Στόχος τής μόρφωσης πρέπει να είναι πως ο μικρός
μαθητής θα μάθει να αντιλαμβάνεται, να εννοεί, να αναρωτιέται, να ψάχνει, να
θαυμάζει και να δημιουργεί από νεαρή ηλικία, καθώς τα πρώτα γράμματα και οι
πρώτες διδαχές τον ακολουθούν και επηρεάζουν την επιθυμία του για περισσότερη
γνώση στην υπόλοιπη του ζωή.
Οι διαδικασίες και οι αναζητήσεις μεθόδων για τη
μετάδοση των γνώσεων οφείλονται σε όσους δασκάλους κατάφεραν να κινήσουν τον
θαυμασμό και την περιέργεια των μαθητών τους. Γι αυτό η διαδικασία της
εκπαίδευσης παίζει ιδιαίτερο και καθοριστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και στη
δημιουργία του χαρακτήρα των μικρών μαθητών, ιδιαίτερα όταν καταφέρνουν να τους
προκαλούν την επιθυμία για περισσότερη μόρφωση και γνώση.
Όσοι λοιπόν δάσκαλοι γνωρίζουν ότι από την
πνευματική ευχαρίστηση προκαλείται η όρεξη για μάθηση, προσπαθούν να διδάξουν
δια της σκηνής και δια του έργου στην πράξη αντί μόνο της θεωρίας, εφόσον καλά
γνωρίζουν τα καλύτερα αποτελέσματα δια του τρόπου αυτού. Γι αυτό όταν δάσκαλοι
μαθαίνουν στους μικρούς μαθητές να εκφράζονται μέσα από κατάλληλες θεατρικές
παραστάσεις, πολλές είναι οι γνώσεις που αποχτούν, καθώς έτσι ανοίγονται
παράθυρα πνευματικής ευχαρίστησης και κριτικής σκέψης.
Στις παραστάσεις και στα θέατρα λοιπόν, η τέχνη
μεταδίδεται δια της υποκριτικής, της μουσικής και του χορού, με τρόπο που
συμβάλλει στην προώθηση αυτής της θεωρίας.
Στο θέατρο της Χλώρακας τα τελευταια δυο χρόνια
αυτή η διαδικασία συμβαίνει επί τακτικής βάσεως, εφόσον το θέατρο του Ανδρέα
Μαυρέση ευρίσκεται εν πλήρη λειτουργία παρέχοντας όλες τις διευκολύνσεις σε
όσους επιθυμούν να το χρησιμοποιήσουν για να αναδείξουν τις τέχνες και να προωθήσουν
τη μάθηση μεταδίδοντας ταυτόχρονα τη ψυχαγωγία στο κοινό, καθώς καλά γνωρίζουν
ότι τοιουτοτρόπως οι μικροί μαθητές προοδεύουν και αποχτούν τις πρώτες εκείνες
γνώσεις που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τον καλό χαρακτήρα στον υπόλοιπο τους
βίο.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ
ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ
