσμένων έντονα, όχι μόνο για τα προϊόντα του, αλλά και από την ομιλία του προέδρου της κοινότητας Κλεόβουλου Παπακώστα που τέλεσε τα εγκαίνια. Όπως δήλωσε, «το κατάστημα που ανοίγει στους σημερινούς καιρούς κόντρα στην οικονομική κρίση από μια νέα κοπέλα κάτοικο της Χλώρακας, πρεπει να αγκαλιαστεί και να βοηθηθεί από τον κόσμο, γιατι πρόκειται για μια εξαιρετική νέα της κοινότητας μας που οι πελάτες πρεπει να την εμπιστευτούν και να την στηρίξουν.

Η καθ όλα αξιόλογη Μαρία Χαραλάμπους πτυχιούχος διατροφολόγος – διαιτολόγος, μια νέα επιστήμονας, κάνει σήμερα μια νέα αρχή με μια νέα επιχείρηση που διαθέτοντας τον κατάλληλο εξοπλισμό, την όμορφη παρουσίαση των δώρων και των γλυκών εδεσμάτων, προσφέροντας  τις καλύτερες οικονομικές λύσεις, δημιουργώντας γαστριμαργικούς θριάμβους και χαρίζοντας μοναδικές απολαύσεις, και ακόμα συμβουλεύοντας για τη δίαιτα και τη διατροφή μας, είμαι σίγουρος ότι θα έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει και τον πιο δύσκολο πελάτη. Θα μπορούμε όλοι να προμηθευόμαστε ωραία δώρα για τους φίλους μας και τους γνωστούς μας, αρκετά από τα οποία είναι δημιουργήματα της ιδιοκτήτριας Μαρίας Χαραλάμπους»