ΟΙ ΑΚΑΛΕΣΘΗΤΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΛΙΚΗΣ ΤΗΣ ΧΛΩΡΑΚΑΣ

Mπαρ χωρίς άδεια που λειτουργεί με σέξι σερβιτόρες οι οποίες χαμογελώντας αδειάζουν τα υπολείμματα των ποτηριών μπροστά στη θάλασσα. Αυθαίρετη καντίνα από πρόχειρα υλικά στημένα πάνω σε μπετόν και πέτρες εκεί που σκάει το κύμα, γρασίδι φυτεμένο πάνω στην άμμο και εκατοντάδες ξαπλώστρες στριμωγμένες, και η βραχώδης ακτή σκαμμένη με μπουλντόζες, ενώ θεόρατες πέτρες ριγμένες άναρχα μέσα στο νερό, σχηματίζουν βραχίονα για τους λουόμενους.

Εικόνες άσχημες, μια εξ ολοκλήρου παραβίαση της φύσης, ενώ από πάνω μια ακόμη πρόσθεση, τα μνημεία της ΕΟΚΑ και αυτά κτισμένα πάνω στη θάλασσα σάμπως να μην υπήρχε χώρος εντός της ξηράς, ίσως γιατί την τεράστια έκταση γης που δώρισε η ευεργέτιδα Ζήνα Κάνθερ, την οικειοποιήθηκε η εκκλησία για να φτιάξει ξενοδοχεία.

Αλική πανέμορφη και πανάρχαια θάλασσα, γη που σε περπάτησαν αμέτρητες γενιές, τώρα σε έχουν καταντήσει τόπο για τουρίστες, σε έχουν επιχωματώσει με βιομηχανική άμμο, σε έχουν σκάψει, και επί σου, έχουν ασελγήσει.
Αλική που σου μαυρίζουν την ψυχή, Αλική που αποτελείς καθρέφτη ενός κράτους που δεν ξέρει πώς να διαχειριστεί τη φύση, που την καταστρέφει μέρα με τη μέρα.

Όμως εσύ λαέ, ένα σου λέω, πως αποφασιστική συνισταμένη θα έπρεπε να αποτελείς εσύ ο πολίτης, διότι τι νόημα έχει να ζεις όταν νιώθεις αποκομμένος από τον φυσικό πλούτο; Αλλά εσύ δυστυχώς μόνο σιωπάς, μόνο μεμψιμοιράς. Πρέπει επιτέλους να φωνάξεις, να μην επιτρέψεις άλλη παρέμβαση στη φύση από τους επιχειρηματίες, θα πρέπει να βροντοφωνάξεις και να απαιτήσεις το δίκαιο σου, την αποκατάσταση του φυσικού περιβάλλοντος που σε περιβάλλει.