ΕΡΓΑ ΠΡΩΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Ο Καλιάς είναι περιοχή με άγρια βλάστηση επί του ποταμού των Διπλαρκατσιών, και είναι σύνορο της Χλώρακας με την περιοχή του Μουττάλλου. Ήταν μια ποταμοσιά βλαστημενένη με αδιαπέραστη βλάστηση με εξαίρεση ένα στενό μονοπάτι που κατέληγε και έσβηνε εκεί.

Όταν υπουργός Συγκοινωνιών επί προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη ανέλαβε ο Αβέρωφ Νεοφύτου, σε μια επίσκεψη του στη Χλώρακα του ζητήθηκε από τον Χριστόδουλο Πενταρά να διανοίξει την κοίτη του ποταμού και να την δρομοποιήσει, έτσι που οι κάτοικοι να έχουν μια σύντομη πρόσβαση προς της Πάφο.

Αυτό έκανε ο τότε υπουργός, και από τότε οι Χλωρακιώτες έχουν μια εύκολη και σύντομη πρόσβαση την οποίαν πολλοί χρησιμοποιούν.

Τώρα όμως που οι κάτοικοι πλήθηναν και η κεντρική είσοδος της Πάφου έχει καταστεί πολύ δύσκολη ένεκα της μεγάλης τροχαίας κίνησης, πολλοί οδηγοί χρησιμοποιούν τον δρόμο του Καλιά.

Όμως, τα τροχοφόρα είναι πολλά, και το δρομάκι στενό και επικίνδυνο. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος και πολλοί παραπονούνται, καθώς αρκετά έστω μικρά δυστυχήματα συμβαίνουν στο μέρος.

Γι’ αυτό, τώρα και επειγόντως οι κάτοικοι Χλώρακας ζητούν από το Κοινοτικό Συμβούλιο να ενεργήσει πάραυτα και να διαπλατύνει το στενό δρομάκι πριν συμβεί κάποιο θανατηφόρο δυστύχημα, αλλά κυρίως για διευκόλυνση των κατοίκων ένθεν και ένθεν καθώς το μέρος έγινε κεντρικό πέρασμα όλων των τροχοφόρων της περιοχής.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΦΟ

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, αλλά με τους όρους και τους ρόλους να αλλάζουν. Στο πέρασμα της ιστορίας, οι Έλληνες πολλές φορές βρέθηκαν στο δρόμο της προσφυγιάς. Στη νεότερη ιστορία πολλοί  Έλληνες της Αιγύπτου κατά το 1882 και της Μικράς Ασίας το 1923, κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Συρία. Η Συρία συνήθως συμπεριφερόταν καλά στους Χριστιανούς, γι αυτό βλέπουμε να υπάρχουν πολλά μοναστήρια στη χώρα, σε αντίθεση με εμάς που έχουμε αποστροφή για τα δικά τους τεμένη. Ο ρατσισμός ξεκίνησε εξ αρχής με την άφιξη τους εδώ στην Κύπρο, αλλά δειλά και αραιά, φέρνοντας ως πρόσχημα τη μετατροπή κάποιων σπιτιών σε θρησκευτικούς χώρους λατρείας της θρησκείας τους, τα οποία ήσαν καρφί στα μάτια των Χριστιανών όπως ισχυρίζονταν. Έγιναν αρκετές διαμαρτυρίες και μικρές διαδηλώσεις, αλλά μη βρίσκοντας ανταπόκριση στις μάζες του Ελληνικού πληθυσμού, εξασθένισαν και έμειναν να υποβόσκουν επικίνδυνα στα μυαλά κάποιων Αντιεθνιστών. Τώρα όμως, στις σημερινές ημέρες, βλέπουμε ένα μεγάλο κύμα να σπρώχνει αρκετές μάζες λαού και να τους ξεσηκώνει, ενώ στα μέσα μαζικής δικτύωσης κάποιοι επιτήδειοι άρχισαν έμμεσες απειλές σε όσους Ελληνοκύπριους νοικιάζουν σπίτια σε αυτούς.

Στη Πάφο ειδικά που έχουν εγκατασταθεί περισσότεροι Σύριοι πρόσφυγες καθώς τα ενοίκια είναι ακόμα φτηνά, επικρατεί ένα κίνημα οργανωμένης προπαγάνδας που επηρεάζουν μέχρι και την αστυνομία σε ένα αίσθημα Εθνικιστικό, επιλεκτικά και μόνον εναντίον των Σύριων. Είναι μια εκρηχτική κατάσταση που οι αρχές πρέπει να την δουν, πρίν εξελιχτεί σε εχθρική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο χωρών. Πρέπει οι υποκινητές αλλά και ο παρασυρμένος όχλος να προσέξουν γιατί θα είναι υπαίτιοι της ανόδου ενός φασισμού που θα εδρεύει στο ρατσισμό και στην μισαλλοδοξία.

Πρέπει να ανατρέξουν την ιστορία και να γνωρίσουν ότι οι εξάρσεις Αντιεθνισμού, κυρίως έβλαψαν τους Έλληνες, γι’ αυτό πρώτοι εμείς πρέπει να συμπαραστεκόμαστε στους ξένους πρόσφυγες και ειδικά τους Σύριους, όπως παλαιότερα έκαναν και αυτοί σε εμάς.  

Ο Ελληνισμός διώχθηκε από αιώνων από Ρωμαίους, Βυζαντινούς, Οθωμανούς. Στη Κύπρο ένεκα της καταπίεσης αλλά και των παρατεταμένων ανομβριών, οι Ελληνικοί πληθυσμοί μετακινούνταν στις γειτονικές χώρες και έβρισκαν καταφύγιο. Έως το 1974 καθώς και στην οικονομική κρίση του 2013, οι Κύπριοι ξενιτεύονταν. Σχεδόν δεν υπάρχει οικογένεια που να μην έχει συγγενή που μετακόμισε στη ξενιτιά. Πρέπει λοιπόν οι Κύπριοι, να δέχονται τους πρόσφυγες με περισσότερη κατανόηση, γιατί ο κίνδυνος να ξαναγίνουμε πρόσφυγες ένεκα της Τουρκίας ελλοχεύει, και αυτό θα συμβαίνει επ’ αόριστον.

Οι υποκινητές αυτού του ρατσισμού εναντίων των Σύριων, ας αναλογιστούν τις κακές συνέπειες που θα προκαλέσουν, και ας σκεφτούν ψυχραιμότερα. Πιστεύω ότι είδη η κατάσταση στη Πάφο είναι πολύ τεταμένη, και θα ήταν καλά να παρέμβει το κράτος ώστε να σταματήσει αυτό που συμβαίνει.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ ΦΟΡΟΙ, ΦΟΡΟΙ, ΦΟΡΟΙ

Το Κοινοτικό Συμβούλιο Χλώρακας αποφάσισε να επιβάλει φόρο ενοικίου σε όσους κατέχουν διαμερίσματα και υποστατικά προς ενοικίαση.

Ήταν ένας φόρος που επιβαλλόταν τις καλές οικονομικές εποχές πριν το 2012, και καταργήθηκε ένεκα της οικονομικής κρίσης που έπληξε τον τόπο.

Σήμερα το Κοινοτικό Συμβούλιο εν τη σοφία του (αλήθεια πια σοφία;), τον επαναφέρει. Μόλις διαπίστωσαν ότι τα διαμερίσματα έχουν ζήτηση, αμέσως επί τω έργω χωρίς να αφήσουν τους καταχρεωμένους ιδιοκτήτες να ανασάνουν, χωρίς να τους νοιάζει ότι τα περισσότερα υποστατικά αποτελούν κόκκινα δάνεια και κινδυνεύουν να τα πάρουν οι τράπεζες. Αντί να βοηθήσουν αυτούς τους δανειολήπτες που τους έπληξε η οικονομική κρίση, χωρίς να παρακολουθήσουν ότι τα καταστήματα δεν έχουν ζήτηση και νοικιάζονται σε εξευτελιστικές τιμές, χωρίς να μελετήσουν ότι πολλοί ενοικιαστές δεν πληρώνουν τα ενοίκια, χωρίς να σκεφτούν ότι τα ενοίκια είναι πολύ χαμηλά (ένα μονάρι 350 ευρώ, ένα δυάρι 400 ευρώ) που ούτε με τους τόκους του κεφαλαίου δεν ισούνται, χωρίς να αφουγκραστούν τη θέληση του λαού, μόνη προσπάθεια έχουν να παίρνουν και να παίρνουν για το καλό του Κοινοτικού Συμβουλίου εις βάρος των πτωχών ιδιοκτητών δανειοληπτών.

Όλο να εισπράσσουν ως να είναι διορισμένοι φοροεισπράκτορες, έχουν κατά το πλείστον μόνο σκέψεις πώς να αφαιμάσσουν τους πολίτες με κάθε είδους νέες και παλιές φορολογίες.

Επειδή το ανάλγητο κράτος θέλει να ξεφορτωθεί τις επιχορηγήσεις προς τα Κοινοτικά Συμβούλια,  με νόμους και νομοσχέδια τους  δίνει εξουσίες και δικαιοδοσίες να εισπράσσουν από τους πολίτες μέχρι σημείου αφαιμάξεως.

Επειδή γεννιόμαστε πληρώνουμε, επειδή αναπνέουμε, περπατάμε, κοιμούμαστε πεθαίνουμε, πάλι πληρώνουμε. Ακόμα και μετά θάνατον βρίσκουν τρόπους να εισπράσσουν από τους απογόνους.

Φόροι λοιπόν, και πάλιν φόροι. Για να κάνουν μικρά έργα, για να φτιάχνουν  πλατείες και πάρκα  της πτωχής εκκλησίας, για να φέρνουν πανάκριβους τραγουδιστές από την Ελλάδα.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΡΑΓΙΑΔΕΣ

Ο απλός λαός έχει μάθει πως ζωή χωρίς ρουσφέτι δεν γίνεται. Του έχει γίνει βίωμα, το πιστεύει και το γυρεύει. Φυσικά παραδέχεται πως είναι λάθος, όταν όμως το ζητούν άλλοι. Όταν διενεργείται για τον ίδιο το δικαιολογεί ως κληροδότημα των προγόνων του.

Ναι, εδώ θέλω να καταλήξω στους προγόνους μας, που για χιλιάδες χρόνια ως ανελεύθεροι και υποταγμένοι έμαθαν να σκύβουν το κεφάλι και να παρακαλούν για το αυτονόητο. Κατάφεραν να εμπεδώσουν το ρουσφέτι ως επίτευγμα, κατάφεραν να το αναγάγουν ως πρώτιστη ανάγκη για την καλυτέρευση της ζωής του. Ενσωματώθηκε στο DNA του καθενός και υποβόηθησε τα μέγιστα στη χαλάρωση των αντιστάσεων. Πίστεψε ο πολίτης πως με τη δουλικότητα και το προσκύνημα επιτυγχάνει το στόχο του. Πίστεψε πως η μή αντίδραση και η σιωπή είναι προς το συμφέρον τους, χωρίς καμιά φορά να αναλογιστούν ότι χωρίς διεκδίκηση τίποτα δεν κερδίζεται.

Αυτό συνέβαινε παντοτινά, και μια λογική εξήγηση, είναι η καταπίεση και ο εξαναγκασμός που δέχονταν οι Ελληνικοί πληθυσμοί από τους αιώνιους κατακτητές της νήσου. Όμως τώρα, γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν έχουμε δικτάτορες να τους προσκυνούμε, έχουμε μόνο ανθρωπάκια στην εξουσία και κόμματα που καθώς μας πήρανε χαμπάρι μας οδηγούν σε δρόμους που χαράσσουν ώστε να μας έχουν προσκυνημένους.

Ο Έλληνας λοιπόν, εκλιπαρεί το κάθε κόμμα, τον κάθε βουλευτή ή πολιτικάντη, κάθε ανώτερο δημόσιο υπάλληλο ή και μουχτάρη για ρουσφέτι και εξυπηρέτηση. Για οποιοδήποτε ρουσφέτι. Για μια απλή θέση εργασίας, για ιατρική περίθαλψη, για έκδοση πιστοποιητικών, ακόμα άκουσον, για αποκομιδή σκυβάλων.

Συνήθισε να ζητά ρουσφέτια και μετά να κατηγορεί την κοινωνία και τα κόμματα, για την αδικία που υπάρχει. Αρέσκεται να ρίχνει τις ευθύνες στους πολιτικούς και σε οποιονδήποτε άλλο εκτός από τον εαυτό του, χωρίς να παραδέχεται πως έμμεσα αυτός ευθύνεται που τους υποστηρίζει και τους αναδεικνύει στις θέσεις τους. Φτάνει να επιτύχει το συμφέρον του, και δεν ενδιαφέρεται αν το έχει αποκτήσει εις βάρος άλλων, χωρίς να νοιάζεται για την αδικία και τα αίσχη που συμβαίνουν στους διπλανούς του.

Είναι ραγιάς γιατί με ένα ξεροκόμματο που του προσφέρουν, δεν αντιδρά στις αδικίες γύρω του. Γιατί βλέπει τη χώρα του να πτωχεύει κυρίως ένεκα του ρουσφετιού, και ακόμα επιμένει να το αποζητά. Γιατί αποποιείται τις δικές του ευθύνες και τις ρίχνει στους πολιτικούς.

Είναι ραγιάς γιατί για το δικό του καλό, καταπατά κάθε έννοια δικαίου, αξιοκρατίας και ισονομίας έναντι των άλλων.

Οι διάφοροι κατακτητές βρήκαν ένα εύκολο τρόπο για να έχουν τους υπόδουλους Έλληνες υπάκουους. Τους έδιναν ψίχουλα δια του ρουσφετιού, έτσι που τους έκαναν να πιστεύουν ότι παραμένοντας ήσυχοι, είχαν «μέσον». Έτσι με τον καιρό εκπαίδευσαν τους πολίτες να είναι υπάκουοι και φρόνιμοι Ραγιάδες. Και έμαθαν οι ραγιάδες Έλληνες, με ένα ξεροκόμματο να αποδέχονται τη σκλαβιά και τη μιζέρια.

Το κύριο ερώτημα όμως παραμένει. Πως ύστερα από τόσα χρόνια ελευθερίας και δημοκρατίας, ισχύει το ίδιο σήμερα; Πως ψηφίζει τους ίδιους, αυτούς που ονομαστικά προκαλούν τόση καταστροφή;  

Η απάντηση είναι εύκολη. Κόμματα, πολιτικοί, βουλευτές και οι ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, δήμαρχοι και κοινοτάρχες, όσοι τους βοηθούν,  καλά γνωρίζουν πόσο ευάλωτοι είμαστε σαν λαός στο ρουσφέτι, και πόσο εύκολα παρασύρεται οι πολίτες με αυτό, ώστε με υποσχέσεις και ψίχουλα που τους δίνουν, τους έχουν ραγιάδες γονατισμένους να τους εκλιπαρούν, να τους υποστηρίζουν και να τους ψηφίζουν.
Δυστυχώς, αυτή είναι η μοίρα αυτού του λαού και το μέλλον του προδιαγεγραμμένο.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΑΠΕΒΙΩΣΕ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Η ΤΣΙΜΕΝΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Η Χλώρακα δυστυχώς έχει κτιστεί σχεδόν όλη από άκρη σε άκρη, και το μπετόν έχει σκεπάσει όλες τις καλλιεργήσιμες άλλοτε περιοχές. Στη πολιτική της Αστικής ανάπτυξης, η πολεοδομική αρχή προέβλεψε πολλά πάρκα, τα οποία θα έπρεπε να φυτεύονται ώστε να υπάρχουν έστω μικροί πνεύμονες πρασίνου. Αντί αυτού, παρακολουθούμε τις Κοινοτικές αρχές ένα ένα να τα τσιμεντώνει κατασκευάζοντας μονοπάτια και πλατεϊτσες, με δικαιολογία την ευκολότερη χρήση τους από τα παιδιά. Όμως αυτό είναι μέγα λάθος το οποίο θα προβεί μοιραίο για την υγεία των κατοίκων, καθώς πολλές επιστημονικές έρευνες αποκαλύπτουν ότι τοιουτοτρόπως σιγά αλλά σταθερά,  επέρχονται κληματικές αλλαγές και ερήμωση της γης.  

Δυστηχώς επιστημονικές μελέτες δείχνουν πως η όλο και μεγαλύτερη τσιμεντοποίηση των αστικών περιοχών, έχει ως αποτέλεσμα τη διάβρωση του εδάφους και την απώλεια οργανικής ύλης, αλλά και τη μόλυνσή του, την απώλεια βιοποικιλότητας, τη συμπύκνωση και την αλάτωση, ενώ αντιθέτως οι χώροι πρασίνου και τα πάρκα, βελτιώνουν την ψυχική και σωματική υγεία των κατοίκων καθώς σημαντικά και διαρκείας οφέλη μπορεί να έχει το πράσινο περιβάλλον στη σωματική και διανοητική υγεία και ισορροπία.

Εφ όσον λοιπόν αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι τα πράσινα πάρκα έχουν ευεργετικές επιπτώσεις για τη δημόσια υγεία σε αντίθεση με τη συνεχή τσιμεντοποίηση, θα πρέπει οι Κοινοτικές αρχές αντί να προβαίνουν στην πλακόστρωση τους, να τα φυτεύουν και να αφήνουν το πράσινο μόνο του να εξελίσσεται χωρίς άλλες ανθρώπινες επεμβάσεις.

Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

Στο Δήμο της Πάφου εφαρμόζεται με επιτυχία πρόγραμμα με δωρεάν ξενάγηση και περιήγηση των τουριστών αλλά και ντόπιων επισκεπτών.

Αυτό θα μπορούσε να εφαρμοστεί και στη Χλώρακα που επειγόντως χρειάζονται ιδέες για ανάκαμψη της μηδενικής κίνησης από κόσμο στο κέντρο της κοινότητας, που ύστερα από την μονοδρομοποίηση της κεντρικής Λεωφόρου, έχει αδειάσει τελείως με αποτέλεσμα όλες οι επιχειρήσεις να είναι έτοιμες για λουκέτο, ακόμα και τα καφενεία.

Είναι κατά τη γνώμη μου μια χρήσιμη ενέργεια που σε συνδυασμό με κάποια άλλα μέτρα όπως μικρό λεωφορείο για δωρεάν μεταφορά Τουριστών, θα μπορούσε να φέρει μόνο καλά αποτελέσματα.

Με μια ξενάγηση των τουριστών στα σημεία ενδιαφέροντος της Χλώρακας και με τελικό προορισμό την κεντρική πλατεία, πιστεύω θα μπορούσε να δημιουργηθεί ένα πρώτο βήμα για την αναζωογόνηση του πυρήνα της Χλώρακας. 

ΞΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΑΤΙ;

Το βράδυ της 30 Ιουνίου για αρκετές ώρες η Χλώρακα έμοιαζε αστυνομοκρατούμενη με δεκάδες αστυνομικούς ντυμένους στα μαύρα ως Αμερικάνικη  δύναμη Δέλτα, να στήνουν μπλόκα σε όλους τις παρόδους και μονοδρόμους της Χλώρακας. Σταματούσαν όλα τα τροχοφόρα διενεργώντας έλεγχο και καταγγέλλοντας όλους τους παραβάτες.

Τον τελευταίο καιρό αυτό συμβαίνει όλο και πιο ταχτικά,  και όλοι διερωτούνται τι να συμβαίνει. Οι περισσότεροι κάτοικοι πιστεύουν πως πύκνωσαν τόσο πολύ τα μπλόκα ένεκα ότι κατοικούν στη κοινότητα πολλοί Σύριοι και καθώς στη Χλώρακα τον τελευταίο καιρό υπάρχει ένας ρατσισμός εναντίον αυτής της φυλής που δημιουργήθηκε γιατί κάποιοι επιτήδειοι κάτοικοι διασπείρουν εναντίον του κακοήθειες με υπερβάλλοντα ζήλο.

Όμως η πραγματικότης σίγουρα δεν είναι έτσι, καθώς η κυβερνητική πολιτική είναι υπέρ αυτών των προσφύγων με πλουσιοπάροχες επιδοτήσεις και διευκολύνσεις, άρα δεν θα ήταν δυνατόν μια τέτοια ενέργεια από την αστυνομία.

Το γεγονός όμως παραμένει ότι η Χλώρακα τον τελευταίο καιρό πολλές νύχτες μοιάζει αστυνομοκρατούμενη με τους πολίτες να διερωτούνται αν συμβαίνουν εγκλήματα, ή αν γίνεται το ίδιο όπως παλιά επί προηγούμενης διακυβέρνησης που ένεκα της μεγάλης οικονομικής κρίσης στον τόπο, οι αστυνιμικοί έβγαιναν τσάρκα για αβέρτα καταγγελίες προς οικονομική ενίσχυση  των ταμείων του κράτους.

ΜΗΝΟΛΟΓΙΟΥ ΙΟΥΛΙΟΥ

Στις 17 του μηνός που γιορτάζει η Αγία Μαρίνα, αρχίζουν να ωριμάζουν τα σταφύλια, αφού αυτή την ημέρα μελανίζουν οι πρώτες ρόγες στα τσαμπιά.

Η Αγία Μαρίνα θεωρείται προστάτιδα του ύπνου των μωρών, «Αγιά Μαρίνα τσιαι τσιυρά που μαρανίσκεις τα μωρά» καθώς λέει το τσιαττιστο, θεωρείται επίσης ότι ξεμωρανίσκει και αναζωογονεί τα καχεκτικά παιδιά.

Εάν στις 17 μηνός Αγίας Μαρίνας πνέουν βόρειοι άνεμοι, και εάν στις 20 μηνός Προφήτη Ηλία φυσούν αέρηδες υπό συννεφιά, πιστεύεται ότι το επόμενο έτος θα είναι ευφορότατο, καθώς λέει το δύστυχο, «Βορκάδες της Αγιάς Μαρίνας Νέφη του Προφήτη Ηλία».

Τον αστερισμό της Άρκτου οι Κύπριοι τον καλούν ως άμαξα του προφήτη Ηλία και πιστεύουν ότι όταν σεργιανίζει με αυτήν στους ουρανούς, ο καιρός τρικυμιαζει και χαλάει από τις βροντές που προκαλούν οι τροχοί της άμαξας πάνω στα σύννεφα, και από τις αστραπές που προκαλούνται από τα πέταλα των αλόγων που την σέρνουν.

Όλα τα ξωκλήσια του Προφήτη Ηλία είναι κτισμένα σε ψηλώματα και βουνοκορφές που φυσούν δυνατοί άνεμοι και λογαριάζονται τόποι ιεροί, αφού τα Χριστιανικά έθιμα ορίζουν τον προφήτη Ηλία ως τον αφέντη των ανέμων, γι αυτό ο Ιούλιος με τους πολλούς αέρηδες ονομάζεται Αϊ Λιάτης. Ονομάζεται επίσης Αλωνάρης ή Αλωνιστής αφού στον μήνα αυτό με την βοήθεια των αέρηδων γίνεται το αλώνισμα των σιτηρών στα αλώνια, γι αυτό όταν δεν φυσά, του κάμνουν θυσία μιάν τηανιάν παρακαλώντας τον να αφήσει τους αέρηδες να φυσήσουν.

Το αλώνι είναι ένα μικρός χώρος καυκάλλας στην ύπαιθρο, που οι  γεωργοί διάλεγαν να βρίσκεται σε μέρος που να το φυσούν δυνατοί άνεμοι. Είχε σχήμα κυκλικό και στη μέση βρισκόταν ένα ξύλινο δοκάρι γύρω από το οποίο έτρεχαν τα ζεμένα ζώα ποδοπατώντας τις θημωνιές αλωνίζοντας έτσι τα στάχια. Κατόπιν χρησιμοποιούσαν την δουκάνι, μια ειδικά διαμορφωμένη χοντρή πλατιά σανίδα που από κάτω της είχε μπηγμένα σπασμένα γυαλιά τα οποία θρυμμάτιζαν τα στάχια.

Ύστερα θέλοντας να διαχωρίσουν τον καρπό από τα άχερα, με το δικράνι φτυάριζαν τα σπασμένα στάχια ρίχνοντας τα ψηλά στον αέρα ο οποίος φυσώντας έριχνε τα ελαφρύτερα άχυρα μακρύτερα, ενώ τον βαρύτερο καρπό, κοντύτερα. Τα έθιμα του αλωνισμού ήθελαν τις νοικοκυρές να μην γνέθουν αδράχτι ή ρόκα στο αλώνι, διότι πίστευαν πως ήταν εργαλεία ξόρκια που έδιωχναν τους αέρηδες μακριά.

Τον μήνα Ιούλιο εκτός από τον Προφήτη Ηλία που γιορτάζει στις 20 τους μηνός, την πρώτη του μήνα γιορτάζουν οι  άγιοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός των οποίων η αφιλοκερδής δραστηριότητά τους ως γιατροί που θεράπευαν τον κόσμο, εξόργισε τον έπαρχο ο οποίος κατά τον 3^ο αιώνα τους ζήτησε να αποκηρύξουν την πίστη τους, κι όταν αυτοί αρνήθηκαν τους βασάνισε και στο τέλος τους αποκεφάλισε.

Στις 26 του μήνα εορτάζεται η μνήμη οσιομάρτυρας Αγίας Παρασκευής που σύμφωνα με την παράδοση θεραπεύει τα άρρωστα μάτια.

Στις 27 του μήνα «κουτσοί, στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα» καθώς λέει η παροιμία, εφόσον αυτή την ημέρα  εορτάζεται ο Άγιος Παντελεήμονας που ήταν  ιατρός και ασκούσε την ιατρική ως φιλανθρωπία και ο οποίος αποκεφαλίστηκε το έτος 305 από τους ειδωλολάτρες.