ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ, Ο ΤΟΥΡΚΟΠΟΥΛΟΣ

Ο Τουρκόπουλλος με όπλο ένα ραβδί που στο κάτω μέρος είχε μια σιδερένια λόγχη, είχε ως έργο την επίβλεψη των αγρών και των μαντρών των γεωργών και των κτηνοτρόφων. Με αυξημένα καθήκοντα για τη διαφύλαξη της ησυχίας και της τάξης, τη δίωξη και πρόληψη του εγκλήματος και την επιβολή προστίμων στους παρανομούντες, ήταν το δεξί χέρι του μουχτάρη, αλλά πρωτίστως ήταν υπόλογος στον περιφερειακό Αστυνόμο. Ντυνόταν στο χακί για να ξεχωρίζει πως κατείχε εξουσία, και στο χέρι είχε περασμένο ένα μπρούτζινο περιβραχιόνιο, που ο κάθε διορισμένος Τουρκόπουλλος φορούσε με μεγάλη τιμή και το οποίον αν και βαρύ ποτέ δεν αποχωριζόταν, παρά μόνο επεδείκνυε με καμάρι.

Για την καλύτερη επόπτευση και αστυνόμευση, ο Τουρκόπουλο είχε στα καθήκοντα του υποχρέωση να κρατεί σημειώσεις για όλες του τις ενέργειες από πρωί ως βράδυ, όλες τις ώρες δηλαδή κατά τις οποίες ήταν εν υπηρεσία. Σημείωνε ποιον συναντούσε στους αγρούς ή στα καφενεία και τι ομολογούσαν μεταξύ τους, ποιον σπουδαίο ή ανώτερο αξιωματούχο συνόδευε ως εκ των καθηκόντων του, ποιος παρανόμησε, ποιον προστίμαρε, πόσο πρόστιμο επέβαλε, κλπ.

Ο Κλέαθθος Κωσταντίνου ή το παλληκάρι, ο Τουρκόπουλος

Γεννήθηκε το 1906 και απεβίωσε σε βάθος γήρατος το 2002. Ενυμφέφθη την Αντιγόνη κόρη του ιερέως της κοινότητας Παπαχαρήδημου και απέκτησε μαζί της πολυμελή οικογένεια. Διορίστηκε Τουρκόπουλος το 1948, και υπηρέτησε από τη θέση αυτή έως το 1955 οπότε έδωσε την παραίτηση του εις ένδειξη διαμαρτυρίας προς την Αποικιοκρατική Αγγλική κυβέρνηση, και εις ένδειξη συμπαραστάσεως υπέρ του αγώνα της ΕΟΚΑ.

Το 1960 με την ανακήρυξη της δημοκρατίας ξαναδιορίστηκε Τουρκόπουλος από την Ελληνοκυπριακη πλέον κυβέρνηση, και υπηρέτησε μέχρι το 1968 οπότε και συνταξιοδοτήθηκε

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ,Ο ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΗΣ

ΑΓΗΣΗΛΑΟΣ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΞΑΚΟΥΣΤΟΣ ΧΕΙΡΟΠΡΑΚΤΗΣ

Η χειροπρακτική είναι κορυφαία θεραπευτική επιστήμη στον κόσμο μαζί με την ιατρική, την οδο­ντιατρική και την ομοιοπαθητική. Η Χειροπρακτική ασχολείται με τη διάγνωση, τη θεραπεία και την πρόληψη των μηχανικών ανωμαλιών του σκελετικού συστήματος και τις επιπτώσεις αυτών.

Η θεραπεία γίνεται κυρίως με ειδικούς επιδέξι­ους χειρισμούς, με τα χέρια, πάνω στη σπονδυλική στήλη και τις άλλες αρθρώσεις, αποφεύγο­ντας τη χρήση φάρμακων και χειρουργικών επεμβάσεων.

Ο χειροπράκτης Αγησίλαος Χ' Γιάννη, έζησε και έδρασε στο χωριό Χλώρακα.

Πολλούς θεράπευσε από ορθο­πεδικές παθήσεις μόνο με ένα άγγιγμα από το χέρι του.

Υπήρξε ένας από τους πιο φημισμένους χειροπράκτες ορθοπεδικούς των παλαιών χρόνων.

Ο πατέρας του, Γιάννης Χ'Γιάννης, ξενιτεύτηκε από μικρός στη Μ. Ασία, για να εργαστεί. Στον ελεύθερο χρόνο του μάθαινε την τέχνη του χειροπράκτη ορθοπεδικού. Όταν επέστρεψε στη Κύπρο στην Τάλα της Πάφου, ασχολήθηκε με τη γεωργία, ενώ παράλληλα ασκούσε και την τέχνη την οποία έμαθε στη Μ. Ασία. Λίγοι ήταν εκείνοι που γνώριζαν αυτή την τέχνη εκείνη την εποχή. Δεν ήθελε τα παιδιά του να ασχοληθούν με τη χειροπρακτική. Παρ όλα αυτά, ο Αγησίλαος παρακολουθώντας τον έμαθε αρκετά, και καθώς είχε το χάρισμα, γρήγορα εξελίχτηκε σε σπουδαίο θεραπευτή.

Ο Αγησίλαος ήρθε στη Χλώρακα γύρω στο 1930, όπου νυμφεύτηκε τη Μαρία Νικολάου

Άσκησε την τέχνη του χειροπράκτη ορθοπε­δικού σε μια εποχή που δεν υπήρχαν επαγγελ­ματίες ορθοπεδικοί και όταν αργότερα εμφανί­στηκαν ήταν ελάχιστοι.

Γνώριζε άριστα την ανατομία του ανθρώπινου σώματος, αφού εκτός από την Ανθρωπολογία που διδάχτηκε στις λίγες τάξεις του γυμνασίου που φοίτησε, μελέτησε και άλλα ιατρικά συγγράμματα, που είχε φέρει ο πατέρας του από τη Μ. Ασία.

Ο Αγησίλαος δεν θεράπευε τους ασθε­νείς του μόνο με τις γνώσεις του. Εξέπεμπε μια αύρα γαλήνης και ηρεμίας, που ενέπνεε στον ασθενή εμπιστοσύνη και εκεί που του μιλούσε, με μια απότομη κίνηση και με άγγιγμα που έμοιαζε αγγελικό, τον ανακούφι­ζε από τον πόνο. Μόλις έβλεπε τον ασθενή καταλάβαινε αμέσως από τι πάσχει και πως το έπαθε. Πολλοί πιστεύουν πως η ικανότητα του αυτή ήταν θεόσταλτη, και αυτό διαδόθηκε σε ολόκληρη την Κύπρο, και από όλα τα μέρη, Τούρκοι και Χριστιανοί, επερχόντουσαν κοντά του για να τους θεραπεύσει.

Η μια μεγάλη αυτή μορφή τεραστίων διαστάσεων που οι πράξεις του τιμούσαν τον ίδιο, την οικογένεια του και τη Χλώρακα ολόκληρη. Ήταν γεννημένος γι' αυτή την τέχνη. Απεβίωσε το 1985.

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ, Ο ΚΑΡΑΓΓΙΟΖΟΠΑΙΧΤΗΣ

 

Ο Καραγκιόζης είναι φιγούρα του θεάτρου Σκιών, που μέσα από τη συμπεριφορά του καταδείκνυε  τη δυσαρέσκεια του λαού κατά των Οθωμανών στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα.

Πολλοί καραγκιοζοπαίχτες αγωνίστηκαν να διατηρήσουν αυτή τη θεατρική δημιουργία του ελληνικού λαϊκού πολιτισμού, που κόντευε να σβήσει.

Στο Θέατρο Σκιών πρώτη θέση κατέχουν οι ιστορίες από την καθημερινή ζωή, αλλά και θέματα εμπνευσμένα από τα παραμύθια, τις παραδόσεις και την ιστορία, και όλες οι παραστάσεις συνοδεύονται από τραγούδι. Γι αυτό ο Καραγκιοζοπαίχτης έπρεπε απαραίτητα εκτός από το να μπορεί να μιμείται διαφορετικές φωνές, έπρεπε ακόμα να είναι και καλοφωνάρης.

Σήμερα ελάχιστοι είναι οι φωτισμένοι εκείνοι άνθρωποι που διατηρούν αυτήν την τέχνη προσαρμόζοντας τα θέματα των ιστοριών τους και στην επικαιρότητα.

Στη Χλώρακα ένας σπουδαίος καραγκιοζοπαίχτης υπήρξε ο Χριστόδουλος Πάφιος.

Γεννήθηκε στη Χλώρακα το 1904 και πέθανε το 1987.  Το επίθετο του ήταν Αντωνιάδης έγινε όμως πασίγνωστος ως Πάφιος.  Φοίτησε μόνο μέχρι την τέταρτη τάξη του δημοτικού σχολείου και στη συνέχεια άσκησε διάφορα επαγγέλματα κατά καιρούς: ράφτης, κτίστης κ.ά.. 

Από το 1923 άρχισε να εργάζεται ως καραγκιοζοπαίχτης και να δίδει παραστάσεις Θεάτρου σκιών.  Στην τέχνη του Καραγκιόζη είχε μυηθεί από μικρός, παρακολουθώντας παραστάσεις του Ελλαδίτη Γεράσιμου Κεφαλλονίτη και αργότερα του Νίκου Σμυρνιού και του Κυπρίου Αθηνόδωρου Γεωργιάδη. Για 50 και πλέον χρόνια, ο Χριστόδουλος Πάφιος τριγυρίζει με τα σύνεργα του και τις φιγούρες του (που κατασκεύαζε ο ίδιος) τις πόλεις και τα χωριά της Κύπρου, δίνοντας παραστάσεις Θεάτρου σκιών.  Όλα αυτά τα χρόνια ψυχαγώγησε, με τα δικά του έργα που ανέβαζε, τους Κύπριους.  Ασχολήθηκε παράλληλα και με τη ζωγραφική και πήρε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις αυτοδίδακτων τις πολλές περιπέτειες του από την μακρόχρονη θητεία του στο Θέατρο σκιών. 

Μετά το θάνατο του, ο εγγονός επίσης Χριστόδουλος Πάφιος Αντωνέσκος, συνεχίζοντας το έργο του παππού του, γυρίζει την πατρίδα του και τον κόσμο όλο σε όποιο μέρος τον καλέσουν, δίνοντας παραστάσεις θεάτρου σκιών.

Θέλοντας ακόμα να προσφέρει κάτι περισσότερο για τη διάσωση και διάδοση του λαϊκού αυτού θεάματος, έφτιαξε λαϊκό μουσείο θεάτρου σκιών θέλοντας να διατηρήσει, να προστατεύσει και να προβάλει με κάθε τρόπο ένα από τα πιο σημαντικά μέρη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που εκπροσωπεί το λαϊκό θέατρο, τον Καραγκιόζη.

To Μουσείο Θεάτρου Σκιών στη Χλώρακα στεγάζεται σε ιδιόκτητο παλιό οίκημα δίπλα στη κεντρική πλατεία, στο ίδιο παλιό κτίριο που ο πρώτος καραγκιοζοπαίχτης ο Χριστόδουλος Πάφιος χρησιμοποιούσε για να δίνει τις θεατρικές του παραστάσεις. Σήμερα το ίδιο παλιό μαγαζάκι κληροδότημα στον εγγονό του, χρησιμοποιήθηκε από τον κληρονόμο Χριστόδουλο ως χώρος στέγασης των παλιών φιγούρων, και αποτελεί σήμερα το μουσείο Καραγκιόζη της Χλώρακας.

Ο Κύπριος Μάγος και αλχημιστής Μαμμωνάς εις Χλώρακαν και τα χρυσα ψωμια.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Η περιώνυμος νύμφη της Μεσογείου, η νήσος Κύπρος κατά τον Κωστή Παλαμά, η αναδείξασα σοφούς, Αγίους και Μάρτυρες, έχει επίσης αναδείξει Μάγους και Αλχημιστές. Ένας εξ αυτών, ήτο κάποιος με το ψευδώνυμο Μαμμωνάς. Εγεννήθη στην Αμμόχωστο πριν το 1571, και εξενητεύθη από μικρός εις την Ευρώπη. Μαθήτευσε σε Αλχημιστή και έμαθε την τέχνη, και ανεδείχθη έξοχος αλχημιστής. Στις περιηγήσεις εκτός Κύπρου χρησιμοποιούσε ακόμη ένα ψευδώνυμο, αυτό του τελευταίου υπερασπιστή της Κύπρου Μάρκου Βραγαδίνου λέγοντας ότι ήτο στενός συγγενής. (Οταν το 1571 ορδές του Σουλτάνου εισέβαλαν στην Κύπρο, σφαγιάζοντας 20.000 ανθρώπους και πολιορκώντας την Αμμόχωστο, ο Μάρκος Αντώνιος Βραγαδίνος έδωσε υπεράνθρωπη μάχη για προστατέψει την πόλη των Βαρωσίων, αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Οθωμανός Διοικητής έδωσε διαταγή και εγδαραν ζωντανό τον ανδρείο Ενετό). Με αυτό τον τρόπο, στην Ιταλία γενέτειρα του ως άνω ήρωα, έτυχε πολλής υποστήριξης που είχε σαν αποτελεσμα να κερδίσει πάρα πολλή πλούτο. Στην Βενετία δεν μπορούσε να χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο τούτο, καθ ότι ήταν η ακριβής γενέτειρα του ήρωα, και ήσαν νωπές οι λυπητερές θύμησες του θανάτου του, καθώς και η απώλεια της Κύπρου την οποίαν απέσπασαν από αυτους οι Μωαμεθανοί Τούρκοι. Ονομαζόμενος κόμης ντε Μαμμωνά, άνοιξε εργαστήριο και σε αυτό προσέτρεχε αμέτρητο πλήθος και τον παρηκολούθει να κάνει τα πειράματα του τα οποία τους εξέπλησσαν. Η φήμη του ως αλχηστού μεγάλωσε και εδιεδώθη ευρέως, ώστε ο Δόγης της Βενετίας τον εκάλεσε εις το παλάτι για να τον γνωρίσει, με αποτελεσμα να συνδεθούν με στενή φιλία. Χρησιμοποιώντας αυτή τη φιλία αλλά και την τέχνη του Αλχημιστή ο πονηρός απατεώνας Κύπριος, απέκτησε μυθώδη πλούτη. 

Η τέχνη του Αλχημιστή ήτο να μετατρέπει και να μεταβάλλει τα αγενή μέταλλα σε ευγενή. Σε συγκέντρωση στο σπίτι ενος ευγενή του Δάνδολου, παρόντος του Δόγη και άλλων αριστοκρατών, με τις ταχυδακτυλουργίες του προέβει σε σπουδαίαν παράσταση, ξεγελώντας όλους ότι με την φιλοσοφική του λίθο, μετέτρεψε σιδερένια ράβδο σε χρυσή. Ένας εκ των παρευρισκομένων, ο Μαρτινέγκος, εξαπατηθείς ηγόρασε την φιλοσοφική λίθο έναντι τεραστίου ποσού χρημάτων. Όταν η απάτη ανεκαλύφθει, ο Μαμμωνας δραπέτευσε από την χώρα για να μην συλληυθεί και κατηγορηθεί ως μάγος από την Ιερά εξέταση. Κατέφυγε στη Γερμανία όπου οι πιο πολλοι κάτοικοι ήσαν Προτεστάντες, και δεν είχε φόβο να κατηγορηθεί ως Μάγος. Περιήλθε όλων των σημαντικοτέρων πόλεων με το ψευδώνυμο κόμης Βραγαδίνος επιδεικνύοντας την Αλχημιστική του τέχνη με τις ταχυδακτυλουργίες του, συσσωρεύοντας πολλά πλούτη, και κερδίζοντας τον θαυμασμό. Επαρεσύρθη τόσο από την υπερηφάνεια του και την υπεροψία του, ώστε είχε την τόλμη αναιδώς να κηρύττει ότι είχε υπό τις διαταγάς του τον Σατανά, ενώ οι δυο μαυριδεροί σκύλοι που είχε πάντα μαζί του, ήσαν μεταμορφωμένοι διάβολοι βοηθοί του. Τελευταία περιήγηση στην Γερμανία ήταν το 1590 στο Μόναχο που καλεσμένος εις το παλάτι, και ενώπιον του Αυτοκράτωρος εξετέλεσε τα περίεργα πειράματα του προς μεγάλη κατάπληξη του Βαυαρού ηγεμόνα.
Μετά την μεγάλη πορεία στην οποίαν επορεύθη, ήρχισεν ο κατήφορος του, διότι οι Γερμανοί ήσαν καχύποπτοι παρά οι Ιταλοί. Σε αυτό συνέτειναν πολλές κατηγορίες από συναδέλφους του οι οποίοι τον κατηγορούσαν ως απατεώνα. Χρησιμοποίησαν την μεγαλη του έπαρση που τον έκανε να ισχυρίζεται ότι είχε βοηθούς του τον διάβολο υπό την μορφή σκύλων, και παρέσυραν την κοινή γνώμη εναντίον του. Οι καθολικοί τιμωρούσαν όσους εσυνεργάζωντο με τον Διάβολο σε θάνατο δια της πυράς. Συνελήφθη υπό της Ιεράς εξετάσεως, και εδικάσθη. Απελογήθει ευγλώττως αποδεικνύοντας την εις βάρος του σκευωρία. Οι δικαστές όμως ως καθολικοί φανατικοί, καταδίκασαν αυτόν εις θάνατον δια απαγχονισμού. Την επομένη ημέρα, τον κρέμασαν εις την πλατεία μαζί με τους σκύλους του, και έθαψαν και τους τρεις σε τάφο μακριά από την πόλη.
Στο χωριό της Χλώρακας υπάρχει η παράδοση ότι όταν ο αλχημιστής αυτός επεσκέφθη την Κύπρο, και ως περαστός από το χωριό κάποιο χειμώνα, εγκατεστάθει σε αυτό για λίγο καιρό, και παρήγγειλε εις τους χωρικούς που όργωναν στην περιοχή Χρυσός (είναι τοποθεσία παρά την περιοχή Βρύσης, όπου γι αυτήν μαθαίνουμε διαβάζοντας το βιβλίο του Χρίστου Μαυρέση "Χλώρακα Ιστορική και λαογραφική μελέτη", ότι ονομάστη έτσι, διότι στην περιοχή αυτή υπήρχε χρυσάφι) κάθε απόγευμα μετά την σχολή τους από το όργωμα, να του φέρνουν τον πηλό που έμενε στα ηνία των αρότρων τους, και πλήρωνε σε αυτους κάθε φορά, είκοσι παράδες. Αφου ηγόρασε αρκετές ποσότητες, εκλείσθη εις την οικίαν όπου είχε εγκατασταθεί, χωρίς να παρουσιάζεται, ούτε να συναναστρέφεται κανέναν, με αποτελεσμα οι χωρικοί να υποπτευθούν ότι κάτι παράδοξο συμβαίνει, έτσι που μια μέρα επεσκέφθησαν την οικία, άνοιξαν την πόρτα για να εξετάσουν τι γίνεται, και έκπληκτοι διαπίστωσαν αυτός να είναι εξαφανισμένος, ενώ επάνω εις το τραπέζι υπήρχαν δυο χρυσά ψωμιά. Ως φαίνεται επηραματίζετω με τον πηλόν που ηγόραζε από τους χωρικούς, και που ίσως περιείχε ψήγματα χρυσού, τα ζύμωνε και τα έψηνε μετατρέποντας τα με τις αλχημείες του σε χρυσάφι. Πιστεύεται ότι εγκατέλειψε το χωριό νύχτα, ώστε να μην αντιληφτούν οι χωριανοί ως προς τι μετέφερε, άφησε δε, τα δυο χρυσά ψωμιά ώστε να αντιληφτούν τι έκανε ως προς δόξαν αυτού....

Ο Χάρος άλλαξε γνώμη.

«Ψυχές νεκρών, με ορατή μορφή που ομιλούν και πράττουν. Επιφοιτούν εις τα όνειρα μας και σε κάποιους εν εγρηγόρσει.» λένε τα λεξικά και υποστηρίζουν ότι αυτές είναι λαϊκές δοξασίες πανάρχαιες. Λέγεται οτι οι ψυχές πολλές φορές παραμένουν στη γη, είτε γιατί έφυγαν ξαφνικά, είτε γιατί είχαν προσκολληθεί στην ύλη. Στα νεκροταφεία είναι πολύ πιθανό να δει κανείς κάτι, γιατί λέγεται πως οι ψυχές παραμένουν για ένα διάστημα στη γη (περίπου σαράντα μέρες) πριν φύγουν. Άλλες επισκέπτονται τα μέρη που έζησαν ή τους συγγενείς τους και άλλες περιφέρονται κοντά στον τάφο τους.

Ο Χάρος άλλαξε γνώμη.

Είναι κάποιες ιστορίες που μου έλεγε πριν πολλά χρόνια ένας γεροντότερος όταν νεαρότερος εγώ, εργαζόμουν στα πλοία. Κάναμε την βάρδια μας, εγώ δόκιμος μηχανικός, και αυτός θερμαστής. Οι ώρες πολλές, για να περάσουν, λέγαμε ιστορίες. Κάποιες θα σας διηγηθώ, που μου έκαναν εντύπωση και τις φέρω στο μυαλό μου. 

Ήταν λέει στο νησί του, στο χωριό του, στο σπίτι του. Ήταν Γενάρης απόγευμα, και λαγοκοιμόταν ξαπλωμένος στον καναπέ. Μοισοκοιμόταν, όταν ξαφνικά ακούει στην ξώπορτα θορύβους, χτυπήματα,  γρατσουνίσματα. Σηκώθηκε λέει, πήγε, έσκυψε στο μάτι της πόρτας, και αντίκρισε μια ανδρική φιγούρα που φορούσε πανωφόρι με κουκούλα ανεβασμένη στο κεφάλι. Στη θέση του πρόσωπου υπήρχε μια μαυρίλα. Μισοκοιμισμένος καθώς ήταν ρώτησε ποιος είναι, και άκουσε μια σιγανή ακαταλαβίστικη φωνή. Μια κρύα ανατριχίλα έλουσε τον φίλο μου, και ασυναίσθητα το χέρι του πήγε να ανοίξει την πόρτα. Το πόμολο όμως δεν γύριζε, κατάλαβε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αφου δεν μπορούσε να δει το πρόσωπο του επισκέπτη παρόλο που υπήρχε φως, οπότε πάλι ασυναίσθητα του ζήτησε να φύγει και πως δεν έχει καμία δουλειά στο σπίτι του, και αυτός έφυγε. Αργότερα σκέφτηκε ότι μπορεί να ήταν κάποιος πεθαμένος από το διπλανό νεκροταφείο, γιατί άκουσε λέει, πως οι ψυχές παραμένουν για ένα διάστημα στη γη (περίπου σαράντα μέρες) πριν φύγουν. 
Εγώ όμως πιστεύω ότι τον επισκέφτηκε ο χάρος, και για κάποιο άγνωστο λόγο, μετάνιωσε και του χάρισε τη ζωή…

 Ένας τοκογλύφος στο χωριό του, μετάνιωσε για ότι κακό είχε κάνει στη ζωή του και ζήτησε λίγο πριν πεθάνει από την γυναίκα του να χαρίσει τα υπόλοιπα χρήματα που όφειλαν οι οφειλέτες του. Οι γυναίκα του όμως δεν πραγματοποίησε την επιθυμία του, οπότε αυτός σηκωνόταν απο τον τάφο του και στοιχειωνε τον τόπο… Τραβούσε απότομα τα σκεπάσματα από τους ανθρώπους που κοιμόντουσαν, άδειαζε τα βαρέλια τις κανάτες με το κρασί και πείραζε και τρομοκρατούσε τον κόσμο. Επισκεπτόταν τα μοναστήρια και ενοχλούσε τους Καλόγηρους, τους περιγελούσε στην ωρα της προσευχής, και τους έκλεβε τα υποδήματα. Το σώμα του τελικά ξεθάφτηκε και όταν εξετάστηκε αναφέρθηκε πως δεν βρέθηκε τίποτα παράξενο πέρα από το ότι ήταν πολύ αποσυντεθημένο. Το λείψανο εξορκίστηκε για μια ολόκληρη μέρα και κατόπιν διαμελίστηκε αλλά η παράξενη δραστηριότητα παρέμεινε, και σταμάτησε μόνο όταν η γυναίκα του πεθαμένου εκπλήρωσε την επιθυμία του...

Εποχή χειμώνας, ώρα ξημερώματα. Η βροχή δυσκολεύει τον ξένο οδηγό του αυτοκινήτου που ταξιδεύει για το χωριό. Μετά από ένα μικρό εκκλησάκι ακουλουθεί ένα γεφύρι με το ποτάμι που λόγω των καιρικών συνθηκών έχει φουσκώσει. Ο οδηγός περνώντας βλέπει στην άκρη του δρόμου μια νεαρή κοπέλα με γαλήνιο βλέμμα και ντυμένη με ένα λευκό λεπτό φόρεμα ενώ δεν φοράει παπούτσια.
Με το που τη βλέπει αρχίζει να ελαττώνει ταχύτητα για να σταματήσει να την βοηθήσει αφού νόμισε ότι μπορεί να έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα. Σταματάει λίγα μέτρα πιο πέρα από την κοπέλα, κοιτάζει πίσω από τον καθρέπτη αλλά πουθενά αυτή. Σαστίζει λίγο και εκείνη την ώρα ακούει έναν δυνατό θόρυβο, κοιτάζει μπροστά και βλέπει το γεφύρι να έχει γκρεμιστεί ενώ το ποτάμι έχει πραγματικά φουσκώσει πολύ. Αν δεν είχε καθυστερήσει με την κοπέλα θα είχε πέσει μέσα. Σοκαρισμένος το επόμενο πρωί πήγε στον παπά της εκκλησίας που βρισκόταν κοντά στο σημείο εκείνο λέγοντάς του τι έγινε. Ο παπάς τον ενημέρωσε ότι πριν χρόνια είχε πνιγεί μια κοπέλα σε αυτό το ποτάμι. Πηγαίνοντας στο σπίτι της κοπέλας τον υποδέχτηκε η ηλικιωμένη μητέρα της όπου και όταν άκουσε αυτά που της είπε του έφερε να δει μια φωτογραφία της κόρη της. Αυτή είναι...Μετά απο αυτό πήγε στον τάφο της όπου και της άναψε το καντήλι...

ΧΛΩΡΑΚΑ, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ, Ο ΠΑΠΛΩΜΑΤΑΣ

 Θεμιστοκλής Νικολάου ο Παπλωματάς της Χλώρακας.

Το επάγγελμα του παπλωματά είναι ένα παλιό επάγγελμα που έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Τα παλιά χρόνια σαν γυρολόγοι οι παπλωματάδες γυρνούσαν τα χωριά και διαλαλούσαν την δουλειά τους. Είχαν μαζί τα εργαλεία τους, και σε έναν μεγάλο χώρο του σπιτιού έβγαζαν το βαμβάκι που είχε μέσα το πάπλωμα και το ΄ξεκάτσιαζαν΄(αραίωναν), κατόπιν αφράτο όπως το είχαν κάνει , ξαναγέμιζαν το πάπλωμα.

Ο Θεμιστοκλής Νικολάου γεννήθηκε το 1950 στην Τάλα και μυήθηκε την τέχνη του παπλωματά σε πολύ μικρη ηλικία μόλις δέκα χρονών ως παραγιός στον εκ Κισσόνεργας σπουδαίο τεχνίτη Λεωνίδα Κκίλη. Στα δεκαεννέα του χρόνια παντρεύτηκε στην Χλώρακα όπου και άνοιξε ένα μικρό μαγαζάκι πίσω στην αυλή του σπιτιού του, και από τότες έως και τώρα, ασχολείται με την τέχνη αυτή. Σ αυτό το μαγαζί έφτιαχνε στρώματα, παπλώματα και μαξιλάρια. Στα χωριά που γυρνούσε παλαιότερα, έξαινε τα βαμβάκια κυρίως των στρωμάτων και των μαξιλαριών, για να γίνονται πιο αφράτα με ένα ειδικό εργαλείο ξύλινο, το τοξάρι, που έμοιαζε με μεγάλο ανοιχτό τόξο και στη θέση της χορδής είχε νεύρο ζώου ή χοντρή μισινέζα. Η χορδή έπρεπε να είναι τόσο τεντωμένη ώστε να τινάζει το βαμβάκι έτσι που αυτό να ξαίνεται.

Στο μαγαζί έχει μηχανή που εργάζεται με ρεύμα και ξαίνει (αραιώνει) το βαμβάκι, και το τοξάρι το χρησιμοποιεί μόνο για τόξεμα (ισιώνει το βαμβάκι μέσα στο ρούχο του παπλώματος). Ακολούθως ράβει το ρούχο στο χέρι χρησιμοποιώντας ειδική χειροποίητη μεταλλική δαχτυλήθρα. Το ράβει κατά μήκος δημιουργώντας στενά αυλάκια ώστε να συγκρατείται το βαμβάκι στη θέση του χωρίς να κουβαριάζει ή να μαζεύεται. Με τη μηχανή χρειάζεται κάθε πάπλωμα δυο ώρες περιπου να γίνει, ενώ χωρίς, ακριβώς τη διπλάσια. Την δεκαετία του ΄60 ένα καινούργιο πάπλωμα πουλιόταν μιάμιση λίρα, ενώ ένα κρεβάτι δυο λίρες.

  

Διάρρηξη οικίας με λεία χρυσαφικά και αλλα τιμαλφή έγινε το βράδυ στη Χλώρακα.

Συγκεκριμένα, ενώ οι ιδιοκτήτες Γιαννάκης και Έλλη Φακοντή εν ώρα εργασίας κατά τις νυχτερινές ώρες απασχολούντο στην ταβέρνα τους που ευρίσκεται δίπλα στη κεντρική πλατεία της Χλώρακας, διαρρήκτες βρήκαν την ευκαιρία να ληστέψουν την οικία τους και να κλέψουν διάφορα τιμαλφή μεγάλης άξιας.

Γι αυτό προτρέπονται οι πολίτες να λαμβάνουν μέτρα προστασίας καθώς οι ληστείες και οι διαρρήξεις μέρα με τη μέρα πληθαίνουν.

ΧΛΩΡΑΚΑ: Αφιέρωμα στην Κυριακού Πελαγία

 Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία το βράδυ της 29 Μαΐου στο θέατρο Χλώρακας μουσικό αφιέρωμα για την  Εθνική μας τραγουδίστρια Κυριακού Πελαγία. Σε μια εκδήλωση τιμής για το μεγάλο έργο της που οργάνωσε ο Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Όμιλος Χλώρακας, στον όμορφο χώρο του αμφιθέατρου έλαβε χώρα μια ωραία μικρή συναυλία με μια πανδαισία Κυπριακών επίλεκτων τραγουδιών της άξιας τραγουδίστριας τα οποία τραγούδησαν οι επίσης άξιοι συνεχιστές του έργου της Μιχάλης Χ΄Μιχαήλ, Βασιλική Αδάμου, Δήμητρα και Ξένια Χ’Μιχαήλ. 
Στην εκδήλωση η εκλεχτή ερμηνεύτρια, τιμήθηκε με αναμνηστικές πλακέτες από οργανισμούς, συλλόγους, κοινοτικά συμβούλια και Δημαρχεία της χαμηλής περιοχής Πάφου. Ο άγριος καιρός που Κατακαλόκαιρα προμηνυόταν και ακολούθησε, έδωσε ευτυχώς μια ανάπαυλα στους διοργανωτές και στους ακροατές να απολαύσουν τη σπουδαία συναυλία. Δυστυχώς όμως όσοι παρευρέθηκαν, δεν είχαν τη χαρά να αντικρύσουν από κοντά την αγαπημένη αοιδό Κυριακού Πελαγία, καθώς ένεκα προχωρημένης ηλικίας και ότι συνεπάγει αυτό, δεν μπόρεσε την τελευταία στιγμή να παρευρεθεί. Όμως το κενό αναπλήρωσε η σπουδαία εμφάνιση της ορχήστρας που υπό την καθοδήγηση του δάσκαλου της Κυπριακής παραδοσιακής ποίησης και μουσικής, έδωσε μια σπουδαία παράσταση που ικανοποίησε όλους.

Η συναυλία ήταν λιτή και απέριττη, μια όμορφη διαδικασία που οργάνωσε ο Πολιτιστικός σύλλογος Χλώρακας και στον οποίο αξίζουν συγχαρητήρια. Η πρόεδρος Έλλη Χριστοφή Χ΄Κυριακου, στην εναρκτήρια ομιλία της απεκάλεσε πολύ εύστοχα την Εθνική μας τραγουδίστρια ως η «Η φωνή της κυπριακής γης».

Ολόκληρη την ομιλία της αγαπητής πρόεδρου Έλλης, παραθέτω κατωτέρω:

Είναι με μεγάλη μας χαρά που βρισκόμαστε απόψε εδώ για να τιμήσουμε την καταξιωμένη στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας, στην ποίηση, στη φωνή, στη λαϊκή παράδοση, την Κυριακού Πελαγία.

Γεννήθηκε στο Παραλίμνι από γονείς περβολάρηδες, με τον πατέρα της Δαμιανό να ‘ναι η εκφραστική φωνή του λαϊκού ποιητή των γλεντιών σε γάμους, αρραβώνες, βαφτίσια και τη μητέρα της Μαρία που γνώριζε αρκετά δίστιχα και τραγούδια.

Παντρεύτηκε τον Γεώργιο Πελαγία, κατοίκησαν στην Αμμόχωστο και απέκτησαν τρία παιδιά.

Πριν από το ‘74 έγραφε και τραγουδούσε μόνο σε οικογενειακές συγκεντρώσεις. Ο πόνος του ξεριζωμού και η καταστροφή της Κύπρου, την οδηγούν σε ένα ξέσπασμα σιωπηλό και σιγανό στην αρχή, που με το συναπάντημά της με τον Μιχάλη Χατζημιχαήλ, εμπνευστή, καθοδηγητή, μελετητή και δάσκαλο της παραδοσιακής μουσικής, μαζί με το μουσικό σχήμα «Ανατολική Μεσόγειος», αρχίζουν να ξεφεύγουν από τα στενά σύνορα της περιοχής και τα τραγούδια τους γίνονται ύμνος της κυπριακής παράδοσης και κουλτούρας, όπου υπάρχει και ζει κυπριακός Ελληνισμός.

Καρπός της συνεργασίας αυτής είναι:

Το 1995 «Τα παραλιμνίτικα 1»

Το 1997 «Τα παραλιμνίτικα 2»

Το 2004  «Το άσπρο πεζούνι» και τελευταία δισκογραφική τους δουλειά με το «Γεια σου Μαστόρισσα» και συμμετοχή του Γιώργου Νταλάρα.

Καθιερώνεται ως μια ξεχωριστή, γνήσια, παραδοσιακή ερμηνεύτρια και το σημαντικό είναι ότι καταφέρνει να φέρει και τους νέους κοντά στην παράδοση και το κυπριακό τραγούδι και να τους ξεσηκώσει με τα τραγούδια όπως το «είπα σου χτενίστου λλίο».

«Η φωνή της κυπριακής γης» όπως την αποκαλεί ο Γιώργος Νταλάρας με το ηχόχρωμά της έχει τέλεια βυζαντινά μουσικά στοιχεία. Διακρίθηκε τόσο στο τραγούδι όσο και στο τσιάττισμα, τα ερωτικά δίστιχα και την ποίηση. Ετοιμόλογη πάντα όταν συνομιλούσε ή διαγωνιζόταν ποιητικά με δεκαπεντασύλλαβα δίστιχα.

Καλωσορίζω και ευχαριστώ, εκ μέρους του ΠΠΟΧ  όλους τους  συντελεστές της αποψινής παρουσίασης, το μουσικό σχήμα του Μιχάλη Χ’Μιχαήλ με τους Βασιλική Χ’Αδάμου, Δήμητρα και Ξένια Χ’Μιχαήλ στο τραγούδι και το λαογραφικό όμιλο «Το κάστρο».

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους χορηγούς της αποψινής βραδιάς που είναι οι πολιτιστικές υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού, το κοινοτικό συμβούλιο Χλώρακας, ο ΟΠΑΠ Κύπρου, η Pizza Pepperoni, το χορηγό φιλοξενίας King Evelthon Hotel και το Ρικ ως χορηγό επικοινωνίας.

Θερμό ευχαριστώ και τον Πάμπο Χαραλάμπους που ήταν ο εισηγητής και πρωτεργάτης της εκδήλωσης.

Τέλος ευχαριστώ όλους εσάς αγαπητοί προσκεκλημένοι που μας τιμάτε με την παρουσία σας.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΤΕΛΙΚΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

Η διεύθυνση, το προσωπικό και οι μαθητές του δημοτικού σχολείου Αγίου Νικολάου Χλώρακας, σας προσκαλούν στην εορτή του σχολείου που θα γίνει την Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015, η ώρα 7:30 μ.μ. Στο χώρο του σχολείου.

Επέστρεψε στο σπίτι της και βρήκε άγνωστη γυναίκα με τσάντες γεμάτες με τα πράγματά της.

Καταγγέλθηκε στην Αστυνομία από 52χρονη, ότι γύρω στις 11 χθες  το πρωί στη λεοφόρο Ελευθερίας στη Χλώρακα, ενώ επέστρεψε στην οικία της μετά από ολιγόλεπτη απουσία, εντόπισε εντός αυτής, άγνωστη γυναίκα η οποία κρατούσε δύο τσάντες.

Η 52χρονη, με τη βοήθεια φιλικών της προσώπων την ακινητοποίησαν και ενημέρωσαν την Αστυνομία. Όπως διαπιστώθηκε, πρόκειται για 27χρονη.

Στην κατοχή της εντοπίστηκαν μεταξύ άλλων, διάφορα αρώματα και καλλυντικά, ένα ρολόι, γυναικεία ρούχα και το χρηματικό ποσό των 50 ευρώ, τα οποία η παραπονούμενη αναγνώρισε ως περιουσία της.

Η 27χρονη συνελήφθη για το αδίκημα της παράνομης κατοχής περιουσίας και τέθηκε υπό κράτηση.

Το Τμήμα Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων Πάφου διερευνά την υπόθεση.

ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ

ΣΗΜΕΡΑ, ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Σήμερα 22 Μαΐου και ώρα 20:00 στο θέατρο της Χλώρακας θα δοθεί θεατρική παράσταση που διοργανώνει ο σύνδεσμος γονέων του γυμνασίου Αποστόλου Παύλου, με ηθοποιούς  μαθητές του σχολείου. Πρόκειται για ένα έργο σκετς  του Ανδρέα Κουκίδη με τίτλο ΟΙ ΓΑΛΙΝΕΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑ που παίχτηκε στην τηλεόραση με μεγάλη επιτυχία. Η υπόθεση του έργου περιστρέφεται στον Νικόλα ο οποίος υπολογίζει να κερδίσει αρκετά λεφτά από τις γαλήνες που εκτρέφει, που όμως άλλα υπολογίζει αυτός, και άλλα του επιφυλάσσουν οι φίλοι του.

Η τιμή μόνον 5 ευρώ,

ΑΙΜΟΔΟΣΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Εθελοντές αιμοδότες, μια στάση ζωής και συνέπειας ανθρώπων που με συνέπεια και αγάπη προσφέρουν το μικρό τους λιθαράκι στις πανανθρώπινες άξιες.

ΤηνΠαρασκευή 22 Μαΐου ώρα 16:00-19:00 στην αίθουσα της εκκλησίας, το Κοινοτικό συμβούλιο Χλώρακας, με συνέπεια όπως κάθε χρόνο,  διενεργεί εθελοντική αιμοδοσία και καλεί όλους τους πολίτες της κοινότητας  να προσέρθουν και να συνδράμουν ώστε με λίγο από το αίμα τους να σώσουν τις ζωές κάποιων που το έχουν ανάγκη.

Τους εθελοντές αιμοδότες θα καλωσορίζει στην αίθουσα προσωπικώς ο πρόεδρος της Κοινότητας Κλεόβουλος Παπακώστας

Η ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΠΕΛΑΓΙΑ ΣΤΗ ΧΛΩΡΑΚΑ

Η Κυριακού Πελαγία την Παρασκευή 29 Μαΐου στις 8:00 μ.μ. στο Αμφιθέτρο Βρύση στη Χλώρακα

Ο Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Όμιλος Χλώρακας διοργανώνει αφιέρωμα στην Κυριακού Πελαγία με το μουσικό σχήμα του Μιχάλη Χατζημιχαήλ στις 29/05/2015 η ώρα 8:00 στο αμφιθέτρο "Βρύση" στη Χλώρακα. Θα συμμετέχει ο Λαογραφικός Όμιλος "Το Κάστρο". 
Είσοδος 5 ευρώ μόνο.

ΠΠΕ ΠΑΦΟΣ: Επίσκεψη αρμόδιας Επιτροπής της ΕΕ για τον θεσμό της ΠΠΕ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ – ΠΑΦΟΣ2017

ΑΝΟΙΚΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Επίσκεψη αρμόδιας Επιτροπής της ΕΕ για τον θεσμό της ΠΠΕ

Αισιόδοξα μηνύματα άφησε για άλλη μια φορά ο Οργανισμός «Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης – Πάφος 2017». Σε συνέχεια της περσινής, πρώτης επίσημης αξιολόγησης που έγινε τον Νοέμβριο του 2014 στις Βρυξέλλες, ο Οργανισμός απέσπασε εκ νέου τα θετικά σχόλια της αρμόδιας Επιτροπής της ΕΕ, για το έργο που επιτελείται στην Πάφο. Αντιπροσωπεία της αρμόδιας Επιτροπής της ΕΕ για τον θεσμό της ΠΠΕ, επισκέφθηκε τις μέρες αυτές την Πάφο, με σκοπό να ενημερωθεί για την εξέλιξη της υλοποίησης του προγράμματος και να αξιολογήσει την πορεία των προτεινόμενων σχεδιασμών.

Κατά την διάρκεια της επίσκεψης, η αντιπροσωπεία είχε σωρεία συναντήσεων με τους ιθύνοντες του Οργανισμού, τις τοπικές αρχές, αλλά και πολιτιστικούς φορείς. Συγκεκριμένα, έγιναν συναντήσεις με το Διοικητικό Συμβούλιο του Οργανισμού, την Ομάδα Έργου του Πάφος 2017, εκπροσώπους πολιτιστικών οργανισμών και φορέων ανά το παγκύπριο και τους μετόχους του Οργανισμού. Πέραν των συναντήσεων αυτών, στην αντιπροσωπεία παρουσιάστηκαν οι γενικοί σχεδιασμοί του Οργανισμού, το Καλλιτεχνικό Πρόγραμμα, όπως επίσης και οι σχεδιασμοί για τα έργα υποδομής που αναμένεται να υλοποιηθούν.        

Η αντιπροσωπεία έδειξε να κατανοεί πλήρως τις ιδιαιτερότητες που  επικρατούν στην Κύπρο και εξέφρασε την αισιοδοξία της για την επιτυχή έκβαση του προγράμματος της ΠΠΕ 2017. Η αντιπροσωπεία εξέφρασε επίσης, την ικανοποίηση της για τους σχεδιασμούς που έγιναν, χαιρετίζοντας παράλληλα την ρεαλιστική προσέγγιση του Οργανισμού.

ΠΠΕ ΠΑΦΟΣ 2017, ΜΕΓΑΛΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

ΑΝΟΙΚΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ - ΠΑΦΟΣ2017

AL DI MEOLA – ΕLYSIUM UNPLUGGED 2015

Κυριακή 7 Ιουνίου, Αρχαίο Ωδείο Πάφου

Στο πλασίo του Ανοικτού Εργοστάσιου Πολιτισμού και της θεματικής ενότητας Παγκόσμιοι Ταξιδιώτες, η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης – Πάφος2017 παρουσιάζει ίσως τον πιο σημαντικό παγκόσμια βιρτουόζο κιθαρίστα και μουσικό.

 Ο Al Di Meola και οι μουσικοί του στην παγκόσμια περιοδεία του με τίτλο Εlysium Unplugged 2015 στο Αρχαίο Ωδείο Πάφου. Σε μια μοναδική βραδιά με έργα των Beatles και Astor Piazzola-  ονόματα σταθμοί στην καριέρα του που τον επηρέασαν τα τελευταία 20 χρόνια όπως ο ίδιος ομολογεί - και σε δικές του νέες συνθέσεις.

 Ο ιταλικής καταγωγής μουσικός από το New Jersey απαριθμεί στο βιογραφικό του συνεργασίες και ηχογραφήσεις με μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνή από τον  Paco de Lucia, στον Luciano Pavarotti, τον Carlos Santana, τον  Φρανκ Ζαππα κ.α. Η δισκογραφία του αρχίζει από το 1976 με 33 άλμπουμς μντησης﷽﷽﷽﷽ομι μουσικό. τυχφεέχρι το τελευταίο του, το οποίο έχει και το όνομα της περιοδείας του “Εlysium “.

 Ο τίτλος σημαίνει «ο χώρος της απόλυτης ευτυχίας» και αντικατοπτρίζει την πνευματική του κατάσταση όπως ο ίδιος αναφέρει. Μια κατάσταση η οποία έχει διαμορφωθεί μέσα από 40 χρόνια ευτχούς σταδιοδρομίας και συνάντησης με τα υψηλότερα μουσικά δεδομένα.

 
Εισιτήρια: www.soldouttickets.com.cy

Πληροφορίες: 26 93 2017 & www.pafos2017.eu  ‘Ωρα έναρξης 20:30

 
Like us on facebook.com/pafos2017

Follow us on Twitter @pafos_2017 Tweet #pafos2017 #passionatelypafos &

Instagram.com/pafos2017_official

Γραφείο Τύπου   PAFOS2017         19/05/2015

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΑΚΗ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗ ΣΤΟ ΜΑΘΙΑΤΗ

Η ΧΛΩΡΑΚΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΟΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΡΙΚ ΣΥΝΘΕΣΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ 2015

Διεξήχθη την Κυριακή 10 Μαΐου η προημιτελική φάση για την επιλογή των 20 τραγουδιών για τον διαγωνισμό σύνθεσης Κυπριακού τραγουδιού. Στα μέσα Ιουνίου θα διεξαχθεί η ημιτελική φάση και θα επιλεγούν τα 10 τραγούδια που θα διαγωνιστούν στην τελική φάση. Η ημιτελική και τελική φάση θα μεταδοθούν ζωντανά από το ΡΙΚ.

Μέσα στα 20 τραγούδια έχει επιλεγεί και το τραγούδι «η ιστορία του Σταμάτη» ένα τραγούδι με υπέροχη σύνθεση, καταπληχτική ερμηνεία και συγκλονιστικό στίχο. Είναι μια θλιβερή πραγματική ιστορία που θα καθηλώσει, θα συναρπάσει και θα συγκινήσει όσους την ακούσουν. Περισσότερα δεν μπορούν να λεχτούν γιατί απαγορεύεται από τους κανονισμούς του διαγωνισμού.

Οι συντελεστές του τραγουδιού είναι οι εκ Χλώρακας Νικόλας Μαυρέσης υιός  συνθέτης, και Σταύρος Μαυρέσης πατήρ, στιχουργός. Στην ερμηνεία η Έλενα Γιαννακού εκ Λεμεσού.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, θα επανέλθουμε προσεχώς.

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Η Χλώρακα χρειάζεται Μουσείο.

 Η πολιτιστική κληρονομιά του κάθε τόπου απεικονίζεται σε ότι απομένει σε μας σαν υποθήκη, και που αντλούμε γνώσεις και γνωρίζουμε την περασμένη ζωή και ότι περιστρεφόταν γύρω της. Είναι τα εργαλεία, τα μηχανήματα, τα καθημερινά αντικείμενα, τα κατασκευαστικά έργα, τα κτίρια, οι ενδυμασίες, αλλά προπάντων η πνευματική κληρονομιά που συνήθως συναντούμε σε όσα γραπτά έχουν διαφυλαχθεί και απομείνει, και εξ αυτών δυνάμεθα να αντλούμε γνώσεις εκ του παρελθόντος.

Πρέπει όλα όσα άξια αντιπροσωπευτικά δείγματα να διαφυλάσσονται, ώστε οι επόμενες γενιές να μπορούν να εξαγάγουν σωστά συμπεράσματα για τον παλαιότερο βίο των προγόνων τους.
Η Χλώρακα ως κοινότητα, δυστυχώς ελάχιστα δείγματα έχει να επιδείξει από παρακαταθήκες των παλαιών κατοίκων, και αυτά δεν υπερβαίνουν εις αρχαιότητα πέραν του αιώνος. Δεν υπάρχουν μνημεία ή γραπτός λόγος, καθώς οι κάτοικοι ήσαν πτωχοί και αγράμματοι και δεν δημιούργησαν πράγματα. Το μόνο που απέμεινε είναι ο προφορικός λόγος των γερόντων ανθρώπων, που δυστυχώς όμως δεν μας πάει σε βάθος χρόνου.
Ενώ γνωρίζουμε την γενική ιστορία πολλών χωρών και τόπων από ευρήματα κατάλοιπα παλιών πολιτισμών καθώς αυτά διαφυλάττονται και συντηρούνται από τους ειδικούς, για τον τόπο μας την κοινότητα μας τη Χλώρακα, στοιχεία ιστορικά ελάχιστα έχουμε εις γνώσιν μας.

Είναι καιρός λοιπόν, οι επίσημοι φορείς της κοινότητας χωρίς χρονοτριβή και δεύτερες σκέψεις, να σπεύσουν στη δημιουργία μουσειακού χώρου για την διαφύλαξη της ιστορικής μας κληρονομιάς.  

Αδελφοποίηση Χλώρακας με το Δήμο Σαλαμίνας

Στην αδελφοποίηση προχωρεί η κοινοτική Αρχή Χλώρακας με το Δήμο Σαλαμίνας, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Κοινοτικού Συμβουλίου Χλώρακας Κλεόβουλο Παπακώστα.

Ο κ. Παπακώστας, που πρόσφατα επισκέφτηκε το Δημαρχείο της Σαλαμίνας, δήλωσε στο ΚΥΠΕ πως στο πλαίσιο της επίσκεψης είχε συνάντηση τόσο με τον Δήμαρχο Σαλαμίνας όσο και υπηρεσιακούς παράγοντες.

Μετά την απόφαση που έλαβε το κοινοτικό συμβούλιο, είπε ο κ. Παπακώστας, η τελετή αδερφοποίησης θα γίνει στην Κύπρο στο τριήμερο πανηγύρι που διοργανώνεται στις 6, 7, και 8 του Σεπτέμβρη στην κοινότητά του, ενώ η τελετή αδερφοποίησης με την Σαλαμίνα θα γίνει το τριήμερο 26, 27 και 28 Οκτωβρίου στη Σαλαμίνα.

Απαντώντας σε ερώτηση για τη σχέση της Σαλαμίνας με τη Χλώρακα, ο κ. Παπακώστας είπε πως οι σχέσεις της Χλώρακας και της Σαλαμίνας ξεκίνησαν με τον καπετάνιο του πλοιαρίου που ήρθε στην Κύπρο, μεταφέροντας οπλισμό. Ο καπετάνιος είχε συλληφθεί και κλείστηκε στις κεντρικές φυλακές της Λευκωσίας μαζί με άλλους Χλωρακιώτες αγωνιστές που είχαν συμμετοχή σ’ αυτά τα γεγονότα.

Στόχος μας, συνέχισε, “είναι η σύσφιξη των σχέσεων με το Δήμο Σαλαμίνας στα πολιτιστικά και σε άλλα διάφορα θέματα κοινού ενδιαφέροντος”.

Πηγη: Kypros.com

ΝΙΚΟΥ ΠΕΝΤΑΡΑ, «ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ»

Κυκλοφόρησε η νέα ποιητική συλλογή του Νίκου Πενταρά «Σε φόντο φθινοπωρινό». Η παρουσίαση έγινε στις 29 απριλίου σττο πολιτιστικό κέντρο Στροβόλου υπο την υψηλη αιγίδα του δημάρχου και των μελών του Δήμου.
 
Η φιλόλογος συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας Χρυσόθεμις Χατζηπαναγή που παρουσίασε το νέο έργο, αναφέρει γι αυτό σχετικά:

«Σαφώς πιο έντεχνα νοηματισμένη και κατασταλαγμένη, φιλοσοφημένη και αναστοχαστική η πρόσφατη συλλογή του Νίκου Πενταρά, που τιτλοφορείται με συμβολική πολυσημία «ΣΕ ΦΟΝΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ» και σε αρμονική αντίστιξη αλληγορικών μεταβολισμών με το περιεχόμενο των ποιημάτων της. Σ’ αυτό το σκηνογραφικό βάθος, εντούτοις, της νέας ποιητικής του προοπτικής ουδόλως φαίνεται να φθίνουν οι οπώρες της ώριμης συγκομιδής του. Απεναντίας, δρέπονται εύχυμες και ηδύγευστες σε μικρότερα ή μεγαλύτερα κάνιστρα ευκαρπίας, ήτοι σε ολιγόστιχα ώς επί το πλείστον ή και μακρότερα εύληπτα ποιήματα πολυθεματικής βιοποικιλότητας, αφήνοντας, ωστόσο, μιαν αίσθηση μνησιπήμονος πόνου και την αναπόληση ήρεμων αναμνησιακών αποδράσεων. Εικόνες και σχήματα χρωμάτων και αποχρώσεων, λυρικοί συνειρμοί και αποκαλυπτικά συμφραζόμενα, έμψυχες παρουσίες υπαρκτών και μυθικών πλασμάτων ή ζωντανές απουσίες προσφιλών μορφών είναι που ανακαλούν το Φθινόπωρο στην ανακύκληση των εποχών ή επικαλούνται μετωνυμικά το ηλικιακό μεταίχμιο της μετάβασης του ποιητή από την άνοιξη και το καλοκαίρι της νεότητας στον χειμώνα όχι, ασφαλώς, του γήρατος, αλλά του ανανεωμένου «ταξιδιού» του: «κι όμως / επιμένω να ταξιδεύω / κι εξακολουθώ να λέω / τον κάβο κάβο / και τον φάρο φάρο», όπως συμπερασματικά τονίζει στους ακροτελεύτιους στίχους του ταυτώνυμου ποιήματός του».

                                                                                                          
Ο Νίκος Πενταράς γεννήθηκε στη Χλώρακα της επαρχίας Πάφου το 1949. Υπηρέτησε τη Δημοτική Εκπαίδευση από τη θέση του απλού δασκάλου μέχρι τη θέση του Πρώτου Λειτουργού Εκπαίδευσης. Λογοτεχνικά του έργα, τόσο πεζά, όσο και ποιητικά, έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, έχουν ανθολογηθεί σε ανθολογίες και σχολικά ανθολόγια και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά και ρωσικά.

Εκτός από την ποιητική συλλογή «Σε φόντο φθινοπωρινό», έχει εκδώσει και τα πιο κάτω βιβλία:

"Ώρες Πολέμου" (ποίηση, 1975)

"Μηνύματα" (ποίηση, 1981)

"Περιστέρι μου ξεκίνα" (ποίηση για παιδιά, 1987)

"Η τρίτη απόφαση" (ποίηση, 1988)

"Επάνοδος" (ποίηση, 1992)

"Φως εκ φωτός" (ποίηση, 1994)

"Ποιήματα" (ποίηση, 1995)

"Σε κάθε μπαλκόνι και ένα χελιδόνι" (μυθιστόρημα, που απευθύνεται σε παιδιά και νέους, (2007)

"Στη μοναξιά του φεγγαριού" (ποίηση, 2009)

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΜΟΥΣΕΙΑ, ΓΙΑΤΙ:

Ως λαογραφία ορίζεται η επιστήμη που εξετάζει, καταγράφει και ταξινομεί όσα ένας λαός κατά παράδοση λέγει και ενεργεί σε συλλογικό επίπεδο.
Αυτά αφορούν στον μέν υλικό βίο και την λαϊκή δημιουργία το βιοπορισμό, την ένδυση και την απασχόληση, ενώ στον πνευματικό βίο τη θρησκεία, τις παραδώσεις, τα έθιμα και τις τέχνες.
Η συλλογή, η διατήρηση καθώς η γνωστοποίηση και η έκθεση των τεκμηρίων αυτών του ανθρώπινου πολιτισμού και περιβάλλοντος με στόχο τη μελέτη και την εκπαίδευση, κατά βάση φυλάσσονται σε μουσεία τα οποία είναι ιδρύματα, μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα στην υπηρεσία της κοινωνίας και προσπελάσιμα στο ευρύ κοινό.
Βάσει του ορισμού τους τα μουσεία διατηρούν και εκθέτουν πώς έζησαν οι άνθρωποι και τι πέτυχαν σε έναν παλαιότερο αλληλεξαρτώμενο κόσμο, και πως ο τρόπος διαβίωσης τους βοήθησε στη διαμόρφωση των γεγονότων και των πεποιθήσεων του παρελθόντος με την εμπειρία του παρόντος.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΑΠΑΚΟΥΔΗΣ